Nöroloji

Gülmekten ölme hastalığı olarak bilinen bir hastalık bulunmamaktadır. Ancak, gülmekten kaynaklanan bazı sağlık sorunları mümkündür: Kalp durması ve asfiksi: Kontrol edilemeyen gülme, kalp atış hızını tehlikeli düzeylere yükselterek veya düzensiz hale getirerek kalp krizine yol açabilir. Boğulma: Gülme sırasında uzun süre nefes alamamak, havasızlıktan boğulmaya neden olabilir. Katapleksi: Ani bir heyecan veya gülme gibi refleksler, kişinin el, ayak veya vücudunun tamamını kontrol edememesine yol açabilir. Bu tür durumlar genellikle altta yatan sağlık sorunlarıyla ilişkilidir.

Yürüyüş bozukluğu, çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir. Başlıca nedenler: Nörolojik hastalıklar: Parkinson, Huntington, serebral palsi, multipl skleroz (MS) gibi rahatsızlıklar merkezi ve periferik sinir sistemini etkileyerek yürüme bozukluğuna yol açabilir. Kas-iskelet sistemi sorunları: Kas distrofisi, tendinit, kas yırtıkları, bacak uzunluk farkı, omurga eğrilikleri (skolyoz, kifoz) yürüme bozukluklarına neden olabilir. Mineral ve vitamin eksiklikleri: Özellikle B12 vitamini eksikliği derin duyu kaybına yol açarak yürüyüşü etkileyebilir. Psikolojik faktörler: Anksiyete ve depresyon gibi durumlar da yürüme zorluğuna neden olabilir. Diğer nedenler: İnme, omurilik yaralanmaları, solunum yetmezliği, damar tıkanıklıkları, obezite. Yürüyüş bozukluğunun nedenini belirlemek için kapsamlı bir değerlendirme yapılması gereklidir.

İnme insular şerit bulgusu, bilgisayarlı tomografide akut orta serebral arter (MCA) felçlerinde görülen bir radyolojik belirtidir. Bu bulgu, ödem nedeniyle iskemik bölgedeki serebral dokuda oluşan şişliğin, insular korteksin lateralinde gri-beyaz arayüzünün kaybolmasına yol açması sonucu ortaya çıkar. İnme şüphesi durumunda, vakit kaybetmeden acil tıbbi yardım alınmalıdır.

Kelime bulamama, afazi veya Alzheimer gibi hastalıkların belirtisi olabilir. Afazi, beynin dil kullanma ve anlama becerisini yöneten kısımlarındaki hasar nedeniyle ortaya çıkan bir nörolojik bozukluktur. Afazinin bazı türleri şunlardır: Broca Afazisi: Düşünceleri konuşma veya yazma yoluyla iletme güçlüğü. Wernicke Afazisi: Sözlü veya yazılı dili anlamada zorluk. Anomik Afazi: Belirli nesneler, insanlar, yerler veya olaylar için doğru kelimeleri kullanmada zorluk. Alzheimer hastalığında ise kelime bulamama, konuşma sırasında doğru kelimeyi seçememe şeklinde kendini gösterir. Bu belirtilerle karşılaşıldığında bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Epilepsi hastaları pilot olamaz. Özellikle nöbetleri sık olan epilepsi hastaları, pilotluk gibi yüksek risk içeren meslekleri yapamazlar. Ancak, her durum bireysel olarak değerlendirilmelidir. Pilotaj ile ilgili sağlık şartları, ülkelerin ilgili kurumları tarafından belirlenmektedir.

Hipokampusun deniz atına benzemesinin nedeni, beynin bu bölgesinin ilk defa anatomist Julius Caesar Aranzi tarafından tanımlanmasıdır. Hipokampus terimi, Yunanca "hippo" (at) ve "kampos" (deniz canavarı) kelimelerinden türetilmiştir.

Tremor (titreme hastalığı) belirtileri şu şekilde sıralanabilir: Ellerde, kollarda, başta ve bacaklarda istemsiz titremeler. Yazı yazma gibi el becerisi gerektiren işleri yapmakta zorlanma. Bardak benzeri nesneleri kavramada veya kontrol etmede güçlük. Konuşma esnasında tutukluk. Stresle birlikte artan titreme. Göz ve yüz bölgesinde görülen seğirmeler. Tremor belirtileri varsa, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Alındaki yanma hissi için dermatoloji (cildiye) uzmanına başvurulmalıdır. Yanma hissinin nedeni stres, alerji, diyabetik nöropati, cilt hastalıkları veya başka bir sağlık sorunu olabilir. Yanma hissi geçmiyorsa, kullanılan ilaçların yan etkisi de olabilir; bu durumda bir doktora danışılıp ilacın değiştirilmesi gerekebilir.

