CezaHukuku

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 61 ve 62. maddeleri şu şekildedir: Madde 61: Cezanın Belirlenmesi: 1. Hakim, somut olayda suçun işleniş biçimini, kullanılan araçları, işlendiği zaman ve yeri, konunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler. 2. Suçun olası kastla ya da bilinçli taksirle işlenmesi nedeniyle indirim veya artırım, birinci fıkra hükmüne göre belirlenen ceza üzerinden yapılır. 3. Birinci fıkrada belirtilen hususların suçun unsurunu oluşturduğu hallerde, bunlar temel cezanın belirlenmesinde ayrıca göz önünde bulundurulmaz. 4. Bir suçun temel şekline nazaran daha ağır veya daha az cezayı gerektiren birden fazla nitelikli halin gerçekleşmesi durumunda; temel cezada önce artırma sonra indirme yapılır. 5. Yukarıdaki fıkralara göre belirlenen ceza üzerinden sırasıyla teşebbüs, iştirak, zincirleme suç, haksız tahrik, yaş küçüklüğü, akıl hastalığı ve cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplere ilişkin hükümler ile takdiri indirim nedenleri uygulanarak sonuç ceza belirlenir. 6. Hapis cezasının süresi gün, ay ve yıl hesabıyla belirlenir. Madde 62: Takdiri İndirim Nedenleri: 1. Fail yararına cezayı hafifletecek takdiri nedenlerin varlığı halinde, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine, müebbet hapis; müebbet hapis cezası yerine, yirmibeş yıl hapis cezası verilir. 2. Takdiri indirim nedeni olarak, failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurulabilir. 3. Takdiri indirim nedenleri kararda gösterilir.

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 62. maddesi, fail yararına cezayı hafifletecek takdiri nedenlerin varlığı halinde uygulanır. Bu durumlar şunlardır: 1. Failin geçmişi: Daha önce sabıka kaydının bulunmaması veya toplum yararına faaliyetlerde bulunmuş olması gibi. 2. Sosyal ilişkileri: Failin eğitim durumu, mesleği, aile ilişkileri gibi. 3. Fiilden sonraki davranışları: İşlediği suç nedeniyle pişmanlık duyması, mağdurun zararını gidermeye çalışması. 4. Cezanın geleceği üzerindeki etkileri: Cezanın failin hayatı üzerindeki olası etkileri (örneğin, bir meslekten men edilmesi). Bu koşullar sağlandığında, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine müebbet hapis, müebbet hapis cezası yerine de 25 yıl hapis cezası verilir.

Umut siyaseti, siyasi hareketlerin, toplumsal adalet ve ıslah gibi hedefler doğrultusunda, mahkumların iyi hâl ve olumlu davranışlarını ödüllendirerek onlara ikinci bir şans tanıma vaadinde bulunmasıdır. Bu kavram, özellikle ceza hukukunda, hapis cezasına çarptırılan mahkumların koşullu salıverilme olasılığını değerlendirmek için kullanılan "umut hakkı" ile ilişkilidir.

Ceza hukuku genel hükümler vize sınavında çıkabilecek konular şunlardır: 1. Ceza Hukukunun Temel İlkeleri: Kanunilik ilkesi, masumiyet karinesi, suçun unsurları, hukuka uygunluk nedenleri. 2. Kast ve Taksir: Kastın ve taksinin tanımı ve türleri. 3. Ceza Türleri: Hapis cezası, adli para cezası, tedbirler gibi ceza türleri. 4. Suçun Maddi Unsurları: Fiil, netice, nedensellik bağı, fail, mağdur, suçun konusu. 5. Ceza Hukukunun Kaynakları: Anayasa, kanunlar, milletlerarası anlaşmalar gibi doğrudan kaynaklar. Bu konular, sınavın genel yapısını oluşturur ve her bir başlık altında daha detaylı alt konular da yer alabilir.

1974 affının hangi suçları kapsadığı ile ilgili farklı bilgiler bulunmaktadır. Bir görüşe göre 1974 affının kapsadığı suçlar şunlardır: 12 Mart 1971'den 12 Eylül 1974'e kadar tutuklananlar; Türk Ceza Kanunu’nun 141’inci ve 142’nci maddeleri hariç olmak üzere devlete karşı işlenen suçlar. Diğer bir görüşe göre ise 1974 affının kapsadığı suçlar şunlardır: 7 Şubat 1974 tarihinden geçerli olmak üzere çıkarılan 1803 sayılı af kanunu; 61 bin olan cezaevindeki tutuklu ve hükümlülerin büyük bir kısmı. 1974 affının kapsamıyla ilgili kesin bilgiye ulaşmak için resmi kaynaklara başvurulması önerilir.

TCK Madde 150, Türk Ceza Kanunu'nun "Daha Az Cezayı Gerektiren Hâl" başlıklı maddesidir ve iki fıkra halinde düzenlenmiştir: 1. Fıkra: Kişinin bir hukuki ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla tehdit veya cebir kullanması durumunda, sadece tehdit veya kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır. 2. Fıkra: Yağma suçunun konusunu oluşturan malın değerinin azlığı nedeniyle, verilecek ceza üçte birden yarıya kadar indirilebilir.

