EskiDil

Eski Türkçe'de komutan için "beg" veya "han" unvanları kullanılırdı. Beg, Türk boylarının liderlerine verilen bir unvan olup "başkan" veya "lider" anlamına gelir. Han, daha geniş bir anlam taşır ve Türk boylarının hükümdarları veya büyük komutanları için kullanılan bir terimdir. Ayrıca, "komıt-" fiilinden türetilmiş olabilecek "komutan" kelimesi de kullanılabilir. İslamiyet öncesi Türk devletlerinde devlet yöneticilerine veya imparatorlara ise "kağan", "yabgu" veya "tanhu" denirdi.

Eski Türkçe'de "apa" kelimesi şu anlamlara gelir: Saygı. Büyük, san, ünvan. Baba, büyük baba. Ayrıca, "apa" kelimesi, İslamiyet öncesi Türk devletlerinde devlet içerisinde çeşitli görevleri olan sivil yöneticileri ifade etmek için kullanılırdı. "APA" kısaltması ise farklı alanlarda farklı anlamlara gelir: American Psychological Association (Amerikan Psikologlar Birliği). Austria Presse-Agentur (Avusturya'nın millî haber ajansı).

Eski dilde "yüzyıl" kelimesi "asr" olarak ifade edilir.

Bulmacalarda "eski dilde su" sorusuna verilebilecek cevaplar şunlardır: AB; MA.

Bulmacada eski dilde böcek haşerat anlamına gelir.

Eski Türkçe'de giyim kuşam için kullanılan bazı terimler şunlardır: Ton: Üst giysi, kaftan gibi uzun ve bol kesimli kıyafetler için kullanılırdı. Kınag (Kinag): Genellikle yıpranmış, eski, yamalı giysi anlamına gelirdi. Çaput: Parça parça kumaş veya bez anlamına gelir, eskiyen veya yırtılan giysiler için kullanılırdı. İçlik: Elbisenin altına giyilen, genellikle pamuklu veya keten kumaştan yapılan giysiler için kullanılan bir terimdir. Giysiler, kullanım amacına, yapıldığı malzemeye veya şekline göre farklı isimlerle anılırdı.

Eski dilde "göz" kelimesi farklı kültürlerde çeşitli anlamlar taşır: Antik Mezopotamya: "Göz", insanın iç dünyasını, bilgelik veya kutsallığı ifade edebilirdi. Antik Mısır: "Göz", özellikle Horus’un gözü (Wedjat gözü) gibi sembollerle koruyucu ve iyileştirici bir anlam kazanırdı. Antik Yunan ve Roma: "Göz", tanrısal gözetim veya kaderi temsil ederdi. Ortaçağ Avrupası: Hristiyanlık döneminde, "göz" aydınlanma, manevi görme veya Tanrı'nın gözetimi gibi anlamlara gelirdi. Doğu kültürleri: Çin ve Japon kültürlerinde "göz", genellikle bilgelik, koruma ve manevi aydınlanma ile ilişkilendirilirdi. Bulmacalarda "eski dilde göz" anlamına gelen kelime, AYN olarak yanıtlanabilir.

Eski dilde ayak, "pa" olarak ifade edilir. Bu kelime, Farsça "pāy" veya "pā" kelimesinden türemiştir ve hem "ayak" hem de "ayak izi" anlamlarının yanı sıra "ard, alt, dip, baz, temel, kaide, kalıcılık, direnç" gibi çeşitli anlamları da içerir.

Eski dilde "yüz" veya "surat" anlamına gelen bazı kelimeler şunlardır: RU. DİDAR. SİMA. AŞGAR. VECH.

Bulmacalarda "eski dilde albay" miralay olarak yanıtlanır.

Bulmacada eski dilde şehir, "şar" olarak yanıtlanır.

Bulmacada eski dilde ayakkabı, "nial" olarak yanıtlanır.

Eski dilde muallime kelimesi, kadın öğretmen anlamına gelir. Muallim kelimesi, Arapça "alim" kökünden türetilmiş olup, genel olarak öğreten veya eğitim veren kişiyi ifade eder.

Bulmacada eski dilde konaklama "mihman" olarak yanıtlanabilir. "Mihman" kelimesi, eski dilde "konuk" anlamına gelir.

Eski dilde "hızlı giden at" anlamına gelen ifade "kabis" veya "ergun" olabilir. Kabis: Sesli Sözlük'e göre, Osmanlıca bir terim olup "hızlı giden at" anlamına gelir. Ergun: eXpressCevap.net sitesine göre, eski dilde "hızlı giden oynak at" demektir.

Bulmacalarda "eski dilde geveze" için kullanılabilecek bazı yanıtlar şunlardır: Raad; Şalak; Çençen; Bıdrak; Bıdırık; Şabadan; Cılgazan; Baldudak; Yanıkıran.

Bulmacalarda eski dilde "tanrı" anlamına gelen bazı yanıtlar: Oğan; Rab; Hak; Hudan; İlah; Allah; Mabut.

Bulmacada eski dilde doluluk, "mela" olarak yanıtlanır.

Eski dilde "avam" kelimesinin anlamı, "halkın aşağı tabakası"dır. Bu kelime, Osmanlı döneminde halk, "avam" ve "havas" olarak ayrıldığında ortaya çıkmıştır. "Avam" kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: Fıkıh usulünde, müçtehit seviyesine ulaşamayan ve onları taklit eden kimseler; Tasavvufta, alim, mutasavvıf, filozof ve idarecilerin dışında kalan çoğunluk.

Eski dilde "tir" kelimesinin bazı anlamları: Sümerce: "çamur, orman, odun, ormancı, bir bitki". Eski Türkçe: "kavak", "canlı", "direk", "destek". Çağatayca: "abla", "kızkardeş". Yahudi Almancası: "kapı". Eylem halinde: "demek" fiilinin bildirme kipi, geniş zaman, üçüncü tekil şahıs, olumlu çekimi. Ayrıca, "tir" kelimesi, 15 Ocak 1959 tarihinde Uluslararası Nakliyat Birliği (IRU) tarafından Cenevre'de imzalanan "Transportation Internationale Routière" (Uluslararası Karayolu Taşımacılığı) ifadesinin kısaltması olarak da kullanılmaktadır.