CezaHukuku

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 296 ve 297. maddeleri şunlardır: 1. TCK Madde 296: Hükümlü veya Tutukluların Ayaklanması: - (1) Hükümlü veya tutukluların toplu olarak ayaklanması halinde, her biri hakkında altı aydan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. - (2) Hükümlü veya tutuklu sayısının üçten fazla olmaması halinde, bu suçtan dolayı cezaya hükmedilmez. - (3) Ayaklanma sırasında başka suçların işlenmesi halinde, ayrıca bu suçlara ilişkin hükümlere göre cezaya hükmolunur. 2. TCK Madde 297: İnfaz Kurumuna veya Tutukevine Yasak Eşya Sokmak: - (1) İnfaz kurumuna veya tutukevine silah, uyuşturucu veya uyarıcı madde veya elektronik haberleşme aracı sokan veya bulunduran kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. - (2) Birinci fıkra kapsamı dışında kalan ve ceza infaz kurumuna veya tutukevine sokulması yasak olan diğer eşyalar için bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür. - (3) Bu suçları işleyen hükümlü veya tutuklular hakkında verilecek cezada artırım yapılır.

TCK'nın 226 ve 227. maddeleri şu şekildedir: Madde 226: 1. Bir çocuğa müstehcen görüntü, yazı veya sözleri içeren ürünleri veren ya da bunların içeriğini gösteren, okuyan, okutan veya dinleten kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis ve adli para cezası ile cezalandırılır. 2. Müstehcen görüntü, yazı veya sözleri basın ve yayın yolu ile yayınlayan veya yayınlanmasına aracılık eden kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. 3. Müstehcen görüntü, yazı veya sözleri içeren ürünlerin üretiminde çocukları kullanan kişi, beş yıldan on yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. Madde 227: 1. Çocuğu fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran, bu maksatla tedarik eden veya barındıran ya da çocuğun fuhşuna aracılık eden kişi, dört yıldan on yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır. 2. Bir kimseyi fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.

Yeniden yargılamada değerlendirilebilecek deliller, yeni delil veya olgu olarak adlandırılan ve daha önce yargılama sırasında bilinmeyen ya da kullanılamayan delillerdir. Bu deliller arasında şunlar yer alabilir: Sahte belgeler: Hükme esas alınan bir belgenin sahte olduğunun anlaşılması. Yalan tanıklık veya bilirkişi raporu: Tanık veya bilirkişinin kasıtlı veya ihmalle yalan beyanda bulunması. Hâkimin suç işlemesi: Hükmü veren hâkimin, hükmü etkileyen bir suç işlediğinin kesinleşmiş bir kararla tespit edilmesi. Hukuk mahkemesi hükmünün iptali: Ceza hükmünün dayandığı hukuk mahkemesi kararının iptal edilmesi. AİHM kararı: Hükmün, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ni ihlal ettiğinin AİHM tarafından kesinleşmiş bir kararla tespit edilmesi. Yeniden yargılama talebi, hükmü veren mahkemeye bir dilekçe ile yapılır ve dilekçede yenileme sebepleri ve dayanak deliller açıkça belirtilmelidir.

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 201. maddesi, iki farklı suça uygulanır: 1. İnsan Ticareti: Zorla çalıştırmak veya hizmet ettirmek, esarete veya benzeri uygulamalara tabi kılmak, vücut organlarının verilmesini sağlamak maksadıyla, tehdit, baskı, cebir veya şiddet uygulamak suretiyle kişileri tedarik eden, kaçıran, bir yerden başka bir yere götüren veya sevk eden, barındıran kişilere yönelik ağır hapis ve para cezası öngörür. 2. Etkin Pişmanlık: Sahte olarak para veya kıymetli damga üreten, ülkeye sokan, nakleden, muhafaza eden veya kabul eden kişilerin, bu para veya kıymetli damgaları tedavüle koymadan ve resmi makamlar tarafından haber alınmadan önce diğer suç ortaklarını ve sahte paraların üretildiği yerleri merciine haber vermesi durumunda ceza almaktan kurtulmasını düzenler.

