Metodoloji

Fine-Kinney metodu, olası risklerin değerlendirilerek sonuçlarının sınıflandırıldığı yaygın bir risk analizi yöntemidir. Bu metodda, tehlikelerin çevre, iş yeri ve çalışanlar üzerindeki etkileri ile oluşabilecek hasarın boyutu detaylı şekilde ele alınır. Fine-Kinney metodunun temel bileşenleri şunlardır: - Olasılık (O): Tehlikenin gerçekleşme ihtimali. - Frekans (F): Tehlikeye maruz kalma sıklığı. - Şiddet (Ş): Tehlikenin gerçekleşmesi durumunda oluşabilecek zarar derecesi. Risk skoru, bu üç bileşenin çarpımı ile elde edilir: Risk Skoru = Olasılık (O) x Frekans (F) x Şiddet (Ş).

Bilimsel araştırmada raporlaştırma, araştırma bulgularının sistematik bir şekilde yazılı hale getirilmesi sürecidir. Raporlaştırma aşamaları: 1. Kapak Sayfası: Araştırma raporunun başlığı, yazar(lar)ın ve bağlı bulundukları kurumun adı yer alır. 2. Öz/Özet: Problem, amaç, yöntem, bulgular, sonuç ve öneriler hakkında temel bilgileri içerir. 3. Giriş: Araştırma probleminin sunulduğu, önceki çalışmaların özetlendiği ve araştırmanın amacının belirtildiği bölümdür. 4. Yöntem: Araştırma deseni, evren ve örneklem, veri toplama araçları ve verilerin analizi hakkında bilgi verilir. 5. Bulgular: Toplanan veriler ve analiz sonuçları sunulur. 6. Tartışma ve Yorum: Elde edilen bulguların yorumlandığı ve sonuçların vurgulandığı bölümdür. 7. Kaynakça: Metin içinde kaynak gösterilen tüm eserlerin alfabetik sırada verildiği bölümdür. 8. Ekler: İstatistik tablolar, anket formları, grafikler gibi yer kaplayacak materyallerin verildiği bölümdür.

Veri toplamada dikkat edilmesi gereken bazı temel ilkeler şunlardır: 1. Veri Toplama Yöntemi: Araştırmanın planlama aşamasında uygun veri toplama yöntemi belirlenmelidir. 2. Tarafsızlık: Veri toplama sürecinde tarafsızlık son derece önemlidir. 3. İzin Alma: Çalışmanın yürütüleceği alanda yasal izinler gerekiyorsa, bunlar veri toplama sürecine başlamadan önce alınmalıdır. 4. Veri Toplama Aracı: Belirlenen yönteme uygun bir veri toplama aracı (anket, görüşme soruları, gözlem çizelgesi) hazırlanmalıdır. 5. Pilot Çalışma: Geliştirilen veri toplama aracı, küçük bir grup üzerinde denenmelidir. 6. Yeterli Veri Toplama: Gereğinden az ya da fazla veri toplanması çalışmanın kalitesini düşürebilir. 7. Kaynak Çeşitliliği: Farklı bakış açılarını ve senaryoları yakalamak için birçok kaynaktan veri toplanmalıdır.

Yeni Hitit Öğretmen Kitabı, TÖMER Türkçe kurslarında uygulanan öğretim metodolojisini aktarmak amacıyla hazırlanmıştır. Bu kitabı kullanmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Ünitelerin İncelenmesi: Öğretmen kitabı, her biri 12 üniteden oluşan ders kitaplarındaki temaları ve içerikleri detaylı bir şekilde açıklar. 2. Öğretim Stratejilerinin Öğrenilmesi: Kitap, Yeni Hitit 1 deneyimine sahip öğreticiler tarafından diğer setlere de uyarlanabilecek genellemeler ve yönlendirmeler sunar. 3. Alıştırmaların Yapılması: Çalışma kitapları, ünitedeki becerilerin pekiştirilmesine yönelik alıştırmalar içerir ve bu alıştırmaların sınıfta uygulanması öğretmen kitabının kullanımına dahildir. 4. Dinleme Metinlerinin Kullanımı: Kitapla birlikte gelen CD, dinleme metinlerini içerir ve bu metinler sınıf içi etkinliklerde kullanılabilir.

