Tümörler

Aşırı sekresyonun (hipersekresyon) nedenleri arasında şunlar bulunabilir: Endokrin bezlerinin veya salgı üreten yapıların aşırı çalışması. Solunum yoluyla vücuda giren ve istenmeyen maddelerin veya bakterilerin vücuttan uzaklaştırılması ihtiyacı. Dokuların veya hücrelerin istem dışı sıvı ve sıvımsı akıntı yayması. Antikor, su, protein ve bazı tuzların üretimi. Stres, öfke gibi psikolojik durumlar. Aşırı sekresyon ciddi bir sağlık problemi olmayabilir, ancak günlük yaşamı etkileyecek duruma gelmesi halinde bir uzman tarafından tedavi edilmesi gerekebilir.

Parotis bezi genellikle tehlikeli değildir, ancak bu bezle ilgili bazı durumlar ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Parotis beziyle ilgili tehlikeli olabilecek durumlardan bazıları şunlardır: Tükürük bezi enfeksiyonları. Tükürük bezi tümörleri. Tükürük bezi taşları. Belirtiler gözlemlendiğinde vakit kaybetmeden doktora başvurmak büyük önem taşır.

Astrositom, merkezi sinir sisteminde, özellikle beyinde ve omurilikte görülen bir tümör türüdür. Farklı derecelerde olabilir: 1. ve 2. derece. 3. derece. 4. derece. Gemistosit, astrositomun bir türüdür. Astrositom belirtileri arasında baş ağrısı, nöbetler, bulantı, davranış değişiklikleri ve görme sorunları yer alır.

Yüzeyel yumuşak doku tümörleri arasında en sık görülenler şunlardır: Lipom (yağ bezesi). Hemanjiom. Schwannom (sinir kılıfı tümörü). Yüzeyel yumuşak doku tümörlerinin tanısı genellikle ultrason ve MR ile konur. Yumuşak doku tümörleri ciddi sağlık sorunlarına yol açabileceğinden, herhangi bir kitle veya şişlik durumunda bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Fibroma ve fibrotekom arasındaki temel fark, fibrotekomun fibroma ile birlikte theca (stromal) hücrelerden oluşan bir tümör türü olmasıdır. Fibroma, bağ dokusunun iyi huylu bir büyümesidir ve genellikle zararsızdır. Özetle: - Fibroma: Bağ dokusunun iyi huylu büyümesi, genellikle zararsız. - Fibrotekom: Fibroma ve theca hücrelerinin karışımı, bazen malignansilerle karıştırılabilir.

Glial tümörler, hastalığın evresine ve geç fark edilmesi durumuna bağlı olarak tehlikeli olabilir. Düşük dereceli glial tümörler genellikle daha az tehlikelidir. Yüksek dereceli glial tümörler (grade 3 ve grade 4) çok hızlı büyüme eğilimindedir ve beynin diğer bölgelerine hızla yayılırlar. Glial tümörlerin tümünün ölümcül olma ihtimali bulunmaktadır. Glial tümör belirtileri yaşayan kişilerin en kısa sürede bir uzmana başvurması önerilir.

NF hastalığı, nörofibromatozis olarak da bilinir, sinir sisteminin genetik bir hastalığıdır. Nörofibromatozis, sinir kılıflarında oluşan iyi huylu tümörlerin sinir hücrelerinin büyümesini etkileyerek sinirlere baskı yapmasıyla karakterizedir. İki türü bulunur: 1. Nörofibromatozis Tip 1 (NF1). 2. Nörofibromatozis Tip 2 (NF2). Hastalığın nedenleri: Hasta ebeveynlerden çocuklara geçebilir. Genetik mutasyonlar sonucu ortaya çıkabilir. Tedavi, ameliyat ve radyoterapi gibi yöntemleri içerebilir.

Kardiyak tümörler, yani kalp tümörleri, tehlikeli olabilir. Tehlike oluşturan bazı durumlar: Kan akışının bozulması. Pıhtı oluşumu. Kalp fonksiyonlarının bozulması. Kalp ritminin bozulması. Not: Kardiyak tümörlerin büyük bir kısmı iyi huyludur. Teşhis ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Pleomorfik adenom, epitelyal ve mezenşimal kaynaklı iyi huylu bir tükürük bezi tümörüdür. Slayt formatında pleomorfik adenom hakkında bilgi içeren bazı kaynaklar: academia.edu sitesinde "Sert Damakta Gelişen Pleomorfik Adenoma: Olgu Sunumu" başlıklı bir slayt bulunmaktadır. slideserve.com sitesinde "SD 3 Pleomorfik Adenom" başlıklı bir PowerPoint sunumu mevcuttur. Pleomorfik adenom belirtileri ve tedavi yöntemleri hakkında detaylı bilgi için Prof. Dr. Selçuk Güneş'in selcukgunes.com sitesindeki makalesi incelenebilir.

Nazofarenks kontrastlı tomografinin ne zaman çekilmesi gerektiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, nazofarenks tomografisinin genellikle şu durumlarda çekildiği bilinmektedir: Semptomların araştırılması. Anormalliklerin değerlendirilmesi. Hastalıkların teşhisi. Nazofarenks tomografisi çekim kararı, bir doktor tarafından verilmelidir.

