Zühd, Arapça kökenli bir kelime olup, "dünyaya karşı ilgisizlik", "maddi zevklerden ve dünya nimetlerinden el çekme", "dünyayı terk etme" anlamlarına gelir. Zühd kavramı, İslam'da kişinin manevi bir arayış içinde olup, dünyevi arzulardan, servet ve dünyevi başarılardan vazgeçmesi ve sadece Allah'a yönelmesi anlamına gelir. Zühd, aynı zamanda bir tür içsel temizlik ve ruhsal sadelik olarak da tanımlanabilir. Zühd, terk edilen şeye göre farklı derecelere ayrılır: İlk derece: Dinin yasakladığı haramları terk etmek. İkinci derece: Şüpheli şeylerden uzak durmak (verâ). Üçüncü derece: Yapılıp yapılmamasına izin verilen hususları (mubah) terk etmek. Azimet ehlinin zühdü, Hz. Peygamber’in yaptığı gibi yemede, konuşmada, uyumada vs. her tür çokluktan kaçınıp azla yetinmektir.