Nöroloji

Sinir sistemini kontrol etmek önemlidir çünkü sinir sistemi, vücudun komuta merkezi olarak tüm yaşamsal faaliyetleri yönetir. Sinir sistemini kontrol etmenin önemli olmasının bazı nedenleri: Duygusal denge: Sinir sistemi regülasyonu, stres, kaygı ve diğer psikolojik etkenlerle başa çıkarak duygusal dengeyi korur. Fiziksel sağlık: Düzenli sinir sistemi regülasyonu, stresi azaltır, uyku kalitesini artırır, bağışıklık sistemini güçlendirir ve genel vücut fonksiyonlarını iyileştirir. Yaşam kalitesi: Dengeli bir sinir sistemi, daha iyi bir ruh hali, daha iyi uyku ve daha iyi fiziksel sağlık sağlayarak günlük yaşamı daha keyifli ve verimli hale getirir. Sinir sistemini kontrol etmek için meditasyon, derin nefes alma egzersizleri, düzenli egzersiz, sağlıklı beslenme ve stres yönetimi teknikleri uygulanabilir.

Spinal kanal içerisinde Tarlov kisti, omurganın tabanındaki sinir kökleri etrafında, özellikle sakral bölgede oluşan, sıvı dolu keseciklerdir. Bu kistler, beyin omurilik sıvısı ile doludur ve boyutları değişebilir. Tarlov kistlerinin kesin nedeni tam olarak anlaşılmamıştır, ancak genetik yatkınlık, travma, enfeksiyonlar veya yaşlanma gibi faktörlerin etkili olabileceği düşünülmektedir. Teşhis genellikle görüntüleme testleri, özellikle manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile konur.

Yüksek dereceli gliomlar kötü huyludur. Gliomlar, iyi huylu (düşük dereceli) veya kötü huylu (yüksek dereceli) olarak sınıflandırılır. Yüksek dereceli gliomalar, çok hızlı büyüme eğilimi gösterir ve beynin diğer bölgelerine yayılma olasılıkları yüksektir.

Tik çeşitleri genel olarak basit ve karmaşık olarak iki gruba ayrılır. Basit tikler: Tek bir kas grubunu veya bir grup kası etkileyen, kısa süreli, hızlı ve tekrarlayan hareketlerdir. Karmaşık tikler: Birden fazla kas grubunu etkileyen, daha karmaşık ve uzun süreli hareketlerdir. Ayrıca, tikler motor ve vokal olarak da sınıflandırılabilir. Motor tikler: Kas tikleri olarak da bilinir ve göz kırpma, kafa sallama gibi hareketlerin yanı sıra, nesnelerin koklanması, eğilme veya tekme atma gibi karmaşık hareketleri de içerir. Vokal tikler: Ağız, burun ve boğaz bölgelerinde oluşan seslerle karakterizedir.

Disfazi, konuşulan dili üretme ve anlama yeteneğini etkileyen bir dil bozukluğudur. Disfazisi olan kişiler, doğru kelimeleri bir araya getirerek cümle kurmakta zorlanabildikleri gibi, başkalarının ne dediğini anlamakta, okumakta ve yazmakta da güçlük çekebilirler. Disfazinin bazı nedenleri: inme; enfeksiyonlar; ciddi kafa yaralanmaları; beyin tümörü; Alzheimer ve Parkinson gibi nörodejeneratif hastalıklar. Disfazinin belirtileri, beyin hasarının yeri ve ciddiyetine bağlı olarak değişir. Disfazi teşhisi için fiziki muayene, nörolojik muayene gibi testler yapılabilir.

Temporal lob, beynin her iki serebral hemisferinde, lateral fissürün altında yer alan bir lobdur. Başlıca işlevleri: İşitme: Seslerin algılanması, anlam verilmesi ve hatırlanmasını sağlar. Görsel hafıza: Uzun dönemli hafıza dahil görsel hafızanın oluşturulmasına katkıda bulunur. Dil: Konuşmanın anlaşılması ve ifade edilmesinde rol oynar. Duygusal ilişkilendirme: Duygusal reaksiyonları ve bazı otomatik vücut fonksiyonlarını kontrol eder. Yeni anılar: Bildirimsel (anlamsal) veya açık belleğin oluşumunda kritik öneme sahiptir. Temporal lobun hasar görmesi, ciddi işlev bozukluklarına yol açabilir; bunlar arasında hafıza kaybı, konuşma ve dil bozuklukları, kişilik değişiklikleri ve epileptik nöbetler bulunur.

