DivanEdebiyatı

Divan edebiyatı, iki ana kategoriye ayrılır: şiir (nazım) ve düzyazı (nesir). Şiir (nazım) kategorisinde yer alan bazı türler şunlardır: - Gazel: Aşk, güzellik, doğa ve tasavvuf gibi temaları işler. - Kaside: Övgü ve yergi konularını işler, padişahlar veya devlet büyükleri için yazılır. - Mesnevi: Uzun hikayeler, destanlar ve didaktik öğütler içerir. - Rubai: Felsefi ve lirik konular işlenir. - Tuyuğ: Aşk, doğa ve sosyal olaylar gibi çeşitli temalar işlenir. Düzyazı (nesir) kategorisinde yer alan bazı türler ise şunlardır: - Tezkire: Şairlerin veya önemli kişilerin biyografilerini içerir. - Tarih: Tarihi olaylar ve kişilikler hakkında bilgi verir. - Seyahatname: Seyahatlerde görülen yerler ve olaylar hakkında yazılır. - Siyasetname: Devlet yönetimi ve idaresi ile ilgili öğütler içerir. - Nasihatname: Ahlaki öğütler ve nasihatler içerir.

Mazmunlu şiir, edebiyatta bazı düşüncelerin ifadesinde kullanılan klişeleşmiş söz ve anlatımları içeren şiir anlamına gelir. Bu tür şiirlerde, bir şeyin özelliklerini çağrıştıracak kelime grupları içinde gizleme yöntemi kullanılır.

Terci-i bent nazım şekli, Divan edebiyatı dönemine aittir.

"Mülk-i Bekadan Gelmişem" sözleri, Yunus Emre'ye aittir.

Secili nesir, Divan Edebiyatı'na aittir.

Mesnevi'de fare, genellikle hilekarlık, bilgisizliğin getirdiği korku, hakikatten mahrumiyet ve kısa görüşlülük gibi olumsuz özellikleri temsil eder. Ayrıca, fare suret alemini ve cismaniyet ehlini simgelemek için de kullanılır.

Tanzimat Dönemi'nin 1. döneminde divan edebiyatının nazım şekilleri kullanılmıştır.

Divan edebiyatına "divan edebiyatı" denmesinin sebebi, şairlerin şiirlerini topladıkları eserlere "divan" adı verilmesidir.

Rahşiye, divan edebiyatında atlar için yazılmış kaside ve mersiyelere verilen isimdir.

Taştir, divan edebiyatında bir gazelin her beytinin mısraları arasına aynı vezinde iki, üç, dört mısra eklenerek oluşturulan musammat bir nazım şeklidir.

Nazım birimi beyit olan nazım biçimleri şunlardır: 1. Gazel: Divan edebiyatında en popüler nazım biçimlerinden biridir, lirik ve duygusal konuları işler. 2. Kaside: Genellikle övgü şiiri olarak bilinir, Allah’a, peygamberlere, hükümdarlara veya önemli şahsiyetlere övgüler içerir. 3. Mesnevi: Divan edebiyatında daha uzun nazım birimlerindendir, manzum hikayeleri veya öğütleri içerir. 4. Kıta: Divan edebiyatında yaygın olarak kullanılan kısa bir nazım birimidir, genellikle 4 veya 6 beyitten oluşur. 5. Müstezat: Divan edebiyatındaki diğer nazım biçimlerinin açıklamaları veya tanımlamaları için kullanılan bir nazım birimidir.

Matla ve makta terimleri, Divan edebiyatında şiirin beyitlerini ifade eder. - Matla, bir şiirin ilk beyitine denir. - Makta ise şiirin son beyitine denir.

Terkibibent, Divan edebiyatında uyakları başka başka olan birkaç bentten oluşan ve her bendin sonunda kafiyeleri aynı birer beyti bulunan manzume biçimidir.

"Hüzn-ü Hece", Divan edebiyatında görülen bir edebi sanat olup, sözcüklerin ses değerleri ve ahenkleri aracılığıyla hüzünlü bir atmosfer yaratmayı amaçlar. Bu sanatta şair, kelimeleri seçerken anlamlarından ziyade, okuyucunun kulağında bıraktığı tınıları ve duygusal etkilerini gözetir. "Hüsn ü Aşk" adlı eser ise, Şeyh Galib tarafından kaleme alınmış ve tasavvufi aşkı, ilahi sevgiliye kavuşma yolunda çekilen sıkıntıları anlatan bir mesnevidir.

"Hüzn-ü Hece", Divan edebiyatında görülen bir edebi sanat olup, sözcüklerin ses değerleri ve ahenkleri aracılığıyla hüzünlü bir atmosfer yaratmayı amaçlar. Bu sanatta şair, kelimeleri seçerken anlamlarından ziyade, okuyucunun kulağında bıraktığı tınıları ve duygusal etkilerini gözetir. "Hüsn ü Aşk" adlı eser ise, Şeyh Galib tarafından kaleme alınmış ve tasavvufi aşkı, ilahi sevgiliye kavuşma yolunda çekilen sıkıntıları anlatan bir mesnevidir.

Gazel, Divan edebiyatında en çok kullanılan nazım biçimidir.

Mahallileşme akımının ilk temsilcisi, divan edebiyatı şairi Necati'dir.

Mazmun ve mecaz kavramları farklı anlamlara sahiptir: - Mazmun, divan edebiyatında bir dizenin veya ifadenin taşıdığı gerçek veya mecaz anlamı, bir isme, bir atasözüne, âyete, olaya dolaylı olarak gönderme yapan kalıplaşmış söz anlamına gelir. - Mecaz ise bir sözcüğün gerçek anlamı dışında başka bir anlamda kullanılmasıdır. Dolayısıyla, mazmun ve mecaz aynı şey değildir.

"Şikayetname" eseri, Fuzûlî'ye aittir.

Rebâbname eseri, 8000 beyitten oluşmaktadır.