Farsça

Aver, Farsça'da "getirmek" anlamına gelen "āverden" fiilinin emir köküdür. Kelime sonuna getirilerek; yapan, eden, olan, veren, götüren gibi anlamlar katar. Örneğin: Beşâret-âver: Müjde getiren. Ceng-âver: Bk. CENGÂVER. Dil-âver: Bk. DİLÂVER. Hayât-âver: Hayat veren. Hicâb-âver: Utanç verici. Ayrıca, "a'ver" şeklinde kullanıldığında, tek gözlü veya bir gözü kör olan kimse anlamına gelir.

Zade ve zade kelimeleri farklı anlamlara sahiptir: Zade: "Oğul" veya "evlat" anlamına gelir. Zede: "Zarar görmek", "hasar almak" anlamlarına gelir.

İranlılar İngilizceyi farklı şekillerde konuşabilir. Bazı İranlılar iyi düzeyde İngilizce bilirken, bazıları daha az aşinadır. İngilizce, İran'da yaygın olarak konuşulan diller arasında yer almaz, ancak özellikle gençler arasında İngilizce bilgisi artmaktadır. İngilizce ile Farsça'nın akraba diller olması, İranlıların İngilizce öğrenmesini kolaylaştırabilir. Bu nedenle, İran'da İngilizce bilgisi genellikle belirli bir kesimle sınırlıdır. Genel olarak, İran'da İngilizce bilenlerle karşılaşmak nadir olabilir.

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin Mesnevî'si 6 ciltten oluşmaktadır.

Baha ismi, Arapça kökenli olup "değer", "kıymet", "güzellik" gibi anlamlara gelir. Ayrıca, "şeref" ve "yücelik" gibi anlamları da vardır. Baha isminin diğer anlamları arasında "şakıma", "parıldayış" ve "alışma" gibi tanımlar da bulunur. Bu isim, İslam kültüründe önemli bir yere sahiptir ve özellikle Arap ülkelerinde yaygın olarak kullanılır.

"Siyaham" kelimesinin hangi dilde olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, "siyah" kelimesinin farklı dillerde karşılığı şu şekildedir: Türkçe: "kara". Farsça: "siyah". İngilizce: "black". Almanca: "schwarz". Arapça: "أسود".

Farsça, Arapçaya dayanmamaktadır; aksine, Farsça ve Arapça farklı dil ailelerine mensuptur. Farsça, Hint-Avrupa dil ailesine ait bir dildir. Ancak, tarih boyunca özellikle İslam'ın yayılmasıyla birlikte Arapça ve Farsça arasında ciddi bir kelime alışverişi olmuştur.

Türkçeden Farsçaya geçen sözcükler, farklı dönemlerde Farsçaya girmiştir: Safeviler dönemi ve öncesi: Türkçe sözcükler, özellikle Gazneliler, Harezmşahlar, Selçuklar ve Moğollar döneminde Farsçaya geçmeye başlamıştır. Safeviler dönemi: Bu dönemde Türkçeden Farsçaya geçen sözcüklerin sayısı artmıştır. Son dönemler: "Yataġan", "basma" ve "çäkmé" gibi sözcükler, son yüzyıllarda Farsçaya geçmiştir. Ayrıca, Türklerin Arapça bir kökten uydurdukları "meşrutiyet" kelimesi ve Yunanca "gomrok" (gümrük) kelimesi de Türkçe aracılığıyla Farsçaya girmiştir.

"Avaremu" kelimesi, Hintçe ve Farsça dillerinde kullanılır. "Avaramu" ise, uluslararası üne sahip Raj Kapoor'un yönettiği ve başrolünde oynadığı 1951 yapımı Hint filmi "Awaara"dan bir şarkının adıdır.

Farsça'da "sevmek" kelimesi "عشق" olarak ifade edilir.

Efla ismi iki farklı anlama gelebilir: 1. Farsça kökenli bir isim olarak bilge anlamına gelir. 2. Kurak ve verimsiz arazi anlamında kullanılır.

"Ezîza dila" ifadesi, Farsça kökenli "Dila" isminin bir anlamı olabilir. Dila ismi, "içten ve gönülden seven kişi" anlamına gelir.

Arash'ın "Donya" şarkısı Farsça ve İngilizce dillerinde yazılmıştır. Ayrıca, "Donya" aynı zamanda Arash'ın 2008 yılında çıkardığı ikinci stüdyo albümünün adıdır.

İran, Fars alfabesini kullanmaktadır.

"Melâh" kelimesi Farsça kökenlidir.

"Afitap VK" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "afitap" kelimesinin anlamları hakkında bilgi verilebilir. Afitap, Farsça kökenli bir kelime olup "güneş", "çok güzel", "güzel yüz" gibi anlamlara gelir. "VK" ise "Vkontakte" adlı sosyal medya platformunun kısaltmasıdır.

Farsçanın gramerini anlatan bazı kitaplar şunlardır: 1. "Farsça Gramer ve Diyalog Alıştırmaları" - Hamdullah Caferpour ve Muzaffer Bozkurt. 2. "Farsça Dilbilgisi" - Ebulkasım İctihadi ve Mehmed Maksudoğlu. 3. "Farsça Grameri Sarf ve Nahiv" - M. Nazif Şahinoğlu. 4. "Kendi Kendine Kolay Farsça" - Osman Aslanoğlu. 5. "Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğrencileri İçin Gencine Sözlüklü Farsça Grameri" - Ahmet Faruk Çelik.

Esedî-i Tûsî'nin başlıca eserleri şunlardır: 1. Gerşâspnâme: İran millî destanları arasında yer alan bu eser, Şehnâme vezninde yazılmıştır ve 456-458 yılları arasında tamamlanmıştır. 2. Ķaśâǿid-i Münažara: Ebû Dülef ve Minûçihr b. Şâver'i öven, yer ile göğün, ateşperest ile müslümanın, mızrak ile yayın ve gece ile gündüzün münazaralarını içeren kasideler bütünüdür. 3. Luġat-ı Fürs: Farsça'nın en eski sözlüklerinden biridir ve Erdeşîr b. Deylemsipâr-i Necmî adında bir şaire ithaf edilmiştir. Ayrıca, Esedî-i Tûsî'nin Ebniye Ǿan ĥaķāǿiķi’l-edviye adlı ilk Farsça tıp kitabını istinsah ettiği de bilinmektedir.

VK'da "Miran" isminin anlamı, Farsça kökenli olup "beyler" veya "prensler" anlamına gelir.

Mirza ismi, Farsça kökenli olup "prens, asilzade, soylu kişi" anlamlarına gelir. Ayrıca, Mirza isminin diğer anlamları şunlardır: Emiroğlu beyi. Dübb-i Ekber yıldız kümesinde yer alan parlak bir yıldız. Mirza, hem İran'da hem de Doğu Türk devletlerinde bir soyluluk unvanı olarak da kullanılmaktadır.