Osmanlıİmparatorluğu

Sultan Abdülhamid ve Sultan Abdülmecit kardeş değildir. Sultan Abdülmecit, Sultan Abdülhamid'in babasıdır.

Elbistan, Osmanlı döneminde 1515 yılında Turnadağ Muharebesi ile Osmanlı İmparatorluğu'na katıldıktan sonra Maraş'tan ayrılmadı, aksine Maraş'ın bir kazası haline geldi. Cumhuriyet döneminde ise Türkiye'nin il sistemine geçilmesiyle birlikte Elbistan, tamamen Maraş'a bağlandı.

III. Mehmed, 37 yıl yaşamıştır. 26 Mayıs 1566 tarihinde doğmuş ve 21 Aralık 1603 tarihinde vefat etmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu'nda hilat giydirme geleneği, Sultan II. Mahmud tarafından kaldırılmıştır.

Venedik'in en büyük düşmanlarından biri Osmanlı İmparatorluğu'dur.

Antlaşma, hak ve borç doğurmak niyetiyle, iki veya daha fazla milletlerarası hukuk kişisi arasında yapılan yazılı bir anlaşmadır. Lozan Antlaşması ise, 24 Temmuz 1923 tarihinde İsviçre'nin Lozan kentinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi ile Britanya, Fransa, İtalya, Japonya, Yunanistan, Romanya ve Yugoslavya arasında imzalanmıştır. Antlaşmanın bazı konuları: Sınırlar. Boğazlar. Kapitülasyonlar. Savaş tazminatı. Azınlıklar. Lozan Antlaşması, Türkiye Cumhuriyeti'nin bağımsızlığını ve sınırlarını uluslararası alanda tanımıştır.

Bayburt Kalesi, Yavuz Sultan Selim tarafından 1514 yılında fethedilmiştir.

İkinci Meşrutiyet, herhangi bir antlaşma ile ilan edilmemiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nda 30 yıldır askıda olan anayasal ve parlamenter monarşi, 23 Temmuz 1908'de Sultan II. Abdülhamid'in yayımladığı resmi tebliğ ile yeniden başlamış ve İkinci Meşrutiyet ilan edilmiştir. Bu karar, imparatorluğun dört bir yanında büyük bir sevinç ve coşkuyla karşılanmış, ertesi gün gazetelerde yayımlanan resmi bildiriyle resmen ilan edilmiştir.

William Shakespeare'in "Venedik Taciri" oyununun Osmanlı İmparatorluğu'nda yasaklanmasının iki ana nedeni olduğu düşünülmektedir: 1. II. Abdülhamid'in Korkusu: Saray tiyatrosundaki bir gösterim sırasında Shylock karakterini canlandıran aktörün bıçağını bilemesi, II. Abdülhamid'i o kadar korkutmuştur ki oyunu hemen yasaklattığı söylentisi vardır. 2. Dini Azınlıklar Arasında Karışıklık Çıkarma Riski: Oyunun, İmparatorluk'taki dini azınlıklar arasında bir karışıklık çıkarabilme kapasitesi nedeniyle yasaklandığı da öne sürülmektedir.

İstibdatın özellikleri şunlardır: 1. Anayasa ve Meşrutiyet'in Askıya Alınması: II. Abdülhamit, 1876'da ilan edilen Meşrutiyet'i ve anayasayı askıya almıştır. 2. Baskıcı İstihbarat ve Casusluk: Devletin sıkı bir istihbarat ağı vardı ve casusluk faaliyetleri yoğundu. 3. Sansür ve Basın Baskısı: Basın özgürlüğü büyük ölçüde kısıtlanmış, gazeteler ve dergiler hükümet tarafından sansürlenmiştir. 4. Merkeziyetçilik ve İdari Kontrol: Merkeziyetçi bir yönetim modeli benimsenmiş, tüm önemli kararlar merkezi hükümet tarafından alınmıştır. 5. Pan-İslamizm ve Pan-Osmanlıcılık: II. Abdülhamit, İslam dünyasının lideri olarak kendini tanımlamış ve Osmanlı İmparatorluğu'ndaki tüm etnik grupları tek bir "Osmanlı" kimliği altında birleştirmeye çalışmıştır. 6. Ekonomik Gerileme: Devletin ekonomisi kötüye gitmiş, Duyun-ı Umumiye gibi kurumlar kurulmuştur.

