HalkŞiiri

Bayburtlu Zihni, hem Divan hem de halk şiiri türündeki yapıtlarıyla tanınmış bir şairdir. Divan şiiri türünde aruz ölçüsüyle yazdığı şiirler, ölümünden sonra "Divan-ı Zihni" adıyla yayımlanmıştır.

Koşma tipi uyak, halk şiiri nazım biçimlerinden koşma, semai, varsağı ve destan gibi türlerde görülen bir uyak düzenidir. Koşma tipi uyak düzeninde: Her dörtlükte ilk üç dize kendi arasında kafiyelidir. Dördüncü dize, ilk dörtlüğün dördüncü dizesiyle kafiyelidir. Çoğu örnekte ilk dörtlükte çapraz kafiye düzeni kullanılır veya birinci ve üçüncü dizeler serbest, ikinci ve dördüncü dizeler kafiyelidir. Örnek bir koşma tipi uyak düzeni: > aaab cccb dddb / abab cccb dddb / xaxa bbba ccca. Örnek bir koşma tipi uyak örneği: > > | Gönlümün yok niyeti > Açılmak için sana > Çektiğim eziyeti > Yüzümden anlaşana > > Ben ki her damla derdim > Deniz olsun dilerdim > İpi elimle verdim > Benliğimi alsana > > Şununla etiketlenmiş: Kafiye (Uyak) ve Redif, Kafiye (Uyak) Düzeni, Kafiye (Uyak) Örgüsü > Koşma tipi uyak, halk edebiyatı geleneğinden beslenen birçok şair tarafından kullanılmıştır.

Aşıq havalarının şairleri arasında öne çıkan bazı isimler şunlardır: Aşıq Ələsgər. Aşıq Pənah. Ayrıca, Aşıq havalarının isimleri genellikle şiir formlarından (gəraylı, təcnis, müxəmməs vb.), dastan kahramanlarından (Koroğlu, Kərəmi vb.) veya şairin adından (Cəlili, Bəhməni, Dilqəmi vb.) türetilir.

"Yolcudur Abbas" ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli kişilere veya eserlere atıfta bulunabilir: Halk şairi: Azerbaycan, İran, Hindistan, Arabistan, Mısır ve Kafkaslarda dolaşan gezginci bir halk şairi olan Abbas Hoca veya Abbas Molla'ya aittir. Şarkı: Peçenekli Süleyman'ın bir albümünün adıdır. YouTube kanalı: Motosiklet blog yazarı, kırmızı montlu bir kişiye aittir. Şiir: Cahit Sıtkı Tarancı'nın bir şiirinin adıdır.

Abdurrahim Karakoç'un halk şairi sayılmasının bazı nedenleri: Halk şiiri geleneğine bağlılığı. Anadolu halkının sorunlarını dile getirmesi. Özgün imgeler kullanması. Sade ve anlaşılır dili. Sosyal taşlamalar yapması. Milli ve manevi değerlere bağlılığı.

Fuzûlî, gazel türünde şiirler yazmıştır. Fuzûlî'nin yazdığı diğer şiir türleri arasında kaside, na't, rubai, mukatta ve mesnevi gibi türler de bulunmaktadır. Fuzûlî'nin halk şiiri türüne ait bir eser yazdığına dair bilgi bulunmamaktadır.

Aşık şiiri ve halk şiiri arasındaki temel farklar şunlardır: Sanatçı Kimliği ve Profesyonellik: Halk şiiri: Genellikle anonimdir ve geniş halk kitleleri tarafından üretilir. Aşık şiiri: Belirli aşıklara aittir ve profesyonel sanatçılar tarafından oluşturulur. Dil ve Tema: Halk şiiri: Sade bir dil kullanılır ve temalar genellikle doğa, aşk, günlük yaşam ve toplumsal olayları içerir. Aşık şiiri: Dil daha sofistike olabilir ve temalar arasında aşk, ayrılık, özlem gibi kişisel duygular yer alır. Toplumsal Etkileşim ve Yayılım: Halk şiiri: Sözlü gelenek içinde yayılır ve kuşaktan kuşağa aktarılır. Aşık şiiri: Belirli bir coğrafyada veya kültürel bağlamda tanınan aşıklar aracılığıyla yayılır.

