Hadis

Malayaniyi terk etmek, kişinin kendisini ilgilendirmeyen faydasız ve boş işleri bırakması anlamına gelir. Bu terim, hadis-i şerifte şöyle ifade edilmiştir: “Malayaniyi terk etmek, kişinin müslümanlığının güzelliğindendir”.

Kitâbü's-Sitte, İslam literatüründe en güvenilir hadis kitapları olarak kabul edilen altı kitabı ifade eder. Bu kitaplar şunlardır: 1. Sahih-i Buhari. 2. Sahih-i Müslim. 3. Sünen-i Ebu Davud. 4. Sünen-i Tirmizi. 5. Sünen-i Nesai. 6. Sünen-i İbn Mace. Bu kitaplar, Hz. Muhammed'in sözlerini, eylemlerini ve onaylarını içeren hadisleri toplar ve İslam dininin temel öğretilerini ve uygulamalarını anlatır.

Güzel ahlak, mizanda en ağır gelen şey olarak kabul edilir. Bu, Hz. Muhammed'in şu hadisiyle belirtilmiştir: > "Kıyamet günü mü'minin mizanında hiçbir şey güzel ahlaktan daha ağır değildir. Allah kaba ve ahlaksız kişileri asla sevmez".

İsnadın önemi şu şekilde özetlenebilir: 1. Hadislerin Sahihliğini Kontrol Etme: İsnad, hadislerin Hz. Peygamber'e veya bir başkasına doğru bir şekilde nisbet edilip edilmediğini kontrol etmeyi sağlar. 2. Bilginin Güvenilirliğini Artırma: İsnad, bilginin güvenilir bir şekilde nesilden nesile aktarılmasını temin eder. 3. İhtilafların Çözümü: İsnad sistemi, çeşitli nedenlerden kaynaklanan ihtilafların çözümlenmesinde hakem rolü üstlenir. 4. Dinin Temeli Olarak Kabul Edilmesi: Bazı âlimler tarafından isnad, müekked sünnet veya farz-ı kifâye olarak kabul edilmiştir.

Evet, "galat" ve "hata" aynı şeyi ifade eder.

Cuma gününde gerçekleştiği belirtilen üç önemli olay şunlardır: 1. Hz. Âdem'in yaratılması: Hadiste, cuma gününün en hayırlı gün olduğu ve bu gün Hz. Âdem'in yaratıldığı ifade edilir. 2. Hz. Âdem'in cennete konulması: Aynı hadiste, Hz. Âdem'in o gün cennete alındığı belirtilir. 3. Hz. Âdem'in cennetten çıkarılması: Bazı hadislerde, Hz. Âdem'in tövbesinin de cuma günü kabul edildiği ve cennetten dünyaya indirildiği eklenir.

"Eş-Şemâil" adlı eser, İmam Tirmizî'ye aittir.

"Öyle bir zaman düştü ki dünyaya" ifadesi, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (s.a.v.) ahir zamanda gerçekleşeceğini haber verdiği bazı fitne ve fesatları ifade edebilir. Bu bağlamda, hadislerde geçen bazı ifadeler şunlardır: - Faiz: İnsanların doğrudan faiz yemese bile ona bulaşması. - Doğruluk ve güven: Doğru söyleyenlerin yalanlanması, güvenilir kimselerin hain sayılması. - İyilik ve kötülük: İyiliğin tavsiye edilmemesi, kötülükten sakındırılmaması. - Dünya sevgisi: Dünya menfaatlerinin din ve dava satışının önüne geçmesi.

Cennet süsü ifadesi, Kur'an-ı Kerim'de ve hadislerde cennetin güzelliklerini ve nimetlerini anlatmak için kullanılır. Bazı cennet süsleri şunlardır: - Takılar ve giysiler: Altın bilezikler, ince ve kalın ipekten yeşil elbiseler. - İçecekler: Gümüşten billur kaplar, tertemiz içecekler. - Çevre düzenlemesi: Gümüş kaplar, şeffaf kadehler. - Doğal güzellikler: Yakut ve mercan gibi özel görünüme sahip doğal güzellikler. Ayrıca, Hz. Muhammed'in bir hadisinde, Hz. Mehdi'nin cennetin güzel bir süsü olacağı belirtilmiştir.

