Kemikler

İskelet sistemi ile ilgili bazı sorular: Soru 1: Aşağıda verilen kemiklerden hangisi kısa kemiktir? A) Göğüs kemiği; B) Kaburga kemiği; C) Bilek kemiği; D) Kaval kemiği. Soru 2: Aşağıdakilerden hangisi kol ve bacakların hareket ettirilmesinde etkili değildir? A) Kemikler; B) Düz kaslar; C) Çizgili kaslar; D) Eklemler. Soru 3: Aşağıdakilerden hangisi iskeletin vücudumuzdaki hayati organları koruyan kısımlarından biri değildir? A) Kaburgalar; B) Omurga; C) Kafatası kemikleri; D) Uyluk kemikleri. Soru 4: İnsan vücudundaki en uzun kemik aşağıdakilerden hangisidir? A) Uyluk kemiği; B) Köprücük kemiği; C) Kaval kemiği; D) Dirsek. Soru 5: Aşağıdakilerden hangisi iskeletin görevlerinden değildir? A) Hayati organlarımızı dış etkenlerden korur; B) Vücuda şekil verir; C) Vücudumuzun dik durmasını sağlar; D) Vücudu yönetir.

Klavikula (köprücük kemiği) üç adet eklem yapar: 1. Sternoklaviküler eklem: Klavikulanın sternal (medial) ucu ile sternumun manubriumu arasında oluşur. 2. Akromiyoklaviküler eklem: Klavikulanın akromiyal (yanal) ucu ile skapulanın akromiyonu arasında oluşur. 3. Kostaklaviküler eklem: Klavikula ile birinci kaburga arasında oluşur.

Maxilla (üst çene kemiği), iskeletin yüz bölümünde yer alan ve çift olan bir kemiktir. Mandibula (alt çene kemiği) ise yüz iskeletinin en büyük ve en sağlam kemiğidir ve kafatası iskeletinin tek hareketli kemiğidir. Maxilla'nın bazı özellikleri: Ağız boşluğu tavanı, orbita tabanı, burun boşluğu tabanı ve dış yan duvarının oluşumuna katılır. İçinde "üst çene kemiği giriti" denilen büyük bir boşluk vardır. Üst dişleri taşır. Mandibula'nın bazı özellikleri: Tamamen hareketsiz bir kemiktir. Burun boşluğunu ve solunum sistemine ait conchaları taşır. Alt sınırı, "sert damak" olarak bilinen ve ağız boşluğunun üst sınırını yapan palatumdur.

En büyük tarsal kemik, topuk kemiği olarak da bilinen calcaneus'tur. Tarsusu oluşturan kemikler şunlardır: calcaneus (topuk); talus (aşık); cuboid; navicular; cuneiform (medial, intermediate, lateral).

İnsan vücudundaki en büyük üç kemik şunlardır: 1. Uyluk Kemiği (Femur). 2. Kaval Kemiği (Tibia). 3. Fibula. Bu sıralama, kemiklerin uzunluğuna ve büyüklüğüne göre yapılmıştır.

6. sınıf fen bilimleri oynamaz ve oynar eklem şu şekilde açıklanabilir: Oynar eklem. Oynamaz eklem.

İskelet sisteminin üç temel yapısı şunlardır: 1. Kemik iskelet (systema skeletale). 2. Eklem sistemi (systema articulare). 3. Kas sistemi (systema musculare). Bu yapılar bir araya gelerek hareket sistemini oluşturur.

Ulna kemiğine bağlanan bazı kaslar: M. brachialis. M. triceps brachii. M. flexor digitorum profundus. M. flexor pollicis longus. M. pronator quadratus. Ayrıca, pek çok kas ve tendon ulna kemiğine bağlanarak ön kol ve el hareketlerine katkı sağlar.

Pelvik röntgende görülebilecek bazı patolojiler: Pelvik kemiklerde ve eklemlerde hasar ve dejeneratif hastalıklar, örneğin sakroiliit. Pelvik kırıklar, örneğin ilium, pelvis, pubis, siyatik kırıkları. Kalça ekleminde çıkık veya kırık. Pelvik kemiklerin tümörleri, örneğin osteosarkomlar. Yatak yaraları, özellikle sakrum, kuyruk sokumu, iskiyum veya büyük trokanter üzerinde oluşan. Ayrıca, bir kadının pelvik röntgeni, rahim, serviks, fallop tüpleri ve yumurtalıklar gibi pelvisteki kadın üreme sistemi organlarını da görüntüleyebilir. Pelvik röntgen çekimi öncesinde, bağırsak gazlarını ve dışkı kalıntılarını azaltmak için özel hazırlıklar yapılması gerekebilir.

Kuyruk sokumu kemiği, diğer kemiklerden birkaç açıdan farklıdır: Yapı: Kuyruk sokumu, 3-5 arası omurun birleşiminden oluşan küçük, kavisli bir kemiktir. İşlev: Temel işlevi, vücut ağırlığını desteklemek ve otururken dengeyi sağlamaktır. Konum: Omurganın en alt bölümünde yer alır ve zamanla evrimsel süreçte küçülmüştür. Hassasiyet: Diğer kemiklere göre daha hassas olabilir; düşme, uzun süre sert zeminde oturma veya ağır yük kaldırma gibi durumlar ağrıya yol açabilir.

