Osmanlıİmparatorluğu

Tunus, Osmanlı'dan 1881 yılında Fransa'nın işgali sonucu ayrıldı. Bu süreçte yaşanan bazı önemli olaylar şunlardır: 1830'da Cezayir'in Fransa tarafından işgali, Kuzey Afrika'da dengeleri değiştirerek Osmanlı-Fransız rekabetini artırdı. 1836 ve 1837'de Osmanlı donanmasının Tunus'a hareketi, Fransa tarafından engellenerek statükonun değiştirilmesine izin verilmedi. 1871'de İngiltere'nin arabuluculuğuyla Tunus'un Osmanlı İmparatorluğu'nun bir eyaleti olarak tanınması, ancak bölgenin özerkliğinin de garanti edilmesi. Berlin Kongresi'nde yapılan diplomatik düzenlemeler sonucunda Fransa'nın Tunus'u alması, buna karşılık Britanya'nın Osmanlılardan Kıbrıs'ın kontrolünü alması. Sonuç olarak, Tunus'un Osmanlı'dan ayrılmasında Fransa'nın bölgedeki artan etkisi ve Osmanlı İmparatorluğu'nun zayıflaması önemli rol oynadı.

Topkapı Sarayı'nın Romanos Kapısı olarak bilinen Bab-ı Hümayun kapısı, Fatih Sultan Mehmet döneminde, 1478 yılında yaptırılmıştır.

Yanaşık düzen talimnamesi, Sultan II. Mahmud döneminde, 1826 yılında yayımlanan Asâkir-i Mansûre-i Muhammediyye Kanunnamesi ile oluşturulmuştur.

Fao Kalesi'nin hikayesi, I. Dünya Savaşı sırasında Irak Cephesi'nde yaşanan olaylarla ilişkilidir. 6-8 Kasım 1914 tarihleri arasında, İngiliz kuvvetleri, Basra Körfezi kıyısındaki Türk kontrolündeki Fao Kalesi'ne bir çıkarma yaptı. Çıkarma, yoğun bombardımanın ardından çok az direnişle karşılaştı ve Türk garnizonu kaleyi terk etti.

Nahid Sırrı Örik'in "Sultan Hamid Düşerken" adlı romanı, II. Meşrutiyet'in ilanıyla birlikte İttihat ve Terakki'nin yükselişini ve II. Abdülhamid'in çevresindeki Mehmet Şahabettin Paşa'nın kızı Nimet'in, Binbaşı Şefik Bey ile olan ilişkisini anlatır. Nimet, babasının itibarını kurtarmak için İttihat ve Terakki'ye gider ve Şefik Bey'i kendine aşık ederek ailesine yardım etmesini sağlar. Roman, resmi tarihte genellikle "kötü" bir yönetici olarak gösterilen II. Abdülhamid'e olumlu yaklaşır.

Datça, eskiden Osmanlı İmparatorluğu sınırlarına bağlıydı.

Genç Türk veya Jön Türk, Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde ortaya çıkan, meşrutiyetçi ve II. Abdülhamid döneminde muhalif olan "genç ve aydın" kuşağa verilen isimdir.

İstanbul'un fethiyle Bizans İmparatorluğu yıkıldı.

Viyana'yı iki kez kuşatan padişahlar Kanuni Sultan Süleyman ve IV. Mehmet'tir. Birinci Viyana Kuşatması: 27 Eylül-16 Ekim 1529 tarihleri arasında Kanuni Sultan Süleyman tarafından gerçekleştirilmiştir. İkinci Viyana Kuşatması: 1683 yılında IV. Mehmet döneminde yaşanmıştır.

II. Mehmet'e "Fatih" denmesinin sebebi, 1453 yılında 21 yaşındayken İstanbul'u (o dönemki adıyla Bizans) fethetmesidir. II. Mehmet, bu fetihten sonra "Zafer Kazanan, Fetheden" anlamlarına gelen Fâtih ünvanıyla anılmaya başlanmıştır.

Ankara Savaşı'nda 50 bin Osmanlı askeri öldü.

