Tanı

FISH testi, kanser tanısında tek başına yeterli değildir, ancak diğer testlerle birlikte kullanıldığında önemli bilgiler sağlar. FISH testinin kanser tanısındaki bazı kullanım alanları: - HER2 pozitif meme kanseri: FISH testi, meme kanseri hücrelerinde HER2 geninin fazladan kopyalarını tespit etmek için kullanılır. - Diğer kanser türleri: FISH, mesane, akciğer, yumurtalık, beyin, kolon ve prostat kanseriyle ilişkili kromozomal anormallikleri de ortaya çıkarabilir. - Tedavi planlaması: FISH sonuçları, hastanın tedaviye yanıtını ve en uygun tedavi seçeneklerini belirlemede yardımcı olur. Testin kesin tanı için diğer yöntemlerle doğrulanması gereklidir.

Oligoklonal band pozitifliği, multiple skleroz (MS) tanısı için yeterli değildir, ancak destekleyici bir bulgudur. MS tanısının kesinleştirilmesi için, hastanın yakınmaları, nörolojik muayenesi, beyin veya omurilik manyetik rezonans görüntüleme (MRG) sonuçları ve beyin omurilik sıvısı (BOS) analizi gibi çeşitli testlerin sonuçları birlikte değerlendirilir.

LDH (Laktat Dehidrogenaz) yüksekliği, çeşitli kanser türlerinde görülebilir, bunlar arasında testis kanseri ve lenfoma bulunmaktadır. Ancak, LDH yüksekliğinin kanserle ilişkisi, diğer sağlık sorunlarıyla da bağlantılı olabilir ve kesin tanı için bir doktora başvurulması gereklidir.

Yaygın Değişken İmmün Yetmezlik (YDİY) tanısı şu adımlarla konur: 1. Tekrarlayan Enfeksiyonlar: Hastanın kulak, sinüsler, bronşlar ve akciğerlerde tekrarlayan enfeksiyonları olması. 2. Serum İmmünoglobulin Düzeyleri: Serum IgG, IgA ve genellikle IgM değerlerinin düşük olması. 3. Aşı Yanıtının Değerlendirilmesi: Çocuk felci, kızamık, difteri, tetanoz aşılarına karşı eksik ya da yetersiz antikor üretimi. 4. Genetik Testler: Bazı durumlarda, B hücrelerin normal gelişimini ve düzenlenmesini etkileyen gen mutasyonlarının tespiti. 5. Akım Sitometrisi: B hücre sayılarının saptanması. Tanı, genellikle bir immünoloji uzmanı tarafından konur ve hastanın tıbbi geçmişi, fizik muayenesi ve laboratuvar sonuçları dikkate alınır.

Sağ parietal lobda subkortikal alanda mikrohemorojik fokal odak izlenmesi, beyinde küçük, sinyal yoğunluğu yüksek odakların tespit edilmesi anlamına gelir. Ancak, kesin tanı ve değerlendirme için hastanın tıbbi geçmişi, diğer tetkik sonuçları ve nörolojik muayene gereklidir. Bu nedenle, sonuçları yorumlamak ve gerekli tedaviyi planlamak için bir doktora başvurulması önerilir.

Özel gereksinim alanları, bulgular, tetkikler, işlevler, etkinlikler ve yaşama katılımdaki kısıtlılıklar, özel gereksinim düzeyi ve ICD kodu şu şekilde tanımlanır: 1. Özel Gereksinim Alanları: Çocuğun bedensel, bilişsel, psikolojik işlevlerinde yaşadığı kayıpları ve toplumsal yaşama katılım zorluklarını ifade eder. 2. Bulgular ve Tetkikler: Çocuğun sağlık durumu ve özel gereksiniminin belirlenmesi için yapılan muayene ve test sonuçlarını içerir. 3. İşlev ve Etkinlik Kısıtlılıkları: İletişim, sosyal-duygusal, bilişsel gibi gelişim alanlarında yaşanan gecikmeleri ve bozuklukları kapsar. 4. Özel Gereksinim Düzeyi: Çocuğun gereksiniminin derecesini belirtir ve "Özel gereksinimi yoktur" ile "Belirgin özel gereksinimi vardır" arasında değişir. 5. ICD Kodu: Hastalıkların Uluslararası Sınıflandırması kodunu ifade eder ve çocuğun tanılarının belirlenmesinde kullanılır. 6. Tanı: Çocuğun özel gereksiniminin ve sağlık sorunlarının açık adını ifade eder.

