Kemikler

Toprakta bir insan iskeletinin ne kadar süre bozulmadan kalabileceği, çevresel faktörlere bağlı olarak değişir: Normal toprak koşulları: Ortalama olarak 50 ila 100 yıl. Asidik topraklar: 20-30 yıl. Kurak bölgeler: Binlerce yıl. Su altı veya bataklık: Oksijensiz ortamlar kemikleri daha uzun süre korur. Kemiklerin tamamen toz haline gelmesi ise binlerce yıl sürebilir.

Radius ve ulna kırıkları, ön kol kemiklerinde meydana gelen kırıklardır. Radius kırıkları, genellikle yüksekten düşme, trafik kazası gibi yüksek enerjili travmalar veya savunma sırasında önkolun siper olarak kullanılması sonucu oluşur. Belirtiler: El bileğinde şiddetli ve geçmeyen ağrı; El bileğinde şekil bozukluğu; Dakikalar içinde ortaya çıkan şişlik. Tedavi, kırığın türüne ve yerine göre değişir.

Orta kulak ossikulomuskuler yapıları şunlardır: Kemikçikler (Ossicula Auditus): Malleus (Çekiç). İnkus (Örs). Stapes (Üzengi). Kaslar: M. Tensor Tympani. M. Stapedius.

Gerçek kaburgalar, ilk 7 çift kaburgadır ve doğrudan göğüs kemiğine (sternum) bağlanırlar. Yalancı kaburgalar ise 8, 9 ve 10. kaburgalardır. Serbest kaburgalar (yüzen kaburgalar) 11. ve 12. kaburgalardır.

Kanatlıların kanatlarında bulunan kemikler şunlardır: Humerus; Radius; Ulna; Ossa carpi (2 adet el bilek kemiği); Ossa carpometacarpalia (2 adet); Digiti manus (1, 2 ve 3 numaralı parmak kemikleri). Kanatlıların kanat iskeletinde 3 parmak bulunur; 1. parmakta tek, 2. parmakta iki, 3. parmakta ise tek phalanx (parmak kemiği) yer alır.

İnsan vücudunda en çok kalsiyum, kemik ve diş hücrelerinde bulunur. Vücuttaki kalsiyumun yaklaşık %99'u kemiklerde ve dişlerde depolanırken, geri kalan %1'lik kısım ise kan, kaslar ve diğer dokularda yer alır.

Koronoid çentik, farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Mandibula anatomisi. Dirsek anatomisi. Ayrıca, "troklear çentik" olarak da bilinen "daha büyük sigmoid boşluk" da koronoid çentik olarak adlandırılabilir.

En çok kemik, ellerde ve ayaklarda bulunur. Her elde 27, ayakta 26 adet kemik bulunmaktadır.

Radius, ön kolda bulunan uzun bir kemiktir ve üç ana bölümden oluşur: 1. Proksimal uç (üst uç). Baş. Boyun. Radial tüberositas. 2. Şaft (gövde). 3. Distal uç (alt uç). El bileği eklem yüzeyi. Stiloid çıkıntı. Ulnar çentik. Radius, el bileğinin dönme hareketlerini ve ön kolun esnekliğini sağlar.

Dirsek, üç kemikten oluşur: Humerus (pazu kemiği); Radius; Ulna. Ayrıca, dirseği çevreleyen ve destekleyen tendon ve bağ dokuları bulunur. Dirsek eklemi, fleksiyon, ekstansiyon, supinasyon ve pronasyon gibi hareketleri mümkün kılar. Dirsek ağrısı, bu yapılardaki çeşitli yaralanmalar, iltihaplanmalar veya aşırı kullanım nedeniyle ortaya çıkabilir.

İliak kemiğin bazı işlevleri: Vücut ağırlığını destekleme. İç organları koruma. Kasların bağlanma noktası olma. Hareketin sağlanması. Kan hücrelerinin üretimi.

Kulaktaki en büyük kemik çekiç (malleus) kemiğidir. Üzengi (stapes) ise vücuttaki en küçük kemiktir.