Osmanlı İmparatorluğu'nun en güçlü sadrazamlarından biri olarak Pargalı İbrahim Paşa kabul edilir. İbrahim Paşa, Kanuni Sultan Süleyman'ın en güvendiği danışmanlarından biri olmuş ve 1523 yılında sadrazamlık makamına getirilmiştir.

1. Viyana Kuşatması'nın başarısız olmasının bazı nedenleri: Olumsuz hava şartları: Kuşatma sırasında çetin kış koşulları ve aylarca süren kuşatma, Osmanlı ordusunun yorgun düşmesine neden oldu. Tedarik eksikliği: Osmanlı ordusu, yeterli malzeme, yiyecek ve top gibi mühimmatlarla yola çıkmamıştı. Kale savunmasının gücü: Kale komutanı Kont Salm'ın aldığı tedbirler ve Avusturya ordusunun direnişi, Osmanlı kuvvetlerinin ilerlemesini zorlaştırdı. Avrupa'nın desteği: Avusturya'ya, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu ve İspanya İmparatorluğu gibi devletler destek verdi. Kırım Hanlığı'nın yetersizliği: Kırım Hanı'nın, Leh ordularını engelleyememesi, Osmanlı'nın dezavantajına oldu.

Akıncıların lideri, "akıncı beyi" veya "akıncı sancak beyi" olarak adlandırılır. Akıncı beyleri, aynı zamanda birlikleri organize eden, yöneten ve savaş stratejilerini belirleyen liderlerdir. Akıncı beylerinin doğrudan sultandan emir aldığı ve olağanüstü yetkilere sahip olduğu belirtilmiştir.

Osmanlı bayraklarının değişmesinin birkaç nedeni vardır: 1. Siyasi ve Kültürel Evrim: İmparatorluğun siyasi ve kültürel değişimleri, bayrak tasarımlarının da evrilmesine yol açtı. 2. Modernleşme Çabaları: 19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nun modernleşme çabaları, bayrağın daha standart hale gelmesine ve yeni sembollerin eklenmesine neden oldu. 3. Dini Semboller: İslami unsurların bayrakta daha belirgin hale gelmesi, özellikle Yavuz Sultan Selim döneminde, imparatorluğun İslam dünyasının lideri konumuna yükselmesiyle ilgiliydi. 4. Denizcilik Kullanımı: 16. yüzyıldan itibaren Osmanlı donanmasının Akdeniz'deki hakimiyeti, bayrağın denizcilik alanında da yaygın olarak kullanılmasına ve armalar ile tuğraların eklenmesine yol açtı.

I. Meşrutiyet, 23 Aralık 1876'da II. Abdülhamid tarafından ilan edilmiştir. Bu kararın alınmasında, Genç Osmanlılar olarak bilinen ve Mithat Paşa, Namık Kemal ve Ziya Paşa gibi aydınların önderlik ettiği grubun etkisi olmuştur.

"Kuruluş Osman" dizisinin konusu, Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu Osman Bey'in hayatını ve devlet kurma mücadelesini anlatmaktadır. Dizide, Osman Bey'in babası Ertuğrul Gazi'nin ölümünden sonra Kayı Obası'nın lideri olması, iç ve dış düşmanlarla mücadelesi ve çeşitli zorluklarla karşı karşıya kalması işlenmektedir.

IV. Murad'ın güçlü olmasının bazı nedenleri: Fiziksel yapısı: Geniş omuzlu ve heybetli bir yapıya sahipti. Spor ve silah kullanımı: Ata binmeyi severdi ve cirit ile ok atmada ustaydı. Kişisel özellikleri: Genç yaşta tahta çıktığında sert bir mizaca bürünmüş ve güçlü bir padişah olarak anılmak için kendini geliştirmiştir. Ayrıca, IV. Murad'ın 256 kilogram ağırlığındaki bir gürzü tek elle kullanabildiği de rivayet edilmektedir.

Pasarofça Antlaşması ile Osmanlı Devleti şu toprakları kaybetti: Avusturya'ya: Temeşvar, Belgrad, Banat ve Eflak'ın batısı. Venedik'e: Dalmaçya, Hersek ve Korfu Adası.

Estergon Kalesi, Kanuni Sultan Süleyman komutasındaki Osmanlı ordusu tarafından 1543 yılında alınmıştır.