CMK 150/2 maddesi uyarınca, iki avukat görevlendirilmesi gerekmektedir: 1. Çocuk olan şüpheli veya sanıkların ifadesi alınırken avukatın bulunması zorunludur. 2. Kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz olan şüpheli veya sanıklar için de istemleri aranmaksızın avukat görevlendirilir.

TCK madde 129/1 ve 125/4 birlikte uygulanabilir. TCK madde 129/1, hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi halinde cezanın üçte birine kadar indirilebileceğini veya tamamen kaldırılabileceğini düzenler. TCK madde 125/4 ise hakaret suçunun alenen işlenmesi halinde cezanın altıda bir oranında artırılacağını belirtir.

Güvenlik tedbirleri ve cezalar ceza hukukunda farklı amaçlara hizmet eden iki temel yaptırım türüdür. Cezalar şunlardır: - Hapis cezası: Suçlunun özgürlüğünün belirli bir süreyle veya hayatı boyunca kısıtlanması. - Adli para cezası: Suçlunun devlete belirli bir miktar para ödemesini gerektirir. Güvenlik tedbirleri ise: - Toplumun güvenliğini sağlama ve suç işleme potansiyeli olan bireyleri kontrol altına alma amacını güder. - Suçlunun tekrar suç işlemesini önleme ve bireyi topluma kazandırma odaklıdır. Özetle, cezalar suçluyu cezalandırırken, güvenlik tedbirleri toplumu suçun doğurabileceği risklerden korumayı hedefler.

Güney Kore'de hukuk sistemi, hukukun üstünlüğü, yargı bağımsızlığı ve insan haklarına bağlılık gibi evrensel değerlere dayanmaktadır. Başlıca özellikler: - Hukuk Modeli: Güney Kore, kıta Avrupası (sivil hukuk) sistemini benimsemiştir. - Yargı Yapısı: Üç kademeden oluşur: İlk Derece Mahkemeleri, Yüksek Mahkemeler ve Yargıtay. - Savcılık: Savcılar, soruşturma yetkisine sahip olup, polis teşkilatı üzerinde denetim gücüne de sahiptir. - Ceza Hukuku: Son yıllarda daha modern ve insan haklarına duyarlı bir çehre kazanmıştır; sanıkların savunma hakkı ve adil yargılanma güvenceleri yasal çerçevede korunmaktadır. - Ölüm Cezası: Yasaldır ancak 1997'den beri infaz edilmemektedir, bu durum Güney Kore'yi fiili olarak ölüm cezasını uygulamayan ülkeler arasına sokmaktadır. - Dijitalleşme: E-duruşmalar ve dijital dava takip sistemleri gibi uygulamalarla yargı süreçleri daha erişilebilir ve şeffaf hale getirilmeye çalışılmaktadır.

Taammüden kelimesi hukukta, işlenecek bir suçu önceden planlayarak, planlı bir biçimde, tasarlayarak anlamına gelir.

Hak mahrumiyeti ve hak yoksunluğu kavramları benzer anlamlar taşısa da, tam olarak aynı şey değildir. Hak mahrumiyeti, bir kişinin belirli bir suçtan ötürü bazı haklarını kullanmasının yargı kararıyla kısıtlanmasıdır. Hak yoksunluğu ise, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde düzenlenen ve mahkûmiyetin doğal sonucu olarak uygulanan bir güvenlik tedbiridir.

TCK madde 106'nın 3. fıkrası, tehdit suçu kapsamında aşağıdaki durumlara uygulanır: 1. Kasten öldürme: Tehdit amacıyla bir başkasını öldürmesi halinde, hem tehdit hem de kasten öldürme suçlarından dolayı ceza verilir. 2. Kasten yaralama: Tehdit amacıyla bir başkasını yaralamasi durumunda, ayrıca kasten yaralama suçundan da ceza alınır. 3. Malvarlığına zarar verme: Tehdit amacıyla bir başkasının malına zarar vermesi halinde, hem tehdit hem de mala zarar verme suçlarından dolayı hüküm tesis edilir.

