Ardâvîrâf, Zerdüşt dininin yok olma tehlikesi geçirdiği bir dönemde, Büyük İskender'den sonra yaşamış yüksek rütbeli bir din adamıdır. Ardâvîrâf, rüyasında yedi gün yedi gece süren bir ahiret yolculuğuna çıkar. Ardâvîrâf, bu yolculuğunda gördüklerini ve öğrendiklerini dönüşünde kâtiplere yazdırır. Ardâvîrâfnâme, insan ruhunun ölüm sonrası hayatta cennet, araf ve cehennemde bulunacağı makamlara erişmesinde “iyi düşünce”, “iyi söz” ve “iyi davranış”ın etkisini, bunların insan kaderi ve ölüm sonrası hayattaki rolünü, cennette ödüllendirilme ve cehennemde cezalandırılma konularını işler. Ardâvîrâfnâme, Sâsânî toplumunu dinî açıdan etkilemek, insanların dinî kurallara uymalarını ve hükümdarların emirlerinden çıkmamalarını sağlamak amacıyla kaleme alınmıştır. Ardâvîrâfnâme, İslam inanışındaki bazı değerlerle benzerlik göstermesi açısından da dikkat çekicidir.