İmmünSistem

IgG4 ilişkili hastalıklar, bağışıklık sistemindeki hücrelerin kendi doku ve organlarına saldırması sonucu (otoimmün mekanizmalarla) organlarda hasarla giden kronik iltihabi romatizmal hastalıklardır. Bazı IgG4 ilişkili hastalıklar: Otoimmün pankreatit. Mikulicz sendromu. Küttner tümörü. Sklerozan kolanjit. Retroperitoneal fibrozis. Riedel tiroiditi. Hastalık, genellikle bir tümörü taklit eden organ büyümesi ile ortaya çıkar ve gözyaşı bezleri, orbita, büyük tükürük bezleri, pankreas, safra kanalları, retroperitoneal alan, akciğerler, böbrekler, aort, meninksler ve tiroid bezini etkileyebilir.

Adaptif T hücre yanıtı, adaptif bağışıklık sisteminin bir parçası olan T hücrelerinin, enfeksiyonlara karşı üç ana işlevi yerine getirerek gerçekleştirdiği yanıttır: 1. Hücre içi patojenlerin yok edilmesi. 2. Antikor üretiminin tetiklenmesi. 3. Mikropların yok edilmesinin uyarılması. T hücreleri, adaptif bağışıklık yanıtında merkezi bir rol oynar ve genellikle immünoterapi çalışmalarında hedeflenir.

Humoral immünitede rol oynayan antikorlar şunlardır: İmmünoglobulin G (IgG). İmmünoglobulin M (IgM). İmmünoglobulin A (IgA). İmmünoglobulin E (IgE). İmmünoglobulin D (IgD).

Otozomal çekinik hiper IgE sendromu (AR-HIES), yüksek IgE, tekrarlayan deri ve akciğer enfeksiyonları, viral enfeksiyonlara duyarlılık ve merkezi sinir sistemi tutulumu ile karakterize nadir bir immün yetmezliktir. AR-HIES'te DOCK8 (Dedicator of cytokines 8) geninde mutasyon görülür. AR-HIES'in bazı özellikleri: Konnektif doku ve iskelet anormallikleri yoktur. Viral cilt enfeksiyonları artmıştır. Daha fazla nörolojik problem ve otoimmünite görülür. Hiper IgE sendromu, otozomal dominant ve otozomal çekinik kalıtılan iki forma sahiptir.

T hücre yanıtları, bağışıklık sisteminin T hücreleri tarafından gerçekleştirilen çeşitli savunma mekanizmalarını içerir: Enfekte hücrelerin yok edilmesi. Bağışıklık düzenlemi. Hafıza oluşumu. İmmünoterapi. T hücre yanıtları, antijen tanıma, eş uyaran alımı ve sitokinler tarafından yönlendirilen karmaşık bir süreçle etkinleştirilir.

Interferens mekanizması farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. RNA interferens (RNAi). Viral interferens. Ayrıca, "interferens" terimi istatistikten genetiğe kadar çeşitli alanlarda ve iletişim teknolojisinde de kullanılmaktadır.

Membranoproliferatif glomerülonefrite (MPGN) neden olan antikorlar arasında C3 nefritik faktörler (C3NeFs) bulunur. Ayrıca, MPGN'nin etiyolojisinde rol oynayan bazı durumlar şunlardır: Enfeksiyonlar: Viral (özellikle HCV), bakteriyel ve parazitik enfeksiyonlar; Otoimmün hastalıklar: Örneğin, lupus; Paraproteinemi. MPGN, idiyopatik (nedensiz) olarak da gelişebilir.

