BitkiBüyüme

Aşılı ceviz fidanları, dikildikten 4 yıl sonra meyve vermeye başlar. Tam verimli ürün ise 7 yılın sonunda alınır. Ancak, bakım, emek, budama çalışmaları gibi faktörler bir ağacın verimini ve meyvesinin kalitesini değiştirebilir.

Arap yasemini, yılda yaklaşık 50-60 cm büyüyebilir.

Soğuk havada gübre atıldığında şu olumsuz durumlarla karşılaşılabilir: Üre gübresi kullanıldığında, toprak donabileceği için gübrenin toprağa karışması zorlaşır ve azot kaybı yaşanabilir. Herhangi bir ticari gübre, karla kaplı veya donmuş topraklara uygulanmamalıdır; aksi takdirde gübrenin büyük bir kısmı boşa gidebilir. Gübre uygulama zamanı, toprak sıcaklığı ve bitkilerin ihtiyaçları göz önünde bulundurularak belirlenmelidir. Kış aylarında bitkilerin büyüme hızı yavaşlar ve fazla gübreleme köklere zarar verebilir.

Orman ağacı fidanının kaç günde büyüyeceği, birçok faktöre bağlı olarak değişir. Genel olarak, bir fidanın büyümeye başlaması ve belirli bir boyuta ulaşması için birkaç yıl gereklidir. Kök Gelişimi: Fidanın büyümeye başlaması için yeterli kök gelişimi sağlaması gerekir. İklim ve Toprak Koşulları: Uygun iklim ve toprak koşulları, büyüme hızını etkiler. Tür: Farklı ağaç türleri farklı büyüme hızlarına sahiptir. Servi ağaçları, ilk birkaç yıl boyunca yıllık 20-30 cm büyüme gösterir, ancak olgunlaştıkça bu oran yavaşlar ve genellikle 10-15 yıl sonra olgun boyutlarına ulaşır. Bu nedenle, bir orman ağacı fidanının tam olarak ne kadar sürede büyüyeceğini belirlemek için kesin bir süre vermek mümkün değildir.

Chandler cevizinin en verimli yılı, 10 ila 15 yaşları arasındadır. Chandler cevizinin tam verime ulaşması genellikle 6-7 yıl sürer. Chandler cevizinin verimliliği, genellikle 15-20 yıl kadar sürer. Chandler cevizinin verim durumu, ağacın bulunduğu çevresel koşullara ve bakımına bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

1 yaşındaki bir çam fidesinin ne kadar büyüyeceği, çam ağacının türüne, iklim koşullarına, toprak yapısına ve bakım uygulamalarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Genel olarak, çam fidanlarının ilk beş yılında iyi bir bakım ile hızlı gelişim gösterdiği ve bu dönemde 4 metreye kadar ulaşabileceği belirtilmektedir. Ayrıca, bazı çam türlerinin dikimden sonra şu zamanlarda meyve vermeye başladığı bilinmektedir: Karaçam (Pinus nigra) 20-30 yıl; Sarıçam (Pinus sylvestris) 15-25 yıl. Daha kesin bir büyüme tahmini için yerel bir uzmana danışılması önerilir.

11-11-11 gübresi, bitkilerin büyümesi ve gelişmesi için gerekli olan azot, fosfor, potasyum, kükürt ve magnezyum gibi beş temel besin elementini içerir. Kullanım alanları: Patates, soğan, pamuk, mısır, yağlı tohumlar, narenciye, meyve ağaçları ve sebze tarımında yoğun olarak kullanılır. Turunçgiller, muz, elma, asma, zeytin, kiraz, fındık, fıstık, ceviz gibi bitkilerde taban gübresi olarak, vejetasyon dönemi başlangıcında toprağa karıştırılarak kullanılır. Domates, biber, salatalık, kavun, karpuz, kabak, havuç gibi bitkilerde taban gübresi olarak ekim veya dikimle birlikte uygulanır. Ayrıca, içerdiği organik madde sayesinde toprağın organik madde oranını artırır ve toprakların sürdürülebilir ömrüne katkı sağlar.

4 yapraklı yonca tohumunun kaç yılda çıktığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, yonca tohumunun ekimden itibaren havanın durumuna ve iklime göre 7-15 gün içinde çimlenip çıktığı bilinmektedir. Yonca ekimi için en uygun zamanlar ilkbahar ve sonbahardır. Yoncanın ekim derinliği ise toprağın yapısına bağlı olarak 2-3 cm olmalıdır.

Aşılı Chandler ceviz fidanları 4-5 yıl içinde, tohumdan yetiştirilen fidanlar ise 8-10 yıl sonra meyve vermeye başlar.