Lhermitte işareti, genellikle multipl skleroz (MS) ile ilişkilendirilir, ancak bu işaretin görülebileceği bazı diğer hastalıklar şunlardır: B12 vitamini eksikliği (subakut kombine dejenerasyon); Servikal spondiloz (boyun artriti); Spinal kord tümörleri; Travma ve omurilik yaralanmaları; Transvers miyelit; Arnold-Chiari malformasyonu; Radyasyon miyelopatisi; Nitroz oksit toksisitesi. Ayrıca, bazı psikotrop ilaçların kesilmesi sırasında da Lhermitte işareti görülebilir.

Düşük ayak, çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir, bunlar arasında: Peroneal sinir hasarı veya felci. Bel fıtığı. Diyabetik nöropati. Multiple skleroz (MS). Charcot-Marie-Tooth hastalığı. Kas distrofileri ve polio (çocuk felci). Beyin veya omurilik yaralanmaları. Kruris kompartman sendromu. Tendom yaralanmaları. Düşük ayak belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Kafa büyüklüğü hastalığı, tıbbi adıyla hidrosefali, beyinde ve beyin çevresinde aşırı sıvı birikmesi sonucu kafatasının büyümesine yol açan bir durumdur. Hidrosefali belirtileri yaşa göre değişiklik gösterir: Bebeklerde: Başın anormal büyüklüğü, bıngıldakta şişlik veya gerginlik, gözlerin aşağıya doğru bakması, kusma, huzursuzluk. Çocuklarda ve yetişkinlerde: Baş ağrısı, bulantı ve kusma, görme problemleri, denge ve koordinasyon zorlukları, idrar kaçırma. Hidrosefali, doğuştan gelen yapısal sorunlardan kaynaklanabileceği gibi kafa travması, beyin kanaması, enfeksiyonlar veya tümörler gibi sonradan gelişen faktörler de nedeniyle ortaya çıkabilir. Erken teşhis ve tedavi, yaşam kalitesini iyileştirmekte ve komplikasyonları önlemede hayati önem taşır.

Kolinerjik ilaçların etki mekanizmaları şu şekilde özetlenebilir: Kolinerjik reseptörlerin doğrudan uyarılması. Asetilkolinesteraz enziminin inhibisyonu. Kolinerjik ilaçların bazı etkileri: Kalp atış hızını azaltır ve kalbin kasılma gücünü zayıflatır. Sindirim sisteminde bağırsak hareketlerini artırır, sfinkterleri gevşetir ve salgıları artırır. Ter, gözyaşı ve burun salgılarını artırır. Gözbebeğini büzer (miyozis). Kan damarlarını genişleterek kan basıncını düşürebilir. Kolinerjik ilaçlar, seçici etkilerinin sınırlı olması nedeniyle dikkatli kullanılmalıdır.

Radiyal sinir hasarı, doğru tanı ve tedavi ile iyileşebilir. İyileşme süreci, hasarın şiddetine, türüne ve nedenine bağlı olarak değişir. Konservatif tedavi ile hafif radiyal sinir hasarları genellikle dinlenme, fizyoterapi ve ilaçlarla tedavi edilebilir. Cerrahi müdahale, sinir hasarının türüne ve ciddiyetine bağlı olarak gerekebilir. Erken teşhis ve tedavi, sinirin iyileşme şansını artırabilir ve fonksiyonların geri kazanılmasına yardımcı olabilir. Radiyal sinir hasarı şüphesi durumunda, bir doktora başvurulması önerilir.

El titremesi şikayetiyle doktora başvuran hastalarda yapılan tahliller, titremenin nedenini belirlemek için çeşitli testleri içerir: Kan Tahlili: Tiroid fonksiyonları, vitamin ve mineral eksiklikleri araştırılır. Manyetik Rezonans (MRI) İnceleme: Beyin yapılarını incelemek için kullanılır. EMG (Elektrik Uyarıya Kasların Verdiği Yanıtların Tespit Edildiği İnceleme): Titremenin frekans ölçümü yapılır. Nörolojik Testler: Parkinson veya MS gibi nörolojik hastalıkların belirtileri değerlendirilir. Görüntüleme Yöntemleri: Gerektiğinde bilgisayarlı tomografi (BT) gibi teknikler kullanılır. El titremesinin teşhisi ve uygun tedavi için bir uzman hekime başvurulması önerilir.

