Sığır

Düve ile inek arasındaki temel fark, düvenin doğum yapmamış, ineğin ise doğum yapmış olmasıdır. Düve: Dişi danaların, yaklaşık 1 yaşından sonra ama doğum yapmamış olanlarına düve denir. İnek: Doğum yapmış dişi sığırlara inek denir. Düve, ilk doğumunu yaptığı andan itibaren inek olur.

Hayır, sığır ve inek aynı şey değildir; sığır, inek ve dana gibi farklı türdeki büyükbaş hayvanları kapsayan genel bir terimdir. İnek: Doğum yapmış dişi sığırdır. Sığır: Cinsiyete bakılmaksızın birden fazla büyükbaş hayvan için kullanılan çoğul bir terimdir. Özetle, tüm inekler sığırdır, ancak tüm sığırlar inek değildir.

En uzun ince bağırsağa sahip hayvan hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, ince bağırsak uzunluğunun canlıların türüne, boyutlarına ve beslenme şekillerine göre değişiklik gösterdiği bilinmektedir. Genel bir kural olarak: Otçul beslenen türlerde bağırsak boyu, selüloz sindirici bakterilere gerekli yüzey alanını sağlayabilmek için daha uzundur. Tamamen etçil beslenen türlerde ise bağırsak boyu görece kısadır. İnsanlar, hepçil (omnivor) beslendikleri için ince bağırsakları, yakın boyutlu organizmalara göre orta uzunluktadır.

İnek ve öküz (kısırlaştırılmış boğa) çiftleştiğinde şu sonuçlar ortaya çıkar: Yeni nesil: Başarılı bir çiftleşme sonucunda dişi inek, genellikle 9 ay süren bir gebelik dönemine girer ve bu sürecin sonunda yavru sığır (buzağı) dünyaya gelir. Süt verimi: İnekler, doğum sonrası süt vermeye başlar. Genetik gelişim: Yeni doğan buzağılar, ebeveynlerinin genetik özelliklerini taşır. Tarım ve ekonomi: Çiftleşme, et ve süt üretimi için gerekli olan yeni nesillerin doğmasını sağlar ve çiftlik sahiplerine ekonomik fayda sunar.

Yem Dex'in hangi hayvanlarda kullanıldığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, yem katkı maddelerinin genel olarak sığır, koyun, keçi ve tavuk gibi birçok hayvanda kullanıldığı bilinmektedir. Yem katkı maddeleri, hayvanların beslenme kalitesini artırmak, sağlıklarını korumak ve verimliliklerini artırmak amacıyla kullanılır. Yem katkı maddelerinin kullanımı, hayvanın türüne ve ihtiyaçlarına bağlı olarak değişir.

Florkem, sığır ve koyunlarda kullanılır. Sığırlarda, solunum yolu enfeksiyonları, ayak hastalıkları, göz enfeksiyonları ve bakteriyel kaynaklı buzağı ishallerinin tedavisinde endikedir. Koyunlarda, kas içi uygulamada, 15 kg canlı ağırlığa günde 1 ml dozda, 3 gün boyunca kullanılır.

Doğada damızlık olarak kullanılan cinsler, türlere göre değişiklik gösterir. Koyunlarda: Damızlık erkeklere koç denir. Sığırlarda: Damızlık erkeklere boğa denir. Atlarda: Damızlık olarak ayrılan erkeklere aygır denir. Keçilerde: Damızlık olarak Saanen, Toggenburg, Alpine ve Boer gibi yüksek verimli ve dayanıklı ırklar tercih edilir. Damızlık hayvan seçimi, türün ırkına özgü özelliklerini taşıyan, yüksek verimli ve saf ırk belgesi bulunan hayvanlardan yapılır.

Sığırlar, yaş ve cinsiyete göre şu şekilde ayrılır: İnek: 2 yaşını doldurmuş dişi sığıra denir. Dana: 6 ila 15 aylık sığıra denir. Ayrıca, sığırlar verim tiplerine göre şu şekilde sınıflandırılabilir: Sütçü sığır ırkları: Holstein, Jersey, Guernsey, Ayrshire, Angler. Etçi sığır ırkları: Hereford, Shortorn, Aberdeen Angus, Charolais, Limousin, Chianina. Kombine sığır ırkları: İsviçre Esmeri, Simmental. Bunun yanı sıra, sığırların Taurinae alt cinsine göre iki türü vardır: Bos taurus (ılıman iklim bölgesi sığırları) ve Bos indicus (tropik iklim kuşağındaki hörgüçlü sığırlar, Zebu).

Güngörmez eti, dana veya sığır gibi hayvanlara aittir. Bu et, hayvanın sırt bölgesinde, omurga ile kaburgaların birleştiği iç kısımda yer alan ve pek fazla çalışmayan kaslardan elde edilir.

Güney sarısı inekler 35 yıl kadar yaşayabilir.

İnterhas aşı programı, veteriner hekimler tarafından köpeklerin yaşına, türüne ve yaşadıkları bölgeye göre belirlenen aşı takvimini içerir. Bu takvim, aşağıdaki aşıları kapsar: Coronavirüs aşısı; Karma aşı; Microsporum canis’e karşı aşı; Kuduz aşısı; Tetanos aşısı. Aşı programı, köpeklerin sağlıklı büyümesi ve ölümcül hastalıklardan korunması için önemlidir. İnterhas aşıları hakkında daha fazla bilgi için İnterhas Hayvan Sağlığı veya Hasat Veteriner Ecza Deposu gibi kuruluşlarla iletişime geçilebilir.

