İttihatveTerakki

Jön Türklerin liderleri arasında öne çıkan isimler şunlardır: 1. Ahmet Rıza. 2. Mehmet Talat. 3. İsmail Enver. 4. Mustafa Kemal Atatürk (Jön Türk hareketinden etkilenmiştir). Ayrıca, İttihat ve Terakki Cemiyeti de Jön Türklerin önemli bir lideri olarak kabul edilir ve bu cemiyetin kuruluşunda Askeri Tıbbiye öğrencileri etkili olmuştur.

Prens Sabahattin ve İttihat ve Terakki'nin ayrılmasının temel nedeni, iktidarın yönetim anlayışı ve siyasi politikalar konusundaki görüş ayrılıklarıdır. Prens Sabahattin, bireysel ve özel girişimci bir iktisadi gelişmeye dayanan toplumsal ve siyasal yapı değişikliğini savunurken, İttihat ve Terakki daha devletçi ve merkezi bir modeli benimsemekteydi.

Cumhuriyet gazetesinin eski binası, 1908 yılında İttihat ve Terakki Partisi'nin genel merkezi olarak kullanılmaya başlandı.

İttihat ve Terakki bayrağında yer alan hilal ve yıldız, hem İslamiyet'in hem de Osmanlı Devleti'nin sembolik değerlerini taşır. - Hilal, İslamiyet'in en önemli sembollerinden biridir ve güç, zafer ve kutsallığı temsil eder. - Yıldız, bu güce eşlik eden umut, aydınlanma ve yenilik anlamını taşır. Bu iki sembolün birleşimi, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin Osmanlı Devleti'ni modernleştirme çabasını yansıtır.

Dr. Abdullah Cevdet, sürgün edilme nedenleri arasında siyasi faaliyetleri ve padişahın otoritesine karşı çıkması bulunmaktadır. 1895 yılında İttihat ve Terakki Cemiyeti adına çalışmalar yaptığı için tutuklanmış ve başkentten uzaklaştırılması amacıyla Trablusgarp'a sürgün edilmiştir. Ayrıca, Almanya'dan sınır dışı edilmesi ve Viyana'daki görevinden alınması da siyasi yazılarından dolayı yaşanan gelişmelerdir.

Hayır, Ahmet Rıza Bey İttihat ve Terakki'yi kurmamıştır. İttihat ve Terakki Cemiyeti, 1889 yılında İstanbul'da kurulmuştur. Cemiyetin adı, 1894 yılında Paris'te yapılan bir toplantı sırasında Ahmet Rıza Bey'in önerisiyle "Nizam ve Terakki"den "İttihat ve Terakki"ye değiştirilmiştir.

İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kurucuları şunlardır: 1. İbrahim Temo. 2. Abdullah Cevdet. 3. İshak Sükuti. 4. Mehmet Reşid. 5. Hüseyinzade Ali (Turan). Ayrıca, cemiyetin kuruluşunda Şerafettin Mağmumi, Giritli Şefik, Konyalı Hikmet Emin gibi isimler de yer almıştır.

II. Meşrutiyet'in ilanına neden olan olaylar şunlardır: 1. Reval Konferansı: İngiltere ve Rusya'nın Reval'de bir araya gelerek Makedonya ve Boğazlar konusunda yaptıkları görüşmeler, İttihat ve Terakki Cemiyeti üyelerini tedirgin etti. 2. Makedonya'da Ayaklanma: Cemiyet üyeleri, yeni bir savaşın yaklaştığını düşünerek Makedonya'da ayaklandılar. 3. Gizli Cemiyet Faaliyetleri: İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin gizli faaliyetleri ve padişahın yönetimine karşı artan muhalefet, Meşrutiyet'in ilanında etkili oldu. Bu olaylar, Osmanlı Devleti'nde demokratikleşme ve özgürlük taleplerinin artmasına yol açtı.

Enver Paşa, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kurucusu değildir, ancak bu cemiyetin önemli önderleri arasında yer almıştır.

"Ceddin Deden" marşı, İttihat ve Terakki Dönemi'nde yazılmıştır.

Enver Paşa ve Talat Paşa, İttihat ve Terakki'den ayrılmalarının başlıca nedenleri olarak siyasi ve askeri zorunlulukları göstermişlerdir. Ayrılmalarının diğer sebepleri ise şunlardır: - Savaşın mağlubiyetle sonuçlanması: Osmanlı Devleti'nin Birinci Dünya Savaşı'ndan mağlup ayrılması, İttihat ve Terakki liderleri için ciddi bir sorumluluk doğurmuş ve yeni kurulacak hükümette yargılanma endişesi yaşamalarına yol açmıştır. - İç ve dış baskılar: İtilaf devletlerinin İttihatçı liderleri hedef göstermesi ve Ermeni tehciri gibi politikalar nedeniyle eleştirilmeleri, yurt dışına çıkmalarını zorunlu kılmıştır. - Hükümet içindeki anlaşmazlıklar: Ahmet İzzet Paşa hükümeti ile yapılan görüşmelerde, İttihatçı liderlerin bakan olarak kabinede yer alması konusunda yaşanan anlaşmazlıklar da ayrılık sürecini hızlandırmıştır.

