İmmünSistem

Puls tedavisi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Tıpta puls tedavisi, immün kaynaklı hastalıkların tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. 2. Nörolojide puls tedavisi, beyne uygulanan manyetik pulslarla yapılan bir tedavi yöntemidir.

Rotamos adlı ürün, kuzu ve buzağılarda görülen viral enfeksiyonlarda immün sistem aktivatörü olarak kullanılır. Kullanım şekli: - Buzağılarda günde 1 defa 10 ml, 3 gün boyunca. - Bağışıklık sistemi için günde 1 defa 5 ml, 10 gün boyunca. Şiddetli durumlarda günlük doz, sabah ve akşam yemlerine katılarak kullanılabilir.

IgG4 ilişkili hastalıklar, bağışıklık sisteminin plazma hücrelerinin başlattığı yoğun inflamasyon sonucu ortaya çıkan, fibröz doku oluşumuyla karakterize bir grup otoimmün hastalıktır. Başlıca IgG4 ilişkili hastalıklar şunlardır: Tip 1 otoimmün pankreatit. Sklerozan kolanjit. Riedel tiroiditi. Retroperitoneal fibrozis. Aortit. Bu hastalıklar, vücuttaki hemen hemen tüm organları hedef alabilir ve teşhisleri zor olabilir.

İmunol, iki farklı formda (kapsül ve pastil) sunulan bir gıda takviyesidir. Başlıca faydaları şunlardır: 1. Bağışıklık sistemini güçlendirir: İçeriğindeki beta glukan ve C vitamini ile bağışıklık sisteminin normal fonksiyonuna katkıda bulunur. 2. Yorgunluk ve bitkinliği azaltır: Günlük yaşam içerisinde enerji seviyesini artırarak yorgunluk hissini hafifletir. Kullanım önerileri: - Kapsül: Tok karnına günde 1 kapsül olarak kullanılır. - Pastil: 11 yaş ve üzeri yetişkinler için günde 3 defa 1 pastil kullanılması önerilir. Not: Takviye edici gıdalar herhangi bir hastalığın tedavisinde kullanılmamalıdır. Kronik bir rahatsızlığı olanlar kullanmadan önce hekime danışmalıdır.

Humoral immünite ile ilişkili antikorlar şunlardır: 1. IgG: Dolaşımdaki en fazla bulunan immünoglobulindir ve bakterilere, toksinlere ve virüslere karşı koruma sağlar. 2. IgM: Antijene yanıt olarak ilk ortaya çıkan immünoglobulindir ve kompleman aktivasyonunda rol alır. 3. IgA: Tükürük, nazal ve bronial sekresyonlar ile anne sütünde bulunur, mukozal yüzeyleri korur. 4. IgD: B lenfositleri üzerinde bulunur ve onların gelişiminde gereklidir. 5. IgE: Mast hücrelerine ve bazofillere bağlanır, parazitik enfeksiyonlarda ve alerjik reaksiyonlarda rol alır.

Adaptif T hücre yanıtı, vücudun spesifik patojenlere karşı bağışıklık tepkisini ifade eder. Adaptif T hücre yanıtının temel aşamaları: 1. T Hücre Aktivasyonu: T hücreleri, antijen sunan hücreler (APC'ler) tarafından sunulan spesifik antijenleri tanıdıktan sonra aktive olur. 2. Klonal Seçim: Aktive olan T hücreleri, uyarıcı antijene özgü T hücrelerinin çoğalmasına yol açan klonal seçime tabi tutulur. 3. Efektör Fonksiyonlar: Çoğalan T hücreleri, istilacı patojenlerle mücadele etmeyi ve bağışıklık tepkisini koordine etmeyi amaçlayan bir dizi işlevi yerine getirir. Bu işlevler arasında sitokin üretimi, enfekte hücrelerin doğrudan öldürülmesi, B hücrelerinin aktivasyonu ve antikor üretimi bulunur.

Otozomal çekinik hiper IgE sendromu (AR-HIES), immün sistemi etkileyen ve DOCK8 genindeki mutasyonlardan kaynaklanan bir genetik bozukluktur. Belirtileri arasında: - Yüksek serum IgE seviyeleri; - Egzama ve gıda ile çevresel alerjenlere karşı duyarlılık; - Astım ve anafilaksi; - Tekrarlayan deri ve akciğer enfeksiyonları. Tedavisi, semptomların yönetilmesine odaklanır ve antibiyotikler, antifungal ilaçlar, immünoglobulinler, antihistaminikler ve kortikosteroidler gibi ilaçları içerir.

