Acz ve fakr kavramları, tasavvufta insanın kulluk mertebesine işaret eder. Acz, "güç yetirememek" anlamına gelir. Fakr, "muhtaç olmak" anlamına gelir. İnsan, acz ve fakrını tam anlamıyla hissederek ilahi sıfatların anlaşılmasına güzel bir basamak yapabilirse, manevi olarak ilerler ve kemale erer.