Sınıflandırma

Morfometrik sınıflandırma, toprakların veya diğer nesnelerin şekil ve boyutlarını nicel olarak ölçmek için kullanılan bir bilimsel yöntemdir. Bu yöntem, pedojenik yaklaşımlar ve morfometrik yaklaşımlar olarak iki ana gruba ayrılır. Pedojenik yaklaşımlar, toprakların doğal özelliklerini ve genetik horizonlarını esas alır. Morfometrik yaklaşımlar, ölçülebilir özelliklere dayanır ve kişisel yoruma yer vermez. Morfometri, biyoloji, antropoloji, arkeoloji, jeoloji ve tıp gibi birçok alanda kullanılır.

Uzaydaki yıldızlar, Morgan-Keenan (MK) sınıflandırma sistemine göre spektral tiplerine ve yüzey sıcaklıklarına göre sıralanır. O sınıfı: Çok sıcak yıldızlar (30.000 Kelvin üzeri). B sınıfı: Mavi ve beyaz arasında (30.000-10.000 Kelvin). A sınıfı: Beyaz (10.000-7.500 Kelvin). F sınıfı: Beyaz ve sarı arasında (7.500-6.000 Kelvin). G sınıfı: Sarı (6.000-5.000 Kelvin), Güneş bu sınıfa dahildir. K sınıfı: Turuncu (5.000-3.000 Kelvin). M sınıfı: Kırmızı (3.500 Kelvin altı). Ayrıca, yıldızların parlaklıklarını belirtmek için Ia-O (son derece parlak süper dev yıldızlar), Ib (daha az parlak süper dev yıldızlar), II (parlak dev yıldızlar), III (normal dev yıldızlar), IV (alt dev yıldızlar) ve V (ana sekans yıldızlar) gibi alt sınıflar da bulunmaktadır.

ICD-10 kodu, hastalıkların ve sağlık sorunlarının uluslararası sınıflama sistemi olan ICD-10'a (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) göre verilen koddur. ICD-10 kodunun bazı özellikleri: Yapısı: Baştaki harf ve sonraki iki rakam, teşhisin ana kategorisini belirtir. Kullanım alanı: Sağlık sektöründe, hastalıkların sınıflandırılması ve sayımlamalarında dünya çapında ortak kullanılan bir kodlama dizgesidir. Versiyonları: Güncel geçerli versiyon ICD-10'dur, ancak Ocak 2022'den itibaren ICD-11 versiyonu da kullanılmaktadır. Zorunluluk: 15.06.2007 tarihinden itibaren düzenlenen sağlık raporlarında ICD-10 kodunun yer alması gerekmektedir.

Karışıklık matrisinde hesaplanan bazı metrikler şunlardır: Doğruluk (Accuracy). Hassasiyet (Precision). Duyarlılık (Recall veya Sensitivity). F1-Skoru. Özgünlük (Specificity). Ayrıca, karışıklık matrisi, Tip I Hata (Yanlış Pozitif - FP) ve Tip II Hata (Yanlış Negatif - FN) gibi hata türlerini de görselleştirir.

Mikroorganizmalar, çeşitli kriterlere göre farklı şekillerde sınıflandırılabilir: Oksijen ihtiyacına göre: aerob, anaerob, fakültatif anaerob, mikroaerofilik. Sıcaklık ihtiyacına göre: psikrofil, mezofil, termofil. Karbon kaynağına göre: ototrof, heterotrof. Enerji kaynağına göre: kemotrof, fototrof. Hidrojen/elektron kaynağına göre: litotrof, organotrof. Morfolojik özelliklere göre: yuvarlak (kok), çubuk (basil), sarmal (spirillium veya spiroket), pleomorfik. Ayrıca, mikroorganizmalar ökaryotlar ve prokaryotlar olarak iki ana gruba ayrılır. Mikroorganizmalar, bakteri, mantar, arkea, protist ve virüs gibi farklı türleri içerir.

Morfolojiye göre sınıflandırma, organizmaların fiziksel özelliklerine dayanır. Bu prensip, Aristo'nun canlıları analog organlarına, yaşadıkları yere ve dış görünüşlerine göre sınıflandırmasında görülebilir. Modern sınıflandırmada ise Carolus Linnaeus'un türlerin fiziksel özelliklerine göre sınıflandırılması sistemi temel alınır.

Coğrafi kuşaklar şu şekilde sınıflandırılabilir: Matematik iklim kuşakları. Tropikal Kuşak. Orta Kuşak. Kutup Kuşağı. Sıcaklık kuşakları. Sıcak Kuşak. Ilıman Kuşak. Soğuk Kuşak.