Biberiye, vejetatif (çelikle) ve generatif (tohumla) olarak iki farklı yöntemle çoğaltılabilir. Çelikle çoğaltma: En fazla köklendirilmiş sürgün çelikleri ile üretimi yapılır. Köklenme ortamı olarak perlit, kokopit, torf, orman toprağı gibi ortamlar kullanılabilir. Çelikler, bitkilerin kış dinlenmesi döneminde ve bitki uyanmadan önce, genellikle Şubat-Mart aylarında alınmalıdır. Tohumla çoğaltma: 1 m²’ye 0,2-2,5 g tohum olacak şekilde fide yastıklarına ekim yapılır. Tüm agroteknik yöntemler uygulanarak 8-10 hafta sonra fideler tarlaya şaşırtılır. Biberiye, ana bitkiden 10-15 cm uzunluğundaki sürgünlerin alınmasıyla her yıl çoğaltılabilir.

Ceviz ağaçları, büyüme ve meyve verme dönemlerinde çeşitli besin elementlerine ihtiyaç duyar. Bu elementler şunlardır: 1. Azot (N): Büyüme döneminde ağaçların yeşil aksamının gelişimini destekler. 2. Fosfor (P): Kök gelişimi ve meyve oluşumu için gereklidir. 3. Potasyum (K): Genel bitki sağlığını artırır ve meyve kalitesini yükseltir. 4. Magnezyum, kalsiyum ve demir gibi mikro besin elementleri de önemlidir. Ayrıca, toprak analizi yapılarak eksik olan elementlerin belirlenmesi ve buna göre gübreleme yapılması önerilir.

Oksin hormonu, bitkilerde büyüme ve gelişmeyi teşvik eden en önemli hormonlardan biridir. Başlıca işlevleri şunlardır: Hücre bölünmesini hızlandırır ve hücrelerin uzamasına neden olur. Fototropizma ve jeotropizma gibi yönelme hareketlerini düzenler. Yapraklanma, çiçek açma ve meyve oluşumu gibi olaylarda rol oynar. Doku kültürü ile bitki üretiminde kullanılır. Bitkinin köklenmesi ve köklerin farklılaşması üzerinde etkilidir. Ayrıca, oksin hormonunun fazla salgılanması etilen üretimini uyararak büyümeyi engelleyebilir ve az salgılanması yaprak dökülmesine neden olabilir.

Ağaçlar en hızlı kırmızı ışıkta büyür.

Limon çiçeği, ilkbahar ve yaz aylarında açar.

Salep çiçeğinin çıkması, ekimden sonra ortalama 10-12 ay sürer.

Zeytin ağacı, dikildikten 4-8 yıl sonra taze sürgün vermeye başlar.

Kloroplastın iç yapısı şu şekilde görünür: 1. Dış Zar ve İç Zar: Kloroplast, çift katlı bir zarla çevrilidir; dış zar geçirgen, iç zar ise seçici geçirgendir. 2. Tilakoid Sistemi: İç kısımda, tilakoid adı verilen membran yapılar bulunur ve bu yapılar üst üste yassı kesecikler şeklinde dizilmiştir. 3. Stroma: Tilakoidlerin dışında kalan kısım, kloroplastın iç sıvısı olan stroma olarak adlandırılır. 4. Kendi DNA'sı ve Ribozomları: Kloroplastlar, kendi DNA'larına ve ribozomlarına sahiptir ve bazı kendi proteinlerini üretebilirler.

Bark, odunsu bitkilerin gövdelerinin ve köklerinin dış kısmında oluşan bir tabakadır ve birkaç farklı dokunun birikmesi sonucu oluşur. Bark'ın oluşma nedenleri: 1. Koruyucu işlev: Bitkiyi su kaybına, yırtıcılara ve hastalıklara karşı korur. 2. Sıvı transferi: İç kısımdaki canlı dokular, şekerleri yapraklardan diğer bitki kısımlarına taşır. 3. Büyüme: Odunsu bitkiler büyüdükçe, iç kısımlara yeni hücreler eklenir ve bu hücreler dışa doğru itilerek bark'ı oluşturur.

Kalsiyum nitrat gübresi, bitkilerin büyüme döneminin başlangıcında veya çiçeklenme döneminde atılmalıdır. Ayrıca, aşırı yağış sonrası azot desteği için ve fide dikimi ya da tohum ekimi döneminde taban gübresi olarak da kullanılabilir.

Evet, sodyum molibdat gübre olarak kullanılır. Bitkilere temel molibden sağlamak için mikrobesin gübresi olarak yaygın şekilde uygulanır. Molibden, bitkilerin azot fiksasyonuna yardımcı olur ve amino asitlerin sentezini destekler, bu da sağlıklı büyüme ve artan ürün verimi için önemlidir.