Mantarlar

Beta-glukan en çok istiridye mantarı, shiitake, reishi ve maitake gibi tıbbi mantarlarda bulunur. Beta-glukan ayrıca bazı bakteri türlerinde ve maya hücre duvarlarında da yer alır. Beta-glukan içeren mantarların ve diğer besinlerin tüketimine başlamadan önce mutlaka uzman doktora danışılmalıdır.

Maya mantarının diğer adı, gerçek mayalar veya tomurcuklanan mayalar olarak da bilinen Saccharomycetales'tir. En yaygın kullanılan maya türü ise Saccharomyces cerevisiae'dir ve halk arasında ekmek mayası olarak bilinir.

Trüflerin konusu, genellikle trüf mantarı ve bu mantarın özellikleri, yetiştiği ortamlar, ekosistemdeki rolü, besin değeri ve kullanım alanları gibi konuları içerir. Trüf mantarının bazı özellikleri: Yetişme ortamı: Trüf mantarı, genellikle meşe, kayın ve çam gibi ağaçların kökleri etrafında, toprak altında yetişir. Görünüm: Dış rengi koyu, iç rengi açık kahverengidir ve çapı ortalama 5 cm olan bir taş parçasını andırır. Besin değeri: Yüksek protein içerir, kolesterol seviyesini dengede tutar ve bağışıklık sistemini destekleyici, hücre yenilenmesini teşvik edici özellikleri vardır. Kullanım alanları: Makarna, risotto, yumurta ve soslarda kullanılır. Ayrıca, trüf mantarının ekosistemdeki önemi ve ticari değeri de ele alınan konular arasındadır.

Evet, zehirli ve yenilebilir mantarlar yan yana yetişebilir. Bazı zehirli ve yenen mantarlar birbirine o kadar benzer ki ayırt etmeleri çok zordur ve bu ayrımı ancak bir mantar bilimci yapabilir.

Türkiye'de yenebilecek bazı mantar türleri: Kuzu göbeği mantarı. İstiridye mantarı. Kanlıca mantarı. İmparator mantarı. Trüf mantarı. Pestik mantarı. Tirmit mantarı. Borazan mantarı. Doğada mantar toplarken dikkatli olunmalı, zehirli mantarlarla karışma riski vardır.

Ağaçlarda yetişen mantarlar zehirli olabilir. Zehirli ve yenen mantarlar yan yana yetişebilir ve çoğu zaman bunları birbirinden ayırt etmek zordur. Zehirli mantarların bazı türleri, doğru şekilde tanımlanmadığı takdirde insan sağlığı için büyük tehlikeler oluşturabilir. Mantar yiyen bir kişide zehirlenme belirtilerinin görülmesi halinde en yakın sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.

Işıklı mantarların bulunduğu bazı yerler: Japonya. Avustralya'nın güney doğusundaki Tazmanya adası. Ayrıca, tropik ormanlarda ve ağaçlıklarda yaklaşık 40 tür ışıklı mantar bulunur.

Tallophyta, bitki krallığının bir bölümüdür ve thallus benzeri farklılaşmamış bir vücuda sahip olan bir grup mobil olmayan organizmayı içerir. Tallophyta bölümüne dahil olan bazı organizma örnekleri: algler; mantarlar; likenler. Tallophytaların vasküler sistemi yoktur, gerçek yaprakları, sapları ve kökleri bulunmaz.

Havuçta en çok görülen hastalıklar arasında Alternaria yaprak yanıklığı, külleme hastalığı, öz gövde nekroz hastalığı, yaş çürüklüğü, bakteriyel yumuşak kök çürüklüğü ve karabacak hastalığı bulunmaktadır. Alternaria yaprak yanıklığı, havuçta çok yaygın olan bir hastalıktır ve yapraklarda yeşilimsi kahverengi lekelere neden olur. Külleme hastalığı, yapraklarda beyaz grimsi mantari bir örtü ile başlar ve yapraklarda büyük lekelere yol açar. Öz gövde nekroz hastalığı, havuç bitkisinde gövde üzerinde kahverengi-siyah lekeler oluşturur. Bu hastalıkların önlenmesi için dayanıklı çeşitler kullanılması, hastalıklı bitki artıklarının uzaklaştırılması ve sık ekimden kaçınılması önerilir.

Türkiye'de yaklaşık 2200 makromantar türü olduğu bilinmektedir. Kırmızı mantar türlerinden bazıları şunlardır: Kırmızı mantar (Russula emetica). Kanlıca mantarı (Lactarius deliciosus). Bu bilgilere dayanarak, Türkiye'de kırmızı mantar türlerinin sayısının 2200'den fazla olduğu söylenebilir. Ancak, tam sayı kesin olarak belirlenememiştir.

Evet, göbelekli mantar (kuzu göbeği ebesi mantarı) zehirlidir. Bu mantar, girotoksin adı verilen ve kanserojen olan bir madde içerir. Zehirli mantarların tespiti uzmanlık gerektirdiğinden, doğada bulunan hiçbir mantarın yenmemesi önerilir.

Mantarda sporla üreme hem eşeyli hem de eşeysiz olarak gerçekleşebilir. Eşeysiz üreme, bir ana hücrenin mitoz bölünmesi ile gerçekleşir. Eşeyli üreme, iki uyumlu mantar hücresinin bir araya gelmesi, haploid nükleusların füzyonu ve çekirdeğin mayoz bölünmesi ile oluşur.

Mantarlar heterotroftur. Heterotrof canlılar, kendi besinini kendi üretemeyen, yaşamak için ototroflardan ya da diğer heterotroflardan besin alması gereken canlılardır.

Endemik mantarlar, belirli bir coğrafi bölgeye özgü olup başka hiçbir yerde yetişmeyen mantar türlerini ifade eder. Türkiye'de bulunan bazı endemik mantar türleri: İzmir yumurtamantarı (Volvariella izmirensis). Şabankızılı mantarı (Balsamia guenerii). Adalıkümbet mantarı (Inocybe kusadasiensis). Kaygankümbet mantarı (Inocybe viscida). Pluteus anatolicus. Türkiye'de 2500'ün üzerinde mantar türü yetişmektedir ve bu sayı her geçen gün yeni buluşlarla artmaktadır.

Mantarların önemli olmasının bazı nedenleri: Ekosistem için vazgeçilmezdir. Besin kaynağı. Sağlık faydaları. Doğal D vitamini kaynağıdır. Kanserle mücadele. Ancak mantarların ayırt edilememesi veya yanlış tüketilmesi zehirlenmeye yol açabilir.

Kayın ağacı kütüğünden 3-5 yıl boyunca mantar hasat edilebilir. Mantar üretim süresi, kütüklerin boyutuna ve ağaç türüne bağlı olarak değişir.

Çivici mantarı olarak bilinen bir mantar türü bulunmamaktadır. Ancak, genel olarak mantarların zehirli olup olmadığını belirlemek için kesin bir kriter yoktur ve bu, uzmanlık gerektiren bir konudur. Zehirli mantarlar, yenildikleri zaman hafif veya ciddi sağlık sorunlarına hatta ölüme neden olabilirler. Zehirli mantarların bazı yanlış inanışlar ile ayırt edilmeye çalışılması da zehirlenmelere neden olabilir. Zehirli mantarlardan şüphelenildiğinde, en yakın sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.

Meşe kütüğü mantarı, Mantarlar (Fungi) şubesine aittir.

Küf mantarı, mantarlar (Fungi) krallığına aittir.

Suillus bovinus mantarı, çam ağaçları ile simbiyotik bir ilişki kurarak özellikle iğne yapraklı ormanlarda yetişir.