Teşhis

Savcılıkta fotoğraflı teşhis işlemi şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Teşhis Talimatı: Teşhis işlemi, Cumhuriyet savcısının talimatıyla yapılır. 2. İfade Alma: Teşhis işlemine başlamadan önce, teşhisi yapacak kişinin (mağdur veya tanık) olayla ilgili ayrıntılı ifadesi alınır ve failin fiziksel özellikleri hakkında bilgi verilir. 3. Fotoğraf Sayısı: Teşhis için birden fazla fotoğraf kullanılmalıdır, tek bir fotoğraf veya aynı kişinin farklı fotoğrafları üzerinden teşhis yapılamaz. 4. Fotoğraf Özellikleri: Gösterilecek fotoğrafların aynı büyüklükte ve özellikte olması gerekir. 5. Teşhis İşlemi: Teşhis sırasında, teşhisi yapacak kişi şüphelileri göremez ve her bir şüpheli bir numara ile tanımlanır. 6. Kayıt ve Tutanak: Teşhis işlemi sırasında çekilen fotoğraflar veya yapılan kayıtlar soruşturma dosyasına eklenir ve teşhis tutanağı düzenlenir. Tanıklıktan çekinme hakkı olan mağdur veya tanık, teşhiste bulunmaya zorlanamaz.

Difüzyon MR, su moleküllerinin hareketini inceleyerek vücuttaki dokuların ayrıntılı görüntülerini oluşturmak için kullanılır ve çeşitli durumlarda teşhis ve tedavi planlaması için önemlidir. Difüzyon MR'ın çekilme nedenleri arasında şunlar bulunur: İnme teşhisi: Akut inme ve diğer nörolojik acil durumların erken teşhisinde kullanılır. Tümör tespiti: Beyindeki veya diğer vücut bölgelerindeki tümörlerin yayılımını ve dokular üzerindeki etkisini görüntülemede yardımcı olur. Nörolojik hastalıklar: Alzheimer gibi bozuklukların ilerlemesini izlemek için kullanılır. Enfeksiyon ve iltihaplanmalar: Beyin dokusunda veya omurilikte görülen enfeksiyonların tanısında etkilidir. Difüzyon MR çekimi öncesi, hastanın üzerinde metal eşya bulunmaması ve doktoruna tüm tıbbi geçmişini bildirmesi gereklidir.

"Bu şehir o eski İstanbul mudur" dizesinde teşhis (kişileştirme) sanatı kullanılmıştır.

MHV (Human Metapneumovirus), solunum yolu enfeksiyonlarına neden olan yaygın bir virüstür. Özellikleri: - Paramiksovirüs ailesine aittir. - Genellikle soğuk algınlığı, grip benzeri semptomlara yol açar. - Bronşit, zatürre ve ciddi solunum yetmezliğine de neden olabilir. Bulaşma yolları: - Enfekte bir kişinin solunum salgılarıyla doğrudan temas. - Virüs bulaşmış yüzeylere dokunduktan sonra göz, burun veya ağza temas. Risk grupları: - Çocuklar, yaşlılar ve bağışıklık sistemi zayıf olan bireyler. Teşhis ve tedavi: - Kesin tanı için PCR testi, antijen testi ve kültür testi gibi laboratuvar testleri gereklidir. - Spesifik bir tedavisi yoktur, tedavi genellikle semptomların hafifletilmesine yöneliktir.

House M.D. 1. sezon 19. bölümde House ve ekibi, 12 yaşındaki bir çocuğun alışılmadık bir kaynağa sahip olan hastalığını teşhis etmeye çalışır. Bu sırada House, Cameron'dan işe geri dönmesini ister.

"Patolojiden gelen sonuç temiz çıktı" ifadesi, hastadan alınan örnekte hastalıkla ilişkilendirilebilecek bir bulgunun olmadığını gösterir.

Geleneksel tıpta dil teşhisi, hastalığın sadece semptomların ötesine geçen, hastanın genel refahına odaklanan bir anlayışla yapılan bir tanı yöntemidir. Bu yöntemde dilin görünümü analiz edilir ve şu faktörler değerlendirilir: - Renk: Açık kırmızı renk, yaşamsal enerjinin güçlü olduğunu gösterir. - Şekil: Dilin şekli ne çok kalın ne de çok ince olmalı, çatlak içermemelidir. - Kaplama: Dilin arkasındaki açık sarı ve biraz daha kalın bir kaplama normal olabilir. Geleneksel Çin tıbbında dil teşhisi, beş ilgili organ sisteminin sağlığını yansıttığı düşünülen dilin farklı alanlarını inceler. Ayurveda'da ise tanısal değerlendirme sırasında belirlenen dosha dengesizliklerine göre farklı şifalı bitkiler reçete edilir.

