Akciğer

Pulmoner emboli (akciğer pıhtısı), genellikle bacaklardaki toplardamarlarda oluşan kan pıhtısının akciğer atardamarına ulaşarak burada kan akışını aniden engellemesi durumudur. Daha nadir olarak, koldaki veya pelvik bölgedeki damarlardan da kaynaklanabilir. Pulmoner embolinin bazı belirtileri şunlardır: ani başlangıçlı veya kademeli gelişen nefes darlığı; öksürük; göğüs ağrısı; solunum hızında artış; kalp atışında hızlanma veya zayıflama; ağıza kan gelmesi; çarpıntı; halsizlik, yorgunluk veya bayılma hali; yüzde ve parmaklarda morarma gibi renk değişiklikleri ve aşırı terleme. Pulmoner emboli, acil tıbbi müdahale gerektirir ve erken tedavi hayati önem taşır.

Hiler bölgede primer malignite, vücudun belirli bir bölgesinde ilk ortaya çıkan kanseri ifade eder. Primer malignite görülen bölgedeki kanser hücreleri, vücudun diğer bölgelerine yayılabilir ve yeni veya ikincil tümörler oluşturabilir. Malignite, genellikle kanser olarak da adlandırılan, hücrelerin kontrolsüz büyümesi ve yayılması durumudur. Teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Akciğer ve mideyi ayıran yapı diyaframdır. Diyafram, göğüs boşluğunu karın boşluğundan ayıran, kubbe şeklinde kaslı bir yapıdır.

Sternum (göğüs kemiği), kalp ve akciğerler gibi hayati organların hemen önünde yer alır.

"Sol akciğer alt zonda retiküler radyoopasitiler izlenmektedir" ifadesi, sol akciğerin alt bölgesinde ince beyaz çizgilenmeler ve retiküler patern şeklinde anormal alanlar olduğunu belirtir. Olası nedenler arasında şunlar yer alır: Enfeksiyonlar. Enflamatuar hastalıklar. Tümörler. Teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

Sol kulakçığa açılan damarlar şunlardır: Akciğer toplardamarları. Üst ve alt ana toplardamarlar.

Akciğer solunumu, ergin kurbağalar, sürüngenler, kuşlar ve memelilerde görülür. Deri solunumu ise toprak solucanı ve ergin kurbağalar gibi omurgasızlarda, ayrıca bazı yuvarlak solucanlar ve semender gibi bazı omurgalılarda görülür. Bazı gelişmiş, dış örtü bulunduran hayvanlar daha az deri solunumu yaparken, akciğer solunumunu daha çok yapar.

Tomografide belirgin ve net bir çevreye sahip olan nodül, iyi huylu (benign) nodül olarak değerlendirilebilir. İyi huylu nodüller genellikle ağrısızdır, homojen bir yapıya sahiptir ve yavaş büyür. Ancak, kesin tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önemlidir. Nodüllerin kötü huylu (malign) olup olmadığını belirlemek için ultrason, biyopsi veya kan testleri gibi ek testler gerekebilir.

Candida pnömonisi, Candida türlerinin akciğer dokusuna invazyonu ile gelişen ve oldukça nadir görülen bir durumdur. İki şekilde ortaya çıkar: 1. Primer pnömoni: Kandida içeren orofarengeal sekresyonların aspirasyonu ile gelişir. 2. Sekonder pnömoni: Bağışıklığı baskılanmış hastalarda kandidiyazisin hematojen yayılımı sonucunda oluşur. En sık etken Candida albicans olmakla birlikte, diğer Candida türleri de (C. parapsilosis, C. tropicalis, C. glabrata, C. krusei) enfeksiyona neden olabilir. Candida pnömonisinin bazı belirtileri: öksürük; ateş; nefes darlığı; göğüs ağrısı; hemoptizi. Tanı, histopatolojik olarak doğrulanmayı gerektirir.

Akciğer testi için kullanılan bazı cihazlar: Spirometre. Vücut pletismografisi. Helyum difüzyonlu solunum testi (DLCO). 6 dakika yürüme testi. Kardiyopulmoner egzersiz testi (VO2 Max testi). Test öncesinde, kullanılan solunum ilaçları gibi bazı ilaçların kesilmesi gerekebilir.

Akciğerde subplevral kalınlaşma, plevral yüzlerde, subplevral akciğer parankiminde, özellikle üst loblarda fibrozisle seyreden bir durumdur. Subplevral kalınlaşmanın yaygın nedenleri arasında şunlar bulunur: Maligniteler. Asbest maruziyeti. Sık rastlanan semptomlar arasında kilo kaybı, egzersiz sırasında nefes darlığı, kuru öksürük ve plöretik göğüs ağrısı yer alır. Akciğer grafisinde subplevral kalınlaşma, bilateral apikal plevral kalınlaşma, apikal hacim kaybı, hiler yapılarda yukarı doğru yer değiştirme ve toraks anteroposterior çapında azalma olarak görülebilir. BT görüntülerinde ise subplevral konsolidasyon, traksiyon bronşektazileri, yapısal distorsiyon ve üst loblarda hacim kaybı saptanabilir. Teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Röntgende belli olan bazı enfeksiyonlar şunlardır: Akciğer enfeksiyonları. Sinüs enfeksiyonları. Röntgen, enfeksiyonların teşhisinde kullanılan yöntemlerden biridir. Röntgen çekimi sırasında, hastanın hamile olup olmadığını mutlaka doktora bildirmesi gerekir.

