Eklem

Kalsiyum pirofosfat depozit hastalığı (CPPD) genellikle şu eklemlerde görülür: Diz. El bileği. Omuz. Ayak bilekleri ve ayaklar. Ayrıca, CPPD bazen diğer eklemlerde de görülebilir.

Sinovyal sıvı iltihaplanması, diğer adıyla sinovit, eklemlerdeki sinovyal zarın iltihaplanması durumudur. Belirtileri: eklem ağrısı; eklemlerde şişlik ve sertlik; sıcaklık artışı; hareket kısıtlılığı. Nedenleri: artrit problemleri; eklem yaralanmaları; enfeksiyonlar; otoimmün hastalıklar; alerjik reaksiyonlar. Tedavi, iltihaplanmanın altında yatan nedenlere bağlı olarak değişir ve ilaç tedavisi, fizik tedavi veya cerrahi müdahaleleri içerebilir. Teşhis ve uygun tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

İskeletin görevleri: Vücuda şekil verir. İç organları korur. Kaslarla beraber hareketi sağlar. Kırmızı kemik iliğinde kan hücreleri üretilir. Kalsiyum, fosfor gibi mineralleri depo eder. Kıkırdağın görevleri: Hareket sırasında kemiklerin birbirine sürtünerek aşınmasını önler. Uzun kemiklerin uç kısmında bulunan kıkırdak, kemiğin boyuna büyümesini sağlar. Eklemlerin görevleri: Kemiklerin birbirine bağlandığı yerdir. Hareket yeteneklerine göre üçe ayrılır: oynar, yarı oynar ve oynamaz eklemler. Oynar eklem: Hareket yeteneği en fazla olan eklemlerdir. Yarı oynar eklem: Hareket yeteneği sınırlı olan eklemlerdir. Oynamaz eklem: Hareketsiz olan eklemlerdir.

Sutura, fibröz (synarthrosis) eklem türüdür. Fibröz eklemler, kemikler birbirine fibröz bir doku aracılığıyla bağlandığı için, syndesmosis dışında, vücutta hareketsiz olarak nitelendirilen eklemlerdir. Sutura tipi eklemlerde ekleme katılan kemiklerin kenarlarındaki girinti ve çıkıntıların şekillerine göre çeşitli alt tipleri vardır: Sutura serrata. Sutura denticulata. Sutura squamosa. Sutura plana. Schindylesis.

Kafur kremi, ağrılı bölgelere masaj yaparak sürülür. Kafur yağı veya saf kafur, yara, kırık veya yaralanmış cilt üzerine uygulanmamalıdır. Kafur kremi kullanmadan önce, olası yan etkiler ve doğru kullanım şekli hakkında bilgi almak için bir doktora danışılması önerilir.

Sakroiliak eklem, bel kemiği (sakrum) ile kalça kemiği (ilium) arasında bulunur. Sağda ve solda olmak üzere iki sakroiliak eklem vardır.

Reaktif artrit ve reaktif sinovit arasındaki temel farklar şunlardır: Reaktif Artrit: Tanım: Eklemin haricindeki bir enfeksiyon sırasında veya enfeksiyondan kısa bir süre sonra ortaya çıkan bir artrit şeklidir. Etkilenen Eklemler: Genellikle diz ve ayak bileği gibi alt ekstremite eklemlerini tutar, ancak el bileği, dirsek ve omurga da etkilenebilir. Klinik Bulgular: Ateş, yorgunluk, üretrit (idrar yolu iltihabı), konjonktivit (göz iltihabı) ve sosis parmak (el ve ayak parmaklarında yaygın şişlik ve renk değişikliği) gibi belirtiler görülebilir. Tedavi: Non-steroid anti-enflamatuvar ilaçlar ve diğer ilaçlarla inflamasyonun baskılanması, eklemin korunması ve fonksiyonunun sağlanması amaçlanır. Reaktif Sinovit (Geçici Sinovit): Tanım: Genellikle vücudun başka bir yerindeki öncül bir enfeksiyon tarafından tetiklenen, eklem içindeki enflamatuvar bir yanıttır. Etkilenen Eklemler: En sık kalça ve diz eklemlerini tutar, ancak diğer eklemler de etkilenebilir. Klinik Bulgular: Yüksek ateş, önemli sistemik hastalık, eklem ağrısı, şişlik ve hareket kısıtlılığı görülmez. Tedavi: Genellikle istirahat, non-steroid anti-enflamatuvar ilaçlarla yönetilir ve kendiliğinden düzelir. Özetle, reaktif artrit daha ciddi ve genellikle enfeksiyon sonrası gelişen bir durumken, reaktif sinovit daha hafif ve kendi kendini sınırlayan bir durumdur.

"Sakroiliak orta kesim" ifadesi, muhtemelen sakroiliak eklem anlamına gelmektedir. Sakroiliak eklem, bel kemiği (sakrum) ile kalça kemiği (ilium) arasındaki bağlantıyı sağlayan bir eklemdir. Sakroiliak eklemde meydana gelen ağrı, genellikle bel, kalça ve bacaklarda hissedilir ve yaralanmalar, artrit veya diğer tıbbi durumlar nedeniyle ortaya çıkabilir.

Diz ekleminin içinde şunlar bulunur: Kemikler. Bağlar. Menisküsler. Kaslar. Tendonlar. Eklem kıkırdağı. Eklem zarı. Sinovyal sıvı.

