Nöroloji

Histamin N-metiltransferaz (HNMT), histamin molekülüne bir metil grubu ekleyerek onu inaktif bir metabolite dönüştüren bir enzimdir. HNMT'nin bazı işlevleri: Histamin metabolizması: HNMT, histaminin parçalanmasında rol oynar ve vücutta aşırı histamin birikmesini önler. Beyin fonksiyonlarının düzenlenmesi: CNS'deki histamin seviyelerini düzenleyerek uyarılma, iştah düzenlemesi ve uyku-uyanıklık döngüleri gibi süreçleri kontrol eder. Bağışıklık tepkisi: Solunum sistemindeki zararlı partiküllere karşı hava yolu tepkisinde rol oynar. HNMT aktivitesini etkileyen genetik varyantlar, Parkinson hastalığı ve dikkat eksikliği bozukluğu gibi nörolojik bozukluklarla ilişkilendirilmiştir.

Multiple skleroz (MS), merkezi sinir sistemini etkileyen kronik ve otoimmün bir hastalıktır. Bağışıklık sistemi, sinir hücrelerinin çevresini saran miyelin kılıfına yanlışlıkla saldırır. MS hastalığının bazı türleri şunlardır: Klinik izole sendrom (CIS). Relapsing-remitting MS (RRMS). İkincil ilerleyici multipl skleroz (SPMS). Primer ilerleyici multipl skleroz (PPMS). MS hastalığının belirtileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir. MS hastalığının kesin nedeni bilinmemekle birlikte genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve viral enfeksiyonlar gibi etmenlerin birlikte rol oynadığı düşünülür.

Nöroloji, sinir sistemi bozukluklarının tanı ve tedavisi ile ilgilenen tıbbi bir uzmanlık dalıdır. Nörolojinin baktığı bazı hastalıklar: Baş ağrıları (migren, gerilim tipi baş ağrısı, küme baş ağrısı); Epilepsi; Felç (inme); Parkinson hastalığı; Alzheimer ve demans; Multipl skleroz (MS); Periferik sinir hastalıkları; Beyin tümörleri; Uyku bozuklukları; Kas hastalıkları. Nöroloji uzmanları, bu rahatsızlıkların tanısını koymak için çeşitli testlerden yararlanır ve tedavi planı oluşturur.

Rasagiline, monoamin oksidaz inhibitörleri (MAOI) ilaç grubuna dahildir ve özellikle monoamin oksidaz B (MAO-B) inhibitörü olarak bilinir. Bu ilaç, Parkinson hastalığının semptomlarını tedavi etmek için kullanılır.

Evet, medulla ve oblongata aynı şeyi ifade eder. Medulla oblongata, beyin sapının bir parçasıdır ve omurilik soğanı olarak da bilinir.

Ön beyin lobları (frontal, parietal, temporal ve oksipital) ile arka beyin lobları arasındaki temel fark, konumları ve işlevleridir. Ön beyin lobları: Frontal lob: Planlama, problem çözme, karar verme, hareket kontrolü ve kişilik özellikleri ile ilişkilidir. Parietal lob: Duyusal bilgilerin işlenmesi, dokunma, sıcaklık ve basınç gibi duyuların algılanması, vücudun konumunun ve hareketinin düzenlenmesi ile ilgilidir. Temporal lob: İşitme, dil işleme, hafıza ve duygusal tepkilerin düzenlenmesinde rol oynar. Oksipital lob: Görme ile ilişkilidir; görsel bilgilerin işlenmesi ve yorumlanması bu lobda gerçekleşir. Arka beyin lobları: Beyincik (serebellum): Hareketlerin koordinasyonu, denge ve kas hareketlerinin ayarlanması ile ilgilidir. Beyin sapı: Solunum, kalp atışı, sindirim gibi otomatik işlevlerin kontrolü, duyusal uyaranların algılanması ve motor yanıtların entegrasyonu gibi işlevleri yönetir. Özetle, ön beyin lobları daha çok bilişsel işlevlerle (düşünme, öğrenme, hafıza) ilgilenirken, arka beyin lobları daha çok hayatta kalma ve hareket kontrolü gibi temel işlevlerle ilgilenir.

Çocuk nöroloji uzmanı, 0-18 yaş aralığındaki çocukların beyin, omurilik, sinir ve kas hastalıklarının tanı ve tedavisi ile ilgilenir. Görevleri arasında: Detaylı tıbbi geçmiş ve fizik muayene yapmak. Laboratuvar testleri, beyin görüntüleme (MRI, CT) ve elektroensefalografi (EEG) gibi tanı araçlarını kullanmak. Tedavi planları oluşturmak ve ilaç tedavisi düzenlemek. Rehabilitasyon ve terapi programları önermek. Ailelere ve bakıcılara danışmanlık sağlamak yer alır. Çocuk nörolojisinin ilgilendiği bazı hastalıklar: epilepsi; serebral palsi; kas hastalıkları; gelişimsel gerilik; otizm; baş ağrıları; sinir sistemi enfeksiyonları.

Ara beyin, beynin talamus, hipotalamus, epitalamus, subtalamus ve pretektumdan oluşan kısmıdır. Başlıca işlevleri: Duyusal işleme: Talamus, duyusal bilgileri (görme, işitme, dokunma vb.) işleyerek beyin korteksine iletir. Otonom sinir sistemi kontrolü: Hipotalamus, kalp atışı, sindirim gibi istemsiz vücut fonksiyonlarını düzenler. Hormon salınımı: Hipotalamus, hipofiz bezini etkileyerek hormon salınımını düzenler. Davranış ve duygu düzenleme: Duygusal durumların ve motivasyonun düzenlenmesinde rol oynar. Ara beyindeki hasarlar veya işlev bozuklukları, uyku bozuklukları, obezite, depresyon, anksiyete ve motor bozukluklar gibi durumlara yol açabilir.

