Mantarlar

Beta-glukan en çok maitake ve reishi mantarlarında bulunur.

Trüflerin konusu, genel olarak ekonomik değeri yüksek, yer altında yetişen mantarlar olarak tanımlanabilir. Trüfler, meşe, fındık, çam, ıhlamur gibi ağaçların kökleriyle simbiyotik bir ilişki içinde bulunurlar ve bu ilişki sayesinde bitkilerin su ve mineral alımını artırırlar. Ayrıca, trüflerin besin değeri de oldukça yüksektir; %53-76 su, %9 protein, %7 karbonhidrat ve %8 mineral içerirler. Trüflerin ticari önemi, dünya genelinde fiyatlarının yüksek olması ve talebin her geçen gün artması nedeniyle de büyüktür.

Evet, zehirli ve yenilebilir mantarlar yan yana yetişebilir. Bazı yenebilen ve zehirli türler birbirine o kadar benzer ki, bunları ayırt etmek ancak bir mantarbilimci tarafından yapılabilir.

Tallophyta — bitki krallığının bir bölümü, basit bitkisel yaratıkları içerir. Bu gruba algler, likenler ve mantarlar dahil edilir. Bu bitkiler farklılaşmamış bir gövdeye sahiptir ve genellikle su ortamlarında bulunurlar.

Ağaçta yetişen mantarlar hem zehirli hem de zehirsiz olabilir. Zehirli mantarların yenmesi ciddi sağlık sorunlarına ve hatta ölüme yol açabilir. Zehirsiz ağaç mantarları arasında ise istiridye mantarı (Pleurotus ostreatus) bulunur ve bu mantar yenilebilir.

Türkiye'de yenmesi önerilen bazı mantarlar şunlardır: 1. Kültür Mantarı: En sık tüketilen mantar türüdür ve sindirim sorunlarına faydalıdır. 2. Şitake Mantarı: Yüksek antioksidan içerir ve diş eti hastalıkları üzerinde iyileştirici etki oluşturur. 3. İstiridye Mantarı: Tadı ete benzer ve vegan-vejetaryen beslenmede sıkça kullanılır. 4. Kuzu Göbeği Mantarı: Şifalı bir mantar olup, kan şekerini dengelemeye yardımcı olur. 5. Trüf Mantarı: Yüksek protein oranına sahiptir ve uzun süre tok tutar. Not: Mantar tüketmeden önce türünün bilinmemesi ve ormanlık alanlarda bulunan mantarların toplanması tehlikelidir. Zehirli mantarların tüketimi ölümcül olabilir.

Işıklı mantarlar iki farklı türde bulunmaktadır: 1. Lamproderma cf. muscorum türü, Avustralya'nın güneydoğusundaki Tazmanya adasında Black Sugar Loaf dağında bulunur. 2. Parıltılı mantar olarak da bilinen diğer tür ise Japonya'nın Wakayama bölgesinde, kayıngiller ailesinden bir ağaç olan chinquapin ağacında yetişir.

Havuçta en çok görülen hastalıklar şunlardır: 1. Siyah Çürüklük: Toprakta aşırı su olduğunda kök hücrelerinin gelişimi yavaşlar ve bitki çürür. 2. Alternaria Yaprak Yanıklığı: Yaprak saplarını ve yaprakları sarartan mantar hastalığıdır. 3. Beyaz Kök Çürüklüğü: Siyah sclerotiaların beyaz misellerinin görüldüğü mantar hastalığıdır. 4. Bakteriyel Yumuşak Kök Çürüklüğü: Havucun yumuşamasına ve çürümesine neden olan bakteriyel hastalıktır. 5. Galeri Sineği: Yaprak ve yaprak saplarına yumurtalarını bırakarak yumruda kanallar açan zararlıdır.

Göbelekli mantar olarak bilinen kuzugöbeği ebesi mantarı zehirli mantar türlerinden biridir.

Mantarlar heterotrof canlılardır.

Türkiye'de yaklaşık 300 çeşit yenilebilir kırmızı mantar bulunmaktadır.

Mantarda sporla üreme eşeysiz olarak gerçekleşir.

Endemik mantarlar, sadece belirli bölgelerde yetişen ve dünyaya özgü olan mantar türleridir. Türkiye'de bulunan bazı endemik mantar türleri şunlardır: 1. Kestane Mantarı: İzmir'in Ödemiş ilçesindeki kestane ormanlarında keşfedilmiştir ve kestanenin dış kabuğunda yetişir. 2. Inocybe Viscida: Muğla'nın Köyceğiz ilçesindeki sığla ormanlarında bulunan, yapışkan ve kaygan şapkalı bir mantar türüdür. Bu mantarlar, bilimsel değerleri nedeniyle de önem taşımaktadır.

Kayın ağacı kütüğü, 5 yıla kadar mantar verebilir.

Mantarlar, çeşitli alanlarda önemli roller üstlenirler: 1. Ekolojik Önem: Mantarlar, doğadaki besin döngüsünün önemli bir parçasıdır ve ölü bitki ve hayvan artıklarını ayrıştırarak besinlerin tekrar ekosisteme dönmesini sağlarlar. 2. Beslenme: Şapkalı mantarlar, düşük kalorili ve besin açısından zengin özellikleriyle modern diyetlerin bir parçası haline gelmiştir. 3. Tıp ve Farmakoloji: Mantarlardan elde edilen maddeler, antibiyotikler, bağışıklık sistemi destekleyiciler ve antikanser ilaçlar olarak kullanılır. 4. Sanayi ve Ekonomi: Mantarların ticareti ve üretimi büyük bir sektördür, ayrıca biyobozunur malzemeler ve biyoremediasyon projelerinde kullanılırlar. 5. Fermantasyon: Maya mantarları, bira, şarap ve ekmek gibi ürünlerin üretiminde kullanılır.

Cincile mantarı, doğru türle karıştırılmadığı sürece zehirli değildir. Ancak, doğada toplanırken dikkatli olunmalıdır çünkü bazı zehirli mantar türleri, cincile mantarı ile benzer görünüme sahip olabilir.

Meşe kütüğü mantarı, Mantarlar (Fungi) şubesine aittir.

Suillus bovinus mantarı, çam ağaçları ile simbiyotik bir ilişki kurarak özellikle iğne yapraklı ormanlarda yetişir.

Küf mantarı, mantarlar (Fungi) krallığına aittir.

Mantarların ekosisteme katkıları şunlardır: 1. Besin Döngüsü: Mantarlar, organik maddeleri parçalayarak besin döngüsünü sağlar ve ölü bitki ve hayvan kalıntılarının çürüyerek toprağa karışmasını sağlar. 2. Toprak Yapısı: Toprağın yapısını ve bitki gelişimi için uygun hale getirir, humus bakımından zenginleştirir. 3. Bitki Gelişimi: Mikorizal mantarlar, bitki kökleriyle simbiyotik ilişki kurarak bitkilerin su ve mineral madde teminine yardımcı olur. 4. Enerji Döngüsü: Orman ekosisteminde karbondioksit salınımını gerçekleştirerek enerji döngüsüne katkıda bulunur. 5. Biyolojik Mücadele: Bazı parazitik mantarlar, tarım zararlıları ve hastalıklarıyla biyolojik mücadelede kullanılır.