Katekolaminlere aşağıdaki durumlarda bakılır: 1. Feokromositoma teşhisi: Böbreküstü bezlerinde görülen ve katekolamin salgılayan tümörlerin varlığını tespit etmek için. 2. Nöroblastoma teşhisi: Çocuklarda görülen ve sempatik sinir sisteminde başlayan bir kanser türü olan nöroblastomanın teşhisinde. 3. Stres seviyelerinin değerlendirilmesi: Vücuttaki stres seviyelerini ve adrenal bezlerin işlevini kontrol etmek amacıyla. 4. Tedavinin takibi: Tümör tedavisi sonrası nüksleri izlemek için. Bu testler, belirli ilaçlar, besinler ve stresten etkilenebileceğinden, test öncesi doktorun yönlendirmesi önemlidir.

İdrar tahlilinde mikroskopi, idrar örneklerinin mikroskop altında incelenmesiyle çeşitli sağlık sorunlarının teşhisinde ve izlenmesinde önemli bir rol oynar. Mikroskopi ile idrarda şunlar tespit edilebilir: - Hücreler: Beyaz kan hücreleri enfeksiyon, kırmızı kan hücreleri ise böbrek veya idrar yolu problemlerini gösterebilir. - Kristaller: Böbrek taşı oluşumuna yol açabilen metabolik bozuklukların göstergesi olabilir. - Bakteriler: Enfeksiyon durumlarında idrarda bakteri varlığı belirlenebilir. - Diğer anormal bileşenler: Protein, glikoz veya ketonların varlığı, çeşitli metabolik veya endokrin hastalıkların belirtisi olabilir.

Varikoselin muayenesi, genellikle bir üroloji doktoru tarafından yapılır ve aşağıdaki adımları içerir: 1. Fizik Muayene: Hasta ayakta dururken yapılan muayenede, testislerdeki damar genişlemeleri ve olası şişlikler değerlendirilir. 2. Valsalva Manevrası: Hastadan ıkınması istenerek damarlardaki genişleme daha belirgin hale getirilir. 3. Skrotal Doppler Ultrasonografi: Damar genişlemesinin ve geriye kan akımının olup olmadığının objektif değerlendirilmesini sağlar. 4. Sperm Analizi (Spermiyogram): Özellikle çocuk sahibi olamayan çiftlerde sperm sayısı, hareketliliği ve morfolojisi incelenir. Bu testler, varikoselin teşhisini ve derecesini belirlemek için kullanılır.

Epilepsi teşhisi için yapılan bazı testler şunlardır: 1. Nörolojik Muayene: Doktor, nöbetlerin türünü ve beynin nasıl etkilendiğini belirlemek için hastanın davranışlarını, motor becerilerini ve zihinsel işlevlerini test eder. 2. Kan Testi: Enfeksiyon belirtileri, genetik koşullar veya epilepsi nöbetleriyle ilişkili olabilecek diğer durumları kontrol etmek için kan örneği alınır. 3. Elektroensefalografi (EEG): Beyindeki elektriksel aktiviteyi kayıt altına alan bu test, epilepsiyi teşhis etmek için en yaygın kullanılan yöntemdir. 4. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI): Beynin ayrıntılı bir şekilde görüntülenmesini sağlar ve epilepsi nöbetlerine neden olabilecek lezyonları veya anormallikleri tespit edebilir. 5. Bilgisayarlı Tomografi (BT): Beynin kesitsel görüntülerini elde etmek için kullanılır, ancak MRI'dan daha az hassastır. Teşhis süreci, hastanın semptomlarına ve test sonuçlarına göre kişiselleştirilir.

Taşipne veya takipne, tıpta solunum sayısının dakikada 20'nin üzerine çıkması durumuna verilen isimdir. Bu durum, vücudun başka bir sorunu gidermeye çalıştığının bir belirtisi olup, birçok hastalık ve durumun erken evrelerinde ortaya çıkabilir. Teşhis ise, bir hastalığın veya durumun belirlenmesi için yapılan tıbbi işlemler bütününe verilen isimdir ve bu süreçte hastanın semptomları, tıbbi öyküsü, fizik muayenesi ve laboratuvar testleri dikkate alınır.

"Dinle Neyden" şiirinde teşhis (kişileştirme) edebi sanatı bulunmaktadır.

