TevfikFikret

Tevfik Fikret'in üç büyük şiiri şunlardır: 1. "Sis". 2. "Tarih-i Kadim". 3. "Ferda".

Tevfik Fikret'in en ünlü şiirlerinden biri "Han-ı Yağma" adlı eseridir.

Tevfik Fikret, aşağıdaki şiirleriyle meşhurdur: 1. "Maî Deniz". 2. "Sis". 3. "Han-ı Yağma". 4. "Balıkçılar". 5. "Tarih-i Kadim". 6. "Yağmur". 7. "Doksan Beşe Doğru". 8. "Haluk'un Bayramı". 9. "Ömr-i Muhayyel".

Tevfik Fikret, Servet-i Fünûn edebiyat akımının öncülerinden biridir. Başlıca eserleri: 1. Rübab-ı Şikeste (1900). 2. Haluk'un Defteri (1911). 3. Şermin (1914). 4. "Sis". 5. "Han-ı Yağma". 6. "Tarih-i Kadim".

Tevfik Fikret'in 5 tane şiir kitabı bulunmaktadır: 1. Rübab-ı Şikeste (1900). 2. Tarih-i Kadim (1905). 3. Haluk'un Defteri (1911). 4. Rübabın Cevabı (1911). 5. Şermin (1914).

Serveti-i Fünun edebiyatının en önemli temsilcisi olarak kabul edilen kişi, Tevfik Fikret'tir.

Tevfik Fikret'in en önemli eserlerinden biri "Rübab-ı Şikeste" adlı şiir kitabıdır.

“Sis” şiirinin teması, Tevfik Fikret tarafından ümitsizlik ve öfke olarak belirlenmiştir.

Aşiyan iki farklı bağlamda önemli olabilir: 1. Tarihi Yapıların Süsü Olarak: Osmanlı döneminde, kuşların korunması ve barınması amacıyla eski kamu binaları ve anıtsal yapıların dış cephelerine yapılan kuş evleri olarak bilinir. 2. Tevfik Fikret'in Evi Olarak: Şair Tevfik Fikret'in İstanbul'daki köşkü, "kuş yuvası" anlamına gelen Aşiyan adıyla anılır.

Tevfik Fikret'in "Sis" şiirinde çeşitli edebi sanatlar kullanılmıştır: 1. Benzetme: "Sis" benzetmesi, şairin duygularıyla dış dünyanın birleşmesi anlamına gelir. 2. Mübalağa: Anlatımın genelinde yoğun bir mübalağa (abartma) hakimdir. 3. Redif ve Kafiye: Şiir, tam ve zengin kafiye üzerine kurulmuştur. 4. İmgelem: Şehir, "güzel hayat kadını" imgesiyle anlatılarak maddi güzellik ve manevi boşluk eleştirilir. 5. Hiciv: Şiirde, dönemin yönetimi ve toplumun ahlaki çöküşü yerilir.

Tevfik Fikret, Parnasizm akımına mensuptur.

“Yiyin, efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin” dizeleri, Tevfik Fikret’in “Han-ı Yağma” adlı şiirine aittir.

Tevfik Fikret'in "Sis" şiiri, dönemin yönetimini ve sosyal sıkıntılarını eleştirmektedir. Şiirde, İstanbul bir kişi gibi düşünülerek onunla konuşulur ve bu sayede dönemin genel bir manzarası çizilir. Şiirin ana temaları arasında yalnızlık, belirsizlik ve varoluşsal sorgulama yer alır.

Aşiyan'ın hikayesi, şair Tevfik Fikret'in 1906 yılında yaptırdığı evle başlar. Evin adı, Farsça "kuş yuvası" anlamına gelen "aşiyan" kelimesinden türetilmiştir. İnşaat süreci sıkıntılı geçmiş, Fikret Aksaray'daki evini satıp anlaştığı müteahhidin parayı alıp kaçması sonucu evi borçla tamamlamak zorunda kalmıştır. Tevfik Fikret, 1915 yılında Aşiyan'da sadece 9 yıl yaşadıktan sonra vefat etmiştir. 1940 yılında, İstanbul Belediyesi tarafından satın alınan ev, "Edebiyat-ı Cedide Müzesi" olarak 1945 yılında halka açılmıştır.

"Yiyin efendiler yiyin" şiiri, Tevfik Fikret'e aittir.

Şermin, Tevfik Fikret'in kızı değil, yeğenidir. Şermin, şairin genç yaşta kaybettiği kız kardeşi Sıdıka Hanım'ın kızıdır.

Şermin adlı eserin konusu, Tevfik Fikret'in 1914 yılında çocuklar için yazdığı şiirlerden oluşan bir kitap olmasıdır. Kitapta yer alan şiirlerde, ahlaklı olmanın, bencillikten kurtulmanın, yoksul ve sakatlara yardım etmenin gerekliliği gibi temalar işlenir.

Tevfik Fikret, Parnasizm edebi akımına mensuptur.

Halk Kitabevi'nde Tevfik Fikret serisi 4 kitaptan oluşmaktadır.

"Doksan Beşe Doğru" şiiri, Tevfik Fikret tarafından yazılmıştır.