Anonim halk şiiri içinde ninnilerin yeri şu şekilde açıklanabilir: Konu: Ninnilerde daha çok annenin çocuğuna karşı hissettiği duygular (sevgi, öğüt, dilek, temenni, dua, şikâyet vb.) ifade edilir. İşlev: Ninniler, çocuğu uyutmak veya teskin etmek amacıyla söylenir. Bağ Kurma: Anne ile çocuk arasında sevgi ve ilgiye bağlı psikolojik bir bağ kurulmasına vesile olur. Çocuğun Gelişimi: Çocuğun ruhsal gelişiminde, sağlıklı büyümesinde ve huzurlu olmasında önemlidir. Kültürel Aktarım: Ninniler, kültürel belleğin kuşaklararası aktarılmasında ve sürekliliğinde işlev görür. Ayrıca, ninniler halk edebiyatının diğer türleriyle de yakından ilgilidir; bazı ninniler mani veya tekerleme şeklinde söylenirken, ağıt ve türkülerde de ninni özelliği görülebilir.

Evet, Cumhuriyet döneminde halk şiiri vardır. Cumhuriyet dönemi halk şiirinin bazı özellikleri şunlardır: Şairler, usta-çırak ilişkisi içerisinde yetişmiştir. Genellikle sazla şiir söyleme geleneği sürmüştür. Halk şairleri, şiirlerinde geleneksel konuların yanında güncel konuları da işlemişlerdir. Dilleri sadedir ve Arapça-Farsça kelimelerin sayısı azalmıştır. Cumhuriyet dönemi halk şiirinin bazı temsilcileri şunlardır: Âşık Veysel Şatıroğlu; Abdurrahim Karakoç; Âşık Mahzuni Şerif; Âşık Murat Çobanoğlu; Âşık Şeref Taşlıova.

Semai, halk şiirinde 8’li hece ölçüsü ile düzenlenen ve özel bir ezgi ile söylenen bir nazım biçimidir. Ayrıca, semai nazım biçimi şu özelliklere de sahiptir: Genellikle en az üç, en fazla beş dörtlükten oluşur. Kafiye düzeni abab, cccb, dddb şeklindedir. Çoğunlukla doğa, aşk, sevgi, güzellik, gurbet, ayrılık, kavuşma gibi duygusal ve lirik temaları işler. Aruz ölçüsü kullanılarak yazılan semailer de vardır. Şiirin sonuna doğru mahlas kullanılır. Dili sade ve yalındır; halkın günlük yaşamda kullandığı deyim ve deyişlerden yararlanılır.

Ahmet Talât Onay'ın "Türk Halk Şiirlerinin Şekil ve Nev'i" adlı eseri, edebiyat incelemesi türündedir. Onay, bu eserinde örneklerden hareketle halk şiirinin bazı kurallarını tespit etmeyi denemiştir.

Alevi deyişleri, 7'li, 8'li veya 11'li hecelerle hece vezni ile söylenir çünkü bu ölçüler, Alevi-Bektaşi şiirlerinin ortak özellikleri arasında yer alır. Alevi deyişleri, aynı zamanda halk şiiri nazım şekli olarak da kabul edilir.

"Gurbet Elde Bir Hal Geldi Başıma" türküsünün hikayesi hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Bir görüşe göre, türkü, Pir Sultan Abdal'a mal edilmiş olsa da, aslında Doğu Anadolu'da yaşamış halk şairlerinden Aşık Kurbani'ye aittir. Diğer bir görüşe göre, türkü, Emirdağ yöresine aittir ve Halis Erenoğlu tarafından yazılmıştır. Türkü, genellikle gurbet ve ayrılık temalarını işler. Türkünün tam sözlerine ve notalarına şu sitelerden ulaşılabilir: forumaski.com; turkusozleri.com.

