Eklem

Oynar eklemin üç temel özelliği: 1. Geniş hareket kabiliyeti: Oynar eklemler, vücudun farklı yönlerde ve geniş açılarla hareket etmesini sağlar. 2. Yapısal bileşenler: Bu eklemler, eklem yüzeyleri, eklem kapsülü, sinovyal zar ve eklem sıvısı gibi çeşitli yapılardan oluşur. 3. Stabilite: Bağlar sayesinde eklem stabilitesini korur ve kemikleri bir arada tutar.

Kafatası, oynamaz (hareketsiz) eklem türüne girer.

Reaktif eklem iltihabı, çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: 1. Enfeksiyonlar: Bakteri, virüs veya mantar kaynaklı enfeksiyonlar eklem içine ulaşarak iltihaba yol açabilir. 2. Otoimmün Hastalıklar: Bağışıklık sisteminin yanlışlıkla vücudun sağlıklı hücrelerine saldırması, eklem iltihabı yaşanmasına neden olabilir. 3. Yaralanmalar: Eklemlere alınan darbeler veya spor aktiviteleri sonucu meydana gelen yaralanmalar iltihaplanmaya yol açabilir. 4. Yaşlanma: Yaş ilerledikçe eklem kıkırdağı yıpranır ve iltihaplanmaya zemin hazırlar. 5. Genetik Faktörler: Ailede eklem hastalıklarına sahip bireylerin olması, genetik yatkınlığı işaret edebilir. Bu durumlar, eklemlerde ağrı, şişlik ve hareket kısıtlılığına neden olabilir. Tedavi için bir uzmana başvurulması önemlidir.

Art. humeri (omuz eklemi) sferoid (küresel) tipte bir eklemdir.

Üst çene, temporomandibular eklem (TME) olarak adlandırılan çene eklemi ile kafatasına bağlanır.

Diz eklemi üç çeşit eklemden oluşur: 1. Tibiofemoral eklem: Tibia ile femur arasında. 2. Patellofemoral eklem: Patella ile femurun distalindeki interkondiler oluk arasında. 3. Superior tibiofibular eklem: Fibula başı ile tibia kondilinin posterolateral ve inferioru arasında.

Dislokasyon (tıpta) — kemiklerin eklem yüzeylerinin fizyolojik normların ötesinde tam ve kalıcı yer değiştirmesi durumudur. Dislokasyon türleri: - Travmatik — eklemde şiddetli mekanik travma sonucu oluşur. - Alışılmış — sık görülen eklem çıkıkları ile kendini gösterir. - Patolojik — konjenital eklem anormallikleri, romatoid artrit, osteoartrit gibi hastalıklardan kaynaklanabilir. Dislokasyonun belirtileri: eklemde ağrı, hareket yetersizliği ve konfigürasyon bozukluğu. Tedavi genellikle cerrahi müdahale gerektirir ve acil tıbbi müdahale önemlidir.

Art. coxae (kalça eklemi), femur (uyluk kemiği) başı ile os coxae (leğen kemiği)'deki acetabulum arasında oluşur.

Atın bilek eklemi, ön kol ve el kemikleri arasında, yani radyokarpal eklem bölgesinde yer alır.

Ankiloz kelimesi, oynar eklemlerde oynaklığın kalmamasıyla eklemin işlemez duruma gelmesi, eklem kaynaşması anlamına gelir. Bu terim, ayrıca şu bağlamlarda da kullanılabilir: Biyoloji: Kemik veya doku gibi bir maddenin katılaşması veya sertleşmesi süreci. Kimya: Moleküller arasında kovalent bağların oluşması. Tıp: Bir vücut parçasının alçı veya atel kullanılarak hareketsiz hale getirilmesi veya sabitlenmesi.

Hafif lupusta genellikle cilt ve eklemler etkilenir. Ancak, hastalığın seyri kişiden kişiye değişebilir ve böbrekler, akciğerler, kalp, kan damarları veya beyin gibi diğer organlar da etkilenebilir.

Tıpta "bracing" yapmak, sakatlanan eklemler için destek sağlamak anlamına gelir. Bu terim ayrıca şu alanlarda da kullanılır: - Dişçilik: Düzensiz çıkmış dişleri sıraya getirmek için tel kullanımı. - Fiziksel antrenman: Vücudu stabilize etmek ve dış kuvvetlere karşı dayanıklılığı artırmak için midsection kaslarını kasma tekniği.

Ankiloz kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Tıp terimi olarak ankiloz, oynar eklemlerde oynaklığın kalmamasıyla eklemin işlemez duruma gelmesi, eklem kaynaşması anlamına gelir. 2. Genel anlamda ankiloz, bir eklemin kaynaması ya da sertleşmesi sonucu hareket yeteneğinin ileri derecede kısıtlanmasıdır.

Alt ekstremitede sinovyal olan eklemler şunlardır: 1. Kalça Eklemi (Art. Coxae): Femurun caput femorisi ile kalça kemiğindeki acetabulum çukuru arasında oluşan eklem. 2. Diz Eklemi (Art. Genus): Femurun alt ucundaki kondiller ile tibianın üst ucundaki kondiller ve patellanın arka yüzü arasında oluşan eklem. 3. Sakroiliak Eklem (Art. Sacroiliaca): Sakrum ile os iliumun kulak kepçesini andıran eklem yüzleri arasında oluşan eklem. 4. Symphysis Pubica: İki pubis kemiğinin önde, orta hatta birleşmeleri ile oluşmuş eklem.

Palatin kemik, 6 kemik ile eklem yapar: 1. Vomer. 2. Maksilla (üst çene kemiği). 3. Sfenoid kemik. 4. Etmoid kemik. 5. Alt burun konkası (concha nasalis inferior). 6. Karşı taraftaki palatin kemiği.

Köprücük kemiklerinin birleştiği yere "akromiyoklaviküler eklem" denir.

Ayak yukarı ve aşağı hareketi, ayak bileği eklemi tarafından sağlanır.

Eklem, kemiklerin birbirine bağlandığı bölgeye verilen isimdir.

Artrodez (yapay ankiloz) aşağıdaki durumlarda ihtiyaç duyulur: 1. Şiddetli eklem ağrısı: Eklemi bozan kırıklar, şiddetli burkulmalar ve artrit gibi nedenlerle oluşan inatçı ağrıları gidermek için. 2. Eklem fonksiyon kaybı: Osteoartrit veya romatoid artrit gibi hastalıkların neden olduğu eklem harabiyeti ve hareket kısıtlılığı. 3. Başarısız cerrahi girişimler: Daha önce yapılan eklem koruyucu ameliyatların başarısız olması durumunda. 4. Deformite ve instabilite: Travma veya diğer nedenlerle gelişen, düzeltilmesi gereken ciddi şekil bozuklukları ve eklem instabilitesi. Artrodez, ağrıyı ortadan kaldırmak ve stabil bir basma yüzeyi sağlamak amacıyla uygulanan bir kurtarma cerrahisidir.

Kafatası kemiklerini birbirine bağlayan eklemler fibröz eklemler olarak adlandırılır.