Osmanlıİmparatorluğu

Cambridge Türkiye Tarihi'nin 4. cildi, 1839-2010 yıllarını kapsayan dönemde modern Türkiye'nin tarihini anlatmaktadır. Kitapta ele alınan konular arasında şunlar yer almaktadır: - Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemi: Reformlar, Jöntürk dönemi, Kurtuluş Savaşı ve Atatürk cumhuriyetinin kuruluşu. - Cumhuriyet dönemi: Siyasi ideoloji, iktisadi gelişme, ordu, göçler, Kürt milliyetçiliği, İslamcılığın yükselişi ve kadınların güç elde etme mücadelesi. - Sanat ve mimari, edebiyat ve İstanbul'un kısa tarihi. Ayrıca, kitapta Osmanlıların siyaset, kültür ve sanat alanlarındaki başarıları da vurgulanmaktadır.

19. yüzyılda yaşanan bazı savaşlar şunlardır: Kırım Savaşı (1853-1856). Yunan İsyanı (1821). Osmanlı-Rus Savaşları. Sırp İsyanı (1804). Yüzyıl Savaşları (1337-1453). Ayrıca, 19. yüzyılda Cezayir, Etiyopya, Hindistan, Mısır, Nepal ve Tayland'da da çeşitli savaşlar yaşanmıştır. Daha fazla bilgi için tr.wikipedia.org ve tr.frwiki.wiki gibi kaynaklar kullanılabilir.

Fatih Sultan Mehmet'in ilk fethi, 1444 yılında henüz 12 yaşındayken tahta çıktıktan sonra gerçekleştirdiği Edirne'den Manisa'ya vali olarak gönderilmesi olayıdır.

Hayır, 2 yüzyıl Osmanlı'nın en güçlü dönemi değildir. Osmanlı İmparatorluğu'nun en güçlü dönemi, 16. yüzyıl olarak kabul edilir. Osmanlı'nın en güçlü olduğu dönem olarak yükselme dönemi (1453-1606) de gösterilebilir. Dağılma dönemi (1792-1922) ise Osmanlı'nın son dönemlerini kapsar ve bu dönemde imparatorluk, toprak kayıpları yaşamış ve resmi olarak dağılmıştır.

Ağrı, Osmanlı topraklarına Çaldıran Savaşı sonrasında Yavuz Sultan Selim tarafından katılmıştır.

V. Mehmed Reşad, Osmanlı Devleti'nin 35. padişahı ve 114. İslam halifesidir. Önemli olmasının bazı nedenleri şunlardır: Tahta çıkışı: 1909 yılında, II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesinin ardından İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin desteğiyle tahta çıkmıştır. Saltanatı: Saltanatı sırasında Osmanlı Devleti, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı gibi önemli olaylara tanıklık etmiştir. Yönetim tarzı: Devlet işleyişine ve güncel siyasete pek karışmamış, yönetim daha çok İttihat ve Terakki Partisi'nin önde gelenlerinin eline geçmiştir. Vefatı: 3 Temmuz 1918'de vefat etmiş ve yerine Mehmed Vahdeddin geçmiştir.

Cevat Şakir Paşa, II. Abdülhamit tarafından sadrazamlık görevine getirildi çünkü padişah, onun ileri görüşlü ve reform yanlısı yaklaşımlarını takdir ediyordu. Cevat Şakir Paşa, idari ıslahat yapılması ve Yıldız Sarayı'nda bir heyet kurulması gibi önerileri içeren bir ıslahat layihası sunmuştu.

Nişancının yetkileri Osmanlı İmparatorluğu'nda oldukça genişti ve çeşitli alanlarda görev alıyordu: 1. Resmi Belge Düzenleme ve Tasdik: Nişancı, divan kararları, padişah buyruğu, fermanlar ve diğer resmi yazışmaları düzenler ve tasdik ederdi. 2. Hukuki Görevler: Mahkeme belgelerini hazırlar, tapu işlemlerini yürütür ve bazı durumlarda mahkeme süreçlerinde şahitlik yapardı. 3. İdari Görevler: Devletin kayıtlarını tutar, kamu görevlileri ile iletişim kurar ve devlet arşivinin yönetiminden sorumluydu. 4. Tuğra Çekme: Padişah fermanlarına tuğra çekerdi. 5. Örfi Hukuk Kuralları: Örfi hukuk kurallarını derlerdi ve bu alanda son sözü nişancı söylerdi.