Galyumun PSMA'ya bağlanması, prostat kanserinin teşhisinde ve tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. Bu işlem şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Ön Hazırlık: Doktor, hastaya fizik muayene yapar ve bir tarih belirler. 2. İnjeksiyon: Galyum-68 PSMA, bir enjeksiyon olarak verilir ve bir damar yoluyla hastaya yerleştirilir. 3. Bekleme: Enjeksiyon sonrası, maddenin vücutta dağılması ve tümör hücrelerine yönelmesi için bir bekleme süresi vardır (genellikle birkaç saat). 4. Tarama: Daha sonra, gama kamerası ile tarama yapılır ve tümör hücrelerinin varlığı ve yerleri tespit edilir. 5. Sonuçlar: Tarama sonuçları değerlendirilir ve hastaya bir rapor verilir. Bu süreç genellikle bir gün sürer.

Bacak ultrasonunda aşağıdaki hastalıkların teşhisi konulabilir: 1. Varis: Toplardamarların genişlemesi veya uzaması. 2. Damar tıkanıklığı: Atardamar ve toplardamarlarda daralma, pıhtılaşma veya tıkanıklık. 3. Atar damarların daralması: Ateroskleroz (damar sertliği) gibi durumlar. 4. Derin ven trombozu: Bacaklarda derin yerleşimli toplardamarların içinde pıhtı oluşması. 5. Venöz yetmezlik: Toplardamar kapakçıklarındaki yetersizlik. Bu ultrason, ayrıca bacaklardaki kan akışını ve damarların iç yapısını incelemek için de kullanılır.

İlaçlı bilgisayarlı tomografi (BT), kanser taraması için yeterli olabilir, ancak tek başına kesin teşhis koymak için yeterli değildir. İlaçlı BT, kontrast madde kullanılarak organların ve damarların daha net görüntülenmesini sağlar ve bu sayede kanser tümörlerini tespit etmeye yardımcı olur. Doğru bir kanser teşhisi için, BT taramalarının biyopsiler veya kan testleri gibi diğer teşhis araçlarıyla birlikte kullanılması önerilir.

Böbrek iltihabının teşhisi için aşağıdaki tahliller yapılır: 1. Kan ve İdrar Testleri: İdrar tahlili, idrarda beyaz kan hücreleri, bakteri ve nitrit varlığını tespit eder. 2. Ultrason ve Görüntüleme Yöntemleri: Ultrasonografi, böbreklerin boyutu, şekli ve yapısı hakkında bilgi sağlar. 3. Böbrek Biyopsisi: Diğer testler net bir sonuç vermezse, böbrekten küçük bir doku örneği alınarak laboratuvar ortamında incelenir. Bu tahlillerin yapılması için bir doktora başvurmak gereklidir.

Wood lambası ile aşağıdaki hastalıkların teşhisi yapılabilir: 1. Enfeksiyon Hastalıkları: Dermatofitozlar, tinea versicolor, pseudomonas ve corynabakterium enfeksiyonları gibi. 2. Pigmentasyon Bozuklukları: Vitiligo, tuberoskleroz, melazma gibi. 3. Porfiryalar: Konjenital eritropoietik porfiri ve porfirya kutane tarda. 4. Diğer Kullanım Alanları: Fotodinamik tanı, deri fleplerinin yaşayabilirliklerinin araştırılması, topikal ve sistemik ilaç tedavilerinin kontrolü.

Dil muayenesi ile aşağıdaki hastalıkların teşhisi konulabilir: 1. Şeker Hastalığı: Dilin çok kuru olması şeker hastalığı riskini işaret eder. 2. Kızıl Hastalığı: Dilin aşırı kırmızı olması kızıl hastalığının belirtisi olabilir. 3. Sindirim Yolu Hastalıkları: Tifo ve diğer sindirim yolu hastalıklarında dil pas renginde olur. 4. Mantar Enfeksiyonları: Dildeki yara ve kabarcıklar mantar enfeksiyonlarının belirtisi olabilir. 5. Demir veya Vitamin Eksikliği: Dilde iltihaplanma, demir veya vitamin eksikliğinin işareti olabilir. Dil muayenesi ayrıca, erken teşhis ve genel sağlık durumunun değerlendirilmesinde de önemli bir adımdır.

Alzheimer için kan tahlili tek başına yeterli değildir, ancak diğer tanı yöntemleriyle birlikte kullanıldığında erken teşhis için umut verici sonuçlar verebilir. Kan testleri, Alzheimer hastalığını diğer koşullardan ayırmak ve tiroid fonksiyonları, B12 vitamini seviyeleri gibi tıbbi durumları değerlendirmek için yapılabilir. Ancak, şu anda onaylanmış bir Alzheimer kan testi bulunmamaktadır ve bu tür testlerin klinik çalışmalarının tamamlanması yıllar sürmektedir.