Tek boyutlu hareket beceri sınıflandırmaları şu şekilde açıklanabilir: Kullanılan kas büyüklüğüne göre. Kaba motor beceriler: Büyük kas kitleleri kullanılarak yapılan, kesinliğin önemli olmadığı beceriler. İnce motor beceriler: Küçük kaslar ve göz-el koordinasyonu gerektiren, yüksek kesinlik isteyen beceriler. Görev organizasyonuna göre. Kesik beceriler: Kısa süreli, başı ve sonu belli hareketler. Seri beceriler: Birçok kesik hareketin bir araya gelmesiyle oluşan karmaşık hareketler. Sürekli beceriler: Başı ve sonu belirsiz, kesintisiz hareketler. Çevrenin tahmin edilebilirlik düzeyine göre. Açık beceriler: Çevresel şartlar değişken ve tahmin edilemez. Kapalı beceriler: Çevresel şartlar sabit ve tahmin edilebilir. Motor ve bilişsel öğelerin önemine göre. Motor beceriler: Başarıyı belirleyen temel unsur, hareketin kalitesidir. Bilişsel beceriler: Başarıyı belirleyen temel unsur, hangi hareketin yapılacağının belirlenmesidir.

A sınıfı yangınlar, en tehlikeli yangın sınıfı değildir. Yangınlar, tehlike durumlarına göre A, B, C, D ve E sınıfı olarak sınıflandırılır. A sınıfı yangınlar, katı maddelerin yanması sonucu meydana gelir ve genellikle ahşap, kağıt, kumaş gibi organik bazlı materyallerin yanmasıyla oluşur. D sınıfı yangınlar, metal yangınları olup, yüksek sıcaklık nedeniyle çok tehlikelidir ve özel söndürme yöntemleri gerektirir. Yangınların tehlikesi, yangının türüne, meydana geldiği ortama ve müdahale yöntemlerine bağlı olarak değişir.

5 akslı araçlar, 4. sınıf araç sınıfına girmektedir. Araç sınıfları: 1. Sınıf: 2 akslı ve aks mesafesi 3,2 m'den kısa olan araçlar. 2. Sınıf: 2 akslı ve aks mesafesi 3,2 m'den uzun olan araçlar. 3. Sınıf: 3 akslı araçlar. 4. Sınıf: 4 ve 5 akslı araçlar. 5. Sınıf: 6 ve üzeri sayıda aksı olan araçlar. 6. Sınıf: Motosikletler.

Su altı canlıları, çeşitli özelliklerine göre farklı gruplara ayrılır. Genel olarak altı ana gruba ayrılırlar: 1. Balıklar. 2. Omurgasızlar. 3. Deniz Memelileri. 4. Bitkiler. 5. Plankton. 6. Diğer Canlılar. Bu gruplar, daha alt kategorilere de ayrılabilir.

A sınıfı İSG uzmanının B sınıfına geçebilmesi için en az 4 yıl B sınıfı sertifika ile görev yapması gerekmektedir. Sınıflar arasında geçiş yapabilmek için hem deneyim süresi hem de ilgili sınıfta yapılan sınavdan başarılı olunması gereklidir. Geçiş için gereken süreler, yalnızca fiilen yapılan iş güvenliği uzmanlığı görevleri için geçerlidir ve SGK kayıtları ile belgelenmelidir.

Çiçekler, çeşitli kriterlere göre farklı gruplara ayrılır: 1. Yaşam Döngüsüne Göre: - Tek Yıllık Çiçekler: Yaşam döngülerini bir yılda tamamlar. - Çok Yıllık Çiçekler: Birkaç yıl boyunca yaşayabilir. 2. Yapısına Göre: - Basit Yapılı Çiçekler: Düzgün ve simetrik yapıya sahiptir. - Karmaşık Yapılı Çiçekler: Farklı katmanlar, eklemeler ve değişik dokular içerir. 3. Renklerine Göre: - Kırmızı, sarı, mavi, pembe gibi birçok renkte çiçek bulunur. 4. Yetiştirilme Ortamına Göre: - Sukkulentler ve Kaktüsler: Kurak iklimlerde hayatta kalabilen bitkilerdir. - Mevsimlik Çiçekler: Belirli bir mevsimde çiçek açar. 5. Kökenine Göre: - Tropikal Çiçekler: Sıcak ve nemli iklimlerde yetişir. - Yerel ve Yerli Çiçekler: Belirli bir bölgede doğal olarak yetişen bitkilerdir.

Türkiye florası ders notu, Türkiye'deki çiçekli bitkilerin tanıtımı ve sınıflandırılması, flora ve vejetasyonun tanımı, Türkiye bitki örtüsü ve özellikle endemik bitkilerin öğretilmesi gibi konuları içeren ders notlarıdır. Bu tür ders notları, aşağıdaki kaynaklarda bulunabilir: Seçmen, Ö. (1998). Türkiye Florası (Ders Notları). Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Teksirler serisi, 84 s., İzmir. Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L., Leblebici, E. (2000). Tohumlu Bitkiler Sistematiği. E.Ü. Basımevi, 394 s., İzmir. Ayrıca, Türkiye florası ile ilgili ders notları, T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Kütüphanesi'nde de mevcuttur.