Bağışıklık sistemi, bir canlıdaki hastalıklara karşı koruma yapan, patojenleri ve tümör hücrelerini tanıyıp onları yok eden işleyişlerin toplamıdır. Bağışıklık sisteminin temel özellikleri: Çok katmanlı savunma: Fiziksel engeller, doğuştan gelen ve adaptif (kazanılmış) bağışıklık sistemlerinden oluşur. Hafıza: Daha önce karşılaşılan mikroorganizmaları hatırlayarak daha hızlı ve etkili bir yanıt verir. Özünü tanıma: Kendi hücrelerini yabancı hücrelerden ayırt edebilir. Bağışıklık sisteminin bileşenleri: Hücreler: Beyaz kan hücreleri (lenfositler, makrofajlar, nötrofiller). Organlar: Lenf düğümleri, kemik iliği, dalak, timüs bezi. Moleküller: Antikorlar. Bağışıklık türleri: Doğal bağışıklık: Doğuştan gelen savunma mekanizmaları. Aktif bağışıklık: Hastalık geçirildikten veya aşı yapıldıktan sonra kazanılır. Toplumsal bağışıklık: Toplumun büyük bir kısmı hastalığa karşı bağışıklık kazandığında ortaya çıkar. Sağlıklı bir bağışıklık sistemi için dengeli beslenme, düzenli egzersiz, yeterli uyku ve stresten uzak durma önerilir.

Patern distrofi, genellikle retina pigment epitel seviyesinde lipofusin birikimi ile karakterize edilir ve bu durum, çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir. Patern distrofinin bazı nedenleri: Genetik faktörler: Patern distrofi, otozomal baskın veya resesif kalıtım yoluyla geçebilir. Hastalıklar: Best vitelliform distrofi, Stargardt maküler distrofi gibi bazı retina distrofileri, patern distrofiye yol açabilir. Curschmann Steinert sendromu: Bu sendrom, patern distrofi ile ilişkili olabilir. Ayrıca, göz içi cerrahi (örneğin, katarakt cerrahisi) sonrası da patern distrofi gelişebilir.

Mast hücresinin aşırı aktivasyonunun nedenleri tam olarak anlaşılamamış olup, genetik yatkınlık, çevresel faktörler, kronik enfeksiyonlar ve otoimmün hastalıklar gibi faktörlerin etkili olduğu düşünülmektedir. Bazı tetikleyiciler: Stres; Belirli gıdalar; Kimyasallar; İlaçlar; Fiziksel travma; Sıcaklık değişimleri. Mast hücre aktivasyon sendromu (MCAS) olarak adlandırılan bu durumda, mast hücreleri zararsız maddelere bile aşırı tepki verir ve histamin ile diğer mediyatörleri salgılar.

Evet, makrofaj ve nötrofil fagositoz yapar. Nötrofiller, fagositoz yaparak yabancı materyali ortadan kaldırır. Makrofajlar, patojenlerin enfeksiyonun en başında saptanmasında ve fagositoz aracılığıyla yok edilmesinde rol oynar.

İnterlökin 40 (IL-40), inflamatuar bağırsak hastalıklarında immünomodülatör etkiler araştırılan bir interlökin türüdür. İnterlökinlerin genel işlevleri arasında bağışıklık sisteminin düzenlenmesi, B ve T lenfositlerinin gelişimi ve farklılaşmasının uyarılması, immünglobulin metabolizmasının hızlandırılması yer alır. IL-40'ın spesifik etkileri ve işlevleri hakkında daha fazla bilgiye ihtiyaç duyulmaktadır.

Wegener granülomatozu tanısı, aşağıdaki yöntemlerle konur: Fiziki muayene ve semptom değerlendirmesi. Kan testleri. İdrar tahlili. Göğüs röntgeni ve BT taramaları. Biyopsi. Tanı için, The American College of Rheumatology'nin belirlediği dört kriterden en az ikisinin bulunması gereklidir. Tanı ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Microglia priming, mikroglia hücrelerinin, özellikle kronik stres, yaşlanma ve nörodejeneratif bozukluklar gibi durumlarda, daha agresif bir forma dönüşerek düzenlenmesinin zorlaşmasıdır. Bu durumda mikroglia hücreleri: Sayıları artar. Gereksiz yere yakınındaki hücreleri öldürebilir. Enflamatuar moleküller salgılayarak beynin daha da iltihaplanmasına katkıda bulunabilir. Priming, mikroglia hücrelerinin uzun süreli bir hafıza değişikliği olarak tanımlanır ve hücrelerin iltihaplı ve bulaşıcı zorluklara karşı "hafıza" geliştirmesiyle ilişkilidir.

