Refleksler

Yerleştirme refleksi, yeni doğan bebeklerde 3. aydan sonra kaybolur.

Vestibüler sistem, üç ana refleksi kontrol eder: 1. Vestibulospinal Refleks (VSR): Baş ve postürel duruşu korumak ve düşmeyi engellemek için vücut hareketlerini üretir. 2. Vestibulooküler Refleks (VOR): Baş hareketleri sırasında daha net bir görüntü sağlamak amacıyla göz hareketlerini oluşturur. 3. Vestibulokollik Refleks (VCR): Kafayı dengede tutmak amacıyla boyun kas sistemine etki eder.

Galant reaksiyonu, yenidoğanlarda omurganın bir tarafının uyarılması sonucu ortaya çıkan ilkel bir reflekstir. Galant reaksiyonu, bebeğin doğum kanalından geçmesini sağlamak ve vestibüler hislerini geliştirmek için işlev görür.

Vestibülo-oküler refleks (VOR), başın hareket ettirilmesi sırasında gözlerin bakışları sabitlemek için hareket etmesi durumudur. Bu refleks, görsel alanın devamlılığını sağlamak amacıyla, iç kulağın vestibüler sisteminden gelen sinirsel girdiye yanıt olarak ortaya çıkar.

Emme refleksi, yenidoğan bebeklerde doğumdan sonraki 12. ayda kaybolur.

Direnme ve tutunma refleksleri, yenidoğan bebeklerin doğuştan sahip oldukları iki ilkel refleks türüdür. Direnme refleksi (Moro refleksi), bebeğin ani bir ses veya hareketle uyarıldığında kollarını açıp kapama ve başlarını geriye doğru itme hareketidir. Tutunma refleksi ise bebeklerin elleri bir nesneye ya da parmaklara değdiğinde parmaklarını otomatik olarak sıkıca kavramalarıdır.

Bebeklerde Asimetrik Tonik Boyun Refleksi (ATBR), doğumda var olan ve yaşamın ilk 3 ayında belirginleşen ilkel bir reflekstir. ATBR'nin nedenleri arasında şunlar yer alır: - Bebeğin sinir ve kas sisteminin gelişimi: Refleks, bu sistemlerin gelişmesine bağlı olarak ortaya çıkar. - Ağır beyin lezyonları: Refleksin dışarıdan herhangi bir uyaran olmadan kendi kendine ortaya çıkması durumunda şüphelenilebilir. ATBR, normal gelişim sürecinde 4-6. aylar civarında kaybolur ve yerini yaşam boyu devam edecek denge ve düzeltme reaksiyonlarına bırakır.

İntersegmental refleksler, spinal kord ve beyin arasında uzanan sinir devreleri olup, kas aktivitesinin koordinasyonu ve postüral kontrol için önemlidir. Bu reflekslerin iki ana bileşeni vardır: 1. Sensör yolu: Çevreden gelen duyusal bilgileri spinal kord'a iletir. 2. Motor yolu: Spinal kord'dan gelen motor komutları beyne iletir ve bu komutlar kaslara gönderilerek vücudun hareket etmesini sağlar. İntersegmental refleksler ayrıca denge, göz hareketi ve motor öğrenme gibi işlevlerde de rol oynar.

Moro testi, bebeğin doğumundan hemen sonra ve düzenli ziyaretler sırasında doktor tarafından yapılır. Test şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Bebeğin pozisyonu: Bebek, yüzü yukarı bakacak şekilde yumuşak bir yüzeye yatırılır. 2. Başın kaldırılması: Doktor, bebeğin başını nazikçe kaldırır. 3. Başın serbest bırakılması: Ardından, bebeğin başı hızla serbest bırakılır ve geriye düşerken doktor tarafından desteklenir. Bu işlem sırasında bebek, şaşırmış görünebilir, kollarını uzatabilir ve kısa bir süre ağlayabilir. Eğer bebek aşırı abartılı veya asimetrik bir Moro refleksi gösterirse, doktor daha detaylı bir muayene yapabilir veya bazı testler isteyebilir.

3 aylık bebekler ellerini sıkabilirler çünkü bu, onların doğal bir refleksidir. Bu durum, iki ana nedenden kaynaklanır: 1. Palmar kavrama refleksi: Yenidoğanlarda avuç içine baskı yapıldığında elin otomatik olarak sarılmasına neden olan bir reflekstir. 2. Anne karnındaki pozisyonun devamı: Bebekler rahimde kıvrılmış pozisyonda, kolları bükülü ve elleri yumruk yapmış halde dururlar. Dünyaya geldiklerinde de bu durumu bir süre daha sürdürürler. Ayrıca, bebekler ellerini sıkarak çevrelerini keşfetmeye, ısınmaya veya rahatlamaya çalışabilirler. Eğer bebek sağlıklı ve mutlu görünüyorsa, bu davranış genellikle endişe edilecek bir durum değildir.

