TevfikFikret

Tevfik Fikret'in "Sis" şiirinde dönemin toplumsal ve siyasal atmosferi eleştirilmektedir. Şiirde İstanbul, bir kişi gibi düşünülerek onunla konuşulur ve şehrin üzerindeki sis, dönemin siyasi yapısını temsil eder. Şair, tüm şehri, istibdat yönetiminin bir işbirlikçisi olarak görür. "Sis" şiiri, aynı zamanda Fikret'in derin ümitsizlik ve yalnızlık içindeki ruh halini de yansıtır.

Tevfik Fikret'in "Ne İsterim" şiirinde kullanılan bazı edebi sanatlar şunlardır: Leff ü nesr: Bir beyit içinde, birinci dizede en az iki şeyi söyleyip ikinci dizede bunlarla ilgili benzer veya karşıt kelimeleri kullanma sanatı. Cinas: Yazılış ve söylenişi aynı, anlamları farklı iki kelimeyi bir arada kullanma. Aliterasyon: Bir beyit, mısra veya cümlede aynı ses, harf veya hecelerin anlamı da etkileyecek bir ahenk oluşturmak amacıyla tekrarlanması. Bu sanatlar, şiirin dil ve anlatım özelliklerini zenginleştirir.

Tevfik Fikret'in "Han-ı Yağma" şiiri, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde yaşanan yolsuzluklar, haksızlıklar ve toplumun kaynaklarının belirli bir zümre tarafından acımasızca sömürülmesine yönelik bir eleştiridir. Şiirde, toplumun zenginliklerini ve kaynaklarını kendi çıkarları için kullanıp tüketen bir grup üst sınıf insan eleştirilmektedir. "Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin, / Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!" dizeleri, efendilerin açgözlülüğünü ve doyumsuzluğunu eleştirmektedir. Şiirin sonunda, "Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak! / Yarın bakarsınız söner bugün çıtırdayan ocak!" dizeleriyle, bu tür yolsuzlukların bir gün sona ereceği ve bunu yapanların refahlarının daimi olamayacağı belirtilmektedir.

Evet, Tevfik Fikret'in evi müze olarak kullanılmaktadır. Aşiyan Müzesi olarak bilinen bu ev, 1906-1915 yılları arasında Tevfik Fikret tarafından kullanılmış ve 1945 yılında müze olarak ziyarete açılmıştır.

Haluk'un Defteri iki farklı bağlamda ele alınabilir: 1. Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı Prof. Dr. Ahmet Haluk Dursun'un "Haluk'un Defteri: Gençlerle Hayat Bilgisi" adlı eseri, yazarın 2013'ten itibaren online bir günlük şeklinde tuttuğu yazılarının, gençlere hitap eden kısmının bir araya getirilmiş halidir. 2. Tevfik Fikret'in "Haluk'un Defteri" adlı eseri ise, yazarın mühendislik eğitimi almak üzere 1909 yılında İskoçya'ya gönderdiği oğlu Haluk için kaleme aldığı şiirlerden oluşur.

Tevfik Fikret'in "Şermin" şiiri, çocuklara yönelik otuz bir şiirden oluşan bir kitaptır. Kitapta işlenen bazı konular: Ahlaki değerler: Dürüstlük, iyilik, yardımseverlik ve saygı gibi değerler ön plana çıkarılır. Doğa sevgisi: Doğa tasvirleri ve hayvan sevgisi işlenir. Çalışkanlık ve emek: Çalışma ve üretmenin önemi vurgulanır. Yoksullara yardım: Toplumsal sorumluluk ve yardımlaşma duygusu işlenir. Oyun ve eğlence: Çocukların oyun oynama ve mutlu olma hakları göz ardı edilmez. Fikret, bu eseriyle çocukların dünyasına inerek onların dilinden konuşmuş ve onlara bu değerleri aşılamayı hedeflemiştir.

"Elbet sabah olacaktır" sözü, Hıfzı Topuz'un "Elbet Sabah Olacaktır" adlı romanında, özgürlük şairi Tevfik Fikret'e atfedilmiştir. Romanda, Tevfik Fikret'in dağılma sürecindeki Osmanlı İmparatorluğu'nun can çekiştiği bir dönemde, önce Abdülhamit'in baskıcı yönetimini, sonra da özgürlük vaadiyle gelip aynı baskıyı devam ettiren İttihatçıların yarattığı korku içinde, gençliğe özgürlüğü haykırdığı anlatılmaktadır.

"Mekteb-i Sultani" şiirini Evren Özcan yazmıştır.

Tevfik Fikret'in "Sis" şiiri, Tanzimat döneminde yazılmış bir eserdir. Yahya Kemal'in "Siste Söyleniş" şiiri de bu dönemde, "Sis" şiirine bir karşılık olarak yazılmıştır. Tanzimat döneminde yazılmış başka bir "Sis" eseri bulunamamıştır.

