Refleksler

Moro refleksinin (irkilme veya sıçrama refleksi) nedenleri arasında şunlar bulunur: Ani ses veya hareket: Bebek, yüksek bir ses veya ani bir hareket duyduğunda bu refleksi gösterir. Baş pozisyonunun değişmesi: Bebeğin baş pozisyonu aniden değiştiğinde veya başı geriye düştüğünde refleks ortaya çıkar. Düşme hissi: Bebek, düşme hissi yaşadığında (örneğin, aniden yatırılıp kaldırıldığında) refleks oluşur. Ağlama: Bebek ağladığında da Moro refleksi görülebilir. Moro refleksi, bebeğin kendini ani durumlara karşı koruma amaçlı geliştirdiği evrimsel bir kalıtımdır ve sağlıklı bir motor ile kas sisteminin varlığını gösterir.

Ekstremite yerleştirme refleksi, bebeklerde görülen bir reflekstir. Bu refleks şu şekilde gözlemlenir: Bebek, kollarının altından dik olarak tutulur. Ayak sırtı yatağın kenarına değdirildiğinde, bebek ayağını kaldırarak yatağın üzerine koyar. Bu refleks, aslında bir şeye takılıp düşmemenin evrimsel bir çıktısıdır. Doğumdan sonra bu refleksin görülmemesi, nörolojik bir bozukluktan şüphelenilmesine neden olabilir.

Patolojik refleksler, beyinde oluşan rahatsızlıklarla ortaya çıkan reflekslerdir. Bazı patolojik refleksler: Babinski Refleksi. Hoffman Refleksi. Chaddock Refleksi. Oppenheim Refleksi. Gordon Refleksi. Rossolimo Refleksi. Schaffer Refleksi. Patolojik reflekslerin varlığı, bir hastalığın belirtisi olabilir; bu nedenle, bir uzmana danışılması önerilir.

Hoffmann refleksinin pozitif olduğu bazı hastalıklar: Üst motor nöron lezyonları. Servikal spondiloz, tümörler veya dejeneratif artrit gibi omurilik sıkışmasına neden olan hastalıklar. Hipertiroidizm ve anksiyete bozuklukları gibi derin tendon reflekslerinin aşırı aktif olduğu durumlar. Önemli bir nokta: Pozitif Hoffmann bulgusu, sağlıklı bireylerde de görülebilir ve tek başına anlamlı bir belirti değildir.

Yenidoğan bebeklerde bulunan bazı refleksler: Arama refleksi. Emme refleksi. Moro refleksi. Tonik boyun refleksi. Kavrama refleksleri. Adım atma refleksi. Dil itme refleksi. Öksürme refleksi. Bu reflekslerin çoğu zamanla kaybolur veya şekil değiştirir.

Patella refleksi, diğer adıyla diz kapağı refleksi, omuriliğin L2, L3 ve L4 segmentlerinden geçen monosinaptik bir derin tendon refleksidir. Bu refleksin gerçekleşmesinde rol oynayan sinirler şunlardır: Duyu (afferent) nöronlar. Motor (efferent) nöronlar. İnternöronlar. Patella refleksinin gerçekleşmesinde özellikle alfa motor nöronlar etkilidir.

Yusuf bebeğin gıdıklanmasının nedeni, solunum durma nöbetleri sırasında nefes alıp vermesini sağlamak için anne ve babası tarafından ayaklarının gıdıklanmasıdır. İzmir'de 26 haftalık ve 900 gram olarak dünyaya gelen Yusuf bebek, taburcu olduktan sonra solunum nöbetleri geçirmeye başlamıştır. Yusuf bebeğin tamamen iyileştiği ve şu anda sağlıklı olduğu belirtilmiştir.

Yutma refleksi, üç aşamada gerçekleşir: 1. Oral Aşama: Yiyecekler ağza alınıp tükürük ile nemlendirilir ve çiğnenerek küçük parçalara ayrılır. 2. Faringeal Aşama: Bolus yutağa ulaştığında, özel duyu sinirleri istemsiz yutma aşamasını başlatır. 3. Özofageal Faz: Yiyecekler yemek borusuna girer ve koordineli kas kasılmaları ile mideye taşınır. Yutma refleksinin kontrolü, beyin sapı, serebral korteks ve subkortikal yapılar gibi farklı sinir sistemi bölümlerinin işbirliğiyle gerçekleşir.