Araştırmada güvenirlik türleri şunlardır: 1. Tekrar Test Güvenirliği (Test-Retest Reliability): Aynı testin farklı zamanlarda aynı bireylere uygulandığında benzer sonuçlar vermesi. 2. Eşdeğer Form Güvenirliği (Parallel Forms Reliability): Aynı yapıyı ölçmek için tasarlanan iki farklı testin sonuçlarının benzerliği. 3. İç Tutarlılık (Internal Consistency): Testin veya ölçeğin tüm maddelerinin birbiriyle uyumlu çalışıp çalışmadığını değerlendirme. 4. Gözlemciler Arası Güvenirlik (Inter-Rater Reliability): Farklı kişilerin aynı durumu değerlendirdiğinde benzer sonuçlara ulaşması. 5. Ölçümlerin Arası Güvenirlik (Inter-Method Reliability): Aynı değişkeni ölçmek için kullanılan farklı yöntemlerin sonuçlarının birbirleriyle tutarlılığı.

Bilimsel araştırmalarda veri analizi önemlidir çünkü bu süreç, araştırmaların bilimsel temellere dayanmasını sağlar. İşte veri analizinin bilimsel araştırmalardaki diğer bazı kritik rolleri: Verilerin yapılandırılması ve anlamlandırılması. Araştırma sorularının yanıtlanması. Sonuçların genellenebilirliği. Bilimsel tutarlılığın sağlanması. Kanıtlara dayalı kararlar.

Tarih bilimi, geçmişteki olayları yeniden deneyebilme imkanı olmadığı için deney yapamaz. Bunun nedeni, tarihin yaşanmış ve bitmiş olayları konu edinmesi ve zaman ile mekan olguları içinde neden-sonuç ilişkileri kurarak ilerlemesidir.

Yalın proje yönetimi, israfı en aza indirip değeri maksimize etmeyi amaçlayan bir proje yönetim metodolojisidir. Temel prensipleri: 1. Değer Yaratma: Müşterinin gerçekten ihtiyaç duyduğu ürün veya hizmetlere odaklanır. 2. Değer Akışının Haritalanması: Süreçteki her adımın detaylı analizi ve israf yaratan unsurların belirlenmesi. 3. Çekme Sistemi: İşin sadece talep olduğunda başlatılması, aşırı üretimi önler. 4. Sürekli İyileştirme: Süreçlerin sürekli olarak gözden geçirilmesi ve küçük iyileştirmeler yapılması. Faydaları: - Kaynakların daha iyi kullanımı. - Maliyetlerin düşürülmesi. - Proje sürelerinin kısaltılması. - Müşteri memnuniyetinin artırılması.

Karasar'a göre bilimsel araştırma süreci sekiz aşamadan oluşur: 1. Araştırma sorusunun belirlenmesi. 2. Literatür taraması. 3. Hipotez oluşturma. 4. Araştırma yönteminin belirlenmesi. 5. Veri toplama. 6. Veri analizi. 7. Elde edilen bulguların yorumlanması. 8. Rapor yazımı.

Vaka analizinde örnek olay seçimi şu kriterlere göre yapılmalıdır: 1. Araştırmanın amacı: Örnek olay, araştırmanın hedeflerine uygun olmalıdır. 2. Veri erişilebilirliği: Seçilen vaka, gerekli verilerin elde edilebileceği bir yapıda olmalıdır. 3. Karmaşıklık: Vaka içindeki karmaşıklık düzeyi, analizin yapılabilirliğini etkilememelidir. 4. Örnekleme yöntemi: Örneklem, temsil edici ve genelleme yapabilecek nitelikte olmalıdır. Örnek olay seçerken ayrıca şu sorular da sorulmalıdır: - Vakayı incelemek neden önemlidir? - Hangi sorunu çözmek veya hangi süreci anlamak istiyoruz? - Vakayı etkileyen önemli faktörler nelerdir? Bu sorulara verilen yanıtlar, analizin temelini oluşturur ve örnek olayın doğru bir şekilde seçilmesini sağlar.

