Biyokimya

β-Galaktosidazın görevi, β-galaktosidler olarak adlandırılan karbonhidratların hidrolizini katalize etmektir. Bu enzim, özellikle aşağıdaki işlevlere sahiptir: - Laktozun sindirimi: Laktozu glikoz ve galaktoza ayırarak glikolizise katılmalarını sağlar. - Allolaktozun oluşumu: Laktozun allolaktoza transgalaktosilasyonunu gerçekleştirir. - Gen ifadesinin düzenlenmesi: E. coli'de, lacZ geni tarafından kodlanan β-galaktosidaz, laktozun varlığında lac operonunun aktivasyonunda rol oynar. Ayrıca, β-galaktosidaz, biyoteknolojik uygulamalarda bir reporter enzim olarak da kullanılır.

Arkeler, çeşitli yollarla beslenir: Litotroflar: Enerjilerini sülfür veya amonyak gibi inorganik maddelerden sağlarlar. Fototroflar: İhtiyaç duydukları enerjiyi güneş ışığından elde ederler. Metanojenler: Anaerobik ortamda yaşayıp enerji metabolizmalarının bir sonucu olarak metan gazı üretirler. Arkeler, kirli sular, çöpler, otçul canlıların sindirim sistemleri ve çiftlik gübreleri gibi çeşitli ortamlarda yaşayabilirler.

Polisakkaritler, glikozidik bağ ile bağlanır.

Koenzim ve kofaktör arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yapı: Koenzim, küçük, protein olmayan organik bir moleküldür. 2. İşlev: Koenzim, enzimin çalışmasını sağlamak için bir transfer yeri görevi görür ve bir atom veya atom grubunu tutar. 3. Bağlanma: Koenzim, enzime gevşek bir şekilde bağlanır ve tekrar serbest kalabilir.

Bir nişasta molekülünden yaklaşık 36.000 ATP üretilir. Bu hesaplamada, nişastanın glikoz monomerlerine ayrıldığı ve her bir glikoz molekülünden oksijenli solunumla 36-38 ATP elde edildiği varsayılmaktadır.

Laktatın oksidatif metabolizması krebs siklusunda gerçekleşir.

Rubisco (Ribulose-1,5-bisphosphate carboxylase/oxygenase) aşağıdaki işlevleri yerine getirir: 1. Karbon Fiksasyonu: Rubisco, Calvin döngüsünün ilk adımını katalize ederek ribulose-1,5-bisfosfatın (RuBP) karboksilasyonunu gerçekleştirir ve bu işlem sonucunda 3-fosfogliserat (3-PGA) molekülleri oluşur. 2. Fotorespirasyon: Rubisco, oksijenasyon yoluyla RuBP'yi oksijenle birleştirerek fosforoglikolat ve fosforoglikerat üretir. 3. Bitki Büyümesi: Rubisco, organik bileşiklerin sentezini sağlayarak bitkilerin büyümesini ve enerji üretimini destekler. Bu nedenle, Rubisco, ototrof organizmalar için hayati bir enzimdir ve Dünya'nın karbon döngüsünde önemli bir rol oynar.

Bilirubinin konjugasyonu karaciğerde gerçekleştirilir.

Enzimin aktif bölgesi çeşitli faktörlerden etkilenir: 1. Sıcaklık: Yüksek sıcaklıklar, aktif bölgedeki kimyasal bağların daha az uygun hale gelmesine neden olabilir ve enzimin denatürasyonuna yol açabilir. 2. pH: Aktif bölgedeki amino asitlerin asidik veya bazik özellikleri, pH değişiminden etkilenir ve bu da substratların bağlanmasını zorlaştırabilir. 3. Substrat Miktarı: Enzim ve substrat miktarı, tepkimenin hızını belirler; yeterli enzim ve substrat olduğunda tepkimenin hızı artar. 4. İndüklenmiş Uyum: Enzim, substrat ile birleştiğinde şeklini değiştirerek aralarındaki uyumun daha iyi olmasını sağlar. Ayrıca, kofaktör ve koenzim gibi yardımcı moleküller de enzimin aktif bölgesinin işlevini etkiler.

Protein sentezi iki ana aşamada gerçekleşir: transkripsiyon ve translasyon.

Sitrik asit döngüsü (Krebs döngüsü) bir döngü sonunda 3 molekül NADH, 1 molekül FADH2 ve 1 molekül ATP üretir.

Transkripsiyon ve translasyon, gene expression sürecinin iki farklı aşamasıdır. Transkripsiyon, DNA'daki genetik bilginin RNA'ya kopyalanması sürecidir. Translasyon ise, mRNA'daki genetik kodun okunarak proteinlerin sentezlenmesi sürecidir. Özetle, transkripsiyon DNA'dan RNA'ya bilgi akışını, translasyon ise RNA'dan proteinlere bilgi akışını temsil eder.

Glukoneogenez ve glikojenoliz — kandaki glikoz seviyesini artıran iki tür süreçtir. Glukoneogenez, karbonhidrat olmayan kaynaklardan glikoz üretme sürecidir. Glikojenoliz ise glikoz molekülleri oluşturmak için glikojenin parçalanma sürecidir.

Histamin reseptörleri dört ana tipe ayrılır: H1, H2, H3 ve H4. 1. H1 Reseptörü: Düz kas hücreleri, endotel hücreleri ve nöronlarda bulunur. 2. H2 Reseptörü: Mide paryetal hücrelerinde bulunur ve mide asidi salgısını düzenler. 3. H3 Reseptörü: Merkezi sinir sisteminde, özellikle nörotransmitter salınımının modülasyonunda görev alır. 4. H4 Reseptörü: Bağışıklık hücrelerinde bulunur ve bağışıklık sistemi fonksiyonlarını, özellikle kemotaksisi (hücrelerin kimyasal sinyallere göre hareketi) düzenler.

Ninhidrin, tüm alfa amino asitler ile reaksiyona girerek mor renkli bileşikler oluşturur.

Magnezyum, ATP'yi (adenozin trifosfat) çeşitli şekillerde etkiler: 1. Enerji Üretimi: Magnezyum, vücudun yiyecekleri enerjiye dönüştürdüğü süreçte ATP üretiminde kritik bir rol oynar. 2. Kas Kasılması: Kas kasılması için birincil enerji kaynağı olan ATP'nin üretimi için magnezyum gereklidir. 3. Enzim Aktivasyonu: Magnezyum, ATP'yi kullanan veya sentezleyen enzimlerin katalitik etkileri için gereklidir.

Evet, kinaz enzimi fosforilasyon yapar. Kinazlar, ATP gibi yüksek enerji verici moleküllerden fosfat gruplarını özel substratlara aktararak fosforilasyon reaksiyonlarını katalizler.

Pityalinin (amilazın) görevi, nişastanın sindiriminde rol oynayan bir enzim olarak görev yapmaktır. Bu enzim, hem tükürükle hem de pankreas özsuyunda bulunur.

Evet, IGF-1 (insülin benzeri büyüme faktörü-1) ve somatomedin aynı hormonu ifade eder.

Hidrofilik amino asitler, yan zincirlerinde polar gruplar içeren ve suda çözünebilen amino asitlerdir. Başlıca hidrofilik amino asitler şunlardır: - Serin; - Treonin; - Tirozin; - Asparajin; - Glutamin.