Ekler

Paris ekler içinde genellikle şu malzemeler bulunur: Hamur: Un, yumurta, süt ve şekerden yapılır. Krema: Vanilyalı veya çikolatalı krema kullanılır. Süsleme: Üst kısmı çikolata ile kaplanır, bazen fındık veya file badem serpilir.

Olumsuzluk eki, fiil kök veya gövdelerine eklenerek cümleye olumsuz anlam kazandıran ektir. Türkçede en bilinen olumsuzluk eki -ma veya -me'dir.

Türkçe'de iki tane belirtme eki vardır: -i ve -u.

"Söylen-" kelimesinin aldığı ek, "-mek" ekidir.

Yönelme hali, isimlerin "-a, -e" eklerini aldığı durumdur. Bu halde, ismin belirttiği kavrama yöneliş, dönme, yaklaşma, ulaşma söz konusudur. Örnekler: kitaba, masaya, kaleme.

İngilizce'de en çok kullanılan ekler şunlardır: 1. Çoğul Yapım Ekleri: "-s, -es, -ies". 2. Geçmiş Zaman Eki: "-ed". 3. Şimdiki Zaman Eki: "-ing". 4. Son Ekler: "-er, -ist, -ship, -ity".

"E-bilmek" eki, yeterlilik fiili olarak adlandırılır.

"Gelince" kelimesi, çekim eki olarak kullanılır.

"Ança" kelimesi, eklerle şu şekillerde kullanılır: 1. Zarf-fiil eki: "Ança" zarf-fiil olarak "-ü" ekini alır ve "ölerek, yiterek" anlamında kullanılır. 2. Miktar zarfı: "Ança" miktar zarfı olarak "çok" anlamında kullanılır. 3. Eşitlik durumu eki: "Ança" eşitlik durumunda "-ça" ekini alır ve "öylece, öylece" anlamında kullanılır.

Av eki alan bazı kelimeler: 4 harfli kelimeler: avuç, aval, avro, avam, avcı, avar, avaz. 5 harfli kelimeler: avurt, avans, avunç, avara, avşar, avare, avret, avlak. 6 harfli kelimeler: avutuş, avutma, avuntu, avunma, avarız, avarca, avanta, avanos, avanak, avamca, avukat, avrupa, avlama, avisto, averaj, avdeti, avarya. 7 harfli kelimeler: avutucu, avutmak, avurtlu, avunmak, avlanış, avlamak, avcılık, avcılar, avantür, avantaj, avrupai, avrovil, avokado, avlayış, avlatma, avlanma. Ayrıca, "av" kelimesi tek başına da kullanılabilir ve Türkçede ilk iki harfi "av" olan 119 sözcük bulunmaktadır.

Yükleme halinde kullanılan ek "-ı, -i, -u, -ü" ekleridir.

"Ekile" kelimesi, Türkçede sözcüklere yeni anlamlar kazandırmak veya cümlede görev yüklemek amacıyla kullanılır. İki ana kategoriye ayrılır: yapım ekleri ve çekim ekleri: 1. Yapım Ekleri: Sözcük kök veya gövdelerine eklenerek onlardan yeni sözcükler türetir. 2. Çekim Ekleri: İsimlerin ve fiillerin sonuna gelerek onların cümle içindeki görevlerini belirler, ait oldukları kişileri belirtir ve çeşitli durumlarını bildirir. Ayrıca, "ek-fiil" olarak bilinen bir ek de vardır ve bu ek, isimlerin yüklem haline gelmesini sağlar veya basit zamanlı fiillerden bileşik zamanlı fiiller yapar.

"Yığın" ve "çıkın" kelimeleri farklı eklere sahiptir: - "Yığın" kelimesi, "-ın" tamlayan ekini alır ve belirtili isim tamlaması kurar. - "Çıkın" kelimesi ise "-ın" ekiyle birlikte "-ım" iyelik ekini de içerebilir ve "benim çıkınım" gibi kullanımlarda yer alır.

"Bağlı" sözcüğü -lı yapım ekini almıştır.

İlgi durumu ekleri, isim tamlaması oluşturan ve isimlere gelerek onları birbirine bağlayan eklerdir. Bu ekler şunlardır: 1. -ın, -in, -un, -ün.

-ce eki, Türkçede eşitlik eki olarak bilinir. Bu ek, isim ve isim soylu sözcüklere eklenerek çeşitli anlamlar katar: Gibi, benzerlik, birliktelik anlamı (örneğin, "çocukça", "insanca"). Göre anlamı (örneğin, "sence"). Çokluk, abartma anlamı (örneğin, "binlerce"). Birliktelik, beraberlik anlamı (örneğin, "sınıfça"). Ünsüz sertleşmesi ve büyük ünlü uyumu kurallarına bağlı olarak, bu ek "-ca" şeklinde de kullanılabilir.

"Kitapta" kelimesi, ismin "bulunma hâli" ekini almıştır.

"Akıl" kelimesi, yapım eki içermez, çekim eki de almaz. Yapım ekleri, sözcüklere eklenerek onların anlamını veya türünü değiştirir. "Akıl" kelimesi, Türkçe'de sadece "-lar" veya "-ler" çoğul ekiyle kullanılabilir, ancak bu ek de kelimenin anlamını değiştirmez.

Eski Anadolu Türkçesinde iki önemli ek, +DA (bulunma hâli eki) ve +DAN (ayrılma hâli eki) ekleridir.

"-lı" ve "-siz" ekleri, özel isimlere eklendiğinde kesme işaretiyle ayrılmaz.