Çözelti

Hayır, mol kesiri ve derişim aynı şey değildir. Derişim, bir çözeltideki çözünmüş madde miktarını ifade eder ve kütle, hacim, mol gibi özelliklerin çözelti hacmine oranı olarak tanımlanır. Mol kesiri ise, bir çözeltideki bileşenlerden birinin mol sayısının, toplam mol sayısına oranıdır. Dolayısıyla, derişim genel bir terimken, mol kesiri belirli bir derişim birimi türüdür.

Çözelti ve bileşik arasındaki bazı farklar: Bileşimi: Çözelti: İki veya daha fazla maddenin homojen karışımıdır. Bileşik: En az iki farklı kimyasal elementin birleşimidir. Özellikler: Çözelti: Karışımı oluşturan maddeler kendi özelliklerini korur. Bileşik: Bileşiği oluşturan elementler, yeni özellikler kazanarak kendi özelliklerini kaybeder. Oran: Çözelti: Bileşenler belirli bir oranda olmak zorunda değildir, her oranda karıştırılabilir. Bileşik: Elementlerin kütleleri arasında sabit bir oran vardır. Ayrılma: Çözelti: Fiziksel yöntemlerle ayrılabilir. Bileşik: Kimyasal yöntemlerle ayrılabilir. Formül: Çözelti: Belirli bir formülü yoktur. Bileşik: Mutlaka bir kimyasal formülü vardır.

Yükün ve yükün çifti şu anlamlara gelir: Yükün: Fizik ve kimya alanlarında kullanılan bir terimdir. Yükün çifti: Yine fizik ve kimya alanlarında kullanılan bir terimdir. Özetle, yükün çifti, çözeltide birbirini çeken ve birlikte hareket eden iki yükü tanımlar.

Özkütle, tuzdan şu şekilde etkilenir: Artar. Değişmez.

Turnusol kağıdı, nötr bir çözeltiye batırıldığında renk değişimi göstermez. Kırmızı turnusol kağıdı, nötr bir çözeltiye batırıldığında renk değişimi olmaz ve kırmızı kalır.

Katı çözelti, bir maddenin (çözücü) başka bir veya daha fazla maddeyi (çözünen) çözdüğü iki veya daha fazla maddeden oluşan düzgün bir katı karışımdır. Özellikleri: Tekdüzelik: Mikroskobik ölçekte çözünen ve çözücünün dağılımı homojendir. Kafes yapısı: Katı çözelti genellikle çözücünün kafes yapısını korur ve çözünen atomlar çözücü kafesindeki atom pozisyonlarını değiştirir. Çözünürlük: Çözünen maddenin çözücü içindeki çözünürlüğünün belli bir sınırı vardır, bu sınırın ötesinde yeni fazlar veya bileşikler oluşabilir. Katı çözelti güçlendirmesi: Alaşıma çözünen maddelerin eklenmesi, alaşımın fiziksel ve kimyasal özelliklerini değiştirebilir, örneğin mukavemet ve sertliği artırabilir. Türleri: Yer değiştirmeli katı çözelti: Çözünen elementin atomları, çözücü fazının kristal yapısındaki boş kafes noktalarına yerleşir. Arayer katı çözelti: Çözünen elementin atomları, çözücü fazının kristal yapısı içindeki ara yerlere yerleşir.

Aşırı doymuş çözelti su eklenirse çökmez, çünkü aşırı doymuş çözeltiler, belirli bir sıcaklıkta çözebileceğinden daha fazla miktarda madde içerir. Ancak, aşırı doymuş çözeltiler bekletildiğinde veya soğutulduğunda, fazla olan madde dibe çöker ve çözelti doymuş hale gelir.

NaCl içeren bir çözelti üzerine AgNO3 eklendiğinde AgCl çökerse ve kurutulmuş AgCl 0,72 g gelirse, çözeltideki NaCl yüzdesini hesaplamak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Reaksiyon Denklemi: NaCl(sulu) + AgNO3(sulu) → AgCl(k) + NaNO3(sulu). 2. Net İyon Denklemi: Ag+(sulu) + Cl-(sulu) → AgCl(k). 3. Çökelme Hesaplaması: 0,72 g AgCl, 1 mol NaCl ile 1 mol AgCl oluştuğu için, 0,72 g / 58,44 g/mol ≈ 0,0123 mol AgCl'e karşılık gelir. 4. NaCl Miktarı: 0,0123 mol AgCl, 0,0123 mol NaCl'e karşılık gelir. 5. Çözeltideki NaCl Yüzdesi: 0,0123 mol NaCl / (Çözeltideki toplam NaCl molü) x 100 = Yüzde NaCl. Bu hesaplamaları yaparak, çözeltideki NaCl yüzdesini belirlemek mümkündür. Ancak, daha kesin bir sonuç için ek verilerin veya hesaplamaların gerekebilir.

Buz eritme için kullanılan bazı çözeltiler: Sodyum klorür (NaCl), yaygın olarak bilinen sofra tuzu. Magnezyum klorür (MgCl2). Kalsiyum klorür (CaCl2). Üre. Bu çözeltiler, suyun donma noktasını düşürerek buzun erimesini sağlar. Ayrıca, çevre dostu ve biyolojik olarak parçalanabilir seçenekler de bulunmaktadır. Doğru çözelti seçimi, ürünün etkinliği, uygulama şekli ve çevresel etkileri gibi faktörlere bağlıdır.

