Kemikler

Toprakta bir kemiğin tamamen yok olması için ortalama 50 ila 100 yıl gerekmektedir. Ancak bu süre, çevresel faktörlere bağlı olarak değişebilir: - Asitli topraklar: Kemikler daha hızlı çözünerek 20-30 yıl içinde yok olabilir. - Kurak bölgeler: Çöl gibi kuru bölgelerde kemikler binlerce yıl bozulmadan kalabilir. - Su altı veya bataklık: Oksijensiz ortamlarda kemikler daha uzun süre korunur.

Kalsiyum en çok kemik hücrelerinde bulunur.

Gerçek kaburgalar ve yalancı kaburgalar, göğüs kafesini oluşturan kaburga kemiklerinin iki farklı türüdür. 1. Gerçek Kaburgalar: İlk 7 çift kaburga, doğrudan sternuma (göğüs kemiği) bağlanır ve bu nedenle "gerçek kaburgalar" olarak adlandırılır. 2. Yalancı Kaburgalar: Son 5 çift kaburga, dolaylı olarak sternuma bağlanır veya hiç bağlanmaz. - Yarım Kaburgalar: 8., 9. ve 10. çiftler, 7. kaburganın kıkırdağına katılarak sternuma bağlanır. - Yüzen Kaburgalar: 11. ve 12. çiftler, sadece omurga kolonuna bağlanır ve göğüs kemiği ile bağlantıları yoktur.

Kanatlarda bulunan kemikler şunlardır: 1. Önkol Kemikleri: Radius ve Ulna. 2. El Bilek Kemikleri: Sadece 2 adet bulunur. 3. Parmak Kemikleri: Parmakların her birinde phalanx adı verilen kemikler bulunur ve parmak numarasından 1 fazla sayıda. Ayrıca, kanatlıların ön bacak kemerini oluşturan kemikler de şunlardır: Kürek kemiği (scapula), gagamsı kemik (os coracoides) ve köprücük kemiği (clavicula).

Radius anatomisi, ön kolun önemli bir kemiği olan radius'un yapısal ve işlevsel özelliklerini içerir. Radius'un ana bölümleri: 1. Proksimal (yakın) uç: Dirsek eklemine katılan baş kısmı ve büyük-küçük tüberkülleri içerir. 2. Gövde (şaft): Uzun ve silindirik kısım. 3. Distal (uzak) uç: Bilek eklemine katılan ve karpal kemiklerle bağlantı kuran yapı. Radius'un diğer önemli anatomik özellikleri: - Radyal tüberozite: Biceps brachii kasının bağlanma yeri. - Styloid süreç: Yanal tarafta distal bölgede yer alır. - Ulnar notch: Medial yüzeyde, ulna başı ile eklem yapar. İşlevleri: Radius, ön kolun hareketliliğini ve stabilitesini sağlar, ayrıca yük taşıma ve denge işlevlerine katkıda bulunur.

Koronoid çentik iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Dirsek Kemiğinde: Ulna'nın üst epifizinin ön sürecinde yer alan, dirsek eklemini oluşturmak için humerusun trokleası ile eklemlenen bir çıkıntıdır. 2. Alt Çene Kemiğinde: Mandibula'nın ramusunda, iç tarafta bulunan ve temporal kas için bir bağlanma yeri olan çıkıntıdır.

En çok kemik, el ve ayaklarda bulunmaktadır.

Dirseğin içinde üç ana kemik bulunur: humerus, radius ve ulna. Ayrıca dirsek eklemini destekleyen yumuşak dokular da mevcuttur: - Ligamentler: Dirsek eklemini stabilize eden bağ dokuları. - Tendinler: Kasları kemiğe bağlayan sert dokular, özellikle biceps ve triceps kaslarının tendinleri. - Bursalar: Eklemler arasındaki sürtünmeyi azaltan sıvı dolu kesecikler. Dirseğin iç kısmı, el bileğinin içe doğru bükülmesini sağlayan kasların humerusa yapıştığı yer olarak da tanımlanabilir.

