Filozoflar

Michel Femontel hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Michel de Montaigne, deneme türünün öncüsü ve yazarı olarak tanınır. Başlıca özellikleri: Deneme Türü: "Denemeler" (Essais) adlı eseri, bireysel düşüncelerin, iç gözlemlerin ve yaşam felsefesinin bir derlemesidir. Konuları: Eserinde insan doğası, din, eğitim, felsefe ve hayatın genel sorunlarını ele almıştır. Felsefi Yaklaşım: Modern felsefenin başlatıcılarından biri olarak kabul edilir ve radikal bir şüphecilik ilkesini benimsemiştir.

Yaşamın temel amacı mutluluk değildir, ancak mutluluk, insan hayatının önemli bir parçasıdır. Farklı bakış açılarına göre yaşamın amaçları: Sokrates ve Aristoteles: Yaşamın amacı mutluluktur, ancak bu mutluluk bilgiye ulaşarak doğru eylemlerle elde edilir. Kant: İnsanın etik bir varlık olabilmesi mutlulukla ilişkili değildir. Ralph Waldo Emerson: Yaşamın amacı mutlu olmak değil, onurlu, merhametli olmak ve faydalı şeyler yaratmaktır. Mutluluk, kişiden kişiye değişen subjektif bir kavramdır ve kısa vadeli (anlık sevinçler) ile uzun vadeli (kendini gerçekleştirme) olarak ikiye ayrılabilir.

Filozof Fiko'nun toplamda 2 kitabı bulunmaktadır: 1. Filozof Fiko Serisi-1: 10 kitap ve ek olarak 1 adet etkinlik değerlendirme kitapçığı, 1 adet test değerlendirme kitapçığı içerir. 2. Filozof Fiko-2: 1 kitap ve 70 sayfa, dikkat ve zeka geliştirme kitabı olarak yayınlanmıştır.

İrade hürriyetini savunan bazı filozoflar: Gazzâlî: İrade hürriyetini insanın yaratılıştan sahip olduğu zorunlu bir nitelik olarak görmüştür. Âmirî: Mutlak determinizm ve mutlak hürriyet arasındaki orta yolu benimsemiştir. Kaderiyye: İnsanın kendi fiilini bizzat seçip yapma gücüne sahip olduğunu kabul etmişlerdir. Mutezile: İnsanın kendi fiillerini gerçekleştireceği irade ve kudreti Allah’ın verdiğini, ancak insanın bu irade ve gücü nasıl kullanacağını ezelî bilgisiyle kuşattığını savunmuşlardır. Maturidi: İnsanın akıl ve iradeyle davranışlarını tercih ettiğini ve eyleme geçirdiğini, ancak insanın tercih ettiği ve davranışa dönüştürdüğü şeyin kurallarının konulup yaratılmasının Allah’ın takdiri ile gerçekleştiğini savunmuştur. Ayrıca, F. Engels ve Hegel de irade hürriyeti konusunda görüşler ortaya koymuşlardır.

Analitik filozoflardan bazıları şunlardır: Bertrand Russell. G.E. Moore. Ludwig Wittgenstein. Rudolph Carnap. Moritz Schlick. Hans Reichenbach. Alfred North Whitehead. Willard Van Orman Quine. Saul Kripke. Donald Davidson. Peter Strawson. A.J. Ayer. Analitik felsefe, geniş bir yelpazede felsefi sorunları ele alarak ve mantıksal analizlerle çözümleyerek şekillenmiştir.

René Descartes, modern felsefenin babası olarak kabul edilir ve önemli bir filozof olmasının bazı nedenleri şunlardır: Analitik geometrinin kurucusu: Geometri ve cebir alanlarını birleştirerek analitik geometriyi icat etmiştir. Kartezyen dualizm: Zihin ve beden arasındaki ayrımı ortaya koyan Kartezyen dualizm teorisi, Batı felsefelerini etkilemiştir. Rasyonalizmin öncüsü: Bilginin akıl yoluyla elde edilebileceğini savunmuş ve rasyonalizme (akılcılık) öncülük etmiştir. Şüphe yöntemi: Kesin bilgiye ulaşmak için şüphe yöntemini kullanmış ve bu yöntem, epistemoloji (bilgi teorisi) alanında önemli bir yer tutmuştur. Doğuştan gelen fikirler teorisi: Tüm insanların doğuştan gelen bir bilgiyle doğduğunu savunmuştur. Descartes'ın çalışmaları, hem bilim hem de matematik üzerinde de derin etkiler bırakmıştır.

Herakleitos, varlığın sürekli bir değişme ve oluş sürecinde olduğunu savunan filozoftur. Herakleitos'a göre, evren başı ve sonu olmayan bir değişmedir ve bu değişim içinde kalıcı hiçbir şey yoktur.

Evet, Konfüçyüs ve Lao Tzu Çinli filozoflardır. Konfüçyüs (MÖ 551–479), Çinli bir filozof, öğretmen ve devlet adamıdır. Lao Tzu (MÖ 6. ve 4. yüzyıllar arasında yaşadığı düşünülmektedir), Taoizm'in kurucusu ve Tao Te Ching kitabının yazarıdır.

Paul Lafargue, tembelliği savunan filozof olarak bilinir. Lafargue, 1880 yılında "Egalite" dergisinde tefrika edilen ve 1883'te yayımlanan "Tembellik Hakkı" adlı eserinde, çalışmaya dayalı kapitalizm sistemine karşı çıkmıştır.

