Nöroloji

MCA hastalığı, orta serebral arter (MCA) enfarktını ifade eder. MCA enfarktının bazı belirtileri: Etkilenen MCA'nın karşı tarafındaki yüz kasları, kol ve elde güçsüzlük (hemipleji); Karşı taraftaki yüz ve kolda duyu kaybı; Baskın beyin yarımküresi etkilenirse lisan bozukluğu (afazi); Büyük MCA enfarktlarında kişinin bakışlarının lezyon tarafına kayması; Karşı tarafı tutan homonimus hemianopsi denilen görme alanında kısıtlılık. MCA enfarktları, genellikle beyne dışarıdan gelen bir kan pıhtısı nedeniyle oluşur.

Sol göz küçüklüğünün nedenleri arasında şunlar bulunabilir: Doğuştan gelen nedenler: Genetik faktörler veya fetal dönemde gözün gelişimindeki sorunlar. Travmalar: Göze alınan darbeler veya kazalar, göz dokusunda hasara ve boyutunun küçülmesine neden olabilir. Enfeksiyonlar: Göz dokularını etkileyen ciddi enfeksiyonlar, inflamasyon sonucu gözde küçülmeye neden olabilir. Tümörler: Gözü etkileyen bazı tümörler göz yapısının zayıflamasına ve küçülmesine yol açabilir. Otoimmün hastalıklar: Lupus ve sarkoidoz gibi hastalıklar göz küçülmesine neden olabilecek inflamasyonlara yol açabilir. Basınç artışı: Tedavi edilmeyen glokom vakalarında, gözün yapısı zayıflayarak küçülme meydana gelebilir. Göz kapağı düşüklüğü: Göz kapağınızı kaldıran kasların zayıflaması veya felç olması, göz kapağının düşmesine ve gözün küçük görünmesine neden olabilir. Göz küçülmesi fark edildiğinde, altta yatan nedenlerin incelenmesi için bir doktora başvurulması önemlidir.

Wernicke-Korsakoff sendromunda tiamin (B1 vitamini) eksikliği görülür.

2025 yılı itibarıyla Uzm. Dr. Ersin Deneri, Lokman Hekim Van Hastanesi'nde nöroloji uzmanı ve başhekim yardımcısı olarak çalışmaktadır. Daha önceki çalışma yerleri arasında Özel Didim Batı Tıp Merkezi, Egemed Saydam Tıp Merkezi, Servergazi Devlet Hastanesi ve İpekyolu Devlet Hastanesi bulunmaktadır. İletişim bilgileri: Adres: Özel Egemed Hastanesi, Yenicami Mahallesi Nihat Aşkın Caddesi No:7, Aydın. Telefon: (0256) 811 54 84.

Tıpta "elas" terimi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir. İşte bazıları: ELAS (Elektronik Laboratuvar Otomasyon Sistemi). ELAS (Extended Lymphadenopathy Syndrome). Ayrıca, "elas" kelimesi, "amyotrofik lateral skleroz" (ALS) ile de ilişkilendirilebilir, ancak bu bağlamda tıbbi bir terim olarak kullanılmamaktadır. Daha fazla bilgi için spesifik bir terim veya bağlam sağlanması gerekebilir.

İnsan beyni, ön beyin, orta beyin ve arka beyin olmak üzere üç ana bölüme ayrılır. Ön beyin, beynin 2/3'lük kısmını oluşturan büyük bir parçadır ve serebral korteksin çeşitli loblarını içerir. Orta beyin, beyin sapının üst kısmında yer alır ve motor kontrol, göz hareketleri, görme ve işitmenin işlenmesinde rol oynar. Arka beyin, beyin sapının alt kısmını ve beyinciği içerir. Ayrıca, ön beyin, embriyonik nöral tüpün prosensefalonundan gelişen diensefalon ve telensefalon olarak iki alt bölüme ayrılır.

Progresif lökoensefaloensefalit ifadesi, "progresif multifokal lökoensefalopati (PML)" olabilir. Progresif multifokal lökoensefalopati (PML), beynin birden fazla lokasyonunda ilerleyici hasar veya beyaz cevherin iltihaplanması ile karakterize, nadir ve genellikle ölümcül olan bir viral hastalıktır. PML, JC virüsü adı verilen bir mikrop tarafından oluşturulur. PML'nin belirtileri arasında kafa karışıklığı, kişilik değişikliği, konuşma bozuklukları, denge kaybı, yürüme bozuklukları, felçler, görme bozukluğu ve epilepsi nöbetleri bulunur. PML tanısı için beyin MR incelemesi, beyin omurilik sıvısı analizi ve gerektiğinde beyin biyopsisi yapılır.