Hukukta kusur, bir kişinin suç işleme kapasitesini ve suçun manevi boyutunu belirleyen bir kavramdır. Kusur iki ana türde ele alınır: 1. Kast: Kişinin bilerek ve isteyerek suç işlemesi durumudur. 2. İhmal: Kişinin suçun gerçekleşmesini öngörmesine rağmen gerekli önlemleri almaması durumudur. Kusur, ceza hukukunda suçların belirlenmesi ve cezaların tayininde önemli bir rol oynar.

Örgüt silahı, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 315. maddesinde düzenlenen "örgüte silah sağlama" suçu kapsamında, silahlı örgütlerin faaliyetlerinde kullanılmak üzere bu örgütlere üretilen, satın alınan veya ülkeye sokulan silah anlamına gelir. Bu kapsamda, silah terimi, ateşli silahlar, patlayıcı maddeler, kesici ve delici aletler gibi çeşitli eşyaları kapsar.

"Alıc kuralı" ifadesi ceza hukukunda kullanılmamaktadır. Ancak, ceza hukukunun temel ilkelerinden bazıları şunlardır: Suç ve cezada kanunilik ilkesi. Kusurluluk ilkesi. Cezaların kişiselliği ilkesi. Hümanizm ilkesi. Daha fazla bilgi için bir ceza hukuku uzmanına danışılması önerilir.

Teşebbüsün unsurları şunlardır: 1. Suç İşleme Kastı: Failin, işlemek istediği suçun bilincinde olması ve o suçu işlemek kastıyla hareket etmesi gerekir. 2. İcra Hareketlerine Başlama: Failin, suç işlemek amacıyla doğrudan ve açık bir eyleme başlaması gerekir. 3. Suçun Tamamlanamaması veya Neticenin Meydana Gelmemesi: Failin, çeşitli nedenlerle suçu tamamlayamaması veya suçun neticesinin meydana gelmemesi gerekir.

Ceza hukukunda ceza geriye yürür şu durumlarda: 1. Failin lehine olan kanun geriye yürür. 2. Geçici veya süreli kanunlar yürürlükte oldukları süre içinde işlenmiş suçlara uygulanır. Genel kural, ceza hukukunda yeni kuralların, yürürlük tarihinden sonraki vakıalar için uygulanmasıdır.

TCK 66'da düzenlenen zamanaşımı, suçun işlendiği tarihten itibaren devletin o suçla ilgili yargılama yapma yetkisinin ne kadar süre içinde kullanılabileceğini belirler. TCK 66'ya göre dava zamanaşımı süreleri: - Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası gerektiren suçlarda 30 yıl. - Müebbet hapis cezası gerektiren suçlarda 25 yıl. - En az 20 yıl ve daha fazla süreli hapis cezası gerektiren suçlarda 20 yıl. - 5 yıl ile 20 yıl arasında hapis cezası gerektiren suçlarda 15 yıl. - 5 yıldan az hapis cezası veya adli para cezası gerektiren suçlarda 8 yıl. Zamanaşımı süresi, suça sürüklenen çocukların yaş gruplarına göre de farklılık gösterir: - Suçu işlediği tarihte 12 ile 15 yaş arasında olanlar için süreler yarı yarıya uygulanır. - Suçu işlediği tarihte 15 ile 18 yaş arasında olanlar için süreler üçte iki oranında uzatılır. Bazı suçlar için zamanaşımı süresi işlemez, yani suçun işlenmesi üzerinden ne kadar süre geçerse geçsin ceza davası açılabilir ve suçu işleyen kişi cezalandırılabilir.

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi, aşağıdaki dava türlerini incelemekle görevlidir: Tarafların tacir olmadığı ve işin ticari işletmeyle ilgili bulunmadığı haksız eylemden kaynaklanan tüm davalar; Ceza hukuku açısından suç oluşturan eylemlerden kaynaklanan tazminat davaları; Trafik kazası sonucu oluşan cismani zarar ve ölüm nedeniyle destekten yoksun kalmayla ilgili maddi ve manevi tazminat davaları; Araç mülkiyetinin tespiti davaları; Basın yoluyla kişilik hakkına saldırıdan kaynaklanan tazminat davaları; İmalatçının sorumluluğuna ilişkin davalar; Noterlerin hukuki sorumluluğuna ilişkin davalar; Çevre kirlenmesinden kaynaklanan davalar; İdare yargı kararlarının uygulanmamasından doğan maddi ve manevi tazminat davaları; Hakimlerin sorumluluğuna ilişkin davalar.

Farklı suçların aynı anda işlenmesi, ceza hukukunda "içtima" olarak adlandırılır. İçtima, üç ana türde değerlendirilir: 1. Bileşik Suç: Tek bir eylemle birden fazla suçun işlenmesi durumunu ifade eder. 2. Zincirleme Suç: Aynı suçun, aynı mağdura karşı belirli bir zaman içinde birden fazla kez işlenmesi. 3. Fikri İçtima: Tek bir fiille birden fazla farklı suçun işlenmesi.

