Kemikler

Kolun en uzun kısmı, üst kol olarak da bilinen humerus kemiğidir.

206 kemik dışında 270 kemik daha bulunmaktadır. Bebeklerde doğum sonrası bazı kemikler birleşerek yetişkinlerde 206 kemiğe düşer. Özetle: - Bebeklerde: 270 kemik - Yetişkinlerde: 206 kemik Bu nedenle, 206 kemik dışında toplamda 64 kemik daha vardır.

Kürek kemiği, 5. sınıf destek ve hareket sisteminde yassı kemik olarak tanımlanır. Yassı kemikler, levha şeklinde ve geniş yüzeyli kemiklerdir.

Üst ekstremite kemikleri şunlardır: Omuz bölgesi: Clavicula (köprücük kemiği); Scapula (kürek kemiği). Kol bölgesi: Humerus (kol kemiği). Önkol bölgesi: Radius; Ulna. El bölgesi: Ossa carpi (el bileği kemikleri); Ossa metacarpi (el tarak kemikleri); Ossa digitorum manus (el parmak kemikleri).

Trokanter majör, femur kemiğinin dış yan tarafında bulunan büyük bir çıkıntıdır. Trokanter majör ile ilgili bazı durumlar: Trokanter majör kırığı: Travma veya gluteus medius kasının aşırı zorlanması sonucu gelişebilir. Trokanter majör ağrı sendromu: Genellikle trokanterik bursit, tendinit veya kas yırtığını içerir ve kalçanın dış yanında şiddetli ağrı ile yürüme zorluğuna neden olur.

Petrozit, temporal kemiğin petröz parçasının havalı hücreler içerdiği durumda, mastoiddeki enfeksiyonun petröz kemiğe yayılması ile oluşan nadir bir otitis media komplikasyonudur. Petrozit belirtileri: baş ağrısı; bulantı ve kusma; baş dönmesi; koordinasyon bozukluğu; nöbetler; bilinç durumundaki değişiklikler. Petrozit tanısı, semptomlardan ve otitis medianın seyrinden şüphelenildiğinde radyolojik incelemeler sonucunda konur. Petrozit tedavisi, antibiyotikleri, antiinflamatuar ilaçları, antikonvülsanları ve ciddi vakalarda ameliyatı içerebilir.

Bebeklerde ve yetişkinlerde kemik sayısının farklı olmasının sebebi, büyüme ve gelişim süreçleriyle ilgilidir. Bebekler. Yetişkinler. Kemiklerin sayısı ve yapısı, bireyin genetik özelliklerine ve sağlık durumuna göre değişiklik gösterebilir.

Süngerimsi kemiğin bazı görevleri: Kan hücresi üretimi: Süngerimsi kemik doku, boşluklarında bulunan kırmızı kemik iliğinde kan hücrelerinin (alyuvarlar ve akyuvarlar) üretimini sağlar. Basınca dayanıklılık: Gözenekli yapısı sayesinde büyük baskılara dayanabilir. Mineral depolama: Organizmanın kalsiyum ve fosfor gibi minerallerinin depolanmasına katkıda bulunur. İç organların korunması: Önemli iç organları koruma işlevi vardır. Hafiflik: Hafif bir materyalden oluşması, iskeletin hareket etmesini kolaylaştırır.

Köprücük kemiklerinin birleştiği yere akromiyoklaviküler (AC) eklem denir. Bu eklem, köprücük kemiğinin dış ucunun, kürek kemiğinin "akromiyon" adı verilen çatısı ile birleştiği yerdir.

Eklem ve kemiklerin birbirine bağlandığı bölgeye "ligament" (bağ) denir. Ligamentler, eklemleri sarar, eklem kapsülünü destekler, eklemin dayanıklılığını ve hareketini sağlar. Ayrıca, kemikleri birbirine çok sıkı olarak bağlayan eklemler "fibröz eklemler" olarak adlandırılır. Eklemlerin yapı ve işlevlerine göre ise üç gruba ayrıldığı bilinmektedir: fibröz, kartilaginöz ve sinoviyal eklemler.

Sarı kemik iliği, yalnızca uzun kemiklerin orta kısmındaki boşlukta bulunur. Uzun kemiklere örnek olarak koldaki pazu kemiği ve bacaklardaki uyluk kemikleri verilebilir. Ayrıca, sarı kemik iliği, erişkinde femur ve humerus gibi uzun kemiklerin metafiz (uç) bölgelerinde de bulunur. Doğumda tüm kemiklerde kırmızı kemik iliği bulunurken, yaklaşık 5-6 yaşlarında kırmızı kemik iliği yavaş yavaş sarı kemik iliğine dönüşmeye başlar.