T hücre yanıtları, bağışıklık sisteminin T hücrelerinin farklı işlevleri ve eylemlerini içerir: 1. Katil T hücreleri (CD8+): Viral olarak enfekte olmuş hücrelerin, bakterilerin ve tümör hücrelerinin yok edilmesini sağlar. 2. Yardımcı T hücreleri (CD4+): Bağışıklık tepkisini düzenler ve diğer bağışıklık hücrelerinin işlevini artırır. 3. Bellek T hücreleri: Bir patojen yok edildikten sonra bile uzun süre vücutta kalır ve aynı antijene yeniden maruz kalındığında hızlı ve etkili bir yanıt oluşturur. 4. Düzenleyici T hücreleri: Bağışıklık sisteminin aşırı aktivasyonunu bastırır ve homeostazını korur.

İnterferens mekanizması, bir hücreyi enfekte eden virüsün, aynı hücreye başka tip bir virüsün girişini engellemesi durumudur. Bu mekanizma, interferonlar adı verilen özel biyokimyasal maddelerin salgılanmasıyla gerçekleşir.

Membranoproliferatif glomerülonefrit (MPGN)'e neden olan antikorlar iki ana kategoriye ayrılır: 1. İmmün kompleks birikimi ile ilişkili MPGN: Bu tipte, fosfolipaz A2 reseptörüne karşı oto-antikorlar ve C3 nefritik faktör gibi antikorlar rol oynar. 2. Kompleman aktivasyonu ile ilişkili MPGN: Bu durumda, faktör H, faktör I gibi kompleman düzenleyici proteinlere karşı antikorlar ve genetik mutasyonlar kompleman sisteminin aşırı aktivasyonuna yol açar.

Bağışıklık sistemi, vücudu enfeksiyonlar, hastalıklar ve yabancı maddelere karşı koruyan kompleks bir savunma sistemidir. İki ana bileşenden oluşur: 1. Doğal Bağışıklık Sistemi: Doğuştan gelen ve hızla harekete geçen bir savunma mekanizmasıdır. 2. Kazanılmış-Adaptif Bağışıklık Sistemi: Vücuda giren yabancı maddeleri tanır ve özel bir yanıt geliştirir. Bağışıklık sisteminin diğer önemli görevleri: - Kansere yakalanmamak veya kanser tedavisinde güçlü olmak için kanser hücrelerini tanımak ve yok etmek. - Vücuttaki anormallikleri tespit etmek. - İyileşme sürecini hızlandırmak. - Zararlı maddelere karşı korumak. - Otoimmün yanıtları kontrol etmek. Bağışıklık sistemini güçlendirmek için sağlıklı ve dengeli beslenme, düzenli egzersiz, yeterli uyku, stresten uzak durma gibi faktörler önemlidir.

Mast hücresinin aşırı aktivasyonu, genellikle bağışıklık sisteminin ayar noktalarının bozulması nedeniyle ortaya çıkar. Bu durumun başlıca nedenleri şunlardır: Genetik faktörler: Bazı gen mutasyonları, mast hücre fonksiyonlarını etkileyerek fazla histamin ve benzeri kimyasalların salınımına neden olabilir. Çevresel etkenler: Stres, yüksek sıcaklık, fiziksel egzersiz ve bazı ilaçlar mast hücrelerinin hassasiyet eşiğini düşürebilir. Gıda intoleransları ve bağırsak florası bozuklukları: Bu durumlar, mast hücre aktivasyon sendromunu ağırlaştırabilir. Toksin maruziyeti: Çevresel toksinler de mast hücrelerinin aşırı aktivasyonuna katkıda bulunabilir. Ayrıca, kronik iltihaplanma da mast hücrelerinin aktivasyonunu tetikleyebilir.

Patern distrofisi, genellikle genetik mutasyonlar sonucu ortaya çıkar ve kasların zayıflamasına neden olan bir grup hastalığı ifade eder. Diğer nedenler arasında: - Travma: Ciddi kas yaralanmaları. - Enfeksiyonlar: Özellikle virüs enfeksiyonları. - İmmün sistem sorunları: Vücudun kendi kas dokularına saldırması. Ayrıca, ilaç kullanımı da kas hasarına yol açarak distrofiye neden olabilir.