Çocuklarda yürüme bozukluğu için çocuk ortopedi ve travmatoloji uzmanına veya çocuk nörolojisi uzmanına başvurulmalıdır. Çocuk ortopedi ve travmatoloji uzmanı, yürüme bozukluklarının kas, kemik ve eklem kaynaklı nedenlerini değerlendirir. Çocuk nörolojisi uzmanı ise yürüme bozukluklarının sinir sistemi kaynaklı nedenlerini araştırır. Yürüme bozukluğunun nedenine bağlı olarak, farklı uzmanlık alanlarından doktorlara da yönlendirme yapılabilir.

Bebeğin kafasının büyük olması durumunda, Kadın Doğum ve Perinatoloji uzmanları ilk değerlendirmeyi yapar. Altta yatan nedenin belirlenmesi için şu uzmanlara da başvurulabilir: Çocuk Nöroloji uzmanı; Genetik uzmanı; Çocuk Beyin Cerrahisi veya Pediatrik Nöroşirurji bölümleri. Ayrıca, beyin cerrahı da hidrosefali gibi durumlarda devreye girer.

Cingulate gyrus (singulat korteks) beynin içyan yüzünde, corpus callosumun hemen üstünde yer alan bir beyin bölümüdür. Cingulate gyrus'un bazı işlevleri şunlardır: Ağrı işleme. Duygu. Hafıza. Cingulate gyrus'un hasar alması uygunsuz ağrı hissine ve öğrenme bozukluklarına yol açabilir. Cingulate gyrus, aynı zamanda şu işlevlerle de ilişkilidir: duygusal işleme ve vokalleştirme; duygusal bağlanma ve bağlanma; korku koşullandırma ve duyusal bilgilerle bellek ilişkilendirmesi; endokrin hormon salınımının ve periferik sinir sisteminin otonomik işlevlerinin düzenlenmesi; karar verme. Cingulate gyrus, depresyon, anksiyete bozuklukları, Alzheimer hastalığı ve şizofreni gibi çeşitli nörolojik ve psikiyatrik durumlarda etkilenebilir.

Video-EEG için nöroloji bölümüne başvurulur. Video-EEG, epileptik nöbetlerin, epilepsi olmayan ancak epilepsiye benzeyen durumlardan ayırt edilmesi ve nöbet tipinin kesin olarak belirlenmesi için kullanılan bir yöntemdir. Video-EEG çekimi için, sağlık görevlisi tarafından başın ölçülmesi ve elektrotların takılması gereken noktaların belirlenmesi, ardından elektrotların özel bir yapıştırıcı ile saç derisine bağlanması gerekir. Video-EEG çekimi hakkında daha fazla bilgi almak veya bu işlemi yaptırmak için bir nöroloji uzmanına başvurulabilir.

Kornea refleksi, korneaya (gözün şeffaf ön yüzeyi) uygulanan bir uyaran sonucu gözün koruyucu bir tepki vererek istemsiz şekilde kırpılması durumudur. Bu refleks, gözün dış etkenlerden korunmasını sağlar ve vücudun savunma mekanizmasının önemli bir parçasıdır. Kornea refleksinin oluşumunda rol oynayan sinirler: Afferent (duyusal) sinir: Trigeminal sinirin (kraniyal sinir V) oküler dalıdır. Efferent (motor) sinir: Fasiyal sinir (kraniyal sinir VII) tarafından kontrol edilir. Kornea refleksi, aynı zamanda beyin fonksiyonlarını ve sinir sisteminin sağlığını değerlendirmek için de kullanılan bir testtir.

Beyin kabuğu (korteks), serebrum olarak da bilinen beyin yarım kürelerinin dış tabakasında bulunur. Uç beyin ise, beyin yarım küreleri olarak da bilinir ve beynin en büyük kısmını oluşturur. Beyin, kafatası boşluğunun üst kısmında yer alır.

Nöropsikiyatri, nöroloji ve psikiyatri alanlarının kesişim noktasında yer alır ve beyin işlev bozukluğundan etkilenen ruh sağlığı bozukluklarının teşhisi ve tedavisi ile ilgilenir. Nöropsikiyatrinin ilgilendiği bazı hastalıklar: Nörolojik hastalıklar: demans; epilepsi; migren; Parkinson hastalığı; Huntington hastalığı; felç; multipl skleroz. Psikiyatrik hastalıklar: şizofreni; depresyon; anksiyete; bipolar bozukluk; obsesif-kompulsif bozukluk. Nöropsikiyatri uzmanları, hastaların nörolojik ve psikiyatrik semptomlarını birleştirerek bütüncül bir tedavi yaklaşımı sunarlar.