Kanuni Sultan Süleyman'ın Almanya seferi 1532-1533 yılları arasında gerçekleşmiştir.

Çekoslovakyalılaştırma ifadesi, Çekoslovakya'yı veya Çekoslovak halkını Çekoslovakyalıymış gibi yapma çabası anlamına gelir. Bu terim, aynı zamanda 19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nu kurtarma iddiasıyla ortaya çıkan bir fikri akımı da ifade eder.

II. Bayezid, 30 yıl tahtta kalmıştır.

Dirlik ve tımar kavramları, Osmanlı İmparatorluğu'nda aynı sistemi ifade eder. Farklar ise şu şekilde özetlenebilir: - Dirlik, genel olarak devlete sağlanan tanımlanmış bir hizmet karşılığında ücret olarak toprak tahsis edilmesi anlamına gelir. - Tımar ise, kamu arazisi (mirî) dahilinde, vergi toplama yetkisinin ve asayişi sağlama görevinin sipahiye bırakılmış olan tarımsal topraklara verilen addır.

Osmanlı İmparatorluğu'nda gerileme evresi, Karlofça Antlaşması'nın (1699) imzalanmasıyla başlamıştır.

II. Mahmut döneminde Yeniçeri Ocağı'nın yerine Asakir-i Mansure-i Muhammediye adlı ordu kuruldu.

Küre halkı iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Türkiye'nin Çorum iline bağlı Alaca ilçesindeki Küre köyü halkı: Bu köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında kesin bir bilgi yoktur. 2. Küresünniler: İran'ın Salmas, Urmiye, Hoy ve Maku bölgelerinde ve Türkiye'nin Van ilinde yaşayan bir Türk boyu olan Küresünniler, Osmanlı İmparatorluğu tarafından Kızılbaşlara karşı hizmet etmek için bölgeye yerleştirildiklerine inanılmaktadır.

Muharrem Kararnamesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun 1854 yılından itibaren almaya başladığı dış borçları ödeyememesi üzerine, 20 Aralık 1881 tarihinde imzalanan anlaşmadır. Bu kararname ile: - Mevcut vergi gelirlerinin bir kısmı Düyûn-ı Umûmiye olarak da bilinen Borçlar İdaresi'ne bağlanmıştır. - Devletin iktisadi faaliyetlerinin yönetimi yabancıların kontrolüne verilmiştir. Bu durum, Osmanlı Devleti'nin ekonomik bağımsızlığını kaybetmesine yol açmıştır.

En eski tayyare, Osmanlı İmparatorluğu döneminde 1912 yılında Yeşilköy'de kurulan Tayyare Mektebi ile yapılmıştır.

93 Harbi'nin ardından 13 Temmuz 1878'de imzalanan Berlin Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ile Avusturya-Macaristan, Fransa, Almanya, Büyük Britanya ve İrlanda, İtalya, Rusya arasında yapılmıştır.

Kanuni Sultan Süleyman'ın askeri başarıları şunlardır: 1. Belgrad'ın Fethi (1521): Orta Avrupa'nın kapılarını Osmanlı'ya açtı ve Balkanlar'daki hakimiyeti pekiştirdi. 2. Rodos'un Fethi (1522): Akdeniz'deki Osmanlı hakimiyetini güçlendirdi. 3. Mohaç Meydan Muharebesi (1526): Macaristan'ın büyük bir kısmını Osmanlı topraklarına kattı ve Orta Avrupa'da Osmanlı'nın gücünü artırdı. 4. Viyana Kuşatması (1529): Avrupa'nın kalbine doğru ilerleyerek Viyana'yı kuşattı, ancak başarısız oldu. 5. Bağdat Seferi ve Irak'ın Fethi (1534): Osmanlı'yı Basra Körfezi'ne kadar olan bölgeyi kontrol altına aldı. 6. Preveze Deniz Zaferi (1538): Barbaros Hayreddin Paşa komutasındaki Osmanlı donanması, Haçlı donanmasını yenerek Akdeniz'in hâkimi oldu.

Şahi topu, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Fatih Sultan Mehmet tarafından döktürülmüş bir savaş topudur.