Bir şeyi detaylı görebilme durumu, genellikle gözün görüntüleri doğru şekilde odaklayabilmesi ile ilişkilidir. Bulanık görme ise çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir, bunlar arasında: Kuru gözler. Diyabetik retinopati. Glokom. Katarakt. Üveit. Göz travmaları. İlaç kullanımı. Bulanık görme durumunda bir göz hekimine başvurmak önemlidir.

Deserebre ve dekortike duruş, beyin hasarını gösteren iki farklı postürdür. 1. Dekortike Duruş: - Neden: Koma halinde beyin korteks tabakasının ciddi oranda kaybı sonucu oluşur. - Özellikler: Üst ekstremiteler fleksiyonda, alt ekstremiteler ekstansiyonda olur. - Prognoz: Deserebre duruştan daha iyi prognoza sahiptir. 2. Deserebre Duruş: - Neden: Orta beyin veya pons lezyonları gibi daha alt beyin yapılarındaki hasarlar sonucu oluşur. - Özellikler: Üst ve alt ekstremiteler ekstansiyonda olur. - Prognoz: Dekortike duruştan daha kötü prognoza sahiptir.

Titreyerek organizma, "titreme hastalığı" veya "esansiyel tremor" olarak bilinen bir duruma işaret edebilir. Esansiyel tremor, vücudun bir bölümünde istemsiz ritmik hareketlere neden olan nörolojik bir hastalıktır. Titreme hastalığının bazı belirtileri: Yazma ve çizme gibi eylemlerde zorluk; Konuşurken titreyen ses tonu; El, kol, kafa ve gövdede ritmik sallanma; Çatal, bıçak kullanmada zorluk. Tedavi yöntemleri arasında ilaçlar, cerrahi müdahale, fizik tedavi ve yaşam tarzı değişiklikleri bulunur. Uzun süreli veya şiddetli titreme durumlarında bir doktora danışılması önerilir.

Choroid ve choroid plexus terimleri, beyin omurilik sıvısı (BOS) ile ilgili yapılardır. Choroid: - Choroid plexus'un bulunduğu tela choroidea'dan çıkan bir plexustur. - Choroid plexus, beyin ventriküllerinde yer alan ve BOS üreten bir yapıdır. Choroid Plexus: - BOS üretir ve salgılar. - Ependimal hücreler, kılcal damarlar ve gevşek bağ dokusundan oluşur. - Kan-BOS bariyerini oluşturur. Choroid Plexus'un Yeri: - Lateral ventriküllerin tavanında ve üçüncü ventrikülün çatısında bulunur. - Dördüncü ventrikülün medüller kısmında yer alır. Choroid Plexus'un İşlevi: - BOS'un koruyucu yüzdürücülüğünü sağlar. - Metabolik atıkların beyinden uzaklaştırılmasına yardımcı olur. Choroid Plexus Kistleri: - Gebelik sırasında oluşabilir ve genellikle gebeliğin 28. haftasında kaybolur. - Bebeğin beyin ve zeka gelişimine etki etmez, genellikle endişe yaratmaz.

Paroksismal bozukluk, beynin yapısında meydana gelen doku bozukluğu sonucunda ortaya çıkan anormal belirtilerle karakterize edilen bir nörolojik hastalık sınıfını ifade eder. Paroksismal bozuklukların bazı türleri: Paroksismal kineziyojenik diskinezi (PKD). Paroksismal non-kineziyojenik diskinezi (PKND). Paroksismal egzersizin neden olduğu diskinezi (PED). Paroksismal hipnojenik diskinezi (PHD). Paroksismal bozuklukların bazı nedenleri: Nevrotik duruma yatkınlık. Hipotalamik bozukluklar. Beyin hasarı. Paroksismal bozuklukların bazı belirtileri: Titreme. Distoni. Miyoklonus (kas seyirmesi). Motor bozukluklar. Disfoni (ses bozuklukları). Spazm. Disbaziya (vücutta anormal hücrelerin varlığı). Paroksismal bozukluk şüphesi durumunda, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Bilincin kapalı olması, beynin normal faaliyetlerindeki bir aksama nedeniyle kişinin hiçbir uyarıya yanıt verememesi durumudur. Bilincin kapalı olması şu anlamlara gelebilir: Koma. Vegetatif durum. Bilinç kaybı, kısa süreli ve zararsız olabileceği gibi ciddi bir sağlık sorununun belirtisi de olabilir. Bilinç kaybı durumunda derhal yardım çağrılmalı ve yardım gelene kadar kişinin yanında kalınmalıdır.