Şarole (Charolais) ineklerinin et verimi, karkas ağırlığı açısından %69-73, yer yer %76'ya kadar ulaşabilmektedir. Ayrıca, seleksiyondan geçmiş Şarole sığırlarının günlük canlı ağırlık artışı 2 kiloyu bulabilmektedir. Şarole ineklerinin canlı ağırlığı ortalama 800 kg, bazen 1000 kg'ı bulabilmektedir. Etçi bir ırk olan Şarole, daha ziyade besi sığırı olarak düşünülmektedir. Verilen bilgiler, genel bir fikir vermek amacıyla paylaşılmıştır; kesin et verimi, hayvanın yaşı, beslenme durumu ve diğer faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Brisket, sığır veya dana etinin bir kesimidir. Bu kesim, hayvanın göğüs veya alt göğüs bölgesinden elde edilir.

Evet, Montofon danalar besi için uygundur. Montofon danalar yüksek besi kabiliyetine sahiptir ve iyi bakım ve beslenme şartlarında günlük ortalama 800-1000 gram canlı ağırlık artışı sağlayabilirler.

Wagyu sığırının bazı özellikleri: Genetik mermerlenme: Wagyu sığırları, genetik olarak mermerlenmeye (kırmızı et arasında sık ve yoğun beyaz yağ katmanları oluşması) yatkındır. Yüksek yağ içeriği: Yüksek oranda oleajinöz doymamış yağa sahiptir. Kendine has aroma: Oleik asit içeriğinin yüksek ve erime noktasının düşük olması sebebiyle kendine has bir aromaya sahiptir. Doku ve lezzet: Etin dokusu yumuşak ve elastiktir, pişirildiğinde ağırlık kaybı ve dilimlenmeye karşı gösterdiği mukavemet azdır. Sağlık açısından fayda: Omega-3 ve Omega-6 yağ asitleri içerir, bu da kalp ve damar sağlığı için diğer kırmızı et çeşitlerine göre daha faydalı olmasını sağlar. Yetiştirilme koşulları: Stres yaşamadan ve kaliteli besinlerle yetiştirilir. Bir sığırın Wagyu olarak adlandırılabilmesi için Japonya’da doğma ve orada yetişme şartı aranmaktadır.

Sığırın yaşam döngüsü şu aşamalardan oluşur: 1. İnek-Buzağı Aşaması: İnek, 285 günlük gebelikten sonra düve veya boğa buzağı doğurur. 2. Arka Plan veya Stokçu Sahnesi: Sütten kesildikten sonra sığırlar, vücut ağırlığı eklemek için çiftliklere veya meralara gönderilir. 3. Bitiş Aşaması: Sığırlar, pazarlanabilir ağırlığa ulaşana kadar (genellikle 1.200-1.300 pound) bir besi alanına gönderilir veya çiftlikte kalırlar. 4. Pazarlama ve Tüketim: Sığırlar, pazar ağırlığına ulaştıklarında paketleme tesislerine gönderilir ve burada işlenir. Sığırlar ayrıca üreme döngüsüne de sahiptir. Düveler, belirli bir yaşa ve ağırlığa ulaştıklarında tohumlanır ve gebelik süreci başlar.

Ayçiçek tohumu küspesinin ne kadar yem olarak verilebileceği, hayvanın türüne ve beslenme programına bağlı olarak değişir: Broyler tavuklar: Ham proteinin %15-20'si ayçiçek tohumu küspesinden sağlanabilir. Yumurtacı tavuklar: Ham proteinin %30-35'i ayçiçek tohumu küspesinden sağlanabilir. Süt inekleri: Günde 2,5 kg kadar ayçiçek tohumu küspesi verilebilir. Besi sığırları: Günde 6 kg kadar ayçiçek tohumu küspesi verilebilir. Aşırı yemleme veya yetersiz beslenme hayvan sağlığını olumsuz etkileyebileceğinden, üreticinin önerdiği miktarlarda ve oranlarda kullanmaya özen gösterilmelidir.

Sığırlarda görülebilen bazı parazitler şunlardır: İç parazitler: Gastrointestinal yuvarlak kurtlar. Akciğer kurdu. Şans eseri (kelebek). Kum kelebeği, yaprak kelebeği, yılan kelebeği. Askaritler. Dış parazitler: Sinekler ve mide sinekleri. Kene ve bitler.

Belçika mavisi buzağıların doğum ağırlığı genellikle 35 ila 45 kilogram arasında değişmektedir. Bu ağırlık, genetik faktörler, anne sığırın beslenme durumu ve çevresel koşullar gibi etkenlere bağlı olarak farklılık gösterebilir.

Besili bir dana şu özelliklerle anlaşılabilir: Vücut şekli: Üstten bakıldığında vücut dikdörtgen, arkadan bakıldığında ise kareye yakın bir görünüm sergiler. Bacaklar: Butların biçimi dışbükeydir ve vücut çıkıntıları belirsizdir; kaburgalar elle bastırıldığında hissedilmez. Döş kısmı: Dolgundur. Deri ve tüyler: Deri yumuşak ve elastik, tüyler ince ve parlaktır. Gözler ve görünüm: Gözler canlı, hareketli ve parlaktır; genel görünüm canlıdır. Burun bölgesi: Burun nemli ve parlak bir görünüme sahiptir, çatlak veya kuruluk yoktur. Bu özellikler, dananın sağlıklı ve besili olduğunu gösterir. Ancak, kesin değerlendirme için bir veterinerden yardım alınması önerilir.