Kalkaneus, insanlarda ve birçok primatta, topuğu oluşturan ayağın tarsusunun bir kemiğidir. Diğer bazı hayvanlarda ise kanca noktasıdır. Ayaktaki en büyük kemiktir ve diğer tüm tarsal ve metatarsların temelini oluşturur.

Hayır, köprücük ve kürek kemikleri aynı değildir. Köprücük kemiği (klavikula), göğüs kemiği ile kürek kemiği arasında yer alan uzun bir kemiktir ve omzun gövdeden uzakta serbestçe hareket etmesini sağlar. Kürek kemiği (skapula) ise omuz sisteminin sabit bir platform görevi gören, göğüs kafesinin arka kısmında bulunan yassı, geniş bir kemiktir.

Kaval kemiği (tibia) özellikleri: Konum: Alt bacağın ön kısmında, diz ile ayak bileği arasında yer alır. İşlev: Vücut ağırlığını taşır ve hareketliliğe katkıda bulunur. Yapı: Uzun ve güçlü bir kemik olup, üst kısmı geniş, alt kısmı ayak bileğine doğru daha dar bir yapıya sahiptir. Dayanıklılık: Yüksek basınçlara karşı dirençli olan yoğun bir iç yapıya sahiptir. Koordinasyon: Çevresindeki kaslar, tendonlar ve bağlarla birlikte çalışarak bacağın hareket kabiliyetini artırır. Koruma: Damar ve sinir yapılarını korur. Hassasiyet: Medial yüzeyi cilt yüzeyine yakın olduğu için yaralanmalara karşı hassastır. Sorunlar: Osteoporoz, stres kırıkları, kemik çürükleri ve aşırı egzersiz gibi nedenlerle ağrı ve kırıklar oluşabilir.

Hayır, ilik ve kanal aynı şey değildir. İlik, kemiklerin içinde bulunan dokudur ve iki türü vardır: 1. Kırmızı kemik iliği: Süngerimsi kemikte bulunur ve kan hücrelerinin (alyuvar, akyuvar, trombosit) üretildiği yerdir. 2. Sarı kemik iliği: Uzun kemiklerin orta kısmındaki boşlukta bulunur, yağ hücreleri bakımından zengindir ve enerji depolar. Kanal ise kemiklerin içinde bulunan, genellikle sarı iliği barındıran ve kemiklerin boyuna veya enine büyümesini sağlayan yapıdır. Dolayısıyla, ilik ve kanal farklı anlamlara sahip yapılardır.

Diafiz, uzun kemiklerin gövde kısmına verilen addır. Epifiz plağı ise, uzun kemiklerin uçlarına daha yakın bölgelerde yer alan ve kemiklerin uzamasını sağlayan büyüme kıkırdaklarıdır. Ergenlik döneminin ardından epifiz plağı kemikleşir ve kemikte boyuna uzama durur.

"Çekmeli tibia proksimal" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamadı. Ancak, tibia proksimalinden kasıt, tibianın üst ucu olabilir. Tibia'nın proksimal kısmı, diz ekleminin alt yüzeyini oluşturan tibial platoyu içerir. Tibia proksimaliyle ilgili daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: acilcalisanlari.com; dergi.totbid.org.tr; klinikrehber.com.

Ayak bileğinde bulunan kemikler şunlardır: Tibia (kaval kemiği). Fibula (kamış kemiği). Talus (aşık kemiği). Ayrıca, ayak bileğinde naviküler kemik, küboid kemik ve kuneiform kemikler (medial, intermediate ve lateral) gibi tarsal kemikler de bulunur.

Crista iliaca, ilium kemiğinin kanadının üst kenarıdır. Crista iliaca'nın bazı bölümleri: Labium externum, labium intermedia ve labium internum. Tuber coxae ve tuber sacrale. Crista iliaca, aynı zamanda "iliak krest" veya "iliyak krest" olarak da adlandırılır.