Farsça

Tarhana kelimesi Farsça kökenlidir.

"Yardım" kelimesinin kökeni, Farsça "yārī" (yardım) sözcüğüne dayanmaktadır.

Çınar kelimesi, Farsça kökenlidir.

"İzah" ve "vareste" kelimeleri farklı bağlamlarda kullanılır: 1. İzah: Arapça kökenli bir kelime olup, "açıklama" anlamına gelir. 2. Vareste: Farsça kökenli bir sıfat olup, "kurtulmuş", "uzak" anlamlarına gelir.

Aşiyan kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Kuş yuvası. 2. Ev, oturulan yer, mesken. Bu kelime Farsça kökenlidir.

Tavlada sayılar Farsça olarak okunur. İşte bazı örnekler: 1-1: "Hep yek" (bir ve bir). 2-2: "Dü bara" (iki kere iki). 2-1: "Yek-i dü" (bir ve iki). 3-3: "Dü se" (iki tane üç). 3-2: "Seba-i dü" (üç ve iki). 3-1: "Se yek" (üç ve bir).

Gülhayat isminin kökeni Farsça ve Arapça dillerine dayanmaktadır.

Farsçada en çok kullanılan bazı kelimeler şunlardır: 1. Dost: Arkadaş. 2. Azadi: Özgürlük. 3. Ehteram: Saygı. 4. Güzide: Seçkin. 5. Bağçe: Bahçe. 6. Germez: Kırmızı. 7. Sabz: Yeşil. 8. Meşki: Siyah. 9. Soru: Yanıt. 10. Gerçek: Yalan.

Safter ismi, "saf yaran kimse" anlamına gelir ve Arapça ile Farsça dillerinden köken alır.

"Meydi" ve "meyi" farklı anlamlara sahip kelimelerdir: 1. "Mey" kelimesi, Farsça kökenli olup iki ana anlama sahiptir: - Şarap. - Türk halk müziğinde kullanılan, ağzı yassı bir tür zurna. 2. "Meyi" ise, Türkçe'de fiillere eklenen bir ek olup, fiilleri isim veya başka kelime türlerine dönüştürür.

Nihat Değirmenci'nin bazı kitapları şunlardır: 1. "Farsça ve Zazaca Arasındaki Ortak Sözcükler Etimolojisi" - Demavend Yayınları. 2. "Türkçe Çevirileriyle Farsça Kolay Metinler 1" - Demavend Yayınları. 3. "İran Bayramları" - Demavend Yayınları. 4. "Türkçe Çevirileriyle Farsça Kolay Metinler 2" - Demavend Yayınları. 5. "Türkçe Çevirileriyle Birlikte Farsça Hikayeler" - Demavend Yayınları.

Mestan ismi, Farsça kökenli bir isimdir ve "sarhoş, kendinden geçmiş" anlamına gelir.

Fars dili, Türkçeden Orta Asya, Kafkasya ve Anadolu'daki Türk hakimiyeti dönemlerinde etkilenmiştir. Bu etkileşim, özellikle Gazneliler, Harezmşahlar, Selçuklular ve Moğollar dönemlerinde daha da artmıştır.

"Naz etmek" deyiminin hikayesi, Farsça kökenli "nâz" kelimesinden gelir ve iki ana anlama sahiptir: 1. İstekli olduğu halde istemezmiş gibi davranmak, kendini ağıra satmak. 2. Tasavvufta, sevgilinin âşıkına cilve yapması, bilmezlikten gelmesi. Ayrıca, "niyâz" kelimesi de Farsça olup, "dilek, yakarma, yalvarma" anlamlarına gelir ve tasavvufta kulun Allah'a yalvarıp yakarması anlamında kullanılır.

"Şirin" kelimesinin kökeni Farsça'dır.

Muhakemetü’l-Lugateyn, Ali Şir Nevai tarafından 15. yüzyılda yazılmış bir eserdir ve iki dilin karşılaştırılması anlamına gelir. Eserde, Türkçe'nin Farsça'dan üstün olduğu çeşitli yönlerle ele alınır: - Kelime hazinesi: Türkçe'de aynı kavramı ifade eden birden fazla fiil ve kelimenin bulunması, Farsça'da ise bu esnekliğin olmaması. - Fiiller: Türkçenin fiil zenginliği ve yapım ekleriyle yeni kelimeler türetebilme imkanı. - Akrabalık, hayvan ve kuş adları: Türkçe'de bu tür isimler için daha çeşitli kelimelerin kullanılması. Ayrıca, Nevai bu eserle Türk dilinin edebi bir dil olarak kullanılmasını teşvik etmiş ve Farsça özentisinin önüne geçmeye çalışmıştır.

"Tembel" kelimesi, Farsça "tanbal" تنبل sözcüğünden alıntıdır.

Jasper ismi, Farsça kökenli bir erkek ismi olup "hazine bekçisi" veya "değerli taş" anlamına gelir.

"Şorba" kelimesinin kökeni Farsça "şor" (tuzlu, karışık, bulama) ve "ba" (aş) sözcüklerinin birleşimine dayanır.

Ercüment isminin kökeni Farsça'dır.