Buerger hastalığı tanısı için aşağıdaki yöntemler kullanılır: 1. Fizik Muayene: Doktor, hastanın ayağını ve bacaklarını kontrol ederek tümörler, iltihaplar veya yaralar olup olmadığını araştırır. 2. Aşırı Sigara İçimi: Hastalığın en büyük risk faktörü sigara kullanımı olduğu için, doktor hastanın sigara içme sıklığını ve günlük miktarını sorgular. 3. Testler: Tanı için aşağıdaki testler yapılabilir: - Kan Sayımı: Vücuttaki kan hücrelerinin sayısını ve özelliklerini ölçer. - Damar Ultrasonografisi: Damarların genişliğini ve yapısını gösterir. - Damar Anjiyografisi: Damarların içine bir madde enjekte edilerek görüntülenmesini sağlar. Buerger hastalığı tanısı konulduktan sonra, tedavinin ilk adımı olarak sigara ve benzeri nikotin ürünlerinin tamamen bırakılması önerilir.

İrsi (genetik) hastalıklar, genellikle akrabalık bulunması ve ailede benzer şikâyet ve belirtilerin olması durumunda şüphelenilerek anlaşılır. Bu tür hastalıkların bazı anlaşılma yolları: - Yenidoğan tarama testleri: Topuk kanı taraması gibi yöntemlerle bazı metabolizma hastalıkları erken dönemde tespit edilebilir. - Belirtiler: Kusma, sarılık, kas güçsüzlüğü, özel koku, büyüme geriliği gibi belirtiler doğuştan gelen metabolizma hastalıklarını düşündürebilir. - Genetik testler: Kas hastalıklarının tanısında kas biyopsisi ve genetik testler önemli rol oynar. Kesin teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Plevral sıvı sitolojisi, kanser tanısını koydurmada yardımcı olabilir. Malign plevral efüzyonların tanısında plevral sıvının sitolojik incelemesi, %57-62 oranında tanı değeri taşır. Ancak, bazı durumlarda sitoloji negatif olabilir ve bu durumda tanı için plevra biyopsisi gerekebilir.

Hipotiroidi tanısı, genellikle bir iç hastalıkları uzmanı veya endokrinolog tarafından aşağıdaki adımlarla konur: 1. Hastanın öyküsünün alınması: Doktor, hastanın semptomlarını, ailede tiroid hastalığı öyküsünü, ilaç kullanımını ve diğer önemli bilgileri değerlendirir. 2. Fizik muayene: Doktor, hastanın boyunu, kilosunu, nabzını, tansiyonunu kontrol eder ve tiroid bezini eliyle değerlendirir. 3. Kan testleri: Tiroid hormonlarının düzeylerini ölçmek için kan testleri yapılır. Özellikle tiroid uyarıcı hormon (TSH) seviyesi ölçülür ve genellikle yüksek, serbest tiroksin (FT4) seviyesi ise düşük olur. 4. Görüntüleme testleri: Tiroid bezinin yapısını ve boyutunu değerlendirmek için ultrasonografi veya tiroid sintigrafisi gibi görüntüleme testleri yapılabilir. 5. İlave testler: Bazı durumlarda, tiroid antikorları gibi ilave testler yapılabilir. Teşhisin doğru şekilde yapılması ve tiroid fonksiyonlarının düzenli olarak izlenmesi, uygun tedavi planının belirlenmesi için önemlidir.

Verem testi negatif olup, biyopsi sonucunda nekrotizan granülomatöz verem tanısı konulması, verem mikrobunun kişiye bulaşmamış olduğunu ancak biyopsi yapılan bölgede tüberküloz enfeksiyonuna bağlı granülomatöz iltihap bulunduğunu gösterir. Bu durum, kişinin verem hastalığına yakalanma riskinin olduğunu ancak şu anda aktif bir verem enfeksiyonu geçirmediğini işaret eder.

Kontrastlı nazofarinks çekimi, aşağıdaki amaçlarla yapılır: 1. Anomalilerin tespiti: Polipler, tümörler veya diğer anormal büyümelerin varlığını belirlemek. 2. Enfeksiyon ve iltihap: Nazofarinks bölgesinde enfeksiyon veya iltihaplanma durumlarını değerlendirmek. 3. Yaralanmalar: Travma sonrası meydana gelen hasarları incelemek. 4. Tedavi planlaması: Cerrahiden önce bölgenin detaylı bir şekilde değerlendirilmesi.