Çalışma protokolü, bir araştırmanın tasarım, veri toplama ve analiz çerçevesini özetleyen belgedir. Çalışma protokolünün temel bileşenleri şunlardır: 1. Giriş: Araştırmanın amaçlarına, hedeflerine ve mantığına genel bir bakış sağlar. 2. Çalışma Hedefleri: Araştırmanın birincil ve ikincil amaçlarını belirtir. 3. Çalışma Tasarımı: Araştırma hedeflerine ulaşmak için kullanılacak metodolojinin ana hatlarını belirler. 4. Veri Toplama ve Yönetimi: Toplanacak veri türleri, veri kaynakları ve veri yönetimi prosedürlerini açıklar. 5. İstatistiksel Analiz Planı: Araştırma hedeflerine ulaşmak için kullanılacak analitik yöntemleri detaylandırır. 6. Etik Hususlar ve Mevzuata Uygunluk: Araştırma süreci boyunca uyulacak etik ilkeleri ve düzenleyici gereklilikleri belirtir. 7. Katılımcı Alımı ve Bilgilendirilmiş Onam: Çalışmaya katılımcıların alınması ve bilgilendirilmiş onam prosedürlerini açıklar. 8. Kalite Kontrol ve Güvence: Veri toplama araçlarının doğrulanması ve veri toplama süreçlerinin izlenmesi gibi önlemleri özetler. 9. Zaman Çizelgesi ve Kaynaklar: Araştırmanın çeşitli aşamaları için ayrıntılı bir program ve gereken insan ve malzeme kaynaklarını belirtir. 10. Referanslar: Çalışma protokolü boyunca alıntı yapılan kaynakların listesini içerir.

Her limit derleme, genellikle belirli bir konu hakkında daha önce yapılmış araştırmaların sistematik bir şekilde incelenmesi ve yorumlanması anlamına gelir. Derleme makalelerinin amaçları arasında: - İlgili konuda kapsamlı bir temel sağlamak; - Mevcut bilgi durumunu açıklamak; - Gelecekteki araştırmalar için mevcut çalışmalardaki boşlukları belirlemek; - Ana metodolojileri ve araştırma tekniklerini vurgulamak yer alır.

"The 12 Week Year" ifadesi Türkçe'de "12 Haftalık Yıl" anlamına gelir ve bu kavram, Brian Moran ve Michael Lennington tarafından geliştirilen bir yönetim ve planlama metodolojisi olarak bilinir. Bu metodoloji, yılı 12 haftalık döngülere ayırarak, bireylerin ve kuruluşların daha odaklı ve verimli bir şekilde hedeflerine ulaşmalarını sağlamayı amaçlar. Temel bileşenleri şunlardır: 1. Hedef Belirleme: 12 haftalık dönemler için net ve ulaşılabilir hedefler belirleme. 2. Planlama: Bu hedeflere ulaşmak için detaylı eylem planları oluşturma. 3. Takip ve Değerlendirme: İlerlemeyi düzenli olarak gözden geçirme ve stratejileri gerektiğinde ayarlama. 4. Hesap Verebilirlik: Taahhütlerin yerine getirilmesi için kendini ve başkalarını sorumlu tutma.

El yordamı yaklaşımı, bir araştırmanın herhangi bir aşamasında kesin ve güvenilir bilgilerin bulunmadığı, sağlıklı bir yol izlenemediği durumda eldeki olanaklarla yetinmeyi öngören denenceli bir yordam olarak tanımlanır.

Hermeneutical yaklaşım, yorumlama teorisi ve metodolojisi olarak tanımlanır. Hermeneutical yaklaşımın bazı temel prensipleri: - Bağlam: Anlamı belirlemek için metnin veya nesnenin bulunduğu kültürel, tarihsel ve sosyal çevrenin dikkate alınması. - Dil: Dilin nesnel değil, yorumlayıcı bir süreç olduğu ve kelimelerin çoklu anlamlar taşıyabileceği kabulü. - Subjektiflik: Yorumların, bireyin bakış açısı, önyargıları ve deneyimlerinden etkilendiği gerçeği. Hermeneutical yaklaşım, teoloji, hukuk, felsefe, edebiyat ve sosyal bilimler gibi çeşitli alanlarda uygulanır.

