Nöroloji

Hafif serebral palsi, daha az belirgin ve genellikle daha az şiddetli semptomlarla karakterizedir. Hafif serebral palsi vakalarında görülebilecek bazı belirtiler: motor becerilerde hafif zorluklar; kas tonusunda hafif dengesizlik; konuşmada hafif gecikmeler. Hafif serebral palsi, erken teşhis ve uygun tedavi ile yönetilebilir ve bireylerin yaşam kalitesi artırılabilir. Serebral palsi teşhisi ve tedavisi için bir uzmana danışılması önerilir.

Nöroloji, beyin loblarını inceleyen bilim dalıdır. Nöroloji, genel olarak beyin, beyin sapı, omurilik ve çevresel sinir sistemiyle kasların hastalıklarını inceleyen, cerrahi dışındaki tedavi uygulamalarını içeren tıp bilimi dalıdır. Beyin lobları, frontal lob, parietal lob, temporal lob ve oksipital lob olarak adlandırılır.

Kortekste hasar oluşması durumunda ortaya çıkabilecek bazı sonuçlar: Prefrontal korteks hasarı: Kişilik değişiklikleri. Dürtü kontrol sorunları. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite. Duygusal regülasyon bozuklukları. Sosyal ilişkilerde zorluklar. Frontal lob hasarı: Odaklanamama. Zamanı planlamada yetersizlik. Yanlış anlama eğilimi. Öğrenme güçlüğü. Duygusal donukluk. Korteks hasarının etkileri, hasarın türüne, şiddetine ve yerine bağlı olarak değişebilir.

H1 reseptörü, histamin tarafından aktive edilen ve alerjik reaksiyonlar ile inflamasyon süreçlerinde rol oynayan bir reseptördür. H1 reseptörlerinin bazı işlevleri: Uyku-uyanıklık döngülerinin düzenlenmesi. Gıda alımının düzenlenmesi. Vücut ısısının düzenlenmesi. Duygular ve hafıza ile ilgili süreçlerin desteklenmesi. H1 reseptörlerinin aktivasyonu, kaşıntı, kızarıklık, ödem, kan damarlarının genişlemesi ve solunum yollarında daralma gibi semptomlara yol açabilir. H1 reseptörlerini bloke eden antihistaminikler, alerji semptomlarını tedavi etmek için kullanılır.

Titreme, kasların istemsiz olarak kasılması ve gevşemesi sonucu ortaya çıkan bir hareket bozukluğudur. Frekans ise bir şeyin ne kadar hızlı titreştiğini ifade eder. Titreme ve frekans arasındaki ilişki, bazı titreme türlerinin frekanslarıyla tanımlanmasında ortaya çıkar, örneğin esansiyel tremor genellikle saniyede altı ila 12 titreme döngüsüne neden olur. Titreme ve frekans hakkında daha fazla bilgi için bir doktora veya uzmana danışılması önerilir.

Kas seğirmesi ve istemsiz hareketler için nöroloji bölümüne başvurulmalıdır. Uzman doktor, gerekli testleri yaparak seğirmenin nedenini bulmaya çalışır. Farklı bölümlere sevk de söz konusu olabilir; tedavinin seyri, seğirmeye neden olan hastalığın tedavisine göre şekillenir.

Retiküler Aktive Edici Sistem (RAS) uyarıldığında şu durumlar gerçekleşir: Uyanıklık ve bilinç seviyesinin yükselmesi. Duyusal bilgilerin sınıflandırılması. Oryantasyon ve dikkatin artması. Uyku-uyanıklık döngüsünün düzenlenmesi. RAS'ın aşırı uyarılması, yüksek stres seviyelerinde "teyakkuz" haline yol açabilir.