İnterlökin 40 (IL-40), bağışıklık sistemini kontrol eden bir sitokin türüdür ve çeşitli işlevlere sahiptir: 1. T hücrelerinin uyarılması: Yardımcı T hücrelerinin, B hücrelerinin ve doğal öldürücü hücrelerin çoğalmasını ve farklılaşmasını teşvik eder. 2. Anti-enflamatuar etki: Makrofajların aktivitesini inhibe ederek anti-enflamatuar bir rol oynar. 3. Gen ekspresyonu: Belirli pluripotent kök hücrelerin eritrositlere, granülositlere veya bağışıklık sisteminin diğer hücrelerine olgunlaşmasını sağlayan uyarıcı sinyalleri yayar. Bu işlevler, IL-40'ın bağışıklık yanıtının düzenlenmesinde önemli bir rol oynadığını göstermektedir.

Evet, hem makrofajlar hem de nötrofiller fagositoz yapabilirler. Fagositoz, mikroorganizmaları ve yabancı maddeleri yutarak yok etme sürecidir.

Wegener granülomatozu tanısı için aşağıdaki yöntemler kullanılır: 1. Kan Biyokimyası: Kreatinin ve kan üre nitrojen (BUN) değerleri böbrek hasarını gösterir, eritrosit sedimentasyon hızı (ESR) ve C-reaktif protein (CRP) inflamasyonu belirtir. 2. Kan Antikorları: Çeşitli kan antikorları, özellikle c-ANCA (anti nötrofil sitoplazmik antikor) ölçülür. 3. İdrar Biyokimyası: İdrarda protein çıkışı, kırmızı ve beyaz kan hücreleri artışı gözlemlenir. 4. Görüntüleme Yöntemleri: Göğüs radyografi (XRAY) ve bilgisayarlı tomografi (BT) ile akciğer tutulumu ve hasar tespiti yapılır. 5. Biyopsi: Kesin tanı için burun, akciğer, sinüs veya böbrek dokusundan biyopsi alınır. Bu testler, hastalığın belirtilerini diğer durumlardan ayırmak ve doğru teşhisi koymak için önemlidir.

Microglia priming, merkezi sinir sistemi (MSS) mikroçevresinin sürekli olarak kesintiye uğraması durumunda mikroglianın daha güçlü bir tepki vermesi durumudur. Bu durumda, primlenmiş mikroglia: - Daha duyarlı hale gelir ve olası küçük uyaranlara bile tepki verebilir; - Proliferasyon, morfoloji, fizyoloji ve biyokimyasal belirteçlerde değişiklikler gösterir; - Sitokin ve inflamasyon aracılarının üretiminde artış olur. Microglia priming, nörolojik hastalıkların gelişiminde çift taraflı bir kılıç olarak kabul edilir, çünkü hem nöronal yenilenme, onarım ve nörogenezde temel ve faydalı bir rol oynar hem de kronik proinflamatuar tepkiye ve nörotoksisite döngüsüne yol açabilir.

İmmun kompleks, antijen ve antikorların birleşmesiyle oluşan büyük moleküler bir yapıdır. İmmun kompleks hastalıkları ise, bu komplekslerin uygun koşullarda patolojik olaylara yol açması durumudur.

Boyun granülomatöz hastalıkları, bağışıklık sisteminin hatalı çalışması sonucu oluşan ve enfeksiyon bölgelerinde bağışıklık hücrelerinin aşırı birikimine bağlı olarak "granülomlar" meydana getiren hastalıklardır. Bu tür hastalıklara örnek olarak şunlar verilebilir: - Kronik granülamatoz hastalık: Kalıtsal olarak geçiş gösteren ve özellikle X kromozomuna bağlı olan bu hastalık, boyun bölgesinde apse ve lenf düğümlerinde iltihaplanmaya neden olabilir. - Toksoplasmozis: Kedilerden insanlara bulaşan ve boyun adenopatisine yol açabilen bir hastalıktır. - Kedi tırmığı hastalığı: Bartonella henselae adlı organizmanın neden olduğu ve boyun lenf düğümlerinde granülomatöz iltihaplanmaya yol açan bir enfeksiyondur. Bu tür hastalıkların teşhisi ve tedavisi için bir doktora başvurulması önerilir.

K hücresi, kemik iliğindeki kök hücrelerden oluşan, büyük granüller taşıyan ve herhangi bir uyarıma gereksinim olmadan öldürme işlevini yürüten doğal öldürücü bir lenfosittir. Görevi, tümör hücreleriyle virüs bulaşmış hücreleri öldürmektir.