"Sitte" ve "erbaa" terimleri farklı bağlamlarda kullanılır: 1. "Kütüb-i Sitte" ifadesi, altı meşhur hadis mecmuasının yazarlarını ifade eder ve bu yazarlar Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd, Nesâî, Tirmizî ve İbn Mâce'dir. 2. "Eimme-i Erbaa" terimi ise dört büyük fıkıh mezhebinin kurucuları olan İmam-ı Azâm Ebû Hanîfe, İmam Malik b. Enes, İmam Muhammed b. İdris eş-Şafiî ve İmam Ahmet b. Hanbel için kullanılır.

Arş'ın gölgesinde gölgelenecek olanlar, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (s.a.v.) hadislerinde yedi sınıf insan olarak belirtilmiştir: 1. Adil devlet başkanı. 2. Rabbine kulluk ederek temiz bir hayat içinde serpilip büyüyen genç. 3. Kalbi mescitlere bağlı Müslüman. 4. Birbirlerini Allah için sevip buluşmaları da ayrılmaları da Allah için olan iki insan. 5. Güzel ve mevki sahibi bir kadının beraber olma isteğine "Ben Allah'tan korkarım" diye yaklaşmayan yiğit. 6. Sağ elinin verdiğini sol elinin bilemeyeceği kadar gizli sadaka veren kimse. 7. Tenhada Allah'ı anıp göz yaşı döken kişi.

Buhârî, "Kitâbu’l-İ’tisâm bi’l-Kitâb ve’s-Sünne" bölümünü, sünnetin dindeki yeri ve önemini vurgulamak için yazmıştır. Bu bölümde, Hz. Peygamber'in Kur’an ile olan bağlantısını ve ümmet karşısındaki konumunu vurgulayan hadisleri zikrederek, sünnete uymanın gerekliliğini kanıtlamaya çalışmıştır.

"Haddesenâ" ifadesi, hadislerin semâ yoluyla rivayet edildiğini belirten bir terimdir. "Hadde" kelimesi ise madenleri tel durumuna getirmek için kullanılan çelik araç anlamına gelir.

“Siyah da olsa yöneticiye uyun” ifadesi, Buhârî'nin hadislerinde geçen bir sözdür ve anlamı şu şekildedir: Yöneticiler, Allah'a karşı gelmedikleri ve insanları günaha sürüklemedikleri sürece, onların sözlerine uyulmalı ve kendilerine itaat edilmelidir.

İslam inancına göre ölüler, bazı durumlarda dirilerin halinden haberdar olabilirler. Bazı deliller bu görüşü desteklemektedir: - Hz. Muhammed (s.a.s.), Bedir Savaşı'ndan sonra müşriklerin cesetlerine hitap etmiş ve "Duyuyorlar ama cevap veremezler" buyurmuştur. - Peygamberimiz, mezarları ziyaret ederken ölülere selam vermiş ve bu hitap doğrudan kabirdekilere yöneltilmiştir. Ancak, ölülerin her şeyi sürekli olarak bildikleri ve duydukları kesin olarak kabul edilmez.

Taharet için kullanılan başlıklar şunlardır: 1. Kitâbü’ṭ-ṭahâre veya Bâbü’ṭ-ṭahâre. Bu başlıklar, hadis ve fıkıh kitaplarının başında yer alır.

İhtilat dönemi, râvinin (hadis nakleden kişinin) aklının zayıfladığı ve rivayet ehliyetini kaybettiği süreci ifade eder.

Aksırmak, İslam inancına göre iyi bir şey olarak kabul edilir. Hz. Peygamber'in bir hadisine göre, aksıran kişi "elhamdülillah" derse, karşısındaki Müslümanın da ona "yerhamükellah" diye karşılık vermesi gerekir.

İhtilat dönemi, râvinin aklının zayıfladığı ve rivayet ehliyetini kaybettiği süreci ifade eder.

İhtilat hastalığı, hadis terimi olarak râvinin akıl ve şuurun karışması sonucu rivayet ehliyetini kaybetmesi anlamına gelir. Bu durumun başlıca nedenleri şunlardır: 1. Yaşlılık: Hafıza kuvvetinin zayıflaması ve aklın zayıflaması. 2. Bunama: Râvinin zihinsel yeteneklerinin bozulması. 3. Aşırı üzüntü: Şiddetli keder veya duygusal sıkıntılar. Ayrıca, hastalık da ihtilata yol açabilecek bir faktördür.