Gökmen Yaklaşımı, nörolog Dr. Emel Gökmen tarafından geliştirilen, ağrı tedavisinde bütüncül bir yöntemdir. Yaklaşımın temel özellikleri: Neden-sonuç ilişkisi: Hastalığın nedenlerini bulmaya odaklanır. Çoklu eğitimlerin birleşimi: Klasik tıp, nöral terapi, akupunktur, homeopati ve integratif tıp bilgilerini içerir. Sistematik değerlendirme: Hastanın şikayetlerini detaylı analiz eder ve her aşamada ağrıdaki değişimleri değerlendirir. Diş-çene kompleksi: Çene ve dişlerdeki bozucu alanların ağrı üzerinde etkili olduğunu kabul eder. Uygulandığı hastalıklar: Migren, baş ağrıları, bel-boyun ağrıları, baş dönmesi, kulak çınlaması, nevraljiler, fibromiyalji ve huzursuz bacak sendromu. Uygulama ekibi: Yaklaşımı, ağrı uzmanı veya aile hekimi ile diş hekimliği alanındaki uzmanlar (endodontist, restoratif tedavi uzmanı, periodontolog, gnatoloji ve protez uzmanı, çene cerrahisi uzmanı) birlikte uygular.

Epilepsi, beyindeki sinir hücrelerinin anormal elektriksel aktivitesi sonucu tekrarlayan nöbetlere neden olan kronik bir nörolojik hastalıktır. Epilepsi nöbetleri sırasında şu belirtiler görülebilir: bilinç kaybı; istemsiz kas kasılmaları ve titremeler; duyusal algıda değişiklikler; ani düşmeler; bakışların bir noktaya sabitlenmesi. Epilepsi, her yaş grubunda görülebilir, ancak en sık çocuklarda veya 60 yaş üstü kişilerde başlar. Epilepsinin nedenleri genellikle bilinmemektedir, ancak genetik faktörler, beyin hasarı, doğum travması ve gelişimsel bozukluklar gibi faktörler epilepsi riskini artırabilir. Teşhis için EEG, MR ve kan testleri gibi yöntemler kullanılır.

Prof. Dr. Bijen Nazlıel, nöroloji (beyin ve sinir hastalıkları) uzmanıdır.

Konül hastalığı olarak belirtilen bir hastalık bulunmamaktadır. Ancak, "konvülsiyon" adı verilen bir durum vardır. Konvülsiyon, halk arasında havale veya nöbet olarak bilinen, beyinde bulunan sinir hücrelerinde anormal aktiviteler sonucu ortaya çıkan istemsiz kasılmalar ve sallanmalarla karakterize bir durumdur. Konvülsiyonun bazı nedenleri: beyin hasarı; enfeksiyonlar; yüksek ateş; beyin tümörleri; metabolik bozukluklar; genetik faktörler. Konvülsiyon belirtileri arasında bilinç kaybı, vücutta kasılmalar, titremeler, nefes alma problemleri ve baş dönmesi yer alır. Tedavi, genellikle ilaçlarla yapılır ve nöbetlerin sıklığını ve şiddetini azaltmaya yöneliktir. Konvülsiyon belirtileri gözlemlendiğinde bir nörologdan yardım alınmalıdır.

Uyarılmış potansiyeller, çeşitli hastalıkların teşhisinde ve değerlendirilmesinde kullanılır. Başlıca kullanım alanları şunlardır: Görsel Uyarılmış Potansiyeller (VEP): Dama tahtası deseni izlenerek yapılan bu test, görme yollarındaki hasarları tespit eder. İşitsel Uyarılmış Potansiyeller (BAEP): İşitme sinirleri ve beyin sapındaki işitsel yolların fonksiyonlarını değerlendirir, özellikle işitme kaybı ve baş dönmesi gibi durumlarda kullanılır. Somatosensoriyel Uyarılmış Potansiyeller (SEP): Duyusal uyaranlarla ortaya çıkan beyin ve omurilik yanıtlarını değerlendirir, multipl skleroz, omurilik lezyonları ve periferik sinir sistemi hastalıkları gibi durumların tanısında kullanılır. Bu testler, genellikle diğer laboratuvar yöntemleri ve semptomlarla birlikte değerlendirilir.

Herpetik meningoensefalit, herpes simpleks virüsünün (HSV) neden olduğu bir meningoensefalit türüdür. Herpetik meningoensefalitin bazı özellikleri: Klinik belirtiler: Ani başlayan ateş, özellikle temporal lob tutulumu, konvülziyonlar. Tanı: Klinik, laboratuvar ve manyetik rezonans görüntüleme ile konur. Tedavi: Asiklovir gibi antiviral ilaçlarla tedavi edilir. Herpetik meningoensefalit, spinal anestezi sonrası da görülebilir.

