LaboratuvarTeknikleri

Mikroskobik sayım yöntemleri, mikroorganizmaların doğrudan mikroskop yardımıyla sayılmasını içeren yöntemlerdir. Bu yöntemler iki ana kategoriye ayrılır: 1. Direkt Yöntemler: Mikroorganizmanın kendisinin sayıldığı yöntemlerdir. Örnekler arasında: - Yayma Yöntemi: Numunenin özel bir lam üzerine yayılarak sayılması. - Petri Lamı ile Sayım: Mikroorganizmaların katı besiyerinde koloni oluşturması ve bu kolonilerin sayılarak canlı hücre sayısının hesaplanması. 2. İndirekt Yöntemler: Mikroorganizmanın belirli bir özelliğinin sayıldığı yöntemlerdir. Örnekler arasında: - Spektroskopi: Kültürden geçen ışık miktarına göre mikrop miktarının tahmin edilmesi. - Thoma Lamı ile Sayım: Özellikle maya, sperm ve kan sayımında kullanılan özel bir lam ile sayım yapılması.

Sondaj karot örneği almak için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Yer Belirleme: Numunenin alınacağı yer önceden belirlenir ve saha ziyareti yapılır. 2. Ekipman Kurulumu: Özel tasarlanmış sondaj veya delme makinesi materyale yerleştirilir. 3. Kesme İşlemi: Makine materyali keserek bir çekirdek numunesi oluşturur. 4. Numune Toplama: Numune kabı kullanılarak numune bozulmadan ve temiz bir şekilde toplanır. Bu işlem, profesyonel bir ekip tarafından gerçekleştirilmelidir ve uzmanlık gerektirir.

Agaroz jel elektroforezi en sık kullanılan elektroforez tekniklerinden biridir.

Bakteri izolasyonu için çeşitli yöntemler kullanılır: 1. Sıvı Kultur Yöntemi: Bakteri hücrelerinin sıvı besiyerlerinde büyütülmesi ile yapılır. 2. Katı Besiyeri Yöntemi: Bakterilerin katı besiyerlerinde (örneğin, agar) izole edilmesi için kullanılır. 3. Seçici Besiyerleri Kullanma: Belirli bakterilerin izole edilmesi için özel olarak formüle edilmiş besiyerleri kullanılır. 4. Enfekte Alanlardan Numune Alma: Bakteri izolasyonu, enfekte olmuş dokulardan veya çevresel örneklerden numune alarak yapılır. Ayrıca, dökme yöntemi ve sürme yöntemi gibi doğrudan izolasyon yöntemleri de yaygın olarak kullanılır.

Durulama yöntemi ile ayrılan maddeler, yoğunluk farklarına göre belirlenir. Bu yöntemde: 1. Katı-katı karışımlar: Yoğunluğu büyük olan madde dibe çökerken, yoğunluğu küçük olan madde suda yüzer ve süzgeç benzeri bir araç yardımıyla toplanır. 2. Sıvı-sıvı karışımlar: Birbiri içinde çözünmeyen ve farklı yoğunluklara sahip maddeler, ayırma hunisi kullanılarak ayrılır. Ayrıca, durulama yöntemi plastik ve kağıt atıklarının ayrıştırılmasında da kullanılır.

Metalurjik analiz yöntemleri, metal malzemelerin bileşimi, mikroyapısı ve mekanik özelliklerini inceleyen analitik tekniklerdir. İşte bazı yaygın metalurjik analiz yöntemleri: 1. Atomik Emisyon Spektroskopisi (AES): Numunedeki metal elementlerin konsantrasyonunu belirlemek için kullanılır. 2. Atomik Absorpsiyon Spektroskopisi (AAS): Metal elementlerin varlığını ve konsantrasyonunu tespit eder. 3. İndüktif Bağlı Plazma Kütle Spektrometrisi (ICP-MS): Metal elementlerin yüksek hassasiyetle belirlenmesini sağlar. 4. X-ışını Floresans Spektroskopisi (XRF): Metal elementlerin varlığını ve konsantrasyonunu belirlemek için X-ışını uygulanır. 5. Voltametri: Metal iyonlarının elektrokimyasal özelliklerini kullanarak konsantrasyonlarını belirler. 6. İyon Değişim Kromatografisi (IEC): Metal iyonlarının ayrılması ve belirlenmesi için kullanılır. 7. Kimyasal Analizler: Malzemenin bileşimini belirlemek için spektrometreler ve diğer analitik cihazlar kullanılır. 8. Metalografik Analizler: Malzemenin mikroyapısını incelemek için metalografik mikroskoplar ve özel boyama teknikleri kullanılır.

