Satirik şiir — toplum yaşamındaki düzensizlikleri, aksayan tarafları, kişilerin çeşitli konulardaki beceriksizliğini ve zayıf yönlerini eleştiren yergi şiirleridir. Özellikleri: Kuru bir üslubu vardır. Duygu yönü zayıftır. Halk edebiyatında "taşlama", Divan edebiyatında "hiciv", Yeni Türk edebiyatında ise "yergi" adını alır. Örnek: > Söylersin de söz içinde şaşmazsın > Helâli haramı yersin seçmezsin > Nasibin kesilir de sular içmezsin > Akar çaylar senin olsa ne fayda. > > (Pir Sultan Abdal)