Farsça

Kirman kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Dokuma aleti: İp eğirmeye yarayan bir çeşit dokuma aleti. 2. İsim: Farsça kökenli bir erkek ismi olup, "hisar, kale" anlamına gelir.

Arapçada "p" harfi yoktur, çünkü Arap alfabesi 28 harften oluşur ve bu harfler arasında "p" sesi bulunmaz. Ancak, Osmanlıca'da Farsça kökenli kelimelerde "p" harfi kullanılır, çünkü bu harf, üç noktalı "b" harfini temsil eder. Ayrıca, Türkçede "p" harfi sert bir ses olduğu için, bazı durumlarda "b" harfi "p"ye dönüşebilir, ancak bu Arapça'nın doğal bir özelliği değildir.

Niyazi ismi, yalvaran, niyaz eden anlamına gelir. Bu isim, Farsça kökenlidir.

Evet, "gülbang" ve "gülbank" aynı kavramı ifade eder. "Gülbang" Farsça kökenli bir kelime olup, "hep bir ağızdan çıkarılan yüksek ses" anlamına gelir ve genellikle bir cemaat tarafından birlikte söylenen dua, ilahi veya tekbir için kullanılır.

Hezar ve hezeran kelimelerinin anlamları şu şekildedir: - Hezar: Farsça kökenli bir kelime olup "bin" anlamına gelir. - Hezaran: "Hezar" kelimesinin çoğulu olup "binler", "binlerce" ve "pek çok" anlamlarına gelir.

"Tarhana" kelimesi, Farsça "terḥāne" kelimesinden türetilmiştir.

Farsça tamlamalar şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Ters Çevrilmiş Tamlama: Tamlanan önde, tamlayan ise sonda yer alır. 2. Kesik Tamlama: Kelimeleri birbirine bağlayan tamlama esresi kaldırılır, kelimelerin yerleri değiştirilmez. 3. "را" Edatlı Tamlama: Tamlayanın sonuna "را" edatı getirilir. 4. Parçaları Ayrılmış Tamlama: Tamlayanın önemi tamlanandan daha fazla olduğunda, tamlayan hem önce gelir hem de tamlanandan kendisine dönen bir zamir bulunur. Anlamları Bakımından Tamlamalar ise şu şekildedir: 1. Sahiplik/İyelik Tamlaması: Tamlayan, tamlanana sahiptir. 2. Tahsis İfade Eden Tamlama: Tamlanan, tamlayana özgüdür. 3. Belirleyici Tamlama: Tamlayan, tamlananın cinsini veya kategorisini belirtir. 4. Açıklayıcı Tamlama: Tamlayan, tamlananın yapıldığı/üretildiği maddeyi beyan eder. 5. Teşbih Bildiren Tamlama: Tamlayan ve tamlanan arasında bir benzetme söz konusudur [

Mihriban kelimesi, Farsça kökenli bir kelime olup "şefkatli, güler yüzlü, muhabbetli, sevgi dolu" anlamlarına gelir.

Kirve kelimesinin Farsça karşılığı "kirve" olarak çevrilmektedir.

Gülşen ismi, Farsça kökenlidir.

Rehber kelimesinin kökeni Farsçadır.

Şehriyar'ın sanat anlayışı, hem Farsça hem de Azerice dillerini kullanarak edebi zenginlik ortaya koymayı içerir. Tematik olarak, Şehriyar'ın şiirlerinde bireysel acılar, toplumsal sorunlar, aşk ve doğduğu topraklara olan bağlılık gibi evrensel temalar işlenmiştir. Edebi akımlar bağlamında ise, Şehriyar'ın klasizm ve hümanizm akımlarına yakın olduğu değerlendirilmektedir.

Dide kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Göz, göz bebeği. 2. Kadın ismi.

Canan ismi kolye altına Farsça yazılışıyla yazılabilir: "جانان".

"Yer ile yeksan olmak" deyimi, "temeline kadar yok etmek, tahrip etmek" anlamından gelir ve Farsça kökenli "yeksan" kelimesinden türetilmiştir.

Kent ismi Farsça kökenlidir.

"Ey bi khabar az man o ahvalam" ifadesi, "Benim durumumdan habersiz" anlamına gelir.

Sinem adı, Farsça kökenine aittir.

Kürtçe, en çok Farsça ve diğer İran dillerine benzemektedir. Bu benzerliklerin bazı nedenleri: Dilbilgisel yapılar: Kürtçe ve Farsça'nın dilbilgisel yapıları birbirine yakındır. Kelime kökenleri: İki dil arasında birçok kelime kökeni benzerliği bulunmaktadır. Telaffuz: Telaffuz açısından da paralellikler mevcuttur. Ayrıca, Kürtçe'nin Arapça ve Aramice ile de benzerlikleri vardır.

Farsçada en çok kullanılan Türkçe kelimeler arasında şunlar bulunmaktadır: 1. Aşk (عشق). 2. Bahçe (باغچه). 3. Pencere (پنجره). 4. Saat (ساعت). 5. Hane (خانه). 6. Bahar (بهار). 7. Bülbül (بلبل). 8. Çarşı (چارچ). 9. Dergi (درگى). 10. Hastane (بیمارستان).