Mahkemede savunma teknikleri, suçlamaların etkili bir şekilde karşılanması ve adaletin sağlanması için çeşitli stratejileri içerir: 1. Dosya İncelemesi ve Delil Toplama: Dava dosyasını derinlemesine inceleyerek olayın tüm detaylarını ve hukuki boyutlarını kavramak. 2. Tanık İfadeleri: Tanıkların ifadeleri, olayın kronolojisinin çıkarılmasına ve olay anındaki durumların netleştirilmesine olanak tanır. 3. Alternatif Savunmalar: Suçlamaları çürütecek yeni kanıtlar aramak, eksik ya da yanıltıcı delilleri saptamak ve bu delillerin davanın seyrini nasıl etkileyebileceğini değerlendirmek. 4. Hukuki Argümanlar: İlgili yasal maddeler, kanunlar ve içtihatlar çerçevesinde hukuki argümanlar geliştirmek. 5. Stratejik Planlama: Savunma stratejisinin davanın türüne ve müvekkilin durumuna göre şekillendirilmesi, mahkemede hangi noktaların vurgulanacağının önceden belirlenmesi. 6. Uzman Görüşleri: Adli tıp uzmanları veya psikologlar gibi uzman tanıkların görüşlerinden yararlanmak. 7. Duygusal Zeka Kullanımı: Jüriyi etkilemek için empati kurmak ve duygusal bir bağ kurmak.

Türk Ceza Kanunu (TCK) kapsamında samimi pişmanlık indirimi, belirli suçların işlenmesi sonrası aşağıdaki hallerde yapılır: 1. Suçun İşlenmesinden Sonra Pişmanlık Gösterilmesi: Kişi, suçu işledikten sonra samimi bir pişmanlık içinde olmalı ve bu pişmanlığı davranışlarına yansıtmalıdır. 2. Zararın Giderilmesi: Suçtan kaynaklanan maddi veya manevi zararların tamamen veya kısmen giderilmesi gereklidir. 3. Yetkili Makamlara Bildirim: Suçun işlenmesinden sonra yetkili makamlara başvurularak etkin pişmanlık talebinin bildirilmesi gerekmektedir. Uygulanan suçlar arasında hırsızlık, dolandırıcılık, gasp, mala zarar verme gibi mal varlığına karşı işlenen suçlar yer alır.

Mirasın reddedilmesi halinde şu sonuçlar doğar: 1. Mirasçılık Sıfatının Sona Ermesi: Mirası reddeden kişi, mirasçı sıfatını kaybeder ve terekenin borçlarından sorumlu olmaz. 2. Mirasın Paylaşımı: Reddedilen miras, yasal mirasçılara veya atanmış mirasçılara geçer. 3. Alacaklıların Durumu: Mirasın reddi, miras bırakanın alacaklılarının alacaklarını tahsil etme imkanını ortadan kaldırabilir. 4. Ölüm Aylığı: Mirası reddeden kişi, miras bırakanın emekli maaşını almaya devam edebilir; çünkü ölüm aylığı terekeyle ilgili değildir.

Nedensellik ve objektif isnadiyet kavramları, ceza hukukunda suçun oluşması için gerekli olan iki farklı unsuru ifade eder. Nedensellik bağı, hareket (fiil) ile netice (sonuç) arasında kurulan ilişkiyi ifade eder. Objektif isnadiyet ise, nedensellik bağının faile yüklenebilmesini ifade eder.

TCK'nın 277. maddesi, "Yargı Görevi Yapanı, Bilirkişiyi veya Tanığı Etkilemeye Teşebbüs" suçunu düzenler. Bu maddeye göre, bir davada gerçeğin ortaya çıkmasını engellemek veya bir haksızlık oluşturmak amacıyla, davanın taraflarından birinin, sanığın, katılanın veya mağdurun lehine veya aleyhine sonuç doğuracak bir karar vermesi için yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı hukuka aykırı olarak etkilemeye teşebbüs eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

TCK madde 18'de düzenlenen "geri verme" kavramı, yabancı bir ülkede işlenen veya işlendiği iddia edilen bir suç nedeniyle hakkında ceza kovuşturması başlatılan veya mahkûmiyet kararı verilmiş olan bir yabancının, talep üzerine, kovuşturmanın yapılabilmesi veya hükmedilen cezanın infazı amacıyla Türkiye'ye iade edilmesini ifade eder. Geri verme şartları şunlardır: - Fiil, Türk kanunlarına göre suç olmamalıdır. - Fiil, düşünce suçu veya siyasi ya da askerî nitelikte olmamalıdır. - Fiil, Türkiye'nin güvenliğine karşı işlenmemiş olmalıdır. - Geri verme talebi, zamanaşımına veya affa uğramış bir suç için yapılmamalıdır. Geri verme kararı, kişinin bulunduğu yer ağır ceza mahkemesinin, Türkiye'nin taraf olduğu ilgili uluslararası sözleşme hükümlerine göre vereceği karara bağlıdır.