İliak kemik, pelvisin önemli bir parçası olup çeşitli işlevler üstlenir: 1. Vücut ağırlığını destekleme: İliak kemikler, vücut ağırlığını taşıyarak duruş ve denge sağlar. 2. İç organların korunması: Pelvik bölge içindeki üreme organları, mesane ve sindirim sistemi organlarını dış etkilerden korur. 3. Kasların bağlanma noktası olma: Kalça ve bel kasları gibi birçok kasın bağlanmasını sağlar. 4. Hareketin sağlanması: Femur ile birleşerek kalça eklemini oluşturur ve bacakların hareket etmesine olanak tanır. 5. Kan hücrelerinin üretimi: İliak kemik iliği, kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri ve trombositlerin üretiminde rol oynar.

Kalkaneus kelimesi, topuk kemiği anlamına gelir.

Köprücük ve kürek kemikleri aynı değildir. Köprücük kemiği (clavicula), göğüs kemiği ile kürek kemiği arasında yer alan uzun bir kemiktir. Kürek kemiği (scapula) ise omuz ekleminin bir parçasıdır ve göğüs kafesinin gerisinde bulunur.

Kaval kemiği (tibia) özellikleri şunlardır: 1. Uzunluk: İnsan vücudundaki en uzun kemiklerden biridir. 2. Güç: Yoğun fiziksel aktivitelere dayanacak kadar güçlüdür. 3. Yapı: İç kısmında kemik iliği barındırır ve bu kemik iliği kan hücrelerinin üretiminde görev alır. 4. İşlevler: Vücut ağırlığını taşır, hareketi sağlar ve dengeyi korur. 5. Diğer Özellikler: Diz ile ayak bileği arasında yer alır, çevresindeki kaslarla koordineli çalışır ve tendon ve bağların bağlantı noktasıdır.

Kulaktaki en büyük kemik çekiç (malleus) olarak adlandırılır.

İlik ve kanal farklı kavramlardır. İlik, kemiklerin içindeki yağlı madde olup, kemiklerin ortasındaki ilik kanalında ve sünger dokusu içinde bulunur. Kanal ise, kemiklerin yapısında yer alan ve içinde kan damarları ve sinirlerin geçtiği boşluktur.

Ayak bileğinde bulunan kemikler şunlardır: Tibia (kaval kemiği). Fibula (kamış kemiği). Talus (aşık kemiği). Ayrıca, ayak bileğinde naviküler kemik, küboid kemik ve kuneiform kemikler (medial, intermediate ve lateral) gibi tarsal kemikler de bulunur.

Diafiz ve epifiz plağı uzun kemiklerin farklı kısımlarını ifade eder: 1. Diafiz: Uzun kemiğin orta bölümü, gövdesidir. 2. Epifiz Plağı: Uzun kemiklerin uç kısımlarında bulunan, büyüme bölgesini işaret eden kıkırdak dokudan oluşmuş plakadır.

Crista iliaca terimi, anatomide ilye kemiğinin ibiği anlamına gelir.

Çekmeli tibia proksimal ifadesi, tibia kemiğinin üst kısmının (proksimal tibia) stabilizasyonu ve iyileşmesinin sağlanması için uygulanan bir tedavi yöntemini ifade edebilir. Proksimal tibia, tibianın diz eklem yüzeyini içermeyen bölgesini oluşturur.

"Alarm kemikleri" ifadesi, muhtemelen alarm sistemlerinin bileşenlerini ifade etmektedir. Alarm sistemlerinin temel işlevleri şunlardır: Hırsızlığa karşı koruma: Kapı, pencere ve hareket sensörleriyle çalışarak hırsızlık girişimlerinde alarmı tetikler. Yangın ve acil durum uyarıları: Yangın, gaz kaçağı veya su baskını gibi durumlarda hem ilgili yetkililere hem de kullanıcılara bildirim göndererek hızlı müdahaleyi sağlar. Alarm sistemlerinin yapısı, kontrol paneli, hareket dedektörleri, manyetik kontaklar ve acil durum butonları gibi unsurlardan oluşur.

Kafatasının eklemleri iki tip olarak sınıflandırılır: 1. Oynamaz eklem: Beyni koruyan üst kafatası kemiklerinde bulunur ve hareket yeteneği yoktur. 2. Yarı oynar eklem: Alt çene kemiğinde bulunur ve sınırlı bir hareket aralığına sahiptir.