"Acemi şakird" ifadesi, Tevfik Fikret'in "Şâire Dair" şiirinde geçen ve şairin kendisini veya diğer şairleri, tabiatın öğrencileri olarak algılamasını ifade eder. Fikret, bu şiirde şairleri, "tabiatın birer acemi şakirdi" olarak tanımlar; çünkü onlar, tabiattan aldıkları hislerle yine tabiata bağlı bir şekilde eserler ortaya koyarlar.

"Balıkçılar" eseri, Tevfik Fikret tarafından yazılmıştır. Ayrıca, Dimitri Vasilyeviç Grigoroviç'in "Balıkçılar" adlı bir romanı da bulunmaktadır.

Tevfik Fikret'in "Doksan Beşe Doğru" şiiri, Servet-i Fünun (Edebiyat-ı Cedide) akımına aittir.

Servet-i Fünun şiirine örnek olarak aşağıdaki eserler verilebilir: Tevfik Fikret'in şiirleri: "Balıkçılar"; "Ramazan Sadakası"; "Hasta Çocuk"; "Verin Zavallılara"; "Şermin" (çocuk şiirleri). Cenap Şahabettin'in şiirleri: "Elhân-ı Şitâ"; "Dest-i Yâr"; "Hayâl-i Râiyâne". Diğer şairlerin eserleri: Süleyman Nazif: "Gizli Figânlar", "Malta Geceleri". Hüseyin Siret Özsever: Lirik şiirler. Bu dönemde yazılan şiirlerde genellikle dil ve üslup zenginliği, estetik içerik, uyum ve ahenk ön plandadır.

Tevfik Fikret, hem "sanat için sanat" hem de "toplum için sanat" anlayışlarını benimsemiştir. "Sanat için sanat" anlayışına örnek olarak, Fikret'in şiirlerinde biçim ve süslemeye önem vermesi gösterilebilir. Fikret, 1896'dan itibaren giderek daha toplumcu bir tutum sergilemiş, II. Abdülhamit'in baskıcı yönetimi altında serbest şiir yazıp yayımlamanın zor olması nedeniyle şiirlerini gizlice dağıtmıştır.

Tevfik Fikret'in şiirlerinin bazı özellikleri: Karamsarlık: Şiirlerinde genel olarak karamsarlık hakimdir. Dil: Ağır ve süslü bir dil kullanır, tamlamalara ve yabancı sözcüklere yer verir. Konu çeşitliliği: Vatan ve millet sevgisi, bireyin iç dünyası, aşk, toplumsal eleştiri, din ve felsefe sorgulamaları gibi çeşitli konuları işler. Yenilikçilik: Biçimsel kaygıları göz ardı etmez, sürekli yenilik arar. Etkilendiği akımlar: Eserlerini parnasizm etkisi ile yazmıştır. Toplumsal duyarlılık: Aydın sorumluluğu taşıyarak toplumsal duyarlılığı artırmayı ve değişim için farkındalık yaratmayı amaçlar. Ressamlık etkisi: Tabiat şiirlerinde ressamlığının etkisi hissedilir.

Tevfik Fikret'in "Timsâl-i Cehâlet" şiiri, Ahmet Mithat Efendi'yi Fikret'in kendi şiir anlayışı doğrultusunda eleştirir. Şiirde, Ahmet Mithat'ın eleştirilerinde samimi olmadığı ve zehir saçtığı ima edilir. Şiirin son dizelerinde, Mithat'ın insanlığına yönelik eleştiriler de bulunur. "Timsâl-i Cehâlet", dekadanlık polemiği kapsamında, Fikret ve Servet-i Fünûn grubu ile Ahmet Mithat ve onun temsil ettiği anlayış arasındaki gerginliği yansıtır.

Ali Ekrem Bolayır, Servet-i Fünun döneminde hece ölçüsünü kullanan bir yazardır. Ayrıca, Tevfik Fikret de "Şermin" adlı eserinde hece ölçüsünü kullanmıştır.

Aşiyan Müzesi'nde Tevfik Fikret'in mezarının bulunmasının sebebi, şairin vasiyetidir. Ancak, Tevfik Fikret'in sonradan kimin eline geçeceği konusundaki şüphe ve endişeler nedeniyle Fikret, Eyüp’teki aile mezarlığına gömülmüştür.

Evet, Şermin'in yazarı Tevfik Fikret'tir. Şermin, Tevfik Fikret'in 1914 yılında çocuklar için yazdığı şiirlerden oluşan ve aynı yıl yayımlanmış olan kitabıdır.

Tevfik Fikret'in tüm eserleri şunlardır: Rübab-ı Şikeste (1900); Tarih-i Kadîm (1905); Haluk'un Defteri (1911); Rübâbın Cevâbı (1911); Şermin (1914); Hasta Çocuk; Sis; Millet Şarkısı; Doksan Beşe Doğru; Han-ı Yağmâ; Balıkçılar; Haluk'un Çocukluğu; Rübâb-ı Cevab; Bir İçim Su; Verin Zavallılara; Ferda; Yeşil Yurt; İnanmak İhtiyacı.