Seminoma ve non-seminoma arasındaki temel farklar şunlardır: Büyüme Hızı: Seminoma: Daha yavaş büyür. Non-seminoma: Daha hızlı büyür. Yaş Grubu: Seminoma: Genellikle 30-40 yaş arası erkeklerde görülür. Non-seminoma: Genellikle 20-35 yaş arası erkeklerde görülür. Radyoterapi Duyarlılığı: Seminoma: Radyoterapiye duyarlıdır. Non-seminoma: Radyasyona karşı daha dirençlidir. Kemoterapi Gerekliliği: Seminoma: Genellikle kemoterapi gerektirmez. Non-seminoma: Genellikle kemoterapi gerektirir. Alt Tipler: Seminoma: Klasik seminoma, anaplastik seminoma ve spermatositik seminoma olarak üçe ayrılır. Non-seminoma: Embriyonal karsinom, yolk sac tümörü, koryokarsinom ve teratom gibi alt tipleri vardır.

Nöron spesifik enolaz (NSE) seviyesinin yükselmesine neden olan bazı durumlar şunlardır: Nörolojik hastalıklar: İnme, beyin travması, epilepsi, nörodejeneratif hastalıklar (Alzheimer, Parkinson vb.). Nöroendokrin tümörler: Özellikle küçük hücreli akciğer kanseri ve diğer nöroendokrin tümörlerde NSE, tümör belirteci olarak yükselir. Kafa travması ve beyin hasarı: Beyin hücrelerinin zarar görmesiyle NSE salınımı artar. Enfeksiyonlar: Örneğin, menenjit. Hipoksi: Oksijen eksikliği. Bazı ilaçların yan etkileri. NSE yüksekliği, tek başına tanı koymak için yeterli değildir ve diğer klinik, laboratuvar ve görüntüleme bulguları ile desteklenmelidir.

Carney kompleksi, vücudun çeşitli organlarında iyi huylu tümörlerin gelişimine yol açabilen kalıtsal bir hastalıktır. Başlıca belirtileri: Ciltte pigment değişiklikleri: Kahverengi, mavi veya siyaha yakın tonlarda lekeler. Hormonal bozukluklar: Cushing sendromu, tiroid nodülleri, hipofiz adenomu. Kalp miksomaları: Kalbin içinde, genellikle sol kulakçıkta gelişen iyi huylu tümörler. Kemik yapısında bozulmalar ve büyüme anomalileri. Carney kompleksi, otozomal dominant bir şekilde aktarılır, yani hastalığın ortaya çıkması için anne veya babadan sadece birinin bu genetik değişikliği taşıması yeterlidir. Tedavi, tümörlerin cerrahi olarak çıkarılmasına ve hormon dengesizliklerinin medikal yolla düzenlenmesine dayanır.

Lenfanjiyografi, lenf damarlarını ve lenf nodlarını görüntülemek için yapılır. Lenfanjiyografinin diğer kullanım amaçları arasında: Lenfatiklerin görünürlüğünü artırma. Lenfödem tanısı koyma.

MR Anjiyografi (MRA), kan damarlarını değerlendirmek, anormallikleri tespit etmek veya aterosklerotik damar hastalığını teşhis etmek için kullanılan bir MR görüntüleme yöntemidir. MRA'nın çekilmesinin bazı nedenleri: Damar tıkanıklıkları ve anevrizmalar: MRA, damar tıkanıklıkları, anevrizmalar ve diğer damar hastalıklarının teşhisinde faydalıdır. Kafa içi damarlar: İntrakranial (kafa içi) damarların görüntülenmesinde kullanılır. Aorta, böbrek, akciğer, kol ve bacak damarları: Aorta, böbrek, akciğer, kol ve bacak damarlarının görüntülenmesinde kullanılır. MRA, girişimsel olmayan bir işlemdir ve kasık damarından bir kateter sokularak yapılan klasik anjiyografiye göre daha az invaziv bir yöntemdir.

Kraniyal MR (beyin MR veya beyin emarı) çeşitli nedenlerle çekilebilir, bunlar arasında: Baş ağrısı ve migren. Beyin tümörleri. İnme. Demans (bunama). Multipl skleroz (MS). Enfeksiyonlar. Epilepsi. Beyin travması. Doğuştan anormallikler.

Sitokeratin 7 (CK7) pozitifliği, immünhistokimyasal boyama sonucunda CK7 proteinine karşı gelişen boyanmayı ifade eder. CK7 pozitifliği, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir: Renal hücreli karsinomlar. Otoimmün hepatit. Akciğer ve meme kanserleri. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir uzmana danışılması önerilir.

Periferik ossifiye fibroma (POF) genellikle 2. ve 3. dekadlarda, yani 20-40 yaş arasında görülür. Ortalama görülme yaşı 28'dir. Her yaşta görülebilme ihtimali olsa da, 15 yaş altı hastalarda juvenil ossifiye fibroma adı verilen agresif bir formu bulunur.

Nazofarenks tümörleri, burun arkasında ve boğazın üst kısmında yer alan nazofarenkste gelişen tümörlerdir. Nazofarenks tümörlerinin bazı türleri: Keratinize skuamöz hücreli karsinom; Keratinize olmayan iyi diferansiye nazofarenks karsinomu; İndiferansiye nazofarenks karsinomu; Non-Hodgkin lenfoma; Kordoma. Nazofarenks tümörlerinin belirtileri arasında boyunda şişlik, burun tıkanıklığı, işitme kaybı, kulakta dolgunluk hissi, burun kanaması ve baş ağrısı bulunur. Risk faktörleri arasında Epstein-Barr virüsü enfeksiyonu, genetik yatkınlık, hava kirliliği ve kimyasal buharlara maruz kalma yer alır.

Virchow düğümü, çoğunlukla mide kanseri ile ilişkilidir ve bu kanserin metastaz yaptığını işaret eder. Ayrıca, yassı hücreli karsinom ve lenfoma vakalarında da Virchow düğümü oluşabilir.