Bazı halk şairleri ve eserleri: Yunus Emre: Risaletü’n-Nushiyye (mesnevi), Divan, Gülistan, Gevhername, Budalaname. Kaygusuz Abdal: Divan, Dolapname (mesnevi), Budalaname, Vucudname, Sarayname. Dadaloğlu: Divan, Sergüzeşt-name (mesnevi). Erzurumlu Emrah: Divan-ı Emrah. Aşık Veysel: Deyişler, Sazımdan Sesler. Mahzuni Şerif: Çeşitli şiirler. Köroğlu: Çeşitli şiirler, özellikle koçaklamalar. Gevheri: Lirik şiirler. Dertli: Dertli Divanı. Seyrani: Hiciv şiirleri. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: tr.wikipedia.org'da "Kategori:Türk halk şairleri". turkedebiyati.org'da "Halk Şairleri, Ozanları, Sanatçıları". prfakademi.com'da "AYT Edebiyatı - Aşık Edebiyatı".

Anonim halk şiiri PDF dosyalarını indirmek için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: Academia.edu: "Anonim Halk Şiiri" başlıklı PDF dosyası, Esma Şimşek tarafından yazılmış olup, bu platformdan indirilebilir. PDF Drive: "Türk Dünyası Anonim Halk Şiiri" kitabı, Doğan Kaya tarafından yazılmış olup, bu siteden PDF formatında indirilebilir. Ayrıca, klasikhoca.com sitesinde "Anonim Halk Edebiyatı Konu Anlatımı" PDF dosyası bulunmaktadır. Bu sitelerden indirme işlemleri genellikle ücretsiz olarak gerçekleştirilebilir. Ancak, telif hakkı ihlallerine dikkat edilmelidir.

Aşık Müdami, halk şiirinin tüm türlerinde eserler vermiştir. Yazdığı şiir türlerinden bazıları: koşma; yedekli koşma; mani; varsağı; destan; türkü; divan; selis; semai; kalenderi; satranç; vezn-i aher; rubai; sicilleme; terci-i bent ve muhammes. Ayrıca, satranç türünde oldukça başarılı şiirler yazdığı bilinmektedir.

Doğan Kaya'nın "Türk Dünyası Anonim Halk Şiiri" kitabı 760 sayfadır.

Âşık Sefâî, şiirlerinde gelenekte var olan hemen hemen bütün tür ve şekil özelliklerini kullanır. Bazı şiir türleri: Köşe-i Bend (Tarz-ı Sefâî). Akrostiş hükümlü şiirler. Âşık Sefâî, özellikle tasavvufî semboller ve mecazlar kullanan şiirler yazar.

Halk şiirinin bilinmeyen şairlerinden bazıları şunlardır: Nagamî; Halil; Perverî; Agâhî; Himmetî; İlhamî. Ayrıca, hakkında yayınlar yapılmış ve birçok şiiri yayımlanmış olan Talibî, Seyit Derviş, Sıtkı, Ârifî, Fânî, Hulusî, Kâtibî, Dabak Hürremî, Lütfî, Çakerî, Fehmî, Vâsıf ve Hamdî gibi âşıkların da bilinmeyen şiirleri bulunmaktadır. Bu şairlerin bilinmeyen şiirlerine, 1934-37 yılları arasında Zile'de Türkçe öğretmenliği yapan Haşim Nezihi Okay'ın derleme dosyasında ulaşılmıştır.

Halk şiirinde kullanılan nazım biçimleri şunlardır: Mani. Koşma. Semai. Varsağı. Destan. Divan şiirinde kullanılan nazım biçimleri ise şunlardır: Gazel. Kaside. Mesnevi. Kıt’a. Bu bilgilere göre, halk şiirinde beş, divan şiirinde ise dört nazım biçimi bulunmaktadır.