K hücresinin görevi, kök hücre türüne göre değişiklik gösterir. Kök hücrelerin bazı görevleri: Kendini yenileme. Farklılaşma. Onarım ve yenilenme. Bazı kök hücre türleri ve görevleri: Embriyonik kök hücreler. Yetişkin (somatik) kök hücreler. Mezankimal kök hücreler.

İmmun kompleks, bir antijen ve antikorun birleşmesiyle oluşmuş büyük moleküler yapılardır. Özellikleri: Oluşum: Normal bağışıklık olayları sırasında oluşur ve sonra uzaklaştırılır. Depozisyon: Uygun koşullarda damar duvarında birikerek doku hasarına yol açabilir. Etki: Komplement sistemini aktive eder, nötrofil lökositlerin göç etmesine ve kan damarlarında veya çevre dokularda nekroza neden olabilir. Hastalıklarla ilişkisi: İmmun kompleksler, bazı otoimmün hastalıkların (örneğin, romatoid artrit, lupus) ve glomerülonefrit gibi durumların gelişiminde rol oynar. Aşırı duyarlılık reaksiyonlarının üçüncü tipinde (tip III) patolojik olaylara yol açar.

Boyun granülomatöz hastalığı, bağışıklık sisteminin yabancı etkenlere karşı verdiği patofizyolojik bir mekanizmalar bütünüdür. Bazı boyun granülomatöz hastalıkları: Kronik granülamatoz hastalık. Tüberküloz lenfadenit. Diğer olası nedenler: sarkoidoz, aktinomikoz, kedi tırmığı hastalığı (Bartonella henselae enfeksiyonu). Teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

CD4/CD8 oranı için normal değer 1,0 ile 3,0 arasında kabul edilir. Yaş ilerledikçe bağışıklık sisteminin patojenlere karşı savunması zayıflar ve CD4/CD8 oranı azalma eğilimi gösterir. CD4/CD8 oranının düşük olması, HIV enfeksiyonu, kemik iliği ile ilgili sorunlar, anemi, kronik lenfositik lösemi, Hodgkin hastalığı, multipl skleroz, miyastenia gravis veya başka bir sinir sistemi durumu gibi çeşitli sağlık durumlarıyla ilişkili olabilir. CD4/CD8 oranının yüksek olması ise büyük enfeksiyon, viral enfeksiyon veya kan kanseri gibi durumlarla bağlantılı olabilir. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

İrritan ve allerjen arasındaki temel fark, etki mekanizmaları ve bağışıklık sistemi ile olan ilişkileridir: İrritan: Cildin koruyucu bariyerine zarar vererek doğrudan tahrişe neden olan maddelerdir. Allerjen: Bağışıklık sistemini etkileyerek duyarlılık oluşturan ve alerjik reaksiyonlara yol açan maddelerdir. Özetle, irritanlar doğrudan cilt tahrişi yaparken, allerjenler bağışıklık sistemini etkileyerek alerjik reaksiyonlara neden olur.

Lökositoklastik vaskülit (LSV) aşağıdaki hastalıklarda görülebilir: Enfeksiyonlar. İlaçlar. Otoimmün hastalıklar. Maligniteler. Çevresel faktörler. LSV'nin nedeni bazen belirlenemeyebilir ve bu durum "idiyopatik" olarak değerlendirilir. LSV şüphesi durumunda, altta yatan nedeni belirlemek için kapsamlı bir çalışma gereklidir.