Dindar filozoflardan bazıları şunlardır: İbn Rüşd. Farabi. Sühreverdi. İbn Arabi. Hacı Bektaş-ı Veli. Kindî. Ayrıca, Martin Heidegger, Immanuel Kant, Baruch Spinoza, David Hume ve Muhammed İkbal gibi filozoflar da dindar olarak nitelendirilebilir. Dindar filozoflar hakkında daha fazla bilgi için "tabularatalanayalanabalta.com" sitesindeki "10 Dindar Filozof" başlıklı listeye başvurulabilir.

"İyi ve Kötü" kitabı, Brigitte Labbé tarafından yazılmış olup, iyi ve kötü kavramlarını tartışmaktadır. Kitapta ele alınan bazı sorular şunlardır: İyi nedir, kötü nedir? Bile bile kötü bir şey yapabilir miyiz? Biri için iyi olan, diğer herkes için iyi midir? Kitap, çocukların yaşam ve dünyanın işleyişini anlamalarına yardımcı olacak temel sorularla kurgulanmıştır. Ayrıca, "İyi, Kötü ve Tuhaf" adlı 2008 yapımı Güney Kore western filmi de bu kavramlarla ilişkilidir.

Descartes'ın savunduğu özlü sözlerden biri "Düşünüyorum, o halde varım" (Cogito ergo sum) şeklindedir. Bu söz, insanın kendi varlığına dair en kesin farkındalığını ifade eder. Descartes'ın diğer bazı özlü sözleri şunlardır: "Kesin olan bir şey var. Bir şeyin doğruluğundan şüphe etmek." "Şüphe etmek düşünmektir. Düşünmekse var olmaktır." "İlk olarak, açık bir şekilde bilmediğim bir şeyi asla doğru olarak kabul etmem." "İyi kitaplar okumak, geçmiş yüzyılların en iyi insanlarıyla sohbet etmek gibidir."

Felsefede iyiliğin kaynağı farklı bakış açılarına göre değişiklik gösterir: Platon'a göre iyiliğin kaynağı, "İyinin Formu"dur. Sokrates ve Platon'un savunduğu etik anlayışa göre iyiliğin kaynağı, etik mutlakçılık ya da evrenselciliktir. Fârâbî'ye göre iyiliğin kaynağı ilk sebep olan Tanrı'dır. Ayrıca, evrimsel biyoloji ve psikoloji perspektifinden bakıldığında, insanların iyilik yapma motivasyonları arasında akraba seçilimi, karşılıklı özgecilik ve kişisel çıkarlar yer alır.

Farabi'nin sudûr teorisi, büyük ölçüde Platon, Aristoteles ve Plotinus gibi İlkçağ filozoflarından etkilenmiştir. Platon: Platon'un varlık tasnifi, sudûr teorisindeki ay altı-ay üstü âlem ayrımının temelini oluşturmuştur. Aristoteles: Fârâbî, Aristoteles'in "ay üstü âlem" ve "ay altı âlem" ayrımını ve Batlamyus astronomisini kullanarak Yeni Platoncu metafizik perspektifinde bir âlem tasavvuru geliştirmiştir. Plotinus: Fârâbî, Plotinus'un Tanrı'yı aklın ötesinde bir varlık olarak konumlandıran düşüncelerinden etkilenmiştir. Ayrıca, Fârâbî'nin sudûr teorisi, İslam düşünce dünyasında önemli revizyonlara uğramış ve özgün bir yapı kazanmıştır.

Antik Yunan kadın filozofların hayatlarını konu alan bir film bulunamadı. Ancak, Antik Yunan'da geçen veya Antik Yunan filozoflarını konu alan bazı filmler şunlardır: Agora (2009). Sokrates (1971). Ayrıca, "Antik Yunan'ın Kadınları (2014)" adlı belgesel, Antik Yunan'da kadınların yaşamını, haklarını ve toplumdaki yerlerini inceler.

İlk filozofların evrenin ana maddesi (arkhe) hakkındaki görüşleri şu şekildedir: Thales: Evrenin ana maddesi sudur. Anaksimandros: Arkhe olarak apeiron (sınırsız, sonsuz, belirsiz) kavramını kullanmıştır. Anaksimenes: Arkhe'nin hava olduğunu savunmuştur. Bu filozoflar, doğayı deney ve gözlem yöntemiyle inceleyerek, evrenin temelinde ortak bir madde veya ilke aramışlardır.

Algı felsefesi ile ilgili önemli filozoflar arasında René Descartes, John Locke ve Immanuel Kant bulunmaktadır. - René Descartes, algıyı yanılabilir ve güvenilmez olarak görmüştür. - John Locke, algının dünya hakkındaki bilgimizin kaynağı olduğunu savunmuştur. - Immanuel Kant, algının hem duyusal hem de kavramsal olduğunu öne sürmüş, yani algıların hem dış dünyadan gelen verileri hem de zihinsel kategorileri içerdiğini belirtmiştir.

Kimya bilimi ile ilgili ilk çalışmalar, simyacılar tarafından yapılmıştır. İlk kimya laboratuvarını kurduğuna inanılan kişi ise Câbir bin Hayyan'dır. Antik çağlarda ayrıca Mısırlılar, metal işleme ve boya yapımı gibi pratik işlemlerle kimyasal bilgi birikimi oluşturmuşlardır.

"Var olan şey yok olamaz, yok olan da var edilemez" sözü, Fransız kimyacısı A. L. de Lavoisier'e aittir. Bu ifade, "maddenin veya kütlenin korunumu yasası" olarak bilinir.

Nesnelciliğin kurucusu Rus-Amerikan yazar ve filozof Ayn Rand'dır. Nesnelciliğin bazı temsilcileri: Leonard Peikoff, Ayn Rand'ın entelektüel varisi olarak nesnelciliğe daha resmi bir yapı kazandırmıştır. James-Mark Baldwin, nesnelci ahlak anlayışının önemli simalarından biridir.