Kemikler

Kavuk kemikleri (kafatası kubbesi kemikleri) yassı kemiklere örnektir.

Diz kapağı kemiği (patella), uyluk kemiği (femur) ve kaval kemiği (tibia) arasında yer alır.

Üyeler iskeleti, kol ve bacak kemiklerinin tümüne verilen isimdir.

Baldır ve kaval kemikleri uzun kemiklere örnektir.

Kafa tası serttir çünkü beyni korumak için tasarlanmış çok sert ve sağlam bir kemik yapısına sahiptir.

Metafiz terimi, uzun kemiklerde diyafizle epifiz arasındaki kısmı ifade eder kısmını belirtebilir.

Negatif ulnar varyasyon, ulna kemiğinin radius kemiğine göre daha kısa olması durumunu ifade eder. Bu durum, el bileği ekleminde erken dejenerasyona yol açabilir ve genellikle rheumatoid artrit gibi iltihaplı hastalıklarla ilişkilidir.

Hyoid kemik lingulası (küçük boynuz), hyoid kemiğin gövde ile büyük boynuzun birleşim yerinde yer alır.

Kadınlarda kemik ağırlığı genellikle 10-12 kilogram arasında değişmektedir.

Kemiklerin birbirine bağlanmasını sağlayan yapılara "eklem" adı verilir.

Evet, el ve ayak bilek kemikleri kısa kemiklerdir.

Sphenoid kemiğin görevleri şunlardır: 1. Beyin Desteği: Kafatasının tabanında yer alarak beyni destekler ve korur. 2. Hareket Kolaylığı: Diğer kemiklerle olan bağlantıları sayesinde kafatasının hareketini sağlar ve dengeyi korur. 3. Sinir ve Damar Geçişi: Optik sinir ve diğer önemli damarların geçişine olanak tanır, böylece beyin ile vücut arasındaki iletişimi sağlar. 4. Kas Bağlanma Noktası: Temporalis kası ve pterygoid kasları gibi baş ve boyun kaslarının bağlanma noktasıdır. 5. Solunum Sistemi: Havayollarını ve sinüs boşluklarını yönlendirerek solunum sisteminin işlevselliğine katkıda bulunur.

Tarsal kemiklerde dejeneratif bulgular, bu kemiklerin yapısında yaşlanma, yaralanma veya hastalıklar sonucu oluşan bozulmaları ifade eder. Bu durum, kemiklerin yoğunluğunun azalması, yapısının zayıflaması ve kırılma riskinin artması gibi belirtilerle kendini gösterebilir.

Uzun kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: Koldaki pazu kemiği; Bacaklardaki uyluk kemiği; Ön kol ve el arasındaki el bilek kemikleri; Ayak bilek kemikleri; Kaval kemiği; Dirsek kemiği.

Kafatası anatomisi 22 kemikten oluşur. Bu kemikler iki ana gruba ayrılır: 1. Kranyum (beyin kafesi): 8 kemikten oluşur. 2. Viscerocranium (yüz kafesi): 14 kemikten oluşur.

El parmak kemikleri 14 tanedir. Her parmakta üç kemik bulunur (başparmak hariç).

Mezar içinde kemik parçalarının olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Mezarın eski olması: Mezarlıklar zamanla eskir ve içindeki kemikler, toprağın aşınması veya kazılması sırasında ortaya çıkabilir. 2. Kremasyon: Cesetlerin yakılması sonucunda kemikler bozulmadan kalabilir ve bu kemikler mezar yerine gömülebilir. 3. Zaruret hali: Mezar kazılırken kemikler çıkarsa, bu kemikler ile ölü arasına toprak dizilir ve ölü buraya konur.

Oynamaz eklem örnekleri şunlardır: 1. Kafatası kemikleri arasındaki eklemler. 2. Kuyruk sokumu ve sağrı omurlarını bağlayan eklemler. 3. Dişlerin çene kemiği ile bağlantısı.

Kaburga ve göğüs kemiği yassı kemiklere örnektir.

İlik kanalı, kemiklerin içinde bulunan silindir şeklindeki boşluktur. Görevleri: - Myeloid doku bakımından zengindir. - Alyuvar ve akyuvar üretir. - Trombositleri üretir. İlik kanalı, uzun kemiklerde bulunur.