Askerlik sınıflandırması, bireylerin eğitim düzeyi, mesleki becerileri ve fiziksel uygunlukları göz önünde bulundurularak yapılır. Sınıflandırma sırasında dikkate alınan bazı kriterler şunlardır: Eğitim durumu: Üniversite mezunları ve yükseköğrenim görenler, mesleki bilgi ve becerilerine uygun görevlerde değerlendirilir. Mesleki deneyim ve yetkinlikler: Mesleki becerilere sahip bireyler, askeri birimlerde ihtiyaç duyulan özel görevlerde yer alabilirler. Fiziksel ve sağlık durumu: Bireyin sağlık durumu, yapacağı askeri görevin fiziksel gereksinimlerine uygun olmalıdır. Kişisel tercihler ve yetenekler: Mülakatlar ve değerlendirmeler sonucunda bireyin ilgi alanları ve yetenekleri dikkate alınarak uygun görevler belirlenir. Ülkenin askeri ihtiyaçları ve stratejik planlamaları: Sınıflandırma sürecinde önemli rol oynar. Askerlik sınıflandırma sonuçları, Milli Savunma Bakanlığı tarafından belirlenen tarihlerde e-Devlet üzerinden açıklanır.

Lloyd's, Londra, İngiltere'de bulunan büyük bir sigorta borsasıdır. İşlevi: Risk üstlenen yatırımcıların bir araya gelerek riskleri bölüşmesini sağlar, böylece reasürans işlevini yerine getirir. Özellikle deniz sigortacılığı alanında uzmanlaşmıştır, ancak günümüzde her türlü sigortanın yapılabildiği bir kuruluş haline gelmiştir. Hiçbir sigorta sözleşmesi yapmaz, sadece sigorta poliçeleri altında imzalarını koyan üyeler aracılığıyla risk teminatı sağlar. Lloyd's Register adlı bir başka kuruluş ise, 1760 yılında denizcilik ve ulaşım sektörlerinde kalite ve güvenlik standartları oluşturmak amacıyla bir sınıflandırma toplumu olarak kurulmuştur.

Türkiye'deki yerleşim birimleri şunlardır: Köyler. Mahalleler. Kasabalar. Şehirler. Metropoller. Türkiye'deki bazı yerleşim birimleri şu şekildedir: Adana; Afyonkarahisar; Ağrı; Aksaray; Amasya; Ankara; Antalya; Ardahan; Artvin; Aydın. Türkiye'deki yerleşim birimleri hakkında daha fazla bilgiye şu sitelerden ulaşılabilir: tr.wikipedia.org; academia.edu; prezi.com.

T2 belgesi, Avrupa Serbest Ticaret Birliği (EFTA) üyesi ülkelere gidecek araçlar ya da bu ülkelerin üzerinden geçip başka bir ülkeye sevk edilecek araçlar için düzenlenir. Ayrıca, T2 rejimi, topluluk eşyasının San Marino veya Andora’ya/dan transitinde de uygulanır. T2 belgesinin kullanıldığı bazı araç türleri şunlardır: tır; taşıma araçları. T2 belgesinin hangi araçlarda kullanıldığına dair daha spesifik bir bilgi bulunamamıştır.

Yerleşim yerleri, çeşitli özelliklere göre farklı şekillerde sınıflandırılabilir: Büyüklüklerine göre: Küçük şehirler (20.000-100.000 nüfus); Büyük şehirler (100.000-1.000.000 nüfus); Metropolitan (metropol) kentler (1.000.000-10.000.000 nüfus); Megakentler (10.000.000'dan fazla nüfus). Fonksiyonlarına göre: Tarım şehirleri; Ticaret şehirleri; Sanayi şehirleri; İdari şehirler; Askeri şehirler; Kültürel şehirler; Turizm şehirleri. Kırsal ve kentsel yerleşmeler: Kırsal yerleşmeler (köy, mezra, ağıl, oba); Kentsel yerleşmeler (şehir, metropol, megakent). Yerleşme dokusu: Toplu yerleşmeler (evlerin birbirine yakın olduğu); Dağınık yerleşmeler (evlerin birbirine uzak olduğu).

Tarla bitkileri, ürün gruplarına göre dört ana grupta toplanır: 1. Tahıllar. 2. Yemeklik baklagiller. 3. Endüstri bitkileri. 4. Yem bitkileri. Ayrıca, hayvan beslenmesinde kullanılan doğal ve yapay oluşturulmuş çayır ve meralar da tarla bitkileri arasında yer alır.