Psikanalitik tanıda iki eksen bulunmaktadır: 1. Gelişimsel örgütlenme düzeyi. 2. Karakter tarzı.

MR'da hemen çıkan bulgular şunlardır: 1. Kalp Hastalıkları: Kalp krizi kaynaklı hasarlar, kalp hastalıkları ve aort sorunları gibi kalp rahatsızlıkları MR ile hemen tespit edilebilir. 2. Beyin Hastalıkları: Beyin tümörleri, felç riski, beyin hasarı ve multipl skleroz (MS) gibi sinir sistemi sorunları MR'da hemen görünür. 3. Omurilik Sorunları: Omurilik yaralanmaları ve disk anormallikleri gibi omurilik problemleri MR ile hemen teşhis edilir. 4. Meme Kanseri: Meme kanserini erken dönemde tespit etmek için yapılan meme MR'ında tümörler hemen belirlenir. 5. Kas ve İskelet Sistemi: Menisküs, bağlar, kaslar ve eklem disklerindeki sorunlar MR ile hemen görüntülenir. MR çekiminde elde edilen görüntüler, bir radyolog ve doktor tarafından değerlendirilerek kesin tanı konur.

PET (Pozitron Emisyon Tomografisi) pozitif sonuçları, özellikle dev hücreli arterit (DHA) ve Takayasu arteriti gibi büyük damar vaskülitlerinde görülmektedir. PET/CT taraması, bu vaskülitlerin tanısında ve tedaviye yanıtın izlenmesinde önemli bir rol oynar.

PET çekim sonuçları genellikle 1-3 gün içinde çıkar.

İdrar azlığı (oligüri), çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Bu durumlar arasında: Dehidrasyon (sıvı kaybı); Böbrek hastalıkları (kronik veya akut böbrek yetmezliği); İlaç kullanımı (diüretik etkisi olan ilaçlar); Kalp yetmezliği; Şeker hastalığı. Ayrıca, prostat problemleri de idrar azlığına yol açabilir. Oligüri belirtileri görüldüğünde, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurmak önemlidir.

Semptomatoloji ve tanı kavramları, hastalıkların tanımlanması ve tedavi sürecinde önemli rol oynar. Semptomatoloji, hastaların yaşadığı belirtilerin (semptomların) sistematik olarak incelenmesi ve değerlendirilmesi bilim dalıdır. Tanı ise, hastanın şikayetlerinin ve belirtilerinin değerlendirilmesi sonucunda hastalığın belirlenmesi sürecidir.

KOAH tanısı için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Hasta Öyküsü ve Muayene: Doktor, hastanın şikayetlerini ve sigara kullanım öyküsünü ayrıntılı olarak sorgular. 2. Solunum Fonksiyon Testi (Spirometri): Temel test olup, hasta derin bir nefes alıp spirometre cihazına üfleyerek akciğerlerin kapasitesi ve hava akım hızları ölçülür. 3. Akciğer Grafisi veya BT (Bilgisayarlı Tomografi): Göğüs röntgeni, akciğerlerde KOAH'a benzer şikayetler yapabilecek başka bir sorun olup olmadığını anlamak için istenir. 4. Kan Testi: Parmak ucuna takılan oksimetre cihazıyla kanda oksijen satürasyonu ölçülür; ayrıca arter kan gazı testiyle kanda oksijen ve karbondioksit düzeylerine bakılabilir. 5. Diğer Tetkikler: Doktor, özellikle genç yaşta KOAH belirtileri olan kişilerde genetik testler veya egzersiz testleri isteyebilir. Erken tanı, hastalığın seyrini yavaşlatmak açısından son derece önemlidir.

"Beyaz cevher alanlarında birkaç adet milimetrik boyutlu nodüler gliotik sinyal izlenmiştir" ifadesi, beyin MRI'sında beyaz cevherdeki belirli bölgelerde, kesin nedeni belirlenemeyen hücrelerin birikimine işaret eder. Bu tür bulgular, çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir ve bunlar arasında: - geçirilmiş enfeksiyon; - travma; - inme; - beyin tümörü veya kanama. Kesin tanı ve değerlendirme için bir nöroloji uzmanına başvurulması önerilir.