B4 vitamini (kolin) çeşitli işlevlere sahiptir: Hücre zarlarının yapısı: Hücre zarlarının bütünlüğü ve fonksiyonları için kritik öneme sahiptir. Beyin ve sinir sistemi: Asetilkolin sentezinde rol oynayarak bellek, kas kontrolü ve diğer bilişsel işlevlere destek olur. Karaciğer ve yağ metabolizması: Karaciğerin yağları işleme ve gönderme sürecinde gereklidir, eksikliği yağlı karaciğer riskini artırabilir. Homosistein düzeyi: Folat ve B12 vitamini ile birlikte homosistein metabolizmasında rol oynar, yüksek homosistein düzeyleri kalp-damar sağlığı açısından risk faktörüdür. Spor performansı: Kas yorgunluğunu hafifletebilir, ancak etkisi kişiden kişiye değişebilir. B4 vitamini, yumurta sarısı, karaciğer, soya ürünleri, et ve baklagiller gibi besinlerde bulunur.

Serebellar testlerden bazıları şunlardır: Ölçülü hareket testleri. parmak-burun testi; diz topuk testi. Hedefi aşma testleri. past pointing testi. Ardısıra hareket testleri. pronasyon-supinasyon testi. Ayrıca, serebellar hastalık durumunda yapılan diğer testler arasında hızlı değişen hareketler, rebound fenomeni, topuk-incik testi, tarama konuşması, nistagmus ve yürüme (gait) testi de bulunur. Serebellar testlerin uygulanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Nöropil, sinir sistemi hücreleri arasındaki boşlukları dolduran yoğun nöronal süreç ve sinaps ağıdır. Nöropilin görevleri: Bilgi aktarımı. Duyusal entegrasyon. Hücresel bağlantı. Nöropilin bileşenleri: nöronların aksonları ve dendritleri; astrositler ve oligodendrositler gibi destekleyici hücreler.

Allodini, çeşitli hastalık ve durumlarla ilişkili olabilir, bunlar arasında: Fibromiyalji. Migren. Diyabetik nöropati. Postherpetik nevralji. Multipl skleroz (MS). Karmaşık bölgesel ağrı sendromu. Travma ve stres. Allodini, genellikle altta yatan bir durumun belirtisi olduğundan, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Vermis agenezi ve hipoplazinin prenatal değerlendirilmesi, fetal gelişim sırasında serebellar vermisin yokluğu veya yetersiz gelişimi durumlarının ultrason ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile incelenmesini ifade eder. Prenatal değerlendirmede kullanılan bazı bulgular: Sisterna magna genişliği. Vermis hipoplazisi. Ek anomaliler. Prenatal değerlendirme sonuçları, aileye multipl fetal anomali ve kötü fetal prognoz gibi durumlar hakkında bilgi verir ve danışmanlık gerektirir.

Tıpta diskinezi, kişinin istemsiz olarak yaptığı, ani ve kendiliğinden gelişen kas hareketleridir. Bu hareketler bireyin iradesi dışında meydana gelir ve şu bölgelerde görülebilir: Yüz kasları (örneğin istemsiz mimikler, dudak bükülmesi); Kollar ve bacaklar; Gövde. Diskinezi, ilaçlara bağlı olarak, beyin tümörleri veya metastazları nedeniyle, paraneoplastik nörolojik sendromlar sonucu ya da elektrolit dengesizlikleri gibi nedenlerle ortaya çıkabilir. Diskinezi tedavisi, altta yatan nedene ve hareket bozukluğunun şiddetine göre değişir.

İdiyopatik intrakraniyal hipertansiyonun (IIH) kesin nedeni bilinmemektedir. Olası nedenler arasında şunlar yer almaktadır: Hormonlar: IIH'nin genç, kilolu kadınlarda daha sık görülmesi, hormonların rol oynayabileceğini düşündürmektedir. İlaçlar: İzotretinoin gibi yüksek doz A vitamini türevleri, tetrasiklin antibiyotikler, büyüme hormonu ve bazı diğer ilaçlar IIH'ye neden olabilir. Enfeksiyonlar: Bazı durumlarda enfeksiyonlarla ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Neuroendokrin dengesizlikler: Obezite ile ilişkili neuroendokrin dengesizliklerin IIH'de rol oynayabileceği öne sürülmektedir. IIH'nin ayrıca genetik bir nedeni yoktur.