Kötülüğün Sıradanlığı, Hannah Arendt'in Adolf Eichmann'ın yargılanması üzerine yazdığı kitapta ele aldığı bir kavramdır. Arendt'e göre, Eichmann gibi sıradan insanlar, belirli bir sistem içinde doğru ve uygun hareket ettiklerini düşündükleri için kötülük yapabilirler. Arendt, bu durumun, kurbanların ve mağdurların sisteme direnmekte ısrar etmemelerinden kaynaklandığını savunur. Ayrıca, sosyal yapıya ve kültüre uyum sağlama yeteneğinin, insanları bile inanamayacakları derecede etkileyebileceği ve kötülük yapmaya itebileceği de vurgulanır.