En güçlü reflekse sahip hayvan, peygamberdevesi karidesi olarak kabul edilir.

2 yaşındaki bir çocuğun el çırpmasının birkaç olası nedeni vardır: 1. Erken Refleksler: Yenidoğanların bazı refleksleri vardır ve bu refleksler zamanla kaybolabilir. 2. Kolik: Kolik olan bir bebek, ağlarken kollarını veya bacaklarını sallayabilir veya çırpabilir. 3. Heyecanlanma: Bebekler heyecanlandıklarında veya mutlu olduklarında ellerini veya kollarını çırpabilirler. 4. Otizm: Tekrarlayan el çırpma hareketleri, otizm spektrum bozukluğunun bir belirtisi olabilir. 5. Motor Bozukluklar: Hareket bozukluğu olan çocuklar, istemsiz hareketler yapabilirler. Eğer endişeleriniz varsa, bir çocuk doktoruna danışmanız önerilir.

ALS (Amiyotrofik Lateral Skleroz) hastalarında üst motor nöronların hasar görmesi sonucu hiperrefleksi adı verilen abartılı refleksler ortaya çıkar. Ayrıca, Babinski işareti denen, ayak başparmağının anormal bir biçimde seğirmesi şeklindeki refleks de üst motor nöron hasarının bir göstergesidir. Alt motor nöronların hasar görmesi ise kaslarda zayıflık ve kramp gibi belirtilerle kendini gösterir.

Göz kırpmak, göz kapaklarının hızlı bir şekilde açılıp kapanmasıdır. Neden göz kırparız: 1. Gözleri nemlendirmek: Göz kırpma, gözyaşının göz yüzeyine eşit şekilde yayılmasını sağlar ve gözün nemli kalmasını sağlar. 2. Yabancı cisimleri uzaklaştırmak: Gözümüze kaçan toz veya kir gibi yabancı maddeler, göz kırpma refleksiyle dışarı atılır. 3. Odaklanmayı sağlamak: Göz kırpma, görüşümüzü kısaca kesintiye uğratarak göz kaslarının gevşemesine ve daha iyi odaklanmamıza yardımcı olur. 4. Gözü korumak: Göz kapaklarının kapanması, gözü parlak ışık ve diğer dış etkenlerden korur.

Vestibülospinal refleks, vestibüler çekirdek ile ilişkilidir.

Göz kırpmak önemlidir çünkü: 1. Göz sağlığını korur: Göz kırpma, gözyaşı bezlerinden gelen gözyaşının göz yüzeyine yayılmasını sağlar, bu da gözün nemli kalmasını ve kurumasını engeller. 2. Yabancı cisimlerden korur: Göz kırpma refleksi, toz ve kir gibi tahriş edici maddelerin gözden uzaklaştırılmasına yardımcı olur. 3. Zihinsel dinlenmeyi sağlar: Göz kırptığımızda beynimizde bilgi akışında geçici bir duraksama meydana gelir, bu da zihinsel dinlenmeye ve yeni verilere hazırlık yapmaya yardımcı olur. 4. Sosyal etkileşimleri etkiler: Göz kırpma, iletişimde önemli bir rol oynar ve dinleyicinin konuşmacıyı daha iyi anlamasını sağlar.

Işık refleksinin afferent ve efferent yolları şunlardır: Afferent yol: Işık refleksinin duyusal yoludur ve n. opticus (2. kraniyal sinir) tarafından oluşturulur. Efferent yol: Refleksin motor yoludur ve n. oculomotorius (3. kraniyal sinir) aracılığıyla gerçekleşir.

Göz kırpma refleksi, fasiyal sinir (kraniyal sinir VII) tarafından kontrol edilir.

Göze ışık tutulduğunda göz bebeğinin büyümesi, otonom sinir sistemi tarafından kontrol edilen bir refleks olarak gerçekleşir. Bunun nedeni, fazla aydınlık ortamlarda ışık yoğunluğunun yüksek olması ve göz bebeğinin bu ışığı azaltmak için küçülmesidir.

Baroreseptör refleksi, kan basıncını sabit seviyelerde tutmaya yardımcı olan homeostatik bir mekanizmadır. Bu refleks, ani bir basınç değişikliği olduğunda devreye girer ve vücudun buna hızlı bir şekilde uyum sağlamasını sağlar. Baroreseptör refleksi, kalp, boyun arterleri ve akciğerlerin içinde bulunan özel sinir uçları (baroreseptörler) tarafından kontrol edilir.