Kronik Tromboembolik Pulmoner Hipertansiyon (KTEPH), akciğer damarlarında tekrarlayan pıhtıların birikmesi sonucu gelişen ve kan akışını engelleyerek yüksek tansiyona neden olan ciddi bir hastalıktır. KTEPH'in temel nedenleri: akciğerlerde oluşan ve zamanla çözülmeyen kan pıhtıları (pulmoner emboli); başka risk faktörü olmayan pulmoner emboli (idiyopatik pulmoner emboli). Hastalık kötüleştikçe ortaya çıkan belirtiler: eforla artan nefes darlığı; yorgunluk; göğüs veya karın bölgesinde sıkışma veya ağrı; baş dönmesi; sağ kalp yetmezliği belirtileri (ödem, şişkinlik, mide bulantısı). KTEPH'in kesin tedavisi, uygun hastalar için pulmoner endarterektomi (PEA) ameliyatıdır.

Sarkoidoz PA'da (röntgen) görülebilecek bazı bulgular: Bilateral hiler dolgunluk. Bilateral orta zonlarda nonhomojen dansiteler. Sağ orta zonda kavite. Sarkoidozun röntgen bulguları, hastalığın evresine göre değişiklik gösterebilir. Sarkoidoz tanısı için röntgenin yanı sıra, şüpheli granülomlardan biyopsi alınması ve diğer görüntüleme yöntemleri de kullanılır.

Akciğer ameliyatında kaç lobun alınacağına, hastanın durumuna ve hastalığın türüne göre karar verilir. Akciğer ameliyatında alınabilen loblar şunlardır: Lobektomi: Akciğerin bir lobunun çıkarılması. Pnömonektomi: Akciğerin tüm loblarının birlikte çıkarılması. Segmentektomi: Akciğerin bir bölümünün, yani segmentin çıkarılması. Hangi ameliyat türünün uygun olduğuna, hastalığın evresi, boyutu, yeri, genel sağlık durumu ve cerrahın deneyimi gibi faktörler göz önünde bulundurularak karar verilir.

Akciğer nodülünde PET taraması kanser teşhisi koymazsa, nodülün iyi huylu olup olmadığını belirlemek için farklı yöntemler uygulanabilir: Biyopsi. Gözlem. Antibiyotik tedavisi. Nodülün boyutu, tipi ve potansiyel kötü huylu riski, tedavi planını belirler. Akciğer nodülleri konusunda doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Verem Savaş Dispanseri'nde akciğer röntgeni çekmek için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Başvuru: Dispansere gidilir, kimlik ve doktordan onaylı formla birlikte hemşireye ücret (genellikle 9 TL) ödenir ve makbuz alınır. 2. Kayıt: Kayıt sırasında bilgiler kaydedilir. 3. Röntgen Çekimi: Başka kişilerle birlikte röntgen odasına alınır ve çekim yapılır. 4. Sonuç Alımı: Saat 14.00'te sonucu almak üzere geri gidilir. Verem Savaş Dispanserleri'nde akciğer röntgeni çekimi genellikle ücretsizdir. Akciğer röntgeni çekimi için randevu almaya gerek yoktur.

Bronşiyal anastomoz, akciğer transplantasyonu sırasında donör akciğerinin bronşlarının, alıcı akciğeriyle cerrahi olarak birleştirilmesi işlemidir. Bu işlem, bronşların sağlıklı olması ve doğru bir şekilde birleştirilmesi açısından büyük önem taşır; çünkü anastomozdaki komplikasyonlar, transplantasyon sonrası rejeksiyon ve bronşiyal sorunlara yol açabilir. Günümüzde genellikle "uç-uca anastomoz" tekniği tercih edilmektedir, çünkü bu yöntem anastomotik darlık, ayrışma ve iskemi oranlarını azaltmaktadır.

Bronşlar, akciğerlerde soluk borusunun (trakea) ikiye ayrılması ile başlar. Sağ bronş, sağ akciğere gider ve sol bronşa göre daha kısa ve daha dik olarak uzanır. Sol bronş, sol akciğere gider ve daha dar ve daha eğik bir yapıya sahiptir. Bronşlar, akciğerin içinde ilerledikçe ince bronşçuklara (bronchulus) ayrılır.

Akciğer röntgeninde önemli değerler ve bulgular şunlardır: Trakea: Orta hat ile ilişkisi ve çapı değerlendirilmelidir. Kalp ve mediasten: Kardiyotorasik oran, kalbin konfigürasyonu ve olası büyüklük farkları değerlendirilmelidir. Hiluslar: Kitle ve lenfadenopati gelişimleri için önemlidir. Diyafragma: Konturları, şekli ve kostofrenik sinüsler dikkatle incelenmelidir. Akciğer alanları: Vasküler oluşumlar ve olası opasite veya radyolusensi alanları değerlendirilmelidir. Kemik yapılar, eklemler ve yumuşak dokular: Özellikle kostalar ve olası fraktürler kontrol edilmelidir. Akciğer röntgeninde önemli değerler, doğru pozisyon, uygun X-ışını dozu ve yeterli inspiriyum sonu çekimi gibi teknik faktörleri de içerir. Akciğer röntgeni, bir doktor tarafından değerlendirilmelidir.