Sakroiliak eklemin bilateral olması, her iki tarafta da bulunduğunu ifade eder. Sakroiliak eklem, bel kemiği (sakrum) ile kalça kemiği (ilium) arasında yer alan ve bunları birbirine bağlayan bir eklemdir. Bilateral sakroiliak eklem ağrısı, tek taraflı olabileceği gibi her iki tarafta da hissedilebilir.

Palpabl hassasiyet, yani elle hissedilebilir hassasiyet, çeşitli eklemlerde görülebilir. Bu eklemler arasında: El bileği: Tetik parmak, tendon kılıfının giant cell tümörü gibi durumlarda. Dirsek: Kübital tünel sendromu, Guyon kanalı gibi durumlarda. Parmak eklemleri: Romatoid artrit gibi durumlarda, özellikle PIF eklemlerinde. Diz: Sinovyal sıvı birikimi sonucu Baker kisti oluşumunda. Ayak bileği: İltihaplı durumlarda, özellikle ayak bileği ekleminde hareketle ağrı olduğunda. Palpabl hassasiyet, genellikle enfeksiyon, travma veya vaskülit gibi durumlarla da ilişkili olabilir. Palpasyon, tıbbi bir muayene yöntemidir ve doğru tanı için diğer tekniklerle birlikte kullanılması gereklidir.

İnterkarpal eklemler, bitişik karpal kemikler tarafından oluşturulan ve hafifçe hareketli olan eklemlerdir. İnterkarpal eklemler iki ana gruba ayrılır: 1. Proksimal sıra interkarpal eklemler: Os scaphoideum, os lunatum ve os triquetrum arasındaki eklemlerdir. 2. Distal sıra interkarpal eklemler: Os trapezium, os trapezoideum, os capitatum ve os hamatum arasındadır. İnterkarpal eklemler, palmar ve dorsal interkarpal bağlarla (ligg. intercarpale palmaria et dorsalia) ve intra-artiküler interosseöz interkarpal bağlarla (ligg. intercarpalia interossea) güçlendirilmiştir.

Aksiyet eklemler hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, eklemler genel olarak üç ana gruba ayrılır: 1. Oynamaz (sinartroz) eklemler: Hareket kabiliyeti yoktur, genellikle fibröz dokudan oluşur (örneğin, kafatası kemikleri arasındaki eklemler). 2. Yarı oynar (amfiartroz) eklemler: Sınırlı hareket kabiliyetine sahiptir, genellikle kıkırdak dokudan oluşur (örneğin, omurgadaki omurlar arasındaki eklemler). 3. Oynar (diartroz) eklemler: Tam hareket kabiliyetine sahiptir, vücudun en fazla hareket edebilen eklemleridir (örneğin, kol ve bacaklardaki eklemler). Ayrıca, oynar eklemler eksen sayılarına göre de sınıflandırılır: tek eksenli, iki eksenli, üç eksenli ve belirli bir ekseni olmayan eklemler.

Labrum, kalça ve omuz gibi eklemlerde bulunan, eklem yuvasını çevreleyen yumuşak doku halkasıdır. Labrumun işlevleri: Eklem stabilitesi: Eklemin stabilitesini sağlar ve hareket kabiliyetini destekler. Kıkırdak koruması: Eklem sıvısının dağılımını düzenleyerek eklem kıkırdağını korur. Yük dengelemesi: Uyluk kemiği başı ile yuva arasındaki yükün dengeli şekilde dağılmasını sağlar. Vakum etkisi: Eklem yüzeyleri arasında vakum etkisi oluşturarak eklemin sağlamlığını destekler.

Ayaklarda otoimmün artrit, bağışıklık sisteminin sağlıklı eklem dokularına saldırması sonucu ortaya çıkan romatoid artrit gibi hastalıkların bir belirtisi olabilir. Romatoid artrit, genellikle el, bilek, diz ve ayak eklemlerinde ağrı, şişlik, sertlik ve fonksiyon kaybına neden olan kronik bir otoimmün hastalıktır. Psöriatik artrit de ayaklarda görülebilen bir başka otoimmün artrit türüdür. Otoimmün artrit belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir romatoloji uzmanına başvurulması önerilir.

Oynamaz (fibröz) hareketli eklemler üç ana tipe ayrılır: 1. Sutura. 2. Gomphosis. 3. Syndesmosis.

Kalça eklemini oluşturan kemikler: Femur (uyluk kemiği). Pelvis (leğen kemiği). Eklem çeşitleri: Top ve yuva tipi eklem. Kalça eklemi, üç düzlemde de harekete izin verir: fleksiyon, ekstansiyon, abdüksiyon, adduksiyon ve iç-dış rotasyon.

Evet, bilek oynar eklemdir. Oynar eklemler, hareket yeteneği fazla olan eklemlerdir.

Processus zygomaticoorbitalis, os zygomaticum (elmacık kemiği) ile eklem yapar. Ayrıca, bu çıkıntı frontal kemik ile de eklemleşebilir.

Küboid kemik, ayak hareketlerinin stabilitesinin ve koordinasyonunun korunmasında önemli bir rol oynar. Küboid kemiğin işlevleri: Vücut ağırlığının iletilmesi. Ayağın hareketliliğinin sağlanması. Ayağa stabilite ve destek sağlanması. Denge ve koordinasyonun korunması. Koşma ve diğer fiziksel aktivitelerde ayağın uygun hizada tutulması ve yaralanmanın önlenmesi. Küboid kemiğin hasar görmesi veya anormal gelişimi, ayak deformitelerine ve fonksiyon bozukluklarına yol açabilir.