Cam, bir karışımdır. Adi camın bileşimine giren üç grup madde vardır: cam haline gelebilen oksitler; eriticiler; stabilizatörler. Bu maddeler kum, soda ve kireç olarak da adlandırılabilir. Çözelti ise bileşenleri birbiri içerisinde çözünen ve her noktasında aynı özelliği gösteren tek fazlı karışımlara denir. Cam, düzenli bir kristal yapıya sahip olmadığı için çözelti olarak sınıflandırılmaz.

Solüt ve solvent terimleri, çözeltilerde kullanılan bileşenlerdir: Solüt: Çözeltilerde çözünen maddedir. Solvent: Solütleri çözmek için kullanılan çözücü maddedir. Genellikle çözücü madde, çözünen maddeden daha fazla miktarda bulunur.

100 gram CaCO3 içeren 1000 ml çözeltinin 25°C'deki normalitesi (N) şu şekilde hesaplanır: 1. Çözücünün Ağırlığı (W): 100 gram CaCO3. 2. Eşdeğer Ağırlık (E): CaCO3 için eşdeğer ağırlık, moleküler ağırlığın (100 g/mol) değiştirilebilir iyonların sayısına (2) bölünmesiyle hesaplanır: E = 100 g/mol ÷ 2 = 50 g/eq. 3. Çözeltinin Hacmi (V): 1000 ml. Normalite (N) = W / (E × V) formülü ile hesaplanır. N = 100 g / (50 g/eq × 1000 ml) N = 0.2 eq/L Bu durumda, çözeltinin normalitesi 0.2N'dir. Normalite hesaplamaları için çevrimiçi hesaplayıcılar da kullanılabilir, örneğin whiz.tools sitesindeki Normalite Hesaplayıcı.

Seyreltik bir çözeltiyi derişik hale getirmek için çözünen madde miktarı arttırılmalı veya çözücü miktarı azaltılmalıdır. Çözünen madde miktarının arttırılması: Çözeltiye çözünen madde eklenerek derişik çözelti elde edilebilir. Çözücü miktarının azaltılması: Çözeltinin ısıtılması yoluyla çözücü buharlaştırılarak çözücü miktarı azaltılabilir.

Evet, alaşımlar çözeltidir. Alaşımlar, iki ya da daha fazla metalin, bir metal ile yarı metalin, bazen bir metal ile ametalin eritilip karıştırılmasıyla oluşan, genellikle katılar arasında oluşan homojen ya da heterojen karışımlardır. Homojen karışımlara çözelti denir.

Kolonya, alkol ve suyun çözünmesiyle ortaya çıktığı ve içindeki maddelerin her yerde eşit şekilde dağıldığı için çözelti olarak kabul edilir. Kolonyanın çözelti sayılmasının diğer nedenleri: Homojen yapı: Kolonyanın içindeki etil alkol, su ve esans gibi bileşenler tek faz halinde bulunur ve gözle görünür şekilde ayrışmaz. Moleküler karışım: Maddeler moleküler düzeyde karışır. Fiziksel ve kimyasal özellikler: Tüm maddeler elde edilen çözeltide aynı fiziksel ve kimyasal özellikleri gösterir.

Doymuş çözeltinin üzerine su eklenebilir, ancak bu durumda çözeltinin derişimi azalır. Bir çözeltiye su eklendiğinde: Derişim düşer; Buhar basıncı artar; Donma noktası yükselir.

Kolligatif özellikler ve derişimsel özellikler arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Kolligatif özellikler, bir çözeltide çözünmüş olan taneciklerin (iyon veya molekül) derişimine bağlı olan özelliklerdir. Derişimsel özellikler ise, belirli miktardaki çözelti veya çözücü içerisinde çözünmüş madde miktarını ifade eder. Dolayısıyla, kolligatif özellikler derişimsel özelliklerin bir alt kategorisidir; ancak her derişimsel özellik kolligatif özellik olarak kabul edilmez.

Ozmolalite ve ozmolarite aynı şey değildir, ancak normal kullanımda işlevsel olarak eşdeğer kabul edilir. Ozmolarite, bir çözeltinin litresi başına çözünen ozmol sayısı olarak tanımlanır ve Osm/L cinsinden ifade edilir. Osmolalite, bir kilogram çözücü başına çözünen ozmol sayısı olarak tanımlanır ve Osm/kg cinsinden ifade edilir. Osmolarite ve ozmolalite arasındaki temel fark, her birinin temsil edildiği birimlerdir.

Çamaşır sodası (sodyum karbonat), suda kolayca çözünen ve bazik bir çözelti oluşturan bir maddedir. Bu nedenle, çamaşır sodası bir çözeltidir.

450 g/l doymuş çözelti, belirli bir sıcaklıkta çözücünün çözebileceği en fazla miktarda çözünen madde içeren çözelti anlamına gelir. Doymuş çözeltiler, çözünme sıcaklığa bağlı olduğundan, hangi sıcaklık için geçerli olduğu belirtilerek tanımlanır. Örneğin, 20°C'de 100 g su en fazla 36 g sodyum klorür (tuz) çözebilir. Bu sıcaklıkta 450 g/l sodyum klorür içeren bir çözelti, doymuş çözelti olarak kabul edilir.