TevfikFikret

Tevfik Fikret'in üç büyük şiiri şunlardır: 1. "Sis". 2. "Tarih-i Kadim". 3. "Ferda".

Tevfik Fikret'in en ünlü şiirlerinden biri "Sis" adlı eseridir. Ayrıca, "Hân-ı Yağma" (Yağma Sofrası) ve "Tarih-i Kadîm" (Kadim Tarih) şiirleri de oldukça bilinir.

Tevfik Fikret'in meşhur şiirlerinden bazıları şunlardır: "Sis". "Hân-ı Yağma". "Sabah Olursa". "Haluk'un Amentüsü". "Doksan Beşe Doğru". "Yağmur". "Ferda". Ayrıca, çocuklar için yazdığı şiirlerin toplandığı "Şermin" adlı kitabı da meşhur eserlerindendir.

Tevfik Fikret, Servet-i Fünûn (Edebiyat-ı Cedîde) akımının lideridir. Eserlerinden bazıları: Rübâb-ı Şikeste (1900); Târih-i Kadîm (1905); Halûk'un Defteri (1911); Rübâbın Cevâbı (1911); Şermin (1914); Hasta Çocuk; Sis; Millet Şarkısı; Doksan Beşe Doğru; Hân-ı Yağmâ.

Tevfik Fikret'in dört şiir kitabı bulunmaktadır: 1. Rübâb-ı Şikeste (1900). 2. Halûk'un Defteri (1911). 3. Rübâbın Cevâbı (1911). 4. Şermin (1914).

Serveti-i Fünun döneminin en önemli temsilcileri arasında şunlar sayılabilir: Tevfik Fikret. Halit Ziya Uşaklıgil. Cenap Şahabettin. Mehmet Rauf. Bu dönemde ayrıca Hüseyin Cahit Yalçın, Ahmet Hikmet Müftüoğlu, Süleyman Nazif, Ali Ekrem Bolayır, Faik Ali Ozansoy, İsmail Safa, Ahmet Reşit Rey ve Hüseyin Siret Özsever gibi isimler de önemli eserler vermiştir.

Tevfik Fikret'in en önemli eseri konusunda farklı görüşler bulunmaktadır. Bazı kaynaklara göre en önemli eserleri şunlardır: Şermin. Rübâb-ı Şikeste (Kırık Saz). Halûk’un Defteri. Diğer bir görüşe göre ise en önemli eseri, tüm eserlerini bir araya getiren Son Şiirler'dir. Tevfik Fikret'in önemli eserleri arasında ayrıca Sis, Tarih-i Kadim, Millet Şarkısı, Balıkçılar, Doksan Beşe Doğru ve Ferda da bulunmaktadır.

Aşiyan, önemli bir tarihi ve kültürel yapıdır çünkü: Tevfik Fikret'in Evi: Şair Tevfik Fikret, 1906-1915 yılları arasında bu evde yaşamış ve eve Farsça "kuş yuvası" anlamına gelen "Aşiyan" adını vermiştir. Türkiye'nin İlk Edebiyat Müzesi: 1945 yılında İstanbul Belediyesi tarafından satın alındıktan sonra Edebiyat-ı Cedide Müzesi olarak ziyarete açılmıştır. Tarihi ve Sanatsal Değer: Müze, Tanzimat Edebiyatı ve Edebiyat-ı Cedide döneminin önemli sanatçılarına ait eşyalara ev sahipliği yapmaktadır. Tarihi Semtin Adı: Aşiyan, daha önce adı Kayalar Köyü olan semte de ismini vermiştir. Atatürk'ün İlgisi: Atatürk, Tevfik Fikret'e büyük önem vermiş ve Aşiyan'ı ziyaret ederken "Ben devrim ruhunu ondan aldım." demiştir. 1961 yılında Tevfik Fikret'in naaşı Eyüp'ten alınarak müzenin bahçesine defnedilmiş ve müzenin adı Aşiyan Müzesi olarak değiştirilmiştir.

Tevfik Fikret'in "Sis" şiirinde birçok edebi sanat bulunmaktadır: Teşbih (Benzetme). Teşhis (Kişileştirme). Hüsn-i Talil (Güzel Bir Nedene Bağlama). Tezat (Zıtlık). Nida (Seslenme). Ayrıca, şiirde tekrarlar ve asonans gibi ahenk unsurları da yer almaktadır.

"Yiyin, efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin" dizeleriyle başlayan Han-ı Yağma şiiri, Servet-i Fünûn topluluğunun lideri olan Tevfik Fikret'e aittir. Şiir, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde yaşanan yolsuzluklar, haksızlıklar ve toplumun kaynaklarının belirli bir zümre tarafından acımasızca sömürülmesine yönelik bir eleştiridir.

Tevfik Fikret'in "Sis" şiiri, dönemin toplumsal, siyasi ve sosyal özelliklerini yansıtarak istibdat rejimini eleştirir. Şiirde: İstanbul, bir kişi gibi düşünülerek onunla konuşulur ve şehrin üzerinde gezen sis, dönemin siyasi yapısını temsil eder. Yozlaşma, ahlaksızlık ve rejim baskısı yoğun betimlemelerle anlatılır. Şairin karamsar, ümitsiz ve karmaşık duyguları da yansıtılır. "Sis" şiiri, aynı zamanda tarihi bir belge niteliği taşır.