Dönmezer ve Erman'a göre ceza hukukunun temel ilkeleri şunlardır: 1. Kanunilik İlkesi: Suç teşkil eden fiillerin ve bu fiillere uygulanacak cezaların yalnızca mevcut bir yasaya dayandırılarak uygulanabileceğini belirtir. 2. Kişisel Suçluluk İlkesi: Bir kişinin yalnızca kendi eylemleri nedeniyle cezalandırılabileceğini, başkalarının davranışlarına dayanarak suçlu ilan edilemeyeceğini ifade eder. 3. Cezalandırma İlkesi: Suç teşkil eden eylemlerin karşılığında hukukun koyduğu yaptırımların uygulanmasını içerir. 4. Adalet İlkesi: Cezaların, suç işleyen kişinin kusuruyla orantılı ve adil bir şekilde verilmesi gerektiğini vurgular.

İz delili, ceza hukukunda suçun işlenmesine dair bulguların ortaya çıkarılmasında kullanılan delil türlerinden biridir. Bu deliller arasında ayakkabı izleri, araç lastik izleri, el izi ve diş izi gibi unsurlar yer alır ve suçun işlenme biçimine göre adli makamlar tarafından delil olarak değerlendirilir.

Mütemâdi suç, hareketin yapılmasıyla tamamlanan ancak fiilin icrasının devam ettiği suç türüdür. Bu tür suçlarda, suçun bitme anı, tamamlanma anından daha sonra gelir.

İmar kirliliğine neden olma suçu, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 184. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında değildir.

TCK 226/3 maddesi kapsamında beraat kararı, müstehcenlik suçunun bu fıkrada belirtilen fiillerini işleyen kişi hakkında, suçun unsurlarının oluşmaması veya diğer yasal gerekçeler nedeniyle verilen suçsuz bulunma kararıdır. Bu maddeye göre, müstehcen içerikli ürünlerin üretiminde çocukları kullanan kişiler hakkında 5 yıldan 10 yıla kadar hapis ve adli para cezası öngörüldüğünden, mahkemenin beraat kararı verebilmesi için delillerin bu suçun işlendiğini yeterince kanıtlamaması gerekmektedir.

Ceza hukukunda yemin, belirli usullere göre yapılır: 1. Yemin Teklifi: Yemin, ispat yükü kendisine düşen taraf tarafından teklif edilir. 2. Yemine Davet: Yemin teklif edilen kişi duruşmada hazır bulunmazsa, kendisine yemin için bir davetiye çıkarılır. 3. Yemin Edimi: Mahkemede hazır bulunan kişi, yemini eda eder; yani yemin metnini okur. 4. Yemin Etmemenin Sonuçları: Yemin için geçerli bir özrü olmaksızın mahkemeye gelmeyen veya yemini iade etmeyen kişi, yemin konusu vakıaları ikrar etmiş sayılır. Yemin, mahkeme huzurunda veya gerekli durumlarda hakim tarafından kişinin bulunduğu yerde gerçekleştirilir.

Denetim süresinin uzatılması farklı alanlarda farklı şekillerde yapılabilir: 1. Yapım İşlerinde: Sözleşmede belirtilen zorunlu gecikme nedenleri ortaya çıktığında, idarece süre uzatımı verilir. 2. Ceza Hukukunda: Mükerrir (tekrarlayan suçlu) hükümlüler için denetim süresi, hakim tarafından bir yıldan az olmamak üzere belirlenir ve bu süre gerektiğinde uzatılabilir, ancak uzatmalar beş yılı geçemez. 3. Hukuk Muhakemesinde: Davalıya tanınan cevap verme süresi yetersiz kaldığında, bir defaya mahsus olmak üzere süre uzatma talebinde bulunulabilir.

TCK'nın 54. maddesine göre müsadere kararı, kesinleşmesinden itibaren 20 yıl geçtikten sonra işlemden kalkar ve infaz edilemez.

İsnat yeteneği, ceza hukukunda bir kişinin işlediği suçtan sorumlu tutulabilmesi için gerekli olan, kendi hareketlerinin anlamını kavrayabilme ve bunları yapmayı isteme gücüne sahip olma yeteneğidir.