Dilbilimi

"Vettîn vez Zeytûn" ifadelerinde geçen "Zeytûn", zeytin anlamına gelir ve bu, Şam ve Filistin bölgelerini ifade eder. "Vettîn" ise "incir" demektir ve bu bağlamda, Sînâ Dağı kastedilmektedir.

"Şüphe" kelimesinin kökeni Arapça "şubhe" kelimesine dayanmaktadır.

Azerbaycanca ve Azeri Türkçesi aynı dildir, çünkü Azerbaycan Anayasası'na göre Azerbaycan'ın resmî dili "Azerbaycan dilidir". Ancak, bazı yazarlar hâlâ "Azerice" ve "Azerbaycanca" kavramlarını ayrı sanmaktadır. Azerbaycan Türkçesi, Türk dil ailesinin Oğuz grubu içerisinde yer alır ve Türkiye Türkçesi ile yüksek oranda karşılıklı anlaşılabilirlik gösterir.

Cezayirce ve Arapça aynı dil değildir, ancak Arapça, Cezayir'in resmi dillerinden biridir. Cezayir'in diğer resmi dili ise Berberi dilidir.

Uçkun ismi, Türkçe kökenlidir.

Arapçada "taktim sanatı" ile ilgili bilgi bulunamadı. Ancak, "takti" kelimesinin Arapçada "kesmek" anlamına geldiği ve edebiyat terimi olarak "bir şiiri yazıldığı veznin tefilelerine uygun biçimde bölümlere, uzun ve kısa hecelere ayırmayı ifade ettiği" bilinmektedir. Ayrıca, hadis terimi olarak "takti", "uzun bir hadisin belli bir kısmını alıp rivayet etme" anlamına gelir.

Dil bilimi, dillerin yapısını, gelişmesini, dünyada yayılmasını ve aralarındaki ilişkileri ses, biçim, anlam ve cümle bilgisi bakımından inceleyen bilim dalıdır.

Eski Uygurca Matirçet Nom, Hintli keşiş Mātṛceṭa'nın Sanskritçe eserinin Eski Uygurcaya çevrilmiş halidir. Bu eser, Budist geleneğin önemli bir parçası olup, Buda ve Bodhisattvaların yaşamlarını, yeniden doğuş öykülerini ve aydınlanmalarını konu almaktadır.

"Zîn" kelimesinin kökeni Farsça'dır.

"Simis" kelimesi, Latince dilinde telaffuz edilmektedir.

"Hadi" kelimesinin kökeni, Osmanlı Türkçesinde "hayde" kelimesinden devralınmıştır.

Dale ismi İngilizce ve Almanca dillerinde kökenlidir.

Eski Osmanlıcada "yakın arkadaş" anlamına gelen kelime "demsaz" olarak yazılırdı.

Karamanlıca ve Karamanlı Türkçesi aynı şeyi ifade eder. Karamanlıca, Osmanlı döneminde ana dili Türkçe olan Anadolu Rumları (Karamanlılar) tarafından konuşulan ve Karamanlılar tarafından Yunan alfabesi ile yazılmış bir Orta Anadolu Türkçesi türüdür.

İsmet isminin kökeni Arapça'dır.

Portekizce ve Polonya dili aynı değildir. Portekizce, Hint-Avrupa dil ailesi içinde yer alan Roman dillerine aittir. Polonya dili (Lehçe) ise Slav dillerinden biridir ve Hint-Avrupa dil ailesinin Slav dilleri öbeğine bağlıdır.

Evet, Ahmet ismi Arapça kökenlidir. Arapça أَحْمَد‎ (ʾaḥmed) kelimesinden gelmektedir.

Teyze kelimesinin kökeni, Eski Türkçe "tayıza" kelimesine dayanır.

اشكادة kelimesinin Osmanlıca karşılığı "seccade" olarak çevrilebilir.

Farsça-Türkçe metinler iki farklı kaynakta farklı cilt sayılarıyla belirtilmiştir: 1. "Farsça Seçme Metinler" kitabı, 1 cilt olarak yayınlanmıştır. 2. "Farsça-Türkçe Lugat" kitabı ise 3 cilt olarak yayınlanmıştır.