Patristik felsefenin temel özellikleri şunlardır: Hristiyan dini ve öğretisini temellendirme: Patristik felsefe, Hristiyan dini ve öğretisini felsefenin kavramsal araçlarını kullanarak temellendirmeyi amaçlar. Yeni Ahit’in öğretilerine göre anlam kazandırma ve açıklama: Bu felsefenin temel motivasyonu, Yeni Ahit’in öğretilerine felsefi açıklamalar getirmektir. Felsefe, teoloji ve dinin doğrularının bütünlüğü: Felsefe, teoloji ve dinin doğruları bir bütünün ayrılmaz öğeleri veya parçaları olarak değerlendirilir. Apolojistlerle başlangıç: İkinci yüzyılda Hristiyan olan filozoflar, felsefeyi kullanarak Hristiyanlığı açıklamak ve anlatmak kaygısı gütmüşlerdir. Platon düşüncesine ilgi: Patristik dönemde Platoncu düşünce etkili olmuş, özellikle neo-Platonizm akımı öne çıkmıştır. Yunan felsefesine başvuru: Patristikler, Yunan felsefesine başvurmuş, onu tercüme etmiş ve yaymıştır. Önemli temsilciler: Öne çıkan isimler arasında Aristeides, Aziz Justinus, Tatianus, Athenagoras, Aziz İreneus ve Tertullianus bulunur.