Charcot-Bouchard anevrizmaları, beyin damarlarının küçük arterlerinde (çapı 300 mikrometreden az) görülür. En sık olarak bazal gangliyonların lentikülostriat damarlarında bulunur.

"Beyaz cevher alanlarında birkaç adet milimetrik boyutlu nodüler gliotik sinyal izlenmiştir" ifadesi, beyninizin beyaz cevher adı verilen bir bölgesinde, milimetrik boyutlarda, kesin nedeni belirlenemeyen hücrelerin birikimine işaret etmektedir. Gliotik odaklar, beyin hücreleri hasar gördüğünde, onların yerini doldurmak ve beyni korumak için devreye giren glial hücrelerin, hasarlı bölgede birikmesiyle oluşur. Bu ifadenin tek başına yorumlanması hastalar açısından bir şey ifade etmez.

Tıpta "connectome" terimi, beynin içerdiği tüm nöronları ve sinir yollarını gösteren diyagrama verilen isimdir. "Connectome" ayrıca şu anlamlara da gelebilir: Bir canlının beyninin nöron düzeyinde bağlantı haritasının adı. Beyindeki tüm nöronların 3 boyutlu olarak haritalandırılması ve hangi nöronun ne işe yaradığını bularak onların tekrar yapılandırılması. "Connectome" terimi, 2010 TED konferansında Sebastian Seung'un "I am my Connectome" konuşmasıyla popülerlik kazanmıştır. "Connectome" çalışmaları, insan beyni hakkında daha fazla bilgi edinmeyi ve sinir sistemi hastalıklarını daha iyi anlamayı sağlayabilir.

Dopamin ilaçlarının bazı kullanım alanları: Parkinson hastalığı. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB). Şizofreni. Kalp yetmezliği ve şok durumları. Dopamin ilaçları, doktor gözetiminde ve reçeteyle kullanılmalıdır.

Seyrantepe Yerleşkesi'nde nöroloji bölümü, 2. blokta yer almaktadır.

Çocuklarda baş ağrısı ve migren için çocuk nöroloji uzmanına başvurulmalıdır. Nörolojik muayene, gerekli görülmesi durumunda kan tetkikleri, beyin tomografisi veya beyin manyetik rezonans görüntülemesi (MR) gibi tanı yöntemleri ile doğru teşhis ve tedavi planlanabilir.

Hipotalamus ve hipofiz, limbik sistemle şu şekillerde ilişkilidir: Hipotalamus-hipofiz-adrenal aks (HPA aksı). Hipotalamus ve hipofizin limbik sistemdeki rolü. Limbik sistem, hipotalamus, hipokampüs, talamus ve amigdala gibi yapıları içerir ve duygusal tepkiler, hafıza ve motivasyon gibi işlevlerde görev alır.

Locked-in sendromu, bir insanın şuuru yerinde olmasına rağmen bedenen neredeyse tamamen felç halinde olması ve böylece kendini dil veya hareketlerle ifade edememesi durumuna denir. Bu sendromda, hastanın bilinci ve duyuları tamamen yerindedir, ancak istemli hareketlerin kaybı nedeniyle zamanla konuşma yetisi de ortadan kalkar. Locked-in sendromunun bazı nedenleri şunlardır: pons bölgesi, orta beyin ya da capsula interna'da olan lezyonlar; beyin sapı felci; dolaşım sistemi hastalıkları; ilaç aşırı dozu; sinir hücrelerinin hasara uğraması. Locked-in sendromu için standart bir tedavi veya çare yoktur.

İnsan beyninin serebrum (beyin) kısmında dört lob bulunur: 1. Frontal lob. 2. Parietal lob. 3. Temporal lob. 4. Oksipital lob. Ayrıca, bazı kaynaklarda beşinci bir lob olarak limbik lob da bahsedilir.

EMG testi, dil ve konuşma bozukluğunda doğrudan kullanılmaz. EMG (Elektromiyografi), kasların ve sinirlerin elektriksel aktivitesini ölçen bir tanı yöntemidir ve genellikle kas zayıflığı, uyuşma, karıncalanma, kas ağrısı, kramplar ve felç gibi nörolojik semptomların nedenini belirlemek için yapılır. Dil ve konuşma bozuklukları genellikle sinir ve kas fonksiyonlarıyla doğrudan ilişkili değildir ve bu tür durumlarda farklı tanı yöntemleri (örneğin, odyoloji testleri, nöropsikolojik değerlendirmeler) daha uygun olabilir. EMG testi, nörolojik hastalıkların teşhisinde önemli bir rol oynar, ancak dil ve konuşma bozukluklarının teşhisinde birincil tercih edilen bir yöntem değildir.

Demans türleri arasında hangisinin daha tehlikeli olduğu, hastalığın seyrine ve bireysel faktörlere bağlı olarak değişebilir. Bazı demans türlerinin özellikleri: Alzheimer hastalığı. Vasküler demans. Lewy cisimcikli demans. Frontotemporal demans. Karma demans. Demans belirtileri fark edildiğinde, doğru tanı ve yönetim için uzman bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

KİBAS'ın (kafa içi basınç artışı sendromu) en önemli bulgusu baş ağrısıdır. KİBAS'ta görülebilen diğer önemli bulgular şunlardır: bulantı veya kusmanın fışkırır tarzda olması; papil ödemi; bilinç değişiklikleri. KİBAS belirtileri başka durumlarla da örtüşebileceğinden, bu belirtilerle karşılaşıldığında zaman kaybetmeden tıbbi yardım alınması önemlidir.