Tarihin bilimsel araştırma basamakları şunlardır: 1. Tarama (Kaynak Arama): Tarihe kaynaklık edebilecek her türlü bilgi ve verilerin bulunması aşamasıdır. 2. Tasnif (Sınıflandırma): Toplanan verilerin bir sistem dahilinde sınıflandırılması aşamasıdır. 3. Tahlil (Çözümleme): Elde edilen verilen kaynak ve bilgi yönünden yeterli olup olmadığının kontrol edilmesi aşamasıdır. 4. Tenkit (Eleştiri): Toplanan verilerin gerçekliği ve bilgi açısından güvenirliliğinin tespit edildiği aşamasıdır. 5. Terkip (Sentez): Toplanan verilerin birleştirilerek sonuca ulaşılması aşamasıdır. Bu aşamalar, tarih araştırmacısının geçmiş hadiseleri objektif bir bakış açısıyla değerlendirmesini ve bilimsel gerçekliğe uygun neticelere ulaşmasını sağlar.

Anket sorularında ölçeklendirme yapmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Ölçek Türünü Belirleme: Anket sorularına göre sıralama, Likert ölçeği veya Guttman ölçeği gibi uygun bir ölçek türü seçilmelidir. 2. Yanıt Seçeneklerini Oluşturma: Ölçek için sıralanmış yanıt seçenekleri belirlenmelidir. Bu seçenekler arasında nispeten eşit aralıklar bulunmalıdır. 3. Soruları Hazırlama: Her bir yanıt seçeneği için sorular, ölçülen özellik veya tutumla ilgili net ve anlaşılır bir şekilde formüle edilmelidir. 4. Deneme ve Revizyon: Hazırlanan sorular, bir ön test yapılarak anlaşılırlığı ve istenilen yanıtları alıp almadığı kontrol edilmelidir. Bu adımlar, anketin daha güvenilir ve etkili sonuçlar vermesini sağlar.

Dört temel felsefi yaklaşım şunlardır: 1. Bağlama Yöntemi: Kişinin temel inançlarını çevresine veya kişisel ilişkilerine dayanarak belirlemesi. 2. Otorite Yöntemi: İnançların bir otorite, kişi, kurum veya devlete dayanarak oluşturulması. 3. A Priori Yöntem veya Sezgi: Temel felsefi inançlara duyu-deneyinden bağımsız olarak, yani sezgi yoluyla ulaşılması. 4. Bilimsel Yöntem: Felsefi problemlerin çözümü ve olguların açıklanması için hipotezler oluşturma, gözlem ve deney yoluyla hipotezleri test etme.

Seminerin giriş bölümünde olması gerekenler şunlardır: 1. Konu Hakkında Genel Bilgi: Seminer konusunun ne olduğu ve içeriği hakkında kısa bir açıklama yapılmalıdır. 2. Konunun Önemi ve Amacı: Konunun neden önemli olduğu ve araştırmanın amacı belirtilmelidir. 3. Metodolojik Yaklaşım: Araştırmada kullanılan metodolojik yaklaşım ve teorik çerçeve açıklanmalıdır. 4. Ön Araştırma (Pilot Çalışma): Eğer yapılmışsa, ön araştırmaya yer verilmelidir. Giriş bölümü genellikle 1-2 sayfa sürmeli ve son paragrafta seminerin hazırlanma amacı açıkça ifade edilmelidir.

Araştırmalarda örneklem seçmek, zaman, para, eleman ve malzeme tasarrufu sağlar. Bunun yanı sıra: Denetimi kolaylaştırır: Küçük kümeler üzerinde kontrol sağlamak daha basittir. Daha güvenilir sonuçlar elde etmeyi mümkün kılar: Örneklem üzerinde yapılan araştırmalardan alınan sonuçlar, tüm evrene genellenebilir.