Aşiyan, Farsça kökenli bir kelime olup "kuş yuvası" veya "ev, oturulan yer, mesken" anlamlarına gelir. Aşiyan'ın hikayesi, şair Tevfik Fikret'in yaşadığı yer olmasıyla ilişkilidir. Köşkün Yapımı: Tevfik Fikret, Aşiyan'ın projesini kendisi çizmiştir. Yaşadığı Zorluklar: Özenle inşa ettiği köşkte, ülkenin haline kahrolması ve evlat hasreti nedeniyle ağır bir şeker hastalığına yakalanmıştır. Ölümü: 19 Ağustos 1915 sabahı şeker komasına girerek "Artık yıkılıyorum!.. Yavrum.. yavrum!.." diyerek vefat etmiştir. Müze Olması: Aşiyan Köşkü, 1945 yılında Edebiyat-ı Cedide Müzesi olarak halka açılmıştır. Aşiyan'ın adı, zamanla semtin adı olmuştur.

Hayır, Şermin, Tevfik Fikret'in kızı değil, yeğenidir. Şermin, şairin genç yaşta ölen kız kardeşi Sıdıka Hanım'ın kızıdır.

Şermin kitabının konusu, Tevfik Fikret'in çocuklar için yazdığı şiirlerden oluşmasıdır. Bu şiirlerde işlenen bazı temalar: Ahlaki değerler: Dürüstlük, iyilik, yardımseverlik, saygı gibi değerlerin önemi. Doğa sevgisi: Doğa tasvirleri ve hayvan sevgisi. Çalışkanlık ve emek: İş ve sanatın sevdirilmesi, çalışmanın önemi. Toplumsal sorumluluk: Yoksul ve ihtiyaç sahiplerine yardım etme bilinci. Oyun ve eğlence: Çocukların oyun oynama ve mutlu olma haklarının vurgulanması.

"Doksan Beşe Doğru", Tevfik Fikret tarafından yazılmış bir şiirdir. Ayrıca, Hasan Ali Yücel'in, Tevfik Fikret'e ait "Tarih-i Kadim" ve "Doksanbeşe Doğru" adlı şiirleri bir araya getirdiği ve kendi "Yeni Hayat" şiirini eklediği bir eseri de bu isimle yayımlanmıştır.

Halk Kitabevi'nde yer alan Tevfik Fikret serisi 4 kitaptan oluşmaktadır.

Rübâb-ı Şikeste, ağırlıklı olarak Edebiyat-ı Cedide (Yeni Yazın), diğer adıyla Servet-i Fünun dönemi şiir anlayışını yansıtır. Tevfik Fikret, bu eserde biçimsel kaygılar taşımış, sürekli yenilik arayışında bulunmuş ve şiirin yapısıyla, tekniğiyle, üslubuyla ilgili yeni açılım alanları ortaya koymaya çalışmıştır.

Tarih-i Kadim şiiri, Mehmet Akif Ersoy'a karşı yazılmıştır. Şiir, Tevfik Fikret tarafından 1905 yılında yazılmış, ancak 1912 yılına kadar yayımlanmamıştır. Mehmet Akif, Fikret'e "zangoç" (kilise hizmetkarı) gibi ifadelerle hitap ederken, Fikret de Akif'e "Molla Sırad" şeklinde karşılık vermiştir. Bu tartışma, Türk edebiyatında geniş yankılar uyandırmış ve Fikret, Tarih-i Kadim'in yayımlanmasından müteessir olurken, Akif de şiirinde doğrudan Fikret'e yönelik eleştirilerini Safahat'a dahil etmemiştir.

Tevfik Fikret'in "Ferda" şiirinde anlatmak istediği bazı temel noktalar şunlardır: Gençliğe inanç ve beklenti: Şiir, gençliğin geleceğe olan umudunu ve potansiyelini vurgular. Vatana emanet: Şair, vatanın geleceğinin gençlere emanet olduğunu ve bu emanete sahip çıkmanın önemini belirtir. İlerleme ve çalışma: Gençlerin bilim, sanat ve teknoloji alanında gelişmeleri takip etmeleri, düşünmeleri, araştırmaları, uğraşmaları ve çalışmaları gerektiğini ifade eder. Tarih bilinci: Geçmişe ibretle bakılması gerektiğini ve gelecek nesillerin de gençlikten böyle bir kuşku duyabileceğini belirtir. Şiir, baskı ve sansür döneminde gençliği, dönemin dar ufkunu genişletecek çağdaş bir umut ışığı olarak görmüştür.

Tevfik Fikret, Aşiyan'da geçirdiği bir ameliyatın ardından 19 Ağustos 1915'te 47 yaşında hayatını kaybetti. Ölümü, şeker komasına girmesi nedeniyle gerçekleşti. Fikret, Aşiyan'da gömülmeyi vasiyet etmiş olsa da, bu vasiyeti yerine getirilememiş ve cenazesi Eyüp'teki aile mezarlığına defnedilmiştir.