HPLC (Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi) ile akü analizi şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Örnek Hazırlığı: Aküden alınan numune, filtrasyon ve gerekirse seyreltme işlemleriyle HPLC sistemine uygun hale getirilir. 2. Mobil ve Sabit Fazın Seçimi: Numuneyi taşımak için uygun bir solvent (mobil faz) ve numune ile etkileşime girecek sabit faz malzemesi (silika gibi) seçilir. 3. Sistem Kurulumu: Solvent rezervuarları doldurulur, pompa ayarlanarak mobil fazın akış hızı belirlenir ve örnek enjektöre yüklenir. 4. Örnek Enjeksiyonu: Örnek, manuel enjeksiyon veya otomatik enjektör (autosampler) ile sisteme enjekte edilir. 5. Ayrılma: Numune, kolonda sabit faz ile etkileşime girerek ayrılır. 6. Tespit ve Veri Toplama: Ayrılan bileşenler, UV-Vis detektörü veya kütle spektrometresi gibi dedektörler tarafından tespit edilir ve veriler veri sistemine aktarılır. 7. Veri Analizi: Elde edilen kromatogram üzerinden her bir bileşenin tepe noktaları ve alanları analiz edilerek aküdeki kimyasalların miktarı ve saflığı belirlenir.

Kültür tekniği — bitkilerin hücre, doku veya organlarından yeni dokular, bitkiler veya bitkisel ürünler elde etme yöntemidir. Bu yöntem, laboratuvarlarda ve steril koşullarda yapay bir besin ortamında gerçekleştirilir.

EZN boyama, aside dirençli bakterilerin mikroskobik incelemelerinde kullanılır. Bu boyama yöntemi, klinik örneklerde veya kültür besi yerlerinde Mikobakterilerin varlığını saptamak için yaymaların boyanmasında tercih edilir.

Kriyoskopi yöntemi, çözünen bir maddenin mol kütlesinin, onu içeren çözeltinin donma noktasındaki alçalmadan yararlanılarak tayin edilmesi yöntemidir. Bu yöntem ayrıca düşük sıcaklıkların oluşturulması ve erimiş alaşımların soğutulması süresince oluşan olayların incelenmesi için de kullanılır.

DdNTP (dideoxynükleotit trifosfat) aşağıdaki nedenlerle kullanılır: 1. DNA dizileme (sekanslama) yöntemlerinde: Ddntp'ler, Sanger dizileme yönteminde DNA sentezini seçici olarak sonlandırmak için kullanılır. 2. PCR (polimeraz zincir reaksiyonu) yönteminde: Ddntp'ler, DNA replikasyonu sırasında zincir uzamasını engelleyerek, hedef DNA segmentinin amplifikasyonunda rol oynar. 3. Araştırma ve tıbbi tanıda: Ddntp'ler, genetik hastalıkların ve antikor repertuarının karakterizasyonunda yardımcı olur.

Gravimetrik analiz yöntemleri, analitin kütle ölçümüne dayanılarak tayin edildiği yöntemlerdir. Başlıca gravimetrik analiz yöntemleri şunlardır: 1. Çökeltme Gravimetrisi: Analitin bir çökeltiye dönüştürülerek tartılması esasına dayanır. 2. Elektrogravimetri: Analitin bir elektrolitik hücrede redoks reaksiyonuna girmesi ve ardından analitin katı bir filminin bir elektrot üzerinde biriktirilmesi yöntemidir. 3. Uçuculaştırma Gravimetrisi: Uçucu bir analite veya termal/kimyasal ayrışmaya uğrayan bir analite uygulanır. 4. Partikül Gravimetrisi: Partikül halindeki analitler filtrasyon veya ekstraksiyon yoluyla uzaklaştırılır ve kütleleri belirlenir.

Genozom (kromozom) sayısı, bir hücrenin genetik materyalinin organizasyonunu belirlemek için aşağıdaki yöntemlerle bulunur: 1. Karyotip Analizi: Hücrelerin kültür ortamında çoğaltılması, hücre döngüsünün metafaz aşamasında toplanması, hipotonik bir solüsyona maruz bırakılması ve kromozomların boyanarak mikroskop altında incelenmesi ile yapılır. 2. Flow Sitometri: Hücrelerin bireysel olarak analiz edilmesini sağlar; lazer ışını ile incelenen hücreler DNA içeriği ölçümü ile değerlendirilir. 3. Moleküler Yöntemler: PCR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu) gibi teknikler kullanılarak belirli gen bölgelerinin amplifiye edilmesi ve sayılması ile kromozom sayısına dair bilgi elde edilir. İnsan hücresinde normal koşullarda 46 kromozom bulunur.