Talus kemiği, ayak bileğinin önemli bir parçasıdır ve birkaç önemli işlevi vardır: Vücut ağırlığını ayağa aktarma: Talus, vücut ağırlığını ayağa ve topuğa ileterek hareketi kolaylaştırır. Ayak bileği ekleminin oluşumu: Kaval kemiği ve baldır kemiği ile birleşerek ayak bileği eklemini oluşturur ve bu eklemin düzgün çalışmasını sağlar. Yük taşıma: Bacak ve ayak arasındaki yükü taşıyarak, yürüme, koşma ve zıplama gibi durumlarda ayaktan bacaklara iletimi sağlar. Dengeyi sağlama: Talus, ayak, bacak ve vücut arasındaki ağırlık ve basınç güçlerini transfer ederek dengenin sağlanmasına yardımcı olur.

Pozitif ve negatif ulnar varyans, el bileğindeki radius ve ulnanın karpal kemiklere bakan eklem yüzeylerinin birbirlerine göre pozisyonlarını tanımlayan terimlerdir. Pozitif ulnar varyans: Ulna eklem yüzeyi daha distalde (daha aşağıda) bulunur. Negatif ulnar varyans: Ulna eklem yüzeyi daha proksimalde (daha yukarıda) bulunur. Ulnar varyansın ölçümü, nötral el bileği pozisyonunda çekilen arka-ön radyografi ile yapılır.

Kaval ve uyluk kemikleri uzun kemiklerdir. Uzun kemikler, boyları enlerinden fazla olan, silindirik görünümlü kemiklerdir. Kısa kemikler, boyları ve enleri yaklaşık aynı olan, kübik görünümlü kemiklerdir. Yassı kemikler, levha şeklinde, geniş yüzeyli kemiklerdir.

Maksilla (üst çene kemiği), iskeletin yüz bölümünde, alt çene kemiğinden sonraki en büyük alanı kaplayan ve çift olan bir kemiktir. Bulunduğu yerler: Göz çukuru: Maksilla, orbitanın (göz çukuru) alt duvarını yapar. Burun boşluğu: Burun boşluğunun alt kısımlarını oluşturur. Ağız boşluğu: Sert damağın bir kısmını oluşturur. Maksilla, alnın ortasından başlayarak burun yanlarına doğru uzanarak elmacık kemiklerine kadar ulaşır.

Kemik spikülleri, intramembranöz kemikleşme sırasında oluşan, değişik şekil ve büyüklükteki kemik parçacıklarıdır. Ayrıca, spiküller genel olarak, insan ve hayvanların çeşitli dokularında oluşabilen küçük kemik parçalarıdır. Spiküller, tıbbi uygulamalarda da kullanılabilir; örneğin, cerrahi prosedürlerde mikro dikişler oluşturmak veya doku mühendisliği için üç boyutlu iskeleler oluşturmak için kullanılabilirler.

Akromiyon kemiği, omuz ekleminin bir parçasını oluşturan kürek kemiğinin üst kısmındaki kemikli bir çıkıntıdır. Akromiyon kemiğinin işlevleri: Stabilizasyon: Omuz eklemini stabilize etmeye yardımcı olur. Bağlanma alanı: Kaslar ve bağlar için bir bağlanma alanı görevi görür. Hareket kolaylığı: Kolun daha büyük açıda döndürülebilmesine imkan verir. Kuvvet transferi: Kol ile köprücük kemiği arasında kuvvet transferi yapar.

Kalçanın en büyük kemiği uyluk kemiğidir (femur). Yetişkinlerde ortalama 50 santimetre uzunluğunda olan uyluk kemiği, kalçadan dize doğru uzanır.

Malleol, anatomide bacakların her iki yanındaki kemik çıkıntılarını tanımlayan bir terimdir. Medial ve lateral malleol ise insan vücudunda, özellikle ayak bileği çevresinde şu şekilde tanımlanır: Medial malleol. Lateral malleol. Malleoller, ayak bileği eklemine destek sağlar ve bacağın ayakla birleştiği noktadaki hareketleri kontrol eder. Malleoller, ayak bileği burkulmalarında sıkça etkilenebilir.

"Kemik bız" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, kemiklerin temel işlevleri şunlardır: Destek ve yapı: Vücuda şekil ve destek sağlar. Koruma: Hayati organları dış etkenlerden korur. Hareket: Kaslarla birlikte çalışarak hareketi mümkün kılar. Mineral depolama: Kalsiyum ve fosfor gibi mineralleri depolar. Kan hücresi üretimi: Kemik iliği, kan hücrelerinin üretildiği yerdir.