Kaleci refleksi, sadece topa hızlı tepki vermek değil, aynı zamanda doğru anda doğru karar vermeyi de kapsar. Kaleci reflekslerinin olması gerektiği gibi olması için şu özelliklere sahip olması gerekir: Denge ve duruş: Dizler hafif kırık, ağırlık ayakların önünde ve kollar topa müdahale edebilecek seviyede açık olmalıdır. Göz-kas koordinasyonu: Farklı renkte toplarla yapılan reaksiyon çalışmaları ve gözle takip edilen cisimlerin hızla analiz edilmesi, karar alma süresini kısaltır. Düşük mesafeli şut antrenmanları: Yakın mesafeden gelen sert şutlara hazırlanmak için kısa mesafeli, hızlı şut çalışmaları yapılmalıdır. Reaksiyon süresi için zamanlı alıştırmalar: Antrenörün bir komut vermesiyle topun atılması arasında geçen süre çok kısa tutulmalı ve kaleciden anında tepki göstermesi beklenmelidir. Fiziksel hazırlık: Esneklik ve kas elastikiyeti, patlayıcı kuvvet üzerine yapılan sprint ve sıçrama çalışmaları refleks anında vücudun ihtiyaç duyduğu ani hareket kabiliyetini kazandırır. Zihinsel hazırlık ve odaklanma: Dikkat dağınıklığı, tepki süresini uzatabileceğinden, odaklanma egzersizleri, meditasyon ve görsel imgeleme gibi yöntemlerle zihinsel performans desteklenmelidir. Kaleci reflekslerini geliştirmek için top duvar oyunu, hızlı tepki drilleri ve yanlara hareket gibi egzersizler yapılabilir.

Hayır, Aşil refleksi ve klonus aynı şey değildir. Aşil refleksi, bir kas ya da tendonun ani ve pasif olarak gerilerek uyarılmasına yanıt olarak ortaya çıkan istemsiz kas kasılmasıdır. Klonus, bir tendon gerildiğinde ortaya çıkan ritmik, tekrarlayan kas kasılması ve gevşemesidir.

Kremasterik refleks, genitofemoral sinirin duyu ve motor lifleri ile ilioinguinal sinir tarafından kontrol edilir. Genitofemoral sinir, L1 ve L2 spinal sinirlerinin lifleri tarafından oluşturulur. İlioinguinal sinir, L1 seviyesinden kaynaklanır. Uyluğun iç kısmı sıvazlandığında, genitofemoral sinirin femoral dalının duyu lifleri ve ilioinguinal sinir uyarılır.

Kornea refleksi, korneaya (gözün şeffaf ön yüzeyi) uygulanan bir uyaran sonucu gözün koruyucu bir tepki vererek istemsiz şekilde kırpılması durumudur. Bu refleks, gözün dış etkenlerden korunmasını sağlar ve vücudun savunma mekanizmasının önemli bir parçasıdır. Kornea refleksinin oluşumunda rol oynayan sinirler: Afferent (duyusal) sinir: Trigeminal sinirin (kraniyal sinir V) oküler dalıdır. Efferent (motor) sinir: Fasiyal sinir (kraniyal sinir VII) tarafından kontrol edilir. Kornea refleksi, aynı zamanda beyin fonksiyonlarını ve sinir sisteminin sağlığını değerlendirmek için de kullanılan bir testtir.

Gag refleksinin bazı nedenleri: Yabancı cisimler: Dilin tabanı, yumuşak damak veya bademciklerin etrafındaki bölgeye büyük bir hap, diş aleti veya büyük bir yiyecek parçası gibi bir cismin temas etmesi. Duyusal uyarılar: Güçlü kokular veya tatlar, özellikle olumsuz bir tepki uyandırdığında. Psikolojik faktörler: Kaygı, stres, özellikle tıbbi veya diş randevuları sırasında. Önceki kötü deneyimler: Gag refleksinin aşırı duyarlı olmasına yol açan geçmiş olumsuz deneyimler. Gag refleksi, nefes borusuna yabancı cisimlerin girmesini engelleyen bir savunma mekanizmasıdır.

