Aristoteles ve Farabi'nin devlet anlayışları şu şekilde özetlenebilir: Aristoteles: İdeal devleti, orta sınıf yaşam biçimine sahip herkesin eşit haklara sahip olduğu bir yapı olarak tanımlar. İyi yönetim biçimleri olarak monarşi, aristokrasi ve cumhuriyeti görür, ancak bu yönetimlerin zamanla yozlaşarak kötü yönetimlere dönüşebileceğini belirtir. Devletin, halkın doğal yatkınlığını eğitimle geliştirmesi gerektiğini savunur. Farabi: İdeal devletinde, yönetimin ve yönetilenin Allah'a olan bağlılığına önem verir. Devleti, erdemli şehir ve erdemli olmayan şehirler olarak sınıflandırır; erdemli şehrin alim ve erdemli kişilerin bulunduğu, toplum üyelerinin birbirine yardım ettiği bir yapı olduğunu belirtir. Devletin işleyişinin, insan bedeninin işleyişine benzemesi gerektiğini, her organın kendi işini yapması gibi devlet kurumlarında da kuvvetler ayrılığı ilkesinin geçerli olduğunu savunur.