Dekantasyon yöntemi, katı-sıvı şeklindeki heterojen karışımların ayrılmasında kullanılır.

Pipetle bir şey içerken gaz basıncı şu şekilde çekilir: 1. Pipetin içine üflendiğinde, sıvının kutusuna doldurulan havanın basıncı açık hava basıncından büyük olur. 2. Pipetin üflenen ucu ağızdan çekilirse, hava dışarı çıkarken aynı zamanda sıvının da dışarı çıkmasını sağlar. Bu durum, basınç farkının etkisiyle gerçekleşir.

Preparat ve kültür arasındaki fark şu şekildedir: - Preparat, mikroskop altında incelenmeye hazır hale getirilmiş numunedir. - Kültür ise, mikroorganizmaların özel besin ortamında çoğaltılması ve büyütülmesi sürecidir.

LLE (Liquid-Liquid Extraction) yöntemi, sıvı-sıvı ekstraksiyonu olarak da bilinir ve analitleri sıvı bir matristen ayırmak için kullanılan bir numune hazırlama tekniğidir. Bu yöntem, iki farklı çözücüde farklı çözünürlüklere sahip bileşikleri ayırmaya odaklanır ve genellikle GC (gaz kromatografisi) veya HPLC (yüksek basınç sıvı kromatografisi) cihazları için numune hazırlamakta kullanılır. LLE yönteminin avantajları: - Basit bir ekstraksiyon yöntemi. - Cam eşyalar ucuzdur. - Organik çözücüler tekrar kullanılabilir. - Ekstrakte edilen karboksilik asitler çok saftır. Dezavantajları: - Numuneyi çözmek çok zaman alır. - Karıştırma işlemi nedeniyle emülsiyon oluşabilir. - Çok fazla organik çözücü ve cam eşya kullanılır, çok fazla atık üretilir.

Aerojel sentezinde sol-jel yöntemi kullanılır. Bu yöntem üç aşamadan oluşur: 1. Jel oluşumu: Çözelti (sol) hazırlanır ve katalizör eklenerek jelleşme sağlanır. 2. Yaşlandırma: Jel, yapısını güçlendirmek için yaşlandırma çözeltisinde bekletilir. 3. Kurutma: Jeldeki sıvının uzaklaştırılması ve iskelet yapısının korunması için kurutma işlemi yapılır. Ayrıca, süperkritik kurutma gibi farklı yöntemler de kullanılabilir.

Mikrobiyolojide kullanılan ekim yöntemleri şunlardır: 1. İzolasyon (veya yayma) ile ekim: Bakteri kolonilerini izole etmek için kullanılır. 2. Yamaç agar üzerinde aşılama: Saf bir suşa sahip olmak için hücrelerin büyümesini sağlamak amacıyla yapılır. 3. Sürerek ekim: Test tüplerinde, analiz için yararlı ortamlarla birlikte gerçekleştirilir. 4. Dahil ederek ekim: Bakteri kolonilerinin sayımına izin veren özel bir yöntemdir. 5. Dökme plak ekimi: Seyreltmeler yapılır ve 1 ml örnek petriye aktarılır, ardından steril besiyeri eklenerek homojen şekilde karışması sağlanır. 6. Eküvyon ile ekim: Antimikrobiyal çalışmalar için kullanılır. 7. Çizgi ekim metodu: Mikroorganizma kolonilerini tek düşürüp izolasyonu sağlamak için kullanılır.

Durultma yöntemi ile ayırma, sıvı içerisindeki istenmeyen katı parçacıkların ayrılması işlemidir. Bu yöntem, çeşitli tekniklerle uygulanabilir: 1. Doğal Durultma: Pekmez gibi sıvıların dinlendirilerek tortuların tabana çökmesi esasına dayanır. 2. Filtrasyon: Sıvı, ince bir bez veya filtre kağıdı ile kaplanmış bir süzgeçten geçirilir, tortular süzgeçte kalırken temiz kısım alt kısımdan süzülerek toplanır. 3. Santrifüj: Yüksek hızda döndürülen bir santrifüj makinesine konulan sıvının içindeki tortular dışarı atılır ve temiz kısım üstte kalır. 4. Kimyasal Durultma: Sıvıdaki kolloidal parçalarla kimyasal reaksiyona girerek ayrılmayı sağlayan jelatin, silisik asit gibi kimyasal maddeler eklenir. 5. Ultrasonik Durultma: Ses dalgalarının kullanılmasıyla tortuların parçalanması ve daha hızlı ayrılması sağlanır.