Ekstremiteleri yerleştirme refleksinin kaybolması, çapraz ekstansör refleksinin ortaya çıkmasına neden olabilir. Çapraz ekstansör refleksi, bir ekstremiteye uygulanan ağrılı uyaran sonucu, uyarılan tarafın geri çekilmesi ve karşı tarafın ekstansiyon yaparak vücudu dengelemeye çalışmasıdır. Ayrıca, refleks arkının herhangi bir bölümünün bozulması, ilgili sinirlerin hastalığında (örneğin, poliyomiyelit) reflekslerin kaybolmasına yol açabilir.

Yenidoğan reflekslerinin bitiş zamanları şu şekildedir: Emme refleksi: 4. aydan itibaren kademeli olarak azalır ve 1-2 ay içinde tamamen kaybolur. Tonik boyun refleksi: En geç 4. aya kadar bitmelidir. Moro refleksi: 4-6 aylık dönemde kaybolur. Adımlama refleksi: Bazı bebeklerde 4. ayda kaybolurken, bazı bebeklerde yürümeyi öğrendiği 1-1,5 yaşına kadar devam edebilir. Yakalama refleksi: En geç 1 yaşında kaybolur. Her bebeğin gelişimi kendine özgü olduğundan, bu zaman dilimlerinde esneklik olabilir. Yenidoğan reflekslerinin uzun sürmesi veya kaybolmaması, santral sinir sistemi bozukluğu gibi gelişimsel sorunlara işaret edebilir.

İkınma refleksi, doğumun ikinci evresinde, bebeğin serviks ve vajina duvarlarına yaptığı baskı ile oluşan itme/ıkınma refleksidir. İkınmanın temel süreci şu şekildedir: Karın kaslarının kasılması; Diyaframın aşağı doğru inmesi; Boğazın kapanması. Bu refleks, halk arasında "ıkınma hissi" olarak da bilinir.

Bakma ve görme refleksleri farklı zamanlarda kazanılır: Görme: Yenidoğanlar sadece siyah, beyaz ve gri tonlarında görür ve gözleri yakın nesnelere odaklama yeteneğine sahip değildir. Görme keskinliği, 6. ayda yetişkin seviyesindeki %80'e ulaşır. Bakma: "Bakma ve görme" farkındalığı, bireylerin görme ve bakma konusundaki farkındalık boyutları olarak önemli bir duygu olarak kabul edilir. Görme ve bakma reflekslerinin tam olarak kazanılması, bireyin gelişim sürecine bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

DTR, tıpta derin tendon reflekslerinin kısaltmasıdır. Derin tendon refleksleri, kasların ve tendonların işlevselliğini değerlendirmek için kullanılan önemli bir nörolojik muayene yöntemidir. DTR değerlendirmesi, genellikle bir refleks çekiç ile tendonlara vurulduğunda ortaya çıkan kasın ani kasılması gözlemlenerek yapılır. Doktorlar, DTR testleriyle sinir sistemi, omurilik veya kaslarda bir sorun olup olmadığını anlayabilir. DTR'nin derecelendirilmesi için 0'dan 4'e kadar bir ölçek kullanılır. Bu ölçekte: 0, refleksin hiç alınamadığını; 4 ise refleksin çok hızlı ve tekrarlayan hareketler (klonus) içerdiğini gösterir.

Moro refleksi, genellikle 2 ila 3 aylık dönemde kaybolur. Monroe refleksi hakkında bilgi bulunamadı. Moro refleksinin 6 aydan uzun süre devam etmesi, nörolojik bir sorunun işareti olabilir.

Pupil refleksi, gözün ışık yoğunluğuna bağlı olarak göz bebeğinin (pupilla) boyutunu otomatik olarak ayarlamasını sağlayan reflekstir. İki temel pupil refleksi: 1. Pupiller ışık refleksi: Parlak ışığa tepki olarak göz bebeğinin daralması (miyozis). 2. Accommodation refleksi: Yakındaki nesnelere odaklanırken göz bebeğinin daralması. Bu refleks, otonom sinir sistemi tarafından kontrol edilir ve gözün retinasını aşırı ışıktan koruyarak görme keskinliğini optimize eder.