EEG (Elektroensefalografi) ve video EEG arasındaki temel fark, video EEG'de eş zamanlı video kaydı yapılmasıdır. Video EEG ile, şüphelenilen bazı hareket veya nöbet benzeri durumların, eş zamanlı EEG değişiklikleriyle karşılaştırılması amaçlanır. EEG ve video EEG türlerinin bazı çeşitleri şu şekildedir: Rutin EEG. Uzun EEG. Uyku EEG. EEG ve video EEG türlerinin çeşitleri ve süreleri, farklı sağlık kuruluşlarında değişiklik gösterebilir.

Ekstrapiramidal sistem, anatomide motor sisteminin bir parçasıdır ve daha önce öğrenilmiş hareketlerin düşünülmeden koordineli bir şekilde yapılmasını sağlar. Bu sistemi oluşturan yapıların başında basal çekirdekler yer alır. Ekstrapiramidal yollar, istemsiz hareketlerden sorumludur ve beyin sapından kaynaklanır. Dört ana ekstrapiramidal yol vardır: Tektospinal yol. Vestibulospinal yol. Retikülospinal yol. Rubrospinal yol.

Görme alanı testi, beyin cerrahisinde özellikle beyin tümörleri, inme (felç) ve kafa travmaları gibi durumların teşhisinde ve bu durumların neden olduğu görme alanı kayıplarının değerlendirilmesinde kullanılır. Bu test, beyindeki görme merkezi veya bu merkezle bağlantılı sinir yollarında meydana gelen hasarları tespit etmeye yardımcı olur. Ayrıca, görme alanı testleri, nörodejeneratif hastalıklarda erken dönemde ortaya çıkabilecek görme alanı değişikliklerini takip etmek için de önemlidir.

Limbik sistem, çeşitli duyguları kontrol eder: Korku. Öfke. Mutluluk. Üzüntü. Tiksinme. Şaşkınlık. Ayrıca, limbik sistem cinsel istek, açlık, susuzluk, uyku düzeni gibi duygusal ve fiziksel tepkilerin yönetiminden de sorumludur.

58. Ulusal Nöroloji Kongresi'nde sunulan bazı bildiriler şunlardır: 1. "Servikal Distoni Hastalarında Duyusal Hilenin Kortikal Uyarılabilirlik Üzerindeki Etkisinin Değerlendirilmesi" - Özlem Kurtkaya Koçak ve ark.. 2. "Nörolojik Hastalıklarda Etkilenen Sistemin ve Etkilenim Derecesinin Yapay Zeka Temelli Ses Analizi ile Belirlenmesi" - Emel Soylu ve ark.. 3. "Otoimmün Demiyelinizan Santral Sinir Sistemi Hastalıkları Ayırıcı Tanısında Olası Biyobelirteçler" - Zerrin Karaaslan ve ark.. 4. "Supratentorial Gliomlu Hastalarda Motor Yolların Haritalaması ve Monitörizasyonu" - Emine Taşkıran ve ark.. 5. "Yaygın Mikrohemorajik Odaklari Olan Tekrarlayan Konveksal Subaraknoid Kanama Yaşayan Multipl Miyelom Hastası: Olgu Sunumu" - Yaymacı Ş. ve ark..

Gözleri kapattığında renkli ışık görülmesinin nedeni, "fosfen" adı verilen bir algı oluşumudur. Queensland Teknoloji Üniversitesi'nden Doçent Dr. Katrina Schmid'in açıklamalarına göre, bu durum şu şekilde gerçekleşir: Göz kapaklarından bir miktar ışık geçer ve bu nedenle göz kapaklarının içindeki kan damarları nedeniyle koyu kırmızımsı bir renk görülebilir. Gözlerimiz karanlıkta kapanmaz, bunun yerine ışığı taklit eden çok zayıf iç sinyaller üretir. Gözün arkasındaki hücreler tarafından sürekli üretilen bu sinyaller, görülen girdaplar ve dalgaları oluşturur. Bu sinyaller beyne iletilir ve beyin bu rastgele aktiviteyi yorumlar. Beyin, bu sinyallerin gerçek ışık tarafından üretilmediğini bilmez, bu yüzden orada olmayan renkli ışıklar ve desenler görüldüğünü düşünür. Genel olarak, bu tür yanılsamalar endişe verici bir durum değildir.