Tıpta eksitasyon fazı, "uyarım" anlamına gelir ve beyindeki sinir hücrelerinin aşırı derecede uyarılması sonucu ortaya çıkan durumu ifade eder. Bazı eksitasyon durumları: Nöbet: Nöbet sırasında kişi kontrolü tamamen kaybeder ve bilinci kapanır, vücutta istenmeyen reaksiyonlar meydana gelebilir. Taşkınlık durumu: Hastanın durmadan, yorulmadan konuşması, bağırması, anlamlı veya anlamsız hareket ve davranışlar sergilemesi. Eksitasyon, psikiyatrik bozukluklar, genetik faktörler, çevresel etmenler ve biyokimyasal değişikliklerle tetiklenebilir.

Sinir sistemini etkileyen hastalıklarla ilgili slaytlar aşağıdaki kaynaklarda bulunabilir: acikders.ankara.edu.tr. avys.omu.edu.tr. prezi.com. slideplayer.biz.tr. Bu kaynaklar, sinir sistemini etkileyen çeşitli hastalıkların belirtileri, nedenleri ve tedavi yöntemleri hakkında bilgi içeren slaytlar sunmaktadır.

Todd sendromunun (Alice Harikalar Diyarında sendromu) tam nedeni bilinmemektedir. Ancak, bazı faktörler bu sendromun ortaya çıkmasıyla ilişkilendirilmektedir: Beyin tümörü. Migren atakları. Stres. Ayrıca, yapılan bazı çalışmalar, ataklar sırasında beyinde oluşan olağandışı elektriksel aktivitenin, beyin ortamını işleyen ve görsel algıyı deneyimleyen beyin bölgelerine anormal kan akışına neden olduğunu tahmin etmektedir. Todd sendromu, genellikle zamanla iyileşen bir rahatsızlıktır, ancak nadir durumlarda komplikasyonlara yol açabilir.

Sara (epilepsi) nöbeti geçiren bir hastaya nöroloji uzmanı bakar. Teşhis ve tedavi için mutlaka bir nöroloğa başvurulması önerilir.

Sorvagen Sitikolin DHA Omega-3 ve B12 takviyesi, 11 yaş ve üzeri yetişkinlerin kullanımına uygundur. Tavsiye edilen kullanım şekli: Günde 1 veya 2 yumuşak kapsül, tok karnına alınmalıdır. Kullanım önerileri: Takviye edici gıda olup, ilaç olarak kullanılmamalıdır. Hamilelik, emzirme veya ilaç kullanımı durumunda, takviyeyi kullanmadan önce doktora danışılmalıdır.

Kolda güç kaybı ve parmak uyuşması için hangi fizik tedavinin uygun olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, kolda güç kaybı ve parmak uyuşmasının bazı nedenleri ve bu sorunların tedavisinde kullanılan fizik tedavi yöntemlerinden bazıları şu şekildedir: Karpal tünel sendromu. Boyun fıtığı (servikal disk hernisi). Fizik tedavi yöntemleri, hastalığın nedenine ve hastanın durumuna göre değişiklik gösterebilir. Bu nedenle, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Ventral subaraknoid mesafe ifadesi, teknik bir terim olup, net bir tanımı bulunmamaktadır. Ancak, "subaraknoid mesafe" genel olarak beyin zarlarından araknoid mater ile pia mater arasında bulunan, beyin-omurilik sıvısının (BOS) dolaştığı boşluk anlamına gelir. Bazı subaraknoid mesafe türleri: Anterior subaraknoid mesafe: Omuriliğin önündeki sıvı dolu alanı ifade eder. Subaraknoid boşluk: Omuriliğe doğru devam eden, BOS ile dolu boşluktur. Eğer bu terim bir tıbbi bağlamda kullanılıyorsa, daha fazla bilgi veya bağlam sağlanması gerekebilir.