Teşkilat-ı Mahsusa'da yer alan bazı önemli kişiler şunlardır: Enver Paşa: Teşkilatın kurucusu ve en etkin isimlerinden biridir. Süleyman Askeri: Teşkilatın ilk başkanıdır. Eşref Kuşçubaşı: Teşkilatta önemli görevler üstlenmiştir. Dr. Bahaeddin Şakir: Teşkilatın ideolojik yapısını oluşturan isimlerden biridir. Dr. Nazım: Teşkilatın yönetiminde yer almış, nüfuz sahibi bir İttihatçıdır. Ayrıca, Teşkilatın üyeleri arasında vatansever subaylar, fedailer, doktorlar, mühendisler ve gazeteciler gibi çeşitli meslek gruplarından kişiler de bulunmaktaydı.

İttihat ve Terakki Cemiyeti, Sultan II. Abdülhamid döneminde kurulmuştur.

Karakol Cemiyeti'nin amacı, Mondros Mütarekesi sonrası Anadolu'nun işgaline karşı koymak ve Milli Mücadele'yi desteklemekti. Bu cemiyet ayrıca: - Bilgi toplamak ve propaganda faaliyetleri yürütmek; - Direniş hareketlerini koordine etmek ve Anadolu'ya silah, insan ve cephane temin etmek; - İttihatçıları bir araya getirmek ve onları ülkenin kurtuluşu için harekete geçirmek gibi hedeflere sahipti.

İttihat ve Terakki ifadesi, "Birlik ve İlerleme" anlamına gelir. İttihat ve Terakki Cemiyeti ise, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde faaliyet gösteren bir siyasi hareket ve partidir. Cemiyetin temel amaçları arasında, Osmanlı Devleti'nin modernleşmesi, anayasal düzenin yeniden kurulması ve merkezi otoritenin güçlendirilmesi yer almaktaydı.

İbrahim Temo, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kurucularından biridir. 1889 yılında Tıbbıyye-i Şahane (Tıp Fakültesi) öğrencileri arasında, Sultan 2. Abdülhamit devrinin genç ve aydın muhalifleri tarafından kurulan İttihad-ı Osmanî Cemiyeti'nin liderliğini yapmıştır. Temo, cemiyetin faaliyetlerinde aktif rol almış, öğrenci direnişlerine öncülük etmiş ve çeşitli propaganda faaliyetleri yürütmüştür. Daha sonra Romanya'da da siyasi faaliyetlerine devam eden Temo, İttihat ve Terakki'nin Balkanlar'daki liderlerinden biri olmuştur.

İttihat ve Terakki'nin 3 büyükleri olarak kabul edilen isimler Enver Paşa, Cemal Paşa ve Talat Paşa'dır.

Feroz Ahmad'ın "İttihat ve Terakki (1908-1914)" adlı kitabının özeti şu şekildedir: Kitap, İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin (İTC) 1908-1914 dönemindeki faaliyetlerini ele almaktadır. Ana konular şunlardır: 1908 Devrimi: Sultan Abdülhamit yönetimindeki Saray'ın mutlak egemenliğine karşı yapılan devrim, anayasanın yeniden yürürlüğe girmesi ve parlamentonun toplanmasıyla sonuçlanmıştır. İTC'nin Yapısı: Cemiyet, şehirli orta üst ve orta alt sınıfa mensup meslek erbaplarından oluşmuştur. Ekonomik Kalkınma: İttihatçılar, ekonomik kalkınma ve ordunun modernizasyonu için çalışmış, kapitülasyonların sınırlamalarını kaldırmaya çalışmışlardır. Savaşlar: Trablusgarp ve Balkan Savaşları, İttihatçıların askeri meselelere odaklanmasına neden olmuştur. Son Dönem: 1914 yılına gelindiğinde İttihatçılar, devletin kontrolünü büyük ölçüde ele geçirmiş ve toplumsal ile ekonomik dönüşüm için gerekli altyapıyı oluşturmuşlardır.

İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin üç büyük kongresi şu yerlerde yapılmıştır: 1. İlk yasal kongre: 18 Ekim – 7 Kasım 1908 tarihleri arasında Selanik'te yapılmıştır. 2. II. Jön Türk Kongresi: 1907 yılında Paris'te düzenlenmiştir. 3. 31 Mart Vakası sonrası kongre: 22 Eylül 1909 tarihinde yine Selanik'te toplanmıştır.

Jön Türk hareketi hem askeri hem de sivil unsurları içermiştir. Bu hareket, modern eğitim kurumlarında yetişen subay ve sivil aydınların bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Ayrıca, Jön Türklerin içinde yer alan İttihat ve Terakki Cemiyeti, hem yurt içinde hem de Avrupa'da siyasi faaliyetlerde bulunarak meşruti düzenin yeniden kurulmasını hedeflemiştir.