Sinsiput ve oksiput, fetüs başının doğum sırasında anne pelvisi ile olan ilişkisini tanımlayan kafatası bölgeleridir. Sinsiput. Oksiput. Ayrıca, doğum sırasında fetüs başının pozisyonunu belirlemek için kullanılan diğer bölgeler şunlardır: Bregma (ön fontanel). Verteks. Mentum (çene).

Kaburga sayısının 24 olmasının nedeni, insanların göğüs kafesini oluşturan 12 çift kaburgaya sahip olmasıdır. Bu kaburgalar, her biri birer çift halinde düzenlenmiş olarak şu şekilde sınıflandırılır: Gerçek kaburgalar. Sahte kaburgalar. Yüzer kaburgalar. Kaburga sayısındaki bireysel farklılıklar, genetik faktörlerden kaynaklanabilir.

Türk eyeri kemiği, kafatası içerisinde yer alan ve sfenoid kemikte bulunan, eyer şeklinde bir çukur yapıdır. Bu kemiğe "Türk eyeri" denmesinin sebebi, şeklinin Türklerin kullandığı eyerlere benzemesidir. Türk eyeri kemiğinin içinde hipofiz bezi bulunur ve bu bezin sağlıklı bir şekilde çalışmasını sağlar. Türk eyeri kemiği, sadece insanlarda değil, şempanze, orangutan ve goril gibi insangiller familyasındaki canlıların kafataslarında da bulunur.

Hayır, çene eklemi ve çene kemiği aynı şey değildir. Çene kemiği, ağzın çevresinde yer alan ve omurgalılarda çiğnemeyi sağlayan kemik donatımının adıdır. Çene eklemi ise, alt çene ile kafatasının birleştiği noktada yer alır ve çene hareketlerinin kontrol edildiği noktadır.

Çene iskeleti, 14 kemikten oluşur. Bu kemikler: Üst çene kemikleri: Maksilla (maxilla). Alt çene kemiği: Mandibula. Diğer kemikler: Tırnakçık (os lacrimale), elmacık (os zygomaticum), burun (os nasale), sapan (vomer), boynuzcuk (concha nasalis inferior), damak (os palatinum).

Fraktür, Latince bir kelime olup, kemik kırılması anlamına gelmez. Fraktürler, çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir: Açık fraktür: Kemiğin cilt yüzeyine kadar çıktığı ve açık bir yaraya neden olduğu durumlardır. Kapalı fraktür: Kemiğin cilt yüzeyinin altında olduğu, ancak dışarıdan bir yara oluşmadığı fraktürlerdir. Stres fraktürü: Uzun süreli aşırı kullanım veya tekrarlayan stres sonucu oluşan ufak çatlaklardır. Fraktür belirtileri arasında şiddetli ağrı, şişlik, hareket kısıtlılığı ve kemik yapısında anormal bir görünüm bulunur.

Bızbız, arkeolojide uzun kemik şaftını ifade eder.

5. sınıf fen bilimleri ders kitabının 141. sayfasında genellikle hücre ve hücreler ile ilgili bilgiler yer alır. Bu sayfada aşağıdaki konular bulunabilir: Hücrenin incelenmesi: Hücreler hangi araçla incelenir. Hücrenin temel kısımları: Hücre zarı, sitoplazma ve çekirdek. Bitki ve hayvan hücreleri arasındaki farklar: Bitki hücresinin şekli, kloroplast varlığı, hücre duvarı ve kofulların durumu. Hücre duvarı (çeperi): Hangi hücrelerde bulunur. Ayrıca, bazı ders kitaplarında bu sayfada ışığın yansıması ile ilgili sorular ve etkinlikler de yer alabilir. Sayfa içeriği, kullanılan ders kitabı yayınevine göre değişiklik gösterebilir.

Ayak bileğinde 7 adet tarsal kemik bulunur. Bu kemikler şunlardır: Talus (aşık kemiği). Kalkaneus (topuk kemiği). Naviküler kemik. Küboid kemik. Medial, intermediate ve lateral cuneiform kemikler.

Çene eklemi, alt çene kemiğinin kondiler çıkıntısı, temporal kemiğin eklem yüzü, eklem kıkırdağı, eklem diski, eklemi saran bağlar ve hareketi sağlayan kaslardan oluşur. Çene iskeleti ise şu kemiklerden meydana gelir: Üst çene kemiği (maksilla). Alt çene kemiği (mandibula). Ayrıca, çene iskeletinde os lacrimale (gözyaşı kemiği), os zygomaticum (elmacık kemiği), os palatinum (damak kemiği) ve concha nasalis inferior (alt boynuzcuk kemiği) gibi kemikler de bulunur.