Çaykara halkı, tarihi bilgilere göre Eti'ler döneminden itibaren çeşitli kavimlerin uğrağı olan bir bölgeye yerleşmiştir. 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet'in Trabzon'u Rum Pontus İmparatorluğu'ndan almasıyla bölge kesin olarak Osmanlı İmparatorluğu'nun yönetimine geçmiş ve Osmanlı döneminde Maraş ilinden gelen Alperenler ve Şeyhler tarafından İslamlaşma faaliyetleri yürütülmüştür. Ayrıca, Peçenekler ve Bizanslıların hakimiyeti altına giren bölgede, Uz (Oğuz), Kuman/Kıpçak, Peçenek gibi Türk boylarının da yerleşim yaptığı bilinmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu'nun en geniş dönemindeki yüzölçümü 20.000.000 km² olarak kaydedilmiştir.

Kapıkulu Süvarileri, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki en iyi atlı birlik olarak kabul edilirdi.

Tımar sistemi, Osmanlı İmparatorluğu'nda 14. ve 16. yüzyıllar arasında kurulmuştur.

Mebusan Meclisi, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1876 Anayasası ile kurulan halkın temsilcilerinden oluşan yasama organıdır. Amaçları: - Halkın yönetime katılımını sağlamak. - Padişahın yetkilerini sınırlayarak daha modern bir yönetim oluşturmak. Önemli görevleri: - Yasa önerileri hazırlamak. - Bütçe görüşmelerini yapmak. - Devlet politikalarını tartışmak. Kapanış nedenleri: - İlk olarak Sultan II. Abdülhamid döneminde 1878'de kapatıldı. - 1908'de II. Meşrutiyet'in ilanıyla yeniden açıldı, ancak Osmanlı'nın son dönemindeki siyasi çalkantılar ve işgal koşulları nedeniyle düzenli çalışamadı. - Son olarak, 1920'de İstanbul'un İtilaf Devletleri tarafından işgal edilmesiyle tamamen kapatıldı ve yetkileri Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne devredildi.

Manisa, Osmanlı İmparatorluğu döneminde şehzadelerin saltanat tecrübesi kazandıkları önemli bir sancak olduğu için "Şehzadeler Şehri" olarak anılmaktadır. 1437-1595 yılları arasında Manisa'da görev yapan şehzadeler arasında Kanuni Sultan Süleyman, III. Murad, III. Mehmet ve II. Selim gibi önemli padişahlar bulunmaktaydı.

IV. Murat, 8 Şubat 1640 tarihinde 28 yaşındayken siroz nedeniyle hayatını kaybetti. Ölümünden önce erkek kardeşlerinin hepsini öldürterek geriye sadece Sultan İbrahim'i sağ bıraktı.

Genç Osman'ın hikayesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun on altıncı padişahı olan II. Osman'ın hayatını ve saltanatını anlatır. Doğum ve Tahta Çıkış: 3 Kasım 1604'te İstanbul'da doğan Genç Osman, I. Ahmed ve Mahfiruz Hatun'un oğludur. Reform Çabaları: Genç Osman, yeniçerilerin disiplinsizliğini ve devlete karşı tehdit oluşturan tutumlarını ortadan kaldırmak amacıyla çeşitli reformlar yapmayı planlamıştır. Ölümü: 20 Mayıs 1622 tarihinde İstanbul'da yeniçeriler tarafından öldürülmüştür. Mirası: Genç Osman'ın kısa süren saltanatı, Osmanlı İmparatorluğu'nun iç ve dış politikada zorlu bir dönemi olarak kabul edilir.

Tımarlı sipahiler, Osmanlı İmparatorluğu'nun klasik döneminde ordunun en önemli ve kalabalık atlı kuvvetleriydi. Başlıca görevleri şunlardı: 1. Savaş Zamanı: Orduya katılarak savaşa katılmak. 2. Barış Zamanı: Bulundukları bölgenin güvenliğini sağlamak ve vergi toplamak. 3. İdari Görevler: Tarımsal düzenin korunması ve köylülerin üretim faaliyetlerinin denetimi. Bu sayede, Osmanlı ordusu devlete doğrudan mali yük olmadan geniş bir askeri gücü sürekli olarak elde tutabiliyordu.

Roma Devleti'nin batı kısmı, 476 yılında Germen lider Odoacer'ın İmparator Romulus Augustus'u tahttan indirmesiyle yıkılmıştır. Doğu kısmı ise varlığını 1453 yılına kadar sürdürmüş ve bu tarihte Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedilmesiyle Bizans İmparatorluğu olarak tarihe karışmıştır.