Dikkat dağınıklığının altında yatan bazı hastalıklar şunlardır: Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB). Duygusal ve psikolojik faktörler. Fiziksel faktörler. Beslenme düzeni. Dikkat dağınıklığı yaşayan kişilerin, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana danışmaları önerilir.

Hayır, beyin kabuğunun diğer adı uç beyin değildir. Beyin kabuğu, aynı zamanda neokorteks veya serebral korteks olarak da adlandırılır. Uç beyin ise, beyin kabuğunun en üst kısmında yer alan ve genellikle beyin kabuğunun bir parçası olarak kabul edilen bir yapıdır.

İkbal Thermal Hotel & Spa'da sunulan termal suların ve spa hizmetlerinin, aşağıdaki hastalıkların semptomlarını hafifletebileceği düşünülmektedir: Romatizmal hastalıklar. Eklem ağrıları. Kronik bel ağrıları. Yumuşak doku hastalıkları. Ortopedik ameliyat sonrası hareketsiz kalma durumları. Ayrıca, termal suların ve spa hizmetlerinin stres, uyku problemleri ve zihinsel yorgunluk gibi sorunlara da iyi geldiği belirtilmektedir. Herhangi bir sağlık sorunu için tedavi amaçlı seyahat kararı almadan önce, bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Vücut ateşi olduğunda ayakların üşümesi yaygın bir durum değildir. Ayak üşümesi genellikle soğuk hava, kan dolaşım bozuklukları, diyabet, stres, yüksek tansiyon, anemi ve hipotiroidizm gibi durumlarla ilişkilidir. Vücut ateşinin ayak üşümesiyle doğrudan bir bağlantısı yoktur. Ancak, bazı sağlık sorunları hem vücut ateşine hem de ayak üşümesine neden olabilir. Örneğin, enfeksiyon hastalıkları sırasında vücut ısısı yükselebilir ve bu durum ayak üşümesine yol açabilir. Ayak üşümesi sürekli hale gelirse veya başka belirtilerle birlikte görülüyorsa, bir doktora başvurulması önerilir.

Beyinde kristalleşmenin (kulak kristallerinin yer değiştirmesi) bazı nedenleri: Üst solunum yolu ve kulak enfeksiyonları. Ani ve hazırlıksız boyun hareketleri. Beyin travması. Stres ve üzüntü. Yaşlılık. Uykusuzluk ve yorgunluk. Uzun süreli yolculuklar. Yetersiz ve düzensiz beslenme sonucu oluşan vitaminsizlik ve mineral eksiklikleri. Kristallerin yer değiştirmesi, "benign paroksismal pozisyonel vertigo" (BPPV) olarak bilinen bir duruma yol açar.

Öfori, zevk veya heyecan ve yoğun refah ve mutluluk duygularının deneyimi veya etkisidir. Öforinin konusu şu şekilde özetlenebilir: Doğal nedenler. Psikolojik rahatsızlıklar. Kimyasal maddeler. Diğer nedenler.

Reseptör çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Konumuna göre: Hücre dışı reseptörler: G protein-kenetli reseptörler, reseptör tirozin kinazlar. Hücre içi reseptörler: Transkripsiyon faktörleri, steroid hormon reseptörleri. İşlevine göre: Enzim olarak reseptörler: Hücre zarını yalnızca bir defa geçerler ve ligand bağlanmasına cevap olarak, hücre içi proteinlerin fosforilasyonunu arttırırlar. İyon kanallarını tetikleyen reseptörler: Ligand-kapılı iyon kanalları olarak adlandırılır. G-Proteini kullanan reseptörler: Farklı G-Proteinleri ile çalışabilir ve adenilat siklazlar, fosfolipazlar ve iyon kanallarını etkileyebilir. DNA transkripsiyonunu etkileyen reseptörler: Liganda bağlandıktan sonra, DNA transkripsiyonunu artırabilir veya azaltabilir. Duyu organlarındaki reseptörler: Mekanoreseptörler: Basınç, dokunma, gerilme, hareket gibi mekanik enerji formlarındaki fiziksel değişimleri algılar. Kemoreseptörler: Kimyasal maddelere duyarlıdır, dilde ve burunda bulunur. Elektromanyetik reseptörler: Manyetizma, elektrik ve ışık gibi elektromanyetik enerjinin farklı formlarını algılar. Termoreseptörler: Sıcaklık ve soğuk gibi ısı enerjisindeki değişikliklere duyarlıdır. Ağrı reseptörleri: